Abdullah Ibni Seba

[al-Fath]

1. birinci bunu Allah-təala quranda deyir:

“Sen, ancak bir uyarıcısın, her kavim için de bir hidayet rehberi bulunmuştur" (Ra´d, 7).

Bu ayənin təfsirində bir çox əhli-sünnət alimləri yazmışlar ki, peyğəmbə dedi: Mən Allah haqda xəbər gətirənəm, əli isə bu ümmətin rəhbəridir.

Buradaki "münzir" Hz. Peygamber (s.a.s.)´dir, "Hadi" (hidayet rehberi) ise, Hz.Ali´dir. İbn Abbas (r.a.) şöyle demiştir: "Hz. Peygamber (s.a.s.), elini Hz. Ali´nin göğsüne koydu ve "Ben münzirim" dedi. Sonra da Hz. Ali´ye işaret ederek, "Sen de hadisin (hidayet rehberisin).Benden sonra, hidayete erecekler, senin sayende hidayete ereceklerdir"

Fahruddin Er-Râzi, Tefsir-i Kebir Mefâtihu’l-Gayb, Akçağ Yayınları: 13/ 398

The Holy Qur'an Surah Ra'd verse 7

Tafsir Durr al-Manthur by Suyuti Vol4 p 45; Tafsir al Kabir, by Fakhruddin Razi in the commentary of the verse; Tafsir Ruh al Ma'ani, by Allamah Alusi

Mustadrak, by al Hakim, Vol 3 hadith 129 & 130

Ehli-Sünnet menbelerinden delil getirdikden edaletli davranmağa çalış ve ehli-sünnetin hemin delillere münasibetini de zikr et. Sözü ele deyirsen ki, sanki ehli-sünnet alimi hemin sözleri ayenin tefsiri olaraq qebul etmişler. Xeyr mesele bele deyildir.

Birincisi el-Alusinin tefsirinde hemin hedisin adını bele tutmur, eksine ayeni şerh ederken deyir:

وَلِكُلّ قَوْمٍ هَادٍ } أي نبـي داع إلى الحق مرشد إليه بآية تليق به وبزمانه، والتنكير للإبهام وروي هذا عن قتادة أيضاً ومجاهد، ...

"Her bir qövme hidayet rehberi", yeni o qovme ve zamanına uyğun olan ayetler ile haqq yola devet eden peyğamberler ve bu Qatadeden ve Mucahidden revayet olunmuşdur..."

Ola bilsin ki, kimse na uqad el-Alusinin adını araya soxuşdurmuşdur.

Fexreddin er-Raziye geldikde ise, o tefisirinde bezi görüşleri neql edir ve onu da onların içinde zikr edir. Lakin, Fexreddin er-Razi o görüşe üstünlük vermir ve hemin İbn Abbasdan revayet olunan revayet ise uydurmadır.

Eger sene onun uydurma olmağını isbat etmek lazımdırsa, problem yoxdur...isbat ederik! (bax: "es-Silsile ed-Daifa val-Maudua", 10/535

es-Suyutinin "ed-Durr el-Mensur" kitabini ne üçün delil getirmekleri maraqlıdır. Çünki es-Suyutinin kitabının adından belli olduğu kimi (ed-Dur el-Mensur fi Tefsir bil-Mesur) bu ayeler haqqında gelmiş bütün eserleri bir araya toplamışdır. Orada aye haqqında gelmiş her cür eseri tapmaq olar. Bu ise delil sayılmaz.

Mən Alusinən Suyutini oxumamışam, buna görə də mübahisə etməyəcəyəm, amma Fəhr Razinin təfsirini oxumuşam. Əvvəl Suyutilə bağlı bir məqama toxunmaq istərdim. Siz deyirsiz ki, Suyuti bu ayələr ilə bağlı bütün əsərləri bir yerə toplamış, deməli bu əsərlər, təfsirlər o vaxt da mövcud idi, yəni bu ayənin imam Əliyə aid olmasını deyən əhli-sünnət alimləri var idi.

