şirk Və Bidət əməlləri.

[ABDULAZİZ222]

Əs salamu aleykum. Dəlil bizə yalnız Quran və sunnədir. Cinn surəsinin 18-ci ayəsin də qeyd olunur ki, Allaha dua edərkən heç kimi onunla yanaşı çağırmayın. «Şübhəsiz ki, məscidlər Allahındır. Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin!». (Cinn 18).

« وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً ». Yəni Allah ilə bərabər heç kəsi çağırmayın. Ayənin orijinal formasınında «تَدْعُو» “təd u” kəlməsi dua çağırmaq adlanır və “əhədən” « أَحَداً » qeyri-müəyyənlikdə inkar şəklində qeyd olunur. Yəni Allaha dua etdiyin zaman nə mələyi nə peyğəmbəri nə də imamları onunla bərabər çağıra bilməzsən. Cinn surəsinin 18-ci ayəsi ümumi təfsirlərdə belə qeyd olunur ki, Müşriklər Məscudəl Haramda Allaha dua etdiyi zaman öz bütləri ilə Allaha yaxınlaşırdılar. (Zumər 3). Yəhudilər Allaha dua etdiyi zaman peyğəmbərlərin qəbirləri ilə Allaha yaxınlaşırdılar. Xaçpərəstlər Allaha dua etdiyi zaman Hz. İsanı və yaxud Hz. Məryəmi vasitə tuturdular. Bütün təfsir alimlərinin yekdil fikrinə görə Cinn surəsinin 18-ci ayəsi «Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin» məhz bu səbəblərdən nazil olmuşdur. Bu forumda tamaşaçılar üçün Quran ayəsi dəlil gətirin ki, İmamlar ilə vasitə tutmaq olar. Lakin konkret ayə var ki: «Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin» Mə əs salam.

Изменено 18 декабря, 2007 пользователем al-Fath

[MeysemTemmar]

Əs salamu aleykum. Dəlil bizə yalnız Quran və sunnədir. Cinn surəsinin 18-ci ayəsin də qeyd olunur ki, Allaha dua edərkən heç kimi onunla yanaşı çağırmayın. «Şübhəsiz ki, məscidlər Allahındır. Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin!». (Cinn 18).

« وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً ». Yəni Allah ilə bərabər heç kəsi çağırmayın. Ayənin orijinal formasınında «تَدْعُو» “təd u” kəlməsi dua çağırmaq adlanır və “əhədən” « أَحَداً » qeyri-müəyyənlikdə inkar şəklində qeyd olunur. Yəni Allaha dua etdiyin zaman nə mələyi nə peyğəmbəri nə də imamları onunla bərabər çağıra bilməzsən. Cinn surəsinin 18-ci ayəsi ümumi təfsirlərdə belə qeyd olunur ki, Müşriklər Məscudəl Haramda Allaha dua etdiyi zaman öz bütləri ilə Allaha yaxınlaşırdılar. (Zumər 3). Yəhudilər Allaha dua etdiyi zaman peyğəmbərlərin qəbirləri ilə Allaha yaxınlaşırdılar. Xaçpərəstlər Allaha dua etdiyi zaman Hz. İsanı və yaxud Hz. Məryəmi vasitə tuturdular. Bütün təfsir alimlərinin yekdil fikrinə görə Cinn surəsinin 18-ci ayəsi «Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin» məhz bu səbəblərdən nazil olmuşdur. Bu forumda tamaşaçılar üçün Quran ayəsi dəlil gətirin ki, İmamlar ilə vasitə tutmaq olar. Lakin konkret ayə var ki: «Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin» Mə əs salam.

Vəhhabilər dünyasını dəyişmiş şəxsdən dua etməsini diləməyi düzgün hesab etmirlər. Buna sübut kimi و لا تدعوا مع الله احدا «Allahdan başqa heç kəsə ibadət etməyin!»[107] ayəsini göstərirlər. Buna cavab olaraq bildirməliyik ki, «dua» iki müxtəlif mənada – hərfi və terminoloji mənalarda işlənir. Misal üçün, Allah-təala Quranda buyurur:

لَا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُم بَعْضًا

«Peyğəmbəri çağırmağı öz aranızda bir-birinizi çağırmağınızla eyni tutmayın! (Peyğəmbəri özünüz bir-birinizi çağırdığınız kimi çağırmayın!)»[108]

Bu ayədə «dua» sözü çağırmaq, səsləmək mənalarını ifadə edir. Bundan başqa dua hərfi məna etibarı ilə adi danışıqda Allahdan dünya və axirət hacətlərini istəməyə deyilir. İkinci mənada işlənən «dua» bir növ «ibadət» adlanır. Aşağıdakı ayədə də məhz həmin mənanı əks etdirir:

وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ

«Rəbbiniz buyurdu: «Mənə dua edin, Mən də sizin dualarınızı qəbul edim! (Məni çağırın, harayınıza yetim, yaxud yalnız Mənə ibadət edin, sizi mükafatlandırım!) Mənə ibadət etməyi təkəbbürlərinə sığışdırmayanlar Cəhənnəmə xar olaraq girəcəklər!»[109]

Yaddan çıxarmaq lazım deyil ki, Allahdan başqasını hər hansı bir şəkildə səsləmək, ehtiyaclarının ödənilməsini istəmək (hansı ki, ərəb dilində bu mənanı ifadə etmək üçün «dua» sözündən istifadə olunur) ibadət deyil və qadağan edilməmişdir. Deməli, kiminsə yanına gələrək sənə kömək etməsini istəmək, ondan ehtiyacının ödənilməsini xahiş etmək ibadət və nəticə etibarı ilə günah hesab edilmir.

[MeysemTemmar]

«DUA» SÖZÜNÜN TERMİNOLOJİ MƏNASI1. Fərdi dua, yəni Allahdan başqasını eyni ilə Allahı səslədiyimiz kimi səsləmək; Belə ki, köməyə çağıran şəxs səslədiyi qarşı tərəfin Allahın dəxaləti olmadan, müstəqil şəkildə bir iş görə biləcəyini hesab edir və buna inanır. Buna misal olaraq, yəhudilər və xristianların məbədlərdə etdikləri duaları göstərmək olar.

2. Büt, daş, ağac və s. kimi əşyalardan kömək istəmək, yardım diləmək; Hansı ki, Allah-təala bunu qadağan etmişdir. Buna misal olaraq, müşriklərin həyata keçirdikləri dini mərasimləri göstərmək olar.

3. Cinn və mələklərə sitayiş edənlərin onlardan yardım diləmələri. Bu əqidədə olanlar Allahla yanaşı adı çəkilən varlıqların da müstəqil olaraq təsir qüvvəsinə malik olduqlarını hesab edirlər. Quranda bu haqda buyurulur:

إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ

«Allahdan başqa ibadət etdiyiniz bütlər də sizin kimi bəndələrdir».

وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلآ أَنفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ

«Sizin Ondan başqa tapındıqlarınız isə nə sizə, nə də özlərinə bir kömək edə bilərlər!»

و لا تدعوا مع الله احدا

«Allahdan başqa heç kəsə ibadət etməyin!»

Yuxarıda qeyd olunanlardan məlum olur ki, Peyğəmbəri (s) köməyə çağırmaq, ondan yardım diləmək bu üç qismin əhatə dairəsindən xaricdir. Çünki Peyğəmbəri (s) köməyə səsləyən, ondan şəfaət etməsini istəyən kimsə onun edəcəyi yardımın və ya şəfaətin Allahın iradəsindən asılı olduğunu və Peyğəmbərin (s) sadəcə olaraq bir vasitəçi rоlunu ifаdә еtdiyini qəbul edir. Bu növ dualar qadağan olunmuş dualar sırasına daxil deyil.

[ABDULAZİZ222]

«DUA» SÖZÜNÜN TERMİNOLOJİ MƏNASI1. Fərdi dua, yəni Allahdan başqasını eyni ilə Allahı səslədiyimiz kimi səsləmək; Belə ki, köməyə çağıran şəxs səslədiyi qarşı tərəfin Allahın dəxaləti olmadan, müstəqil şəkildə bir iş görə biləcəyini hesab edir və buna inanır. Buna misal olaraq, yəhudilər və xristianların məbədlərdə etdikləri duaları göstərmək olar.

2. Büt, daş, ağac və s. kimi əşyalardan kömək istəmək, yardım diləmək; Hansı ki, Allah-təala bunu qadağan etmişdir. Buna misal olaraq, müşriklərin həyata keçirdikləri dini mərasimləri göstərmək olar.

3. Cinn və mələklərə sitayiş edənlərin onlardan yardım diləmələri. Bu əqidədə olanlar Allahla yanaşı adı çəkilən varlıqların da müstəqil olaraq təsir qüvvəsinə malik olduqlarını hesab edirlər. Quranda bu haqda buyurulur:

إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ

«Allahdan başqa ibadət etdiyiniz bütlər də sizin kimi bəndələrdir».

وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلآ أَنفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ

«Sizin Ondan başqa tapındıqlarınız isə nə sizə, nə də özlərinə bir kömək edə bilərlər!»

و لا تدعوا مع الله احدا

«Allahdan başqa heç kəsə ibadət etməyin!»

Yuxarıda qeyd olunanlardan məlum olur ki, Peyğəmbəri (s) köməyə çağırmaq, ondan yardım diləmək bu üç qismin əhatə dairəsindən xaricdir. Çünki Peyğəmbəri (s) köməyə səsləyən, ondan şəfaət etməsini istəyən kimsə onun edəcəyi yardımın və ya şəfaətin Allahın iradəsindən asılı olduğunu və Peyğəmbərin (s) sadəcə olaraq bir vasitəçi rоlunu ifаdә еtdiyini qəbul edir. Bu növ dualar qadağan olunmuş dualar sırasına daxil deyil.

Əs salamu aleykə. Suala cavab: Bütün təfsir alimlərinin yekdil fikrinə görə: Dua nə vaxt Quranda qeyd olunursa 2 qismə bölünür.

İstək duası yəni öz dilinlə Allahdan istəyirsən. «Ya Rəbb, məni, valideynlərimi və möminləri haqq-hesab günü bağışla!» (Ibrahim,41). 2). İbadət duası yəni öz əməllərinlə Allahdan istəyirsən. “Ey iman gətirənlər! (Namaz qıldıqda) rüku edin, səcdəyə q.nın; Rəbbinizə ibadət edin və yaxşı işlər görün ki, nicat t.sınız! (Mətləbinizə yetişəsiniz!).” (Həcc, 77). “Namaz qılın, zəkat verin və rüku edənlərlə birlikdə rüku edin!” (Bəqərə, 43). İbadət duası istək duası ilə seçilir. Məsələn: Zəkat verən zaman Allahdan heç nə diləmirsən yalnız Allah rizası üçün bunu edirsən və bunu öz əməllərinlə ibadət edirsən bu isə ibadət duası sayılır. İstək duası Allahdan istiyirsən. Məslən: “Ya Rəbbi məni bağışla” bu isə istək duası adlanır. “Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurdu: «Dua ibadətdir.» (Tirmizi, Duа, 1, 3372 sаylı hədis). Əgər Allaha dua etdiyin zaman dünyadan köçmüş insan ilə vasitə tutmaq olsa idi Əli (r.a) xutbələrin birində Nəhcul-bəlağə kitabında bunu qeyd edərdi. Lakin Əli (r.a) Kufədə xəlifə idi Peyğəmbəri (s.ə.s) dualarında vasitə tutabilərdi. Amma Əli (r.a) bilirdiki Allaha dua etdiyi zaman dünyadan köçmüş insan ilə vasitə tutmaq olmaz. Əli (r.a) Kufədə xütbə verdiyi zaman yağış üçün istəyən duasını qeyd edim: “Allahım, səndən bərəkətli torpaqlarımızı bitkilərlə dolduran, vadilərimizi canlandıran, heyvanlara ömür verən, günəşi çöllər və torpaqları məhsullar edən su istəyirik. Allahım, bizim üzərimizə hər tərəfi isladan, qab tökülən su kimi yağış endir.” (Nəhcul-bəlağə, səh 126, 115-ci xütbə. Mubahilə çapı, Bakı 2006). Gəlin Əlinin (r.a) özü üçün digər dua etdiyini müşahidə edək: “Allahım məndən daha yaxşı bildiyin şeylər üçün məni bağışla. Allahım söz verib vəfa görmədiyim əhdlərim üçün məni bağışla. Sənə yaxınlaşmağı dilimlə söylədiyim halda, qəlbimin müxalifətliyinə görə məni bağışla. Allahım gözlərimin işarələrini, faydasız sözlərimi, qəlbimin yersiz arzularını və dilimin sürüşkənliyinin görə əfvini diləyirəm.” (Nəhcul-bəlağə, səh 76, 78-ci xütbə, Hz.Əli duası. Mubahilə çapı, Bakı 2006). Gördüyünüz kimi Əli (r.a) Allaha dua etdiyi zaman Peyğəmbəri (s.ə.s) vasitə tutmur halbuki Allah rəsulu (s.ə.s) dünyadan köçmüş idi. Ölü ilə diri insanın arasında böyük fərq var. Məsələn: Diri insan eşidir, görür, və olduğu şeylərə qadirdir. Misal üçün həkim diridir o, eşidir, görür, suala-cavab verə bilir həmçinin cərrahi əməliyyat etməyə qadirdir. Əgər həkimə desək ki, mənə övlad, və yaxud şəfa ver həkim nə övlad nə də şəfa verməyə qadir deyil. İnsanlar yalnız qadir olduğu şeylərə qadir ola bilər. Ölü nə bizi görür nə bizi eşidir nə də həkim kimi cərrahi əməliyyat etməyinə qadir deyil.

«Rəbbiniz dedi: "Mənə dua edin, Mən də sizə cavab verim. Həqiqətən, Mənə ibadət etməyə təkəbbür göstərənlər Cəhənnəmə zəlil olaraq girəcəklər".» (Mumin, və yaxud Gafir, 60). Uca Allah bu ayədə duanı ibadət adlandırır çünki Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurmuşdur: «Dua ibadətdir.» (Tirmizi, Duа, 1, 3372 sаylı hədis). Əgər ibadətdə Allahın şəriki yoxdursa bu ona dəlalət edir ki, dua edilən zaman Allah ilə bərabər heç kəsi çağırmaq olmaz çünki dua da ibadətdən sayılır.

Изменено 18 декабря, 2007 пользователем al-Fath

[al-Fath]

Salam aleykum qardaş! Sizdən xahiş edirəm şriftləri düzgün qoyasız, yoxsa oxumaq olmur. Bunun üçün yazdığınız mətni qaraldıb "Шрифт" boıməsindən Arial seçin. Ölçüləri də 3-dən artıq qoymayın.

İbadət duası istək duası ilə seçilir. Məsələn: Zəkat verən zaman Allahdan heç nə diləmirsən yalnız Allah rizası üçün bunu edirsən və bunu öz əməllərinlə ibadət edirsən bu isə ibadət duası sayılır. İstək duası Allahdan istiyirsən. Məslən: “Ya Rəbbi məni bağışla” bu isə istək duası adlanır. “Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurdu: «Dua ibadətdir.» (Tirmizi, Duа, 1, 3372 sаylı hədis).

Əgər birinci qeyd etdiyiniz ibadət duasıdırsa və o duada Allahdan heç nə istənilmirsə, onda niyə Siz namazda Fatihəni istək duası kimi deyib, axırında amin deyirsiz?

Əgər Allaha dua etdiyin zaman dünyadan köçmüş insan ilə vasitə tutmaq olsa idi Əli (r.a) xutbələrin birində Nəhcul-bəlağə kitabında bunu qeyd edərdi.

Siz təvəssülü rədd edirsiz?

Lakin Əli (r.a) Kufədə xəlifə idi Peyğəmbəri (s.ə.s) dualarında vasitə tutabilərdi. Amma Əli (r.a) bilirdiki Allaha dua etdiyi zaman dünyadan köçmüş insan ilə vasitə tutmaq olmaz.

Siz nahaq bunu onun adından deyirsiz. Əli (ə) danışan Quran idi və bilirdi ki, ölən cismdir, ruh isə əbədi yaşayır. Sizin dedikləriniz Qurana ziddir. Baxın:

İslam hədislərində bərzəx həyatı

Peyğəmbər öz ömrünün axırlarında Bəqi qəbirstanlığına gedir, qəbir əhlinə belə söyləyirdi: “Salam olsun sizə, ey mömin qövmün evində olanlar! Siz bizi ötübsünüz, biz də sizə qoşulacağıq. Orada çatdığınız nemətlər sizə nuş olsun” (“Təbəqat” ibni Sə’d cild 2 səh 204)

Ölünü dəfn etdikdən və qəbrinin üzərindəki torpaqları hamarladıqdan sonra aşağıdakı sözlərlə təlqin verilməsi müstəhəbdir:

Təlqin deyən şəxs ölünü adı və anasının adı ilə çağırmalıdır, əgər anasının adını bilmirsə Həvvanın adını onun yerinə söyləyib deməlidir: Dünyadan köçdüyün əhdi yadına sal! O əhd bundan ibarətdir: Allahın birliyinə, həzət Mühəmmədin peyğəmbər olmasına, Qiyamət günü Allahın hamını dirildəcəyinə şəhadət verdin. Allahın Rəbb olması, islamın haqq din olması, həzrət Mühəmmədin peyğəmbər olması, quranın rəhbər, kəbənin qiblə və möminlərin səninlə qardaş olmasına razısan. (“Əl-fiqhu ələl-məzahibil-ərbəə” cild 1 səh 387).

Saleh peyğəmbər öz qövmünün ruhları ilə danışır.

Əraf sürəsi:

77. Dəvəni öldürdülər və öz Rəbblərinin əmrindən çıxdılar. Dedilər: “Ey Saleh, əgər (doğrudanda) peyğəmbərsənsə, bizə vədə verdiyin əzabı göndər”.

78. “Buna görə də onları dəhşətli sarsıntı bürüdü və öz evlərinə (Cansız halda) diz üstə çöküb qaldılar”.

79. “(Saleh) Onlardan üz döndərib dedi: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”.”

Bu üç ayənin mənasında diqqət edin. Birinci ayədə buyurulur ki, Saleh peyğəmbərin qövmü ondan əzab istədilər. İkinci ayədə deyilir ki, İlahi əzab yetişdi və onların hamısı məhv oldu. Sonra üçüncü ayədə bildirilir ki, onlar məhv olandan sonra həzrət Saleh onlara dedi: Mən İlahi xəbərləri çatdırdım. Lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiz.

“Lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiz” cümləsi bildirir ki, onlar o qədər inadkar idilər ki, öləndən sonra belə, həmin ruhiyyədə olub nəsihət edənləri xoşlamırdılar.

Şüeyb (ə) öz qövmünün ruhları ilə danışır.

Əraf surəsi

91. “Onları dəhşətli bir səs bürüdü, onlar öz evlərində həlak oldular”.

92. “Şüeybi təkzib edənlər cahki o diyarda deyildilər. Şüeybi təkzib edənlər ziyankarlardılar.”

93. “(Şüeyb) onlardan üz döndərib dedi: Ey mənim qövmüm, mən Rəbbimin əmrlərini təbliğ və sizə nəsihət etdim. Kafir qövmə görə necə qəmgin olum?!”

Mühəmməd peyğəmbər peyğəmbərlərin ruhları ilə danışır.

“Səndən öncə göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən soruş: Rəhman olan Allahdan başqa ibadət olunan ilahlar qərar vermişikmi?!” (Zuxruf surəsi 93 ayə).

Sahih Bukhari Vol 2, Book 23. Funerals (Al-Janaa'iz), Hadith 452.

http://hadith.worldofislam.info/index.php?...bukhari/book_23

Narrated By Ibn 'Umar: The Prophet looked at the people of the well (the well in which the bodies of the pagans killed in the Battle of BADR were thrown) and said, "Have you found true what your Lord promised you?" Somebody said to him, "You are addressing dead people." He replied, "You do not hear better than they but they cannot reply."

Bədr döyüşü Qureyş kafirlərindən yetmiş nəfərin ölməsi ilə sona çatdı. Peyğəmbər əmr etdi ki, müşriklərin ölülərini bir quyuya töksünlər. Onların cəsədləri quyuya töküldüyü zaman peyğəmbər onlara dedi: “Pərvərdigarımızın sizə vədə verdiyinin haqq olduğunu bildinizmi?! Mən bunu bildim”. Bu zaman səhabələrdən bir neçəsi təəccüblə dedilər: “Ölmüş şəxsləri səsləyirsinizmi?” Peyğəmbər buyurdu: “Siz onlardan (heç də) yaxşı eşitmirsiniz! Lakin onların cavab verməyə qüdrətləri yoxdur”.

Əli (r.a) Kufədə xütbə verdiyi zaman yağış üçün istəyən duasını qeyd edim:

Ondansa Ömərin yağış yağması üçün əhlibeytə təvəssül etdiyi hədisi gətirin.

Misal üçün həkim diridir o, eşidir, görür, suala-cavab verə bilir həmçinin cərrahi əməliyyat etməyə qadirdir. Əgər həkimə desək ki, mənə övlad, və yaxud şəfa ver həkim nə övlad nə də şəfa verməyə qadir deyil. İnsanlar yalnız qadir olduğu şeylərə qadir ola bilər. Ölü nə bizi görür nə bizi eşidir nə də həkim kimi cərrahi əməliyyat etməyinə qadir deyil.

Əgər belədirsə onda İsa (ə) necə insanı diriltdi, torpaqdan quş yaratdı?

Deyirsiz ki, insan yalnız qadir olduğu şeyə qadirdir. Bəs əşya nəyə qadirdir? Baxın:

(Yusif 12-93) - Bu köynəyimi götürüb .rın, atamın üzünə sürtün (atın), o (yenidən) görməyə başlayar. Bütün ailənizi də yığıb yanıma gəlin!”

Bu ayıdın belə çıxır ki, köynək də şəfaət verə bilər!

[MeysemTemmar]

Əs salamu aleykə. Suala cavab: Bütün təfsir alimlərinin yekdil fikrinə görə: Dua nə vaxt Quranda qeyd olunursa 2 qismə bölünür.

Для того, чтобы ответ был более ясен, необходимо остановиться на очень важном моменте, на значении слов “поклонение” и “дуа” (призыв). “Дуа” в арабском словаре в значении звать, призывать, обращаться к кому-либо, “ибадат” (поклонение) - в значении поклонения кому-либо, и не в коем случае нельзя эти два разных значения соединять в один смысл. То есть невозможно сказать, что слова призыв и поклонение одинаковы по смыслу.

1. В Священном Коране слова дуа (призыв) не в коем случае не может быть близким по значению и смыслу со словами поклонение. В Коране мы читаем: «Он сказал: “Господь мой, я звал (дуа) свой народ ночью и днём, но мой призыв только увеличил их бегство”» (71/5). Можно ли сказать, что Нух (ДБМ) поклонялся своему народу ночью и днём? Прибегаем к Всевышнему Аллаху от такого значения и понимания…

Поэтому нельзя сказать, что слова поклонение и призыв одного значения и смысла. И если кто-то обратится к его светлости посланнику Аллаха (ДБАР), то этот человек поклоняется пороку Ислама (ДБАР), а не Аллаху?

2. В вышеперечисленных аятах Корана значение дуа (призыв) имеет универсальное значение. Оно означает и поклонение, однако относится к идолопоклонникам. Нет сомнений, что смирение перед идолами и поклонение им, а так же взывание к ним, дуа и обращение к ним за помощью, так как язычники считали их имеющими особое место и положение у Аллаха, посредством которых они (язычники) могли бы, по их убеждению, получить счастье и благо – всё это есть большой грех и многобожие.

Священный Коран говорит по этому поводу: «Мы их не обижали, но они сами себя обидели и не от чего не спасли их боги, к которым они взывали помимо Аллаха, когда пришло повеление твоего Господа. Они только усилили их гибель» (11/101). На этом основании мы говорим, что эти аяты не относятся к теме нашей дискуссии, так как мы имеем в виду помощь одного раба Аллаха у другого, то есть не являющегося для просимого помощь ни божеством, ни подобного этому, считая его лишь приближённым к Богу рабом, которого Господь сделал посланником или имамом.

В Коране мы читаем: «А если бы они, когда причинили несправедливость самим себе, пришли к тебе и попросили бы прощения у Аллаха, и попросил бы для них посланник Аллаха, они бы нашли, что Аллах Прощяющий, Милосердный» (4/64).

Из вышеприведенных аятов Корана ясно, что значение дуа не имеет только значение просьбы, а имеет также значение поклонения. На этом основании в одном аяте после слов “дуа” призыва (просьба), используется в значении поклонения. В Коране мы читаем: «И сказал ваш Господь: “Зовите Меня, и Я отвечу вам, поистине, которые превозносятся над поклонением ко Мне – войдут они в Ад на вечное пребывание”» (40/60).

В этом священном аяте Корана, в начале использовано слово «уд-уни» (поклоняйтесь мне) в значении поклонения, следовательно “дуа” призыв, просьба имеет двойное значение.

Из всего вышесказанного мы сделаем следующее заключение: основная цель священного Корана в этих аятах, призыв к отстранению от “дуа” язычников, которые своих идолов ставили в сотоварищи Богу, считая их полными распорядителями в отдельных делах и заступниками перед Аллахом. У таких идолов язычники просили помощь, заступничество и защиту, считая, эти идолы подобно “маленьким” богам, которые могли, по мнению язычников, делать дела, равные Богу. Язычники имели убеждение, что Аллах многие из своих дел, относящихся к этому и потустороннему миру. Какое отношение имеет аят Корана к просьбе о помощи и зову к праведной душе, неужели и они могут так же относиться к сказанному аяту? В Коране мы читаем: «Места поклонения – для Аллаха, поэтому не призывайте с Аллахом никого» (72/18).

В этом аяте имеется значение только поклонение, т.к. многие невежественные арабы поклонялись идолам, или ангелам, или джиннам. И этот аят призывает отстраниться от того, что люди считают подобное Творцу. И нет сомнений, что такое обращение есть ширк, многобожие. Однако какое отношение может иметь этот аят к призыву праведников и святых? Возможно, что призыв святых Аллаха, только во время их жизни был дозволенным, однако же, после их смерти будет многобожием?

В ответ на это мы скажем. Чистые и непорочные души рабов Аллаха, подобно душам Пророка Ислама (ДБАР) или непорочным имамам (ДБМ) на основании Корана живы, находясь в положении выше, чем мученики за веру, и продолжают жизнь в мире барзах. Просьба о помощи и поддержке у них не является многобожием, мы посещаем их могилы, но не из-за поклонения им, а по причине уважения и большого внимания к их личностям. Их жизнь и смерть не может быть чем-то подобно сотовариществу Господу.

[ABDULAZİZ222]

Əgər birinci qeyd etdiyiniz ibadət duasıdırsa və o duada Allahdan heç nə istənilmirsə, onda niyə Siz namazda Fatihəni istək duası kimi deyib, axırında amin deyirsiz?

Əs salamu aleykə

“Biz yalnız Sənə ibadət edirik və yalnız Səndən kömək diləyirik! (Fatihə, 5) ”Bizi doğru (düz) yola yönəlt!” (Fatihə, 6) “Nemət verdiyin kəslərin yoluna! Qəzəbə düçar olmuşların və (haqdan) azmışların (yoluna) yox!” (Fatihə, 7) Amin Allahım duamı qəbul et. Məgər bu dua deyilmi? Məgər Allah sənə hidayət versin dua deyilmi?

Siz təvəssülü rədd edirsiz?

Əvvəla biz təvəssülü rədd etmirik çünki təvəssül diri insan ilə olur ölü ilə yox necə ki, səhih Buxaridə bu qeyd olunur ki: “Ənəs ibn Malik (Allah ondan razı olsun!) bu rəvayəti verir: «Ömər ibn Xəttab (Allah ondan razı olsun!) quraqlıq baş verəndə Abbas ibn Əbdülmüttəlibə üz tutub yağış yağması üçün dua etməsini istəyib demişdir: «Ilahi, biz Sənə Peyğəmbərimiz (s.s) vasitəsilə təvəssül edirdik, bizə yağış göndərirdin. Indi isə Sənə Peyğəmbərimizin əmisi vasitəsilə təvəssül edirik. Bununla biz Peyğəmbərimizin (s.s) özünü nəzərdə tutmuş oluruq. Biz ondan dua etməyi tələb edir və onun duası ilə Allaha yaxınlaşırıq. Indi isə Peyğəmbər (s.s) rəhmətə getmişdir və bizim üçün dua edə bilməz. Biz Peyğəmbərimizin əmisi Abbasa üz tutub bizim üçün dua etməsini istədik» (Buxarı, 2/397; Ibn Sədi, «Təbəqat», 4/28-29; Buxarı, «Müxtəsərim», 536). Diqqət yetirin bu ayədə Musa (ə) sağdır. “Ya Musa! (Allahın sənin dualarını qəbul etmək və peyğəmbərlik vermək barəsində) səninlə olan əhdi hörmətinə bizim üçün Rəbbinə dua et. Əgər bu əzabı bizdən götürsə, biz, hökmən, sənə iman gətirəcək və İsrail oğullarını səninlə birlikdə (istədikləri yerə) göndərəcəyik. (Əraf 134).

İslam hədislərində bərzəx həyatı

Peyğəmbər öz ömrünün axırlarında Bəqi qəbirstanlığına gedir, qəbir əhlinə belə söyləyirdi: “Salam olsun sizə, ey mömin qövmün evində olanlar! Siz bizi ötübsünüz, biz də sizə qoşulacağıq. Orada çatdığınız nemətlər sizə nuş olsun” (“Təbəqat” ibni Sə’d cild 2 səh 204)

“Əgər siz onları çağırsanız, onlar sizin duanızı eşitməzlər, eşitsələr də cavab verə bilməzlər. Özləri də Qiyamət günü sizin onlara ibadət etdiyinizi danacaqlar. Heç kəs hər şeydən Xəbərdar olan Allah kimi sənə xəbər verə bilməz.” (Fatir, 14).

Saleh peyğəmbər öz qövmünün ruhları ilə danışır.

Əraf sürəsi:

77. Dəvəni öldürdülər və öz Rəbblərinin əmrindən çıxdılar. Dedilər: “Ey Saleh, əgər (doğrudanda) peyğəmbərsənsə, bizə vədə verdiyin əzabı göndər”.

78. “Buna görə də onları dəhşətli sarsıntı bürüdü və öz evlərinə (Cansız halda) diz üstə çöküb qaldılar”.

79. “(Saleh) Onlardan üz döndərib dedi: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”.”

Bu üç ayənin mənasında diqqət edin. Birinci ayədə buyurulur ki, Saleh peyğəmbərin qövmü ondan əzab istədilər. İkinci ayədə deyilir ki, İlahi əzab yetişdi və onların hamısı məhv oldu. Sonra üçüncü ayədə bildirilir ki, onlar məhv olandan sonra həzrət Saleh onlara dedi: Mən İlahi xəbərləri çatdırdım. Lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiz.

“Lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiz” cümləsi bildirir ki, onlar o qədər inadkar idilər ki, öləndən sonra belə, həmin ruhiyyədə olub nəsihət edənləri xoşlamırdılar.

Əvvəla əziz “al-Fath” qardaşım sən hansı təfsirə əsasən bunu qeyd edirsən. Hamıya bəllidir ki, kim özündən Qurana təfsir verərsə onun axırı harada olacaqır məlumdur. “(Saleh) Onlardan üz döndərib dedi: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”. (Əraf, 79). Bu ayəni Təbəri belə təfsir edir: Salehin ümməti Səmud dəvəsi kəsib özlərinə əzabın dərhal gəlməsini istəyərkən Saleh onların arasından çıxıb getmişdir. Çünki Allah ona üç gün içərisində ümmətini həlak edəcəyinin bildirmişdir. Saleh onların yanından ayrılaraq onlara belə demişdir: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”. (Ət-Təbəri, Təbəri təfsiri, 4-cü cild, 77 səhifə). Gedib “Mizan” təfsirinə də baxa bilərsən.

Əziz “al-Fath” qardaşım sənə cavab olaraq mən Təbəri təfsirinə istinadən qeyd edim ki, Qurani – Kərimi ən gözəl təfsiri budur ki, ayələri ayələr ilə təfsir etməkdir. “Sonra o dəvəni tutub kəsdilər və (bununla da) Rəