Ordan-burdan

[Эда F]

[Эда F]

только что получила от Ниджата М.  его  spoken-word. оч.понравилось. может повешу потом тут.

Спасибо, Ниджат )

[Эда F]

это первое.

Ваше:

 

Sənin ismindəki vurğulu saitin uzanması tək....

......beləcə tumarlayarlar uzaqdan-uzağa.., hallandırıb hallanaraq..

 

мне все это близко очень.. йагышы исе дайандырарыг )

 

Fincan yerə düşməməyə davam edir...

 

 

мое:

 

Mənsə fələyin ardsız-aramsız günlərindən biri sayılan bu gün, işdən sonra, yorğun-arğın, arın-arxayın - sabahı da bu günün yedəyində gedəcəyinə adım qədər  əmin, əminiliyimlə də arxayın, zamanın və oların parlaq səthində heç bir cızıq buraxmayan, əydəm, girinti-çıxıntı gözləmədən,....ayaqlarımın məni gətirdiyi, mənlə böyük dünya arasında sədd çəkən doğma divarların bu tayında.., qulağımda sırğalarımı əzən qulaqlıqlar, önümdə kakao, beynimdə kimsənin bilməli olmadığı fikirlər, gözüm monitorda... otağı dolduran soyuq, yad, mənə dəxli olmayan dağınıq səslərin tellərim qədər pərakəndəliyi fonunda  xoş bir risalə alıram..

 

uğurlar ).

Изменено 10 декабря, 2014 пользователем Эда F

[Эда F]

второе.

 

Çaxır, qədərincə kəm-turş,

sən, qədərincə kəm-şirindin.

 

..........qar əriyir, barmaqlarındakı dolanbacda

........bitişik ovucların dua edirmiş kimi..

 

gözəl. )

[Эда F]

третье.

по поводу:

 

Mənə də sübut etmək oldr., dinləməyə hazıram. )

təkcə özün-özünə yox,....özün-özünə.......-boş çoxluq.

 

Мусиги устунде чох гозел сесленир. "озун-озуне" - рефрен дейердим она -  бир нече диапазондан апарылмасы даха тесирли оларды. мухтелиф ифаларда, меселен, гадын ве киши сеслерийле.

[Эда F]

из старых. да, да., готика. немного мистическая. 

 

 

 

Bütünmü yollar ümidsizlıyə aparir?..

 

 

Həyat mənim pəncərəmin o tayında baş verir, dövran sürür, at səyirdir, kantatalar bəstələyir... yaşayır həyat, öz sevgi dastanlariyla, mahnı-rəqsləriylə, gülüşü-sevinci, çiçək-bülbülü ilə. Mənim odamda isə.., burda, mənim məkanımda sakitlikdi. Tam sükunət.., hansı ki, qulaqlarda cingildəyir. Qovuram da getmir, dördəlli yapışıb. Bəzən pəncərə şüşələrini taqqıldadıb səs salıram ki, çağırılmamış qonağım rədd olsun, amma çifayda. Yaratdığım səs də boğulur sükunətdə. Bəzən öz-özümə nələrsə pıçıldayıram. O an pıçıltılarım sükunətlə hörülüb asılır tavandan. Günbəgün tavan hörüklərinin sayı artır...

 

Masanın üstündə iri bir şam var – gecə-gündüz kirimişcə qaynar  göz yaşlarıyla əriyən şamım. Əriyib qurtaranda sükunətlə mənə xəbər göndərir, təzəsini onun taleyini yaşamağa vadar edirəm. İstəmirəm odamdan işıq və istilik əskik olsun. Hətta şamın od dilimləri makabr – ölüm rəqsi ifa etsə belə...