Keçək Fəhr Raziyə, bu onun təfsiri:

"O inkâr edenler: "Ona Rabbisinden bir mucize indirilmeli değil miydi?" der. ´Sen, ancak bir uyarıcısın, her kavim için de bir hidayet rehberi bulunmuştur" (Ra´d, 7). Bil ki Allah Teâlâ, kâfirlerin önce, hasrı ve neşri inkâr etmelerinden ötürü, Hz. Peygamber´in nübüvvetini inkâr etmiş olduklarını; ikinci olarak, Hz. Peygamber (s.a.s.)´in onları uyardığı, başlarına gelecek ve köklerini kazıyacak bir azabın inmesine dâir bildirdiği şeyin doğruluğunu inkâr ettikleri için, yine O´nun nübüvvetini inkâr etmiş olduklarını; üçüncü olarak da, ondan mucize ve deliller istemek sureti ile, nübüvvetini inkâr etmiş olduklarını anlatmıştır. İşte bu ayette anlatılan, bu üçüncü husustur. …………………………..

Daha sonra Cenâb-ı Hak, kâfirlerin bu durumunu nakledince, "Sen, ancak bir uyarıcısın, her kavim için de bir hidayet rehberi bulunmuştur" buyurmuştur. Bu ifâde ile ilgili birkaç mesele vardır:

Birinci Mesele

Kıraat imamları, vasıl (geçit) halinde kepmesinin tenvinli okunacağı vs (kelimenin aslındaki) yâ harfinin hazfedileceği hususunda İttifak etmişlerdir. Vakf (durma) halinde, nasıl okunacağı hususunda ihtilaf etmişlerdir. Buna göre, İbn Kesir, yâ harfi üzerinde vakfederek (durarak), diğer kıraat imamları ise, yâ´sız olarak vakfederek okumuşlardır. Bu, İbn Füleyh´in, İbn Kesir´den naklettiği hafiflik için okunan kıraattir.

Ayetin birkaç şekilde tefsiri yapılabilir:

İkinci Mesele

1) Bundan murad şudur: Hz. Peygamber (s.a.s.) kendi kavmi için bir uyarıcı ve onlar için hükümleri bir beyân edicidir. Ondan önce her kavmin de, bir hidayet rehberi, bir uyarıcısı ve bir davetcisi vardı. Hak Teâlâ mucizeler göstermek hususunda, peygamberlerin hepsini eşit kılmıştır. Ama ne var ki o husûsi mucizenin kendisine verilmesini hak etmiş olduğu için, her kavmin belli bir yolu ve tarzı vardı. Bundan ötürü Musa (a.s.) zamanında hâkim olan şey sihir olduğu için, Allah Teâlâ, Musa (a.s.)´nın mucizesini, kavminin anlayışına ve tarzına en uygun olan hususta vermiştir. Yine İsâ (a.s.) zamanında tıp revaçta olduğu için, O´nun mucizesini de o konuda vermiştir ki, bu da, Hz. İsâ (a.s.)´nın ötülen diriltmesi, anadan doğma kör ve alacalıları iyileştirmesidir, Hz. Muhammed (s.a.s) devrinde ise, belagat ve fesahat hâkim olduğu için, Hak Teâlâ, O´nun mucizesini de, o zamana uygun olan bir biçimde vermiştir. Bu da, Ku´an´ın fesahat ve belagatıdır. İşte Araplar, anlayış ve tarzlanna son derece uygun olduğu halde, bu mucizeye iman etmediklerine göre, diğer mucizeler zuhur ettiğinde, onlara hiç imân etmezler. İşte bu Kâdl´nin yaptığı bir açıklama olup, sözün kendisi ile uyumlu olduğu doğru ve güzel bir izahtır.

2) Ayetin manası şöyledir: "Kâfirler, Kur´an´ın bir mucize olduğunu inkâr etmiyorlar. Binâenaleyh, bundan ötürü kalbin sıkışmasın. Sen ancak bir uyarıcısın. Görevin, onların kalblerinde iman hasıl oluncaya kadar, uyarmaya (inzâra) devam etmektir. Sen, onlara güç yetiremezsin. Her kavmin bir hidayet rehberi vardır. Onlar. ancak Allah´ın hidâyeti yaratması .ile, onları hidayete erdirebilirler." Buna göre ayet. "Sana düşen ancak, uyarmadır. Hidayete gelince, o, Allah Teâla´dandır" demek olur.

Bil ki ayetlerin zahirini benimseyen müfessirler, bu hususta birkaç görüş zikretmişlerdir:

a) Münzir (uyarıcı) ve hâdî (hidayet rehberi) aynı şeydir. Buna göre ifâdenin manası, "Sen ancak bir uyarıcısın. Aynı şekilde her kavmin de bir uyarıcısı vardır. Onlardan herbirinin mucizesi, diğerininkinden başkadır" şeklindedir.

b) "Münzir (uyarıcı) Hz. Muhammed (s.a.s.); Hâdî ise, Allah Teâlâ´dır." Bu mana, İbn Abbas (r.a), Sâ´id b. Cübeyr, Mücâhid ve Dahhâk´dan rivayet edilmiştir.

c) Buradaki "münzir" Hz. Peygamber (s.a.s.)´dir, "Hadi" (hidayet rehberi) ise, Hz.Ali´dir. İbn Abbas (r.a.) şöyle demiştir: "Hz. Peygamber (s.a.s.), elini Hz. Ali´nin göğsüne koydu ve "Ben münzirim" dedi. Sonra da Hz. Ali´ye işaret ederek, "Sen de hadisin (hidayet rehberisin).Benden sonra, hidayete erecekler, senin sayende hidayete ereceklerdir"

Siz yazırsız ki, Fəxr Razi bəzi görüşləri nəql edir və bu hədisi də onların içində zikr edir, lakin o bu görüşə üstünlük vermir. Mən sizə bu 3 görüşü yazmışam (a, b, c), göstərin görüm Fəhr Razi harada mən dediyimə üstünlük vermir. Fəhr Razi yazır ki, alimlər bir necə görüş zikr etmişlər və 3 görüşü qeyd edir. Birincisində (a) deyilir ki, munzir və hadi peyğəmbərin özüdür, ikincisində (b) deyilir ki, munzir peyğəmbərdir, hadi isə Allah, üçüncüsündə isə © deyilir ki, munzir peyğəmbərdir, hadi isə Əlidir. Bunu sübut etmək üçün Fəhr Razi İbn Abbasdan bir hədis gətirir.

1. Göründüyü kimi, Fəhr Razi deyir ki, alimlər bu ayəni üç cürə zik etmişdilər və bəziləri bu ayənin Əliyə aid olduğunu demişlər. Deməli bu fikir var idi və bunu inkar etmək olmaz, çünki o alimlər öz fikirlərində təbii ki, sünnətə əsaslanırdılar.

2. İkincisi, siz deyirsiz ki, İbn Abbasdan gələn hədis uydurmadır və siz bunu sübut edə bilərsiz. Mən istərdim sizin sübutunuzu görüm və bu doğrudanda sübut olsa mən, əlbəttə ki, onu qəbul edərəm, amma əvvəlcədən sizə bildirmək istəyirəm ki, bu hədisin uydurma olması ayənin zikrini dəyişmir, yəni onun Əli haqda olmamasına dəlalət deyil, çünki ayənin Əliyə aid edən alimlər bunu havadan götürməyiblər, onlar Əliyə aid olan bütün hədisləri araşdırıb bu nəzərə gəliblər.

2. Buxari öz Səhihində (cild 5 səh 19) yazır: Peyğəmbər dedi: Əli mənə nisbətdə, Harunun Musaya olan nisbətindədir, yalnız o fərqlə ki, mən axırıncı peyğəmbərəm.

Burada da onun peyğemberden s.a.s. vali ve ya hadi olmasına dair bir delil yoxdur, eksine bu eks-delildir. Çüki Harun Musadan evvel ölmüşdür ve Musadan sonra onun velayetini alan Yuşa bin Nun olmuşdu....

Siz özünüz təsdiqləyirsiz ki, peyğəmbərin ölümüylə yalnız nübuvvət gedir, imamət isə digər insanda, peyğəmbərin köməkçisi, onun imamında davam edir.

Bu hədisdən aydın olur ki, Harunun malik olduğu hər bir şeyə Əli də malikdir (peyğəmbərlikdən savayı). Deməli Əli də onun kimi rəhbərliyə və siyasi hakimiyyətə malik olmalı idi. Necə ki, Harun Musanın vəziri, müavini, canişini və köməkçisi idi, elə də Əli Mühəmmədin vəziri, müavini, canişini və köməkçisidir. Allah-təala Quranda deyir:

Musa dedi: Və mənə öz ailəmdən bir vəzir (köməkçi) ver – qardaşim Harunu! Onunla arxamı möhkəmləndir və onu işimə ortaq et. (20 Taha surəsi ayə 29-32)

Musa qardaşı Haruna dedi: “Sən tayfam içində mənim xəlifəm ol, (camaatı) islah etməyə çalış və (yer üzündə) fitnə-fəsad törədənlərin yolu ilə getmə!” (7 - əl-Əraf (Sədd) surəsi ayə 142)

(Allah) buyurdu: “Dilədiyin sənə verildi, ya Musa! (20 Taha surəsi ayə 36)

Deməli, bu hədisə əsasən Əli peyğəmbərin ümməti üçün xəlifə, onun köməkçisi, onun işində ortağı (peyğəmbərliyində yox, yalnız xəlifəliyində) olub.

Həmçinin necə ki, Musanın vaxtında onun ümməti Haruna da (itaət) tabe olurdu, Mühəmmədin də ümməti hələ onun vaxtında (və ondan sonra) Əliyə tabe olmalı idi.

3. İbn Səba Əlinin imam olduğunu iddia etmirdi, o Əlinin Allah olduğunu iddia edirdə, özünü isə onun (Əlinin) peyğəmbəri.

Bu heç bir şeyi deyişmir, çünki her bir şey sıfırdan başlayır. Abdullah bin Seba hemen Elinin Allah olduğunu iddia etmemişdir, eger bele bir şey iddia etseydi Hz. Ali onu öldürerdi, mütleq öldürerdi..çünki bele bir adamın hökmü şübhesiz ki, mürteddir...lakin evezinde Hz. Ali onu sürgün eletdirdi. Görünür ki, ibn Seba daha sonralar Elinin ilah olduğunu iddia etmişdir. Bütün bunlar biz dediklerimizi inkar etmir, eksine onları isbat edir...

Doğrusunu Allah bilir!

Bunlar (işlətdiyiniz Görünür, Doğrusunu Allah bilir ifadələriniz) heç nəyi isbat etmir, bunlar yalnız sizin dar düşüncəli və yalançı olduğunuzu sübut edir.

Gördüyüm kimi siz ƏBUlHƏSƏN–in yazdığı şiə hədisini səhih kimi qəbul edirsiz və buna əsasən öz nəzəriyyənizi irəli sürürsüz. Əgər belədisrə onda mənim ona verdiyim sualları və ona yazdığım cavabı da cavablandırın, daha ondan bir hisəsini yox.

(O mənə əxbarilərin yazdığı zəif hədisləri gətirib, mən isə ona rical alimlərimizin yazdığı ilə cavab vermişəm. Siz də düşüncənizi sübut etmək üçün onları rədd edib, zəif hədislərə üstünlük verirsiz!)

Hədisdə belədir:

"Abdulla ibn Səba Əbu Bəkiri, Öməri, Osmanı və əshabələri söymüş, onlara öz etirazını bildirmiş və onlardan ayrılmış adamlardan biridir. O demişdir ki, bunu ona Əli əleyhissəlam əmr etmişdir. Əli onu danlamış, ondan bunu deyib-demədiyini soruşmuşdur. O öz dediklərini boynuna almış, Əli onu öldürməyi əmr etmişdir". Bunu görən adamlar çığırıb ona demişlər ki, ey Əmirəlmöminin, insanlar arasında sizə — Əhl əl-Beytə məhəbbət və sizin vilayətinizi, sizin düşmənlərinizdən uzaqlaşmağı təbliğ edən bir adamı necə öldürək? Belə olduqda Əli onu öldürməyib Mədainə (Iranın Tehran paytaxtına) sürgün edir.

Hədisə əsasən Abdullah ibn Səba əhlibeyt aşiqi olub və əhlibeytin (həmçinin Əlinin) düşmənlərini söyüb. Buna görə Əli onu öldürməyi əmr edib? Abdullah İbn Səba Əlinin vilayətini təbliğ edir və buna görə Əli onu öldürməyi əmr edir? Əshabələr ona deyirlər ki, ey əmirəl-möminin Abdullan ibn Səba sizin düşmənlərinizi söyüb, onu niyə öldürürsüz? O da deyir ki, yaxşı, onda onu sürgün edək!

Siz demək istəyirsiz ki, Əli onun düşmənini söyən və əhlibeytini sevən kimsəni öldürə və ya sürgünə göndərə bilərdi? O bunu o vaxt edə bilərdi ki, Abdullah ibn Səba onu Allah sayardı, yəni küfr edərdi. Yalnız buna görə Əli ona ölüm hökmü verə bilərdi və səhabələr ona etiraz edərkən məcbur olub onu sürgünə göndərərdi.

Siz bu yazdıqlarınızı nəyə əsasən yazırsız? Soruşuram, çünki sizin kitablarda bu haqda heç bir səhih hədis yoxdur. Əgər varsa gətirin biz də baxaq.

Men ise deyirem ki, siz peyghamber dushmenisiz...

Bu sizin peyğəmbərimiz haqda olan hədisləriniz: http://www../index.php?type=sp...cles&id=419

[al-Fath]

bir insan ki, peyghamberin s.a.s. zovcesini kafir sayirsa, ona bu qeder iyrenc iftiralar atirsa, o insan muselman deyil, yalniz munafiqdir. Allah peyghamberin xanimlarini sebebsiz yere "ummulmuninin" adlandirmayib, onlara olan hormetin deyeri ve vacibliyini qesd edib...

Yalan niyə danışırsız? Əvvəla heç bir şiə alimi Aişəni kafir saymır! İkincisi isə Allahın peyğəmbərin zövcələrinə ümmül-möminin deməyi onlara hörmət əlaməti deyil, peyğəmbərə hörmət əlamətidir. Çünki, bəzi səhabələr deyirdilər ki, peyğəmbər öləndən sonra biz onun zövcələrini alacağıq. Buna görə də Allah-təala bu ayəni nazil etdi və peyğəmbərin zövcələrini ömürlük ondan başqasına haram etdi. O peyğəmbəri möminlərin atası adlandırdı, zövcələrini isə onların anası. Ana ilə evlənmək haram olduğuna görə, onlarla heç kim və heç vaxt evlənə bilməyəcəkdir.

Peyğəmbərlərin zövcələri kafir olmamaqdan sığortalanmayıblar. Nux və Lut peyğəmbərlərin zövcələri kafir olub və onlar əbədi cəhənnəmdə yanacaqlar.

Deyirsiz ki, peyğəmbərin zövcəsinə iftira atan müsəlman deyil, münafiqdir?!

Tirmizi 2502- Âişe (r.anha)’dan rivâyete göre, şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a.v.)’e bir kişiden, taklidini y.rak bahsetmiştim de şöyle buyurdular: “Benim şu kadar veya bu kadar menfaatim olsa bile birinin taklidini yapmak hoşuma gidip beni sevindirmez.” Âişe diyor ki: Bir seferinde “Ey Allah’ın Rasûlü!” dedim. “Safiyye küçücük bir kadındır” dedim ve elimle kısa oluşunu gösterdim. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v.) buyurdular ki: “Öyle bir söz ettin ki o söz denize karışsaydı denizin suyu değişirdi.” (Ebû Dâvûd, Edeb: 27)

Сахих Бухари

http://www.crimean.org/islam/hadis.asp?set=hadis_sb

1500 (3821). Сообщается, что ‘Аиша, да будет доволен ею Аллах, сказала:

«(Однажды) Халя бинт Хувайлид, сестра Хадиджи, попросила разрешения войти к посланнику Аллаха, да благословит его Аллах и приветствует, которому это напомнило о том, как спрашивала разрешения Хадиджа, что обеспокоило его, и он воскликнул: ”О Аллах, (это же) Халя!”»

(‘Аиша, да будет доволен ею Аллах,) сказала:

«Это вызвало во мне ревность, и я сказала: ”Почему ты вспоминаешь давно умершую (беззубую) старуху с красными дёснами из числа старух (племени) курайш, когда Аллах дал тебе вместо неё нечто лучшее?!”»

Aişə özü peyğəmbərin digər zövcələrini təhqir edib və onlara böhtan atıb. Deməli siz ona münafiq deyirsiz?

Sizin səhih hədislərdə yazılıb ki, Əlini sevməyən, onunla düşmənçilik edən münafiqdir.

Peyğəmbər (s) deyib ki, Əlini sevməyən məni sevmir.

Təfsir Kəşafda yazilib:

Mühəmmədin əhlibeytinə (nəslinə) məhəbbətlə yaşayıb ölən imanlıdır, ona nifrətlə yaşayıb ölən isə kafirdir.

http://www.al-eman.com/Islamlib/viewchp.as...4&CID=92#s1

Əbi Səyid deyir ki, peyğəmbər dedi: Biz əhlibeytə nifrət edəni Allah cəhənnəmə atacaq

http://www.al-eman.com/Islamlib/viewchp.as...&CID=458#s3

Albani deyir ki, hədis səhihdir (Silsilat al-ahadith al-Sahiha, cild 5 səh 643, hədis № 2488

İndi siz mənə deyin görüm sizdə əhlibeytə və Bani Haşimə nifrət edən Aişənin hökmü nədir?

Hech bir kishi qebul etmez ki, onun xanimi haqqinda bu shekilde danishsinlar...hech bir kishi qebul etmez ve hamidan da qabaq bunu peyghamber s.a.s. qebul etmez. Ona gore de senin kimilerin bashini kesmek lazimdir...

Abdurrahman Saadi Əzhab surəsinin 6-ci ayəsinin təfsirində yazır:

Пророк Мухаммад, да благословит его Аллах и приветствует, имеет полное право называться отцом правоверных, и об этом говорили некоторые сподвижники. Он воспитывал их так, как отец воспитывает своих детей. Кроме того, его жены – матери правоверных. Мусульмане не имели права жениться на них после смерти посланника Аллаха, да благословит его Аллах и приветствует, и обязаны уважать и почитать их. Однако это не означает, что сподвижники имели право общаться с ними и находиться с ними наедине, как со своими родными матерями.

Təbəri təfsirində yazır ki, əgər səhabələr peyğəmbərin zövcələrindən bir əşya və ya nəsə soruşmaq istəsələr, onlar bunu yalnız pərdə arxasından edə bilərlər (yəni gərək təmasda olmasınlar).

Amma sizin səhih hədislərdən biz bunun əksini görürük:

Абу Мусса сообщает: Мухаджиры и Ансары поспорили между собой. Ансар сказал что очищение обязателено только тогда, когда сперма бьет струей. Мухаджиры сказали: Когда человек имеет половые сношения с женщиной гусль обязателен независимо от того, было ли сперметание. Абу мусса сказал: «Хорошо я удовлетворю вас по поводу этой проблемы. Абу Мусса пошел к Аише и спроил ее « О мать правоверных я хочу задать вам вопрос, но стестняюсь». Она сказала «не стесняйтесь меня, спрашивать о том, чего не постеснялись бы спросить у матери родившей вас. Я тоже ваша мать. На это я сказал: Что делает гусль обязательным. Она ответила: Вы пришли к тому кто хорошо информирован. Посланник Аллаха сказал «Любой кто сел между четырех частей женщины и обрезанные части (половые органы) касаются друг друга очищение становится обязательным.

Сахих Муслим online ссылка: Book 003, Hadith Number 0684

http://hadith.worldofislam.info/index.php?..._muslim/book_03

Передает Абу Салама : Брат Аиши и я пошли к Аише и спросили ее о том как купается Пророк. Она принесла сосуд с водой и принялась купаться и лила это поверх головы, в это время между нами была завеса.

Сахих Бухари online ссылка: Volumn 001, Book 005, Hadith Number 251.

http://hadith.worldofislam.info/index.php?...bukhari/book_05

Bəs bunu necə, peyğəmbər qəbul edərdi? Bəs başqa kişilər?