 

Mən bu gizli odamda oturub, xatirələrimin yarasına təpitmə qoymaqla məşğulam. Xatirələrimi azğıncasına yaralayıblar, sarımaqla qurtarmır. Çox qocadı, məndən çox uzaqdı xatirələrim. İllərin tozuna bulanmış ilğım kimi ağarır keçmişlərin yolayrıcında. Təbiət daha gülmür orda, pəjmürdəlik paylaşdırır. Ordakı ağaclar hamısı fır xəstəliyinə tutulub, skamyalar sındırılıb, güllər yolunub, göyü qara buludlar alıb, itlər ulaya-ulaya qalıb...., bir vaxtlarsa biz parkda oturanda gəlib üzlərini dizimizə sürtərdilər. Yaralıdır xatirələrim, ovundururam onları...

 

Odamdasa sakitlikdi. Heç kəsə dəxli olmayacaq sakitlik. Darıxanda darsınanda pərdələri açıb əlvan şalımı sütunlara dolayıram, məkanımdakı yeknəsəkliyi bununla gizlədirəm, həyat illyuziyası yaradıb, pəncərəmin o tayındakı həyata acıq verirəm.., hansı ki, bəstələr bəstələyir, yaşayır, öz sevgi dastanlarıyla və s.və il.  Və buna nail oluram. Barmağımla kofe fincanında yaratdığım burulğana həsəd aparanlar da tapılır, mənimlə kofe burulğanının nəşəsini bölmək istəyənlər də. İşə bir bax.... Ümumiyyətlə, qarma-qarışıqlıq salmaq məndə yaxşı alınır.

 

Sonra pərdələri bağlayıb, çöldəki həyatdan illyuzor həyatıma sürəkli alqışlar gözləyirəm. Buna da nail oluram. Həris alqışlardan şalımı bağladığım sütunlar titrəyir. İnsanlar necə də səmimi və xeyirxahdır. Onlar alqışlarını səxavətlə paylaşırlar..

 

Pəncərədən danışdım, unutdum deyəm ki, odamda bir qapı da var. Elə lap adi qapılar kimi. Sadəcə çöldən bilinmir qapı olduğu. Mən onu yalnız içəridən aça bilirəm. Və açan kimi də qarşıma uzun, upuzun, uzundan da uzun bir yol çıxır. Vahimələnib tez qapını çəkirəm. Mən axı bilirəm, yollar ümidsizliyə aparır. Mənəsə ümidsizlik hər şeydən az lazımdır həyatda.

 

Oturub gözləyirəm. Gecəni gözləyirəm. Gecə düşəndə itələyib bir də açacam qapını. Bu dəfə daha ürəklə, cəsarətlə. Bəlkə hələ ayağımla açdım ki, daha sərt alınsın, içəri, özümə tərəf..,burda hər şey əlahiddədi. Əlbəttə ki, yenə qarşıma cığır çıxacaq. Amma bu dəfə cığır məni hövlləndirməyəcək, çünki qaranlıqdır, görmürəm onu. Nə onu görürəm, nə də onun ümidsizliyə getdiyini.

 

Başmaqlarımı geyib, çadramı salacam, çətirimi qoltuğuma vurub, qəlyanımı sümürə-sümürə üz tutacam gecənin məchulluğuna. Ətrafda heç kim yoxdur, heç kimi illyuziyalarla yedirtmək lazım deyil. Nə yaxşı...

 

Gedəndə odamın qapısını açıq buraxacam, çöldən açılmır axı qapım, demışdım. Açıq qoyub içəri bir az təmiz hava, bir az da havada həll olmuş gecə pərvanələri alacam. Qayıdanda məni gözləyənlər olsun....

 

Getdikcə gedəcəyəm. Yorulanda oturacağam. Oturanda yorulacağam. Yorulanda durub gedəcəyəm. Nəhayət, gəlib çatacağam. Bir meşəyə. Onun kənarında kenotaf var – boş məzar. Axtardığım bu. Oranın sahibi son dərəcə məşğul adam olduğu üçün gəlib boş-bekar burda uzanmağa vaxtı yoxdur. O, gündüzlər illyuzor həyat performansı yaratmaqla məşğuldur, gecələr ətraf meşələri gəzməklə. Ona görə məzar boş qalıb. Amma o elə adamdır ki, buranı kirayə varmək heç ağlına belə gəlmir. Nəyinə laızmdır axı?...., bu onun repertuarına qətiyyən uyğun deyil. Daha bir səbəbi var buranın boş qalmasının. Axı onun odasının qapısı çöl tərəfdən açılmır. Açılsaydı çoxdan gəlib basmarlayardılar onu, çığırda-çığırda uzadardılar bura...

 

Burda iki gızılgül kolu da var: ağ, qırmızı. Unudulmuş qəbirlərin yanında gül kolları bitmir heç vaxt. Bu “unudulmuş” kəlməsini atmaq üçün gəlir buralara baş çəkməyə....ki, güllər solmasın, məzar darıxmasın, torpaq qəribsəməsin.

 

Belə... oraları ziyarət edib qayıdacam, açıq qapidan içəri girib, möhkəmcə çəkəcəm qapını arxamca. Evimin daimi sakini sükunətlə qol-boyun olub, sabahkı gərgin iş planını cızacam, illyuzor olsa da.... kvazi sabahımın  psevdogərgin irreal ximerik planını...

 

Sualıma isə cavab tapa bilmədim. O sualıma ki, yolyönü ilə bağlıydı.

Bütün yollarmı ümidsizliyə aparır?..

 

..........sükunətsə məni cırnadır. Saçımdan dartıb, qulağımı qıdıqlayır. Deyəsən, başa salmaq istəyir ki, sual düzgün qoyulmayıb. Bəlkə belə:

Yollar həmişəmi ümidsizliyə aparır? .. ya bəlkə nəhayətsizliyə?..

 

 

 

                                                                                                                                Miledi

[Эда F]

[Ahmedaga]

Эда, я вижу то готикой интересуешься, читала Мельмота скитальца? Я его как-то Ари советовал, но вроде она не дочитала)

[Эда F]

не, не читала. советуешь?

[Ahmedaga]

Поговаривают, что это лучшее готическое произведение... Метьюрин написал..

[Ahmedaga]

http://www.lib.ru/INOOLD/METURIN/melmoth.txt

[Эда F]

окей. я готику люблю в формате миниатюры. будет время, посмотрим почитаем. спасибо.

[Эда F]

это первое.

Ваше:

 

Sənin ismindəki vurğulu saitin uzanması tək....

......beləcə tumarlayarlar uzaqdan-uzağa.., hallandırıb hallanaraq..

 

мне все это близко очень.. йагышы исе дайандырарыг )

 

Fincan yerə düşməməyə davam edir...

 

 

мое:

 

Mənsə fələyin ardsız-aramsız günlərindən biri sayılan bu gün, işdən sonra, yorğun-arğın, arın-arxayın - sabahı da bu günün yedəyində gedəcəyinə adım qədər  əmin, əminiliyimlə də arxayın, zamanın və oların parlaq səthində heç bir cızıq buraxmayan, əydəm, girinti-çıxıntı gözləmədən,....ayaqlarımın məni gətirdiyi, mənlə böyük dünya arasında sədd çəkən doğma divarların bu tayında.., qulağımda sırğalarımı əzən qulaqlıqlar, önümdə kakao, beynimdə kimsənin bilməli olmadığı fikirlər, gözüm monitorda... otağı dolduran soyuq, yad, mənə dəxli olmayan dağınıq səslərin tellərim qədər pərakəndəliyi fonunda  xoş bir risalə alıram..

 

uğurlar ).

 

 

номер 6..mp3

[Эда F]

ссылка выше то открывается, то нет. жаль..

[Эда F]

Два облака не делают погоды, 

И две слезы не делают дождя. 

Надменный взгляд еще не знак породы,

И шляпа — часто шляпка у гвоздя.

 

 

Стремление не означает цели, 

А два рубля — еще не капитал. 

Два выстрела не делают дуэли, 

Две доблести — еще не идеал.

 

 

Две рюмки не смертельны для гуляки, 

Два клоуна — еще не балаган, 

Два выпада не означают драки, 

Два поцелуя — даже не роман.

 

 

Как часто мы тревожимся напрасно 

И видим бурю там, где небо ясно…

 

 

АннаАхматова

[pomidor]

(2-ci hissə)

 

 

 

Küçə ilə yeyin addımlarla irəliləyirdi, hətta demək olar qaça-qaça. Sanki tələsirdi harasa. Birdən ilan vurmuş təki dayandı. Hara qaçırdı? Hara tələsirdi? Bəlkə bir gözləyəni var? Bir az dayanıb nəfəsini dərdi və elə həmən dəqiqədən başladı saymağa:

 

1, 2, 3, 4, 5...

 

Yavaş-yavaş sayırdı və hiss edirdi ki, təngnəfəsliyi keçir, nəbzi yavaşıyır, sakitləşir. 17-yə çatanda dayandı. Yenə gözləri doldu (ümumiyyətlə, son vaxtlar çox kövrək olmuşdu). Bu ayın 17-si onun həm toy, həm doğum günü idi. İki xoşbəxt hadisə eyni günə təsadüf etmışdi. Ayaq saxladı, ciblərini eşələdi, siqaret qutusunu tapdı, içində iki siqaret qalmışdı. Yandırıb, damağına qoydu, ürəyində həkimlərin “aterosklerozla sənə siqaret çəkmək olmaz” fitvasına güldü. Sonra yenə saya-saya yoluna davam etdi:

 

18, 19, 20, 21, 22.......

 

Gedirdi və sayırdı.

31, 32, 33....

 

Yolda birinə yaxınlaşıb soruşdu:

- Bağışlayın, saatı deməzsiz?

Dedilər saatı.

 

45, 46, 47, 48.....

 

Bir başqasına yaxınlaşdı:

- Bağışlayın, metro hansı tərəfdədir? Piyada yol çoxdu ora?

 

Əslində çox gözəl bilirdi stansiya haradadır və bir azdan çatacaq ora. Sadəcə vaxtı uzatmaq istəyirdi.

52, 53....

 

Budur, bu da metro. Gəlib çatdı. Eskalatorla aşağı endi. İnsanlarla dolu platformada bir az yubanmağı qərara aldı. Boş skamya tapıb əyləşdi və saymağına davam etdi:

 

67, 68, 69...

 

Bu vaxt yanında oturmuş uşaq onun dirsəyinə toxunub dedi:

- Əmi, ayaqqabının bağı açılıb.

 

Ayaqqabısına nəzər saldı. Doğrudan da bağı açılıb sallanmışdı. Uşağın başını tumarladı, əyilib səliqə ilə bağladı. Şalvarının sürtülmüş dizində balaca bir deşik diqqətini cəlb elədi. Əlini onun üstünə qoydu ki, uşaq görməsin. Uşaqlar çox diqqətli olur. Görüb təəccüblənəcəkdi ki, görəsən belə yekə əmi niyə deşikli şalvarda gəzir. Onların zənniycə əmilər hamısı təmizkar, səliqəli və ütülü olmalıdır.

 

75, 76, 77...

 

Durub  perrona keçdi. Saya-saya o baş-bu başa gəzindi. Burda adamlar zaldakı qədər çox deyildi, amma ardı gəlirdi. Bu adamların hamısının bir həyat planı vardı. Hamısının hardasa bir gözləyəni vardı. Hamısı kiminsə yanına, hansısa bir işin dalınca, hansısa məqsədlə gedirdi. Tək bircə o idi tənha, kimsəsiz, işsiz-gücsüz, məqsədsiz...

 

82, 83...

 

İndi lap asta-asta sayırdı, lap asta.... və indi nədənsə bir az rahat, bir az xoşbəxt idi. Amma qəribə bir hiss də çulğamışdı onu. Qorxu hissinə bənzəyirdi.

 

94

Qatarın perrona yaxınlaşdığını uzaqdan eşidilən uğultu xəbər verdi. İnsanlar hərəkətə gəldi. Yüngül bir çaxnaşma yarandı.

 

95... 96... 97... 98...

 

Budur, qaranlıq, sanki ucsuz dəhlizdən qatarın işıqları da göründü, səs get-gedə güclənməyə başladı. Qatara oturmağa tələsənlər kimi o da bir az irəli hərəkət etdi.

 

99

Nəhayət! Gəlib çıxdı.

 

100!

 

Maşinistin düz gözlərinin qarşısından sürüşən insan silueti..., tükürpədici şaqqıltı və sıyrıntı səsləri..., ürəyinin qəfildən qopub dabanlarına enməsi..., qulaqlarında isti partlayış...

 

Osa..., osa lap son anda nəhayət anladı ki, həyatı heç də onun düşündüyü qədər boş, darıxdırıcı və mənasız deyilmiş. Hətta onun pəncərə qırağındakı beqoniyanı sulamasında da bir məna varmış, səhərlər üzünü qırxmasında da, oğlundan aldığı təkəm-seyrək məktublarda da, hansılarda ki, salamdan qabaq pul istənilir. Həyatı boyu anlamadıqlarını yarım saniyəlik uçuşu anlatdı ona.

 

Amma artıq gec idi, gec....çox gec...

Эда, не пиши пожалуйста такие страшные вещи. По твоим "трудам" вижу, у тебя на душе не спокойно...

[Эда F]

Эда, не пиши пожалуйста такие страшные вещи. По твоим "трудам" вижу, у тебя на душе не спокойно...

 

та ладно. ничего там такого нет. страшные я сюда не вешаю. они дома у меня хранятся,  в старинном деревянном сундуке.

[Эда F]

а жестокими и страшными  эпизодами изобилуют романы  Джойс Кэрол Оутс. Насилие постоянно присутствует в ее работах. и часто задаваемый вопрос писательнице был:  Почему ваши произведения так жестоки?

 

писала  в жанре готики. она автор более 50 романов и множества рассказов.

 

 

 

 

[Эда F]

второе.

 

Çaxır, qədərincə kəm-turş,

sən, qədərincə kəm-şirindin.

 

..........qar əriyir, barmaqlarındakı dolanbacda

........bitişik ovucların dua edirmiş kimi..

 

gözəl. )

 

 

18.mp3

[pomidor]

а жестокими и страшными  эпизодами изобилуют романы  Джойс Кэрол Оутс. Насилие постоянно присутствует в ее работах. и часто задаваемый вопрос писательнице был:  Почему ваши произведения так жестоки?

 

писала  в жанре готики. она автор более 50 романов и множества рассказов.

 

 

782da49fa9ed.jpg

 

b50f8c11768c.jpg

Эда, "готика" стил архитектуры, а вот что она означает в литературе? Наверно я отстал, от цивилизации...

[A...]

нет ,калбатоно Эда,файлы открываются все и нормально.

 

доламбадж что такое ? перчатки что ли ? 

башга ня олабиляр ки ? гар элляриндяки доланбаджда эрийирся ?

 

 

 

"гар вя йухусузлуг гохусу"... сильно..

[A...]

или кольца ? бармаглардан сёхбят гедирся ..

[Maestro]

Доламбадж-переводится как закоулки наверное.

[pomidor]

или кольца ? бармаглардан сёхбят гедирся ..

нет ,калбатоно Эда,файлы открываются все и нормально.

доламбадж что такое ? перчатки что ли ?

башга ня олабиляр ки ? гар элляриндяки доланбаджда эрийирся ?

"гар вя йухусузлуг гохусу"... сильно..

..."доланбадж", от слова "доланмаг", то есть ходить, бродить, крутиться и т.д. Доланбадж, здесь в смысле, "закоулки", "подворотни", "переулки", и т.д. Изменено 13 декабря, 2014 пользователем pomidor

[pomidor]

..."доланбадж", от слова "доланмаг", то есть ходить, бродить, крутиться и т.д. Доланбадж, здесь в смысле, "закоулки", "подворотни", "переулки", и т.д.

Гар ерийир бармагларындакы доламбаджларда, буквально переводиться так - Снег тает, на извилинах твоих пальцев.

Вот именно в этом случае, "доламбадж" переводиться как "извилина".

Изменено 13 декабря, 2014 пользователем pomidor

[pomidor]

Гар ерийир бармагларындакы доламбаджларда, буквально переводиться так - Снег тает, на извилинах твоих пальцев.

Вот именно в этом случае, "доламбадж" переводиться как "извилина".

Как никак, я тоже в юности был поэтом. А впрочем, нет таких людей, которые в юности не были бы поэтами. А потом, увлекли точные науки.

[A...]

о,спасибо.Новое слово для меня.

Красиво сказано там ..

[pomidor]

о,спасибо.Новое слово для меня.

Красиво сказано там ..

Рад служить, уважаемая А...

[A...]

Как никак, я тоже в юности был поэтом. А впрочем, нет таких людей, которые в юности не были бы поэтами. А потом, увлекли точные науки.

как все ? я  не была поэтом  в молодости )

 

Но несколько лет назад я начала писать стихи, грех конечно их называть стихами ,Пушкин перевернется в гробу ))

скорее у меня получалось хорошо высмеивать предрассудки , традиции , обычаи моей деревни ..

описала все плохое..

 

очень смешно получалось ,всех развлекала..

потом забросила это дело.

Но романтичные стихи я не писала..

 

Помидор ,заинтриговали ..не хотите что то свое романтичное выложить .Думаю Эде тоже будет интересно .

[pomidor]

о,спасибо.Новое слово для меня.

Красиво сказано там ..

Эда здесь закрутила оччень поэтично, но никак увязывается с "kem-turs caxir". В данном случае "полукислое вино", на фоне "снега тающая на извилинах пальцев" звучить по крайней мере вульгарно. Я от такой поэтессы, как Эда ожидаю большего.

[A...]

у Эды все закручено ))

[Эда F]

у Эды все закручено ))

айй...блин.. вы меня убьете..))

не мое ж это. )

ой как неудобно перед Ниджатом ))

[pomidor]

как все ? я  не была поэтом  в молодости )

 

Но несколько лет назад я начала писать стихи, грех конечно их называть стихами ,Пушкин перевернется в гробу ))

скорее у меня получалось хорошо высмеивать предрассудки , традиции , обычаи моей деревни ..

описала все плохое..

 

очень смешно получалось ,всех развлекала..

потом забросила это дело.

Но романтичные стихи я не писала..

 

Помидор ,заинтриговали ..не хотите что то свое романтичное выложить .Думаю Эде тоже будет интересно .

Man bir vaxt, uzun muddat, Iran sairi Mahammad Huseyn Sahriyarin tasiri altinda idim. Xatirladiram :

Deyna manin sair oglum sahriyar

Bir omurdu, gam ustuna gam galar.

Здесь слова deyna можеть Вас ввести в заблуждение. Это просто поэтическое ухищирение, а также можно понять как стиль разговора Иранских азербайджанцев. Deyna, здесь надо понять как "de", или "de ki", то есть "скажи", "расскажи". Шахрияр входить в первую десятку великих поэтов Ирана, и одинь из редких, который наравне с "фарси", творил и на "азери". Очень почитаемый поэт и у персоязычных, и у туркоязычных почитателей поэта. Кстати умер недавно. Если в you tube, наберете Шахрияр, то многое увидите. Или как нибудь, закажите из Баку его стихов, и кто нибудь Вам привезет.

[A...]

нет ,нет ,все там красиво.Это Помидор как всегда вредничает ..

 

 

мне очень понравилось "запах снега и бессоницы.."

[Эда F]

Эда здесь закрутила оччень поэтично, но никак увязывается с "kem-turs caxir". В данном случае "полукислое вино", на фоне "снега тающая на извилинах пальцев" звучить по крайней мере вульгарно. Я от такой поэтессы, как Эда ожидаю большего.

слющий. это не мое )

ночью будет время или завтра, отпишусь )

 

и потом, Эда не поэтесса )

и чего там вульгарного увидели, не пойму...так мужчина ж пишет. у них все вульгарно.

но у Ниджата такое нежное сердце..он не мог писать как то невпопад или упрощенно.

 

найду время, еще раз пройдусь, посмотрю че вы там узрели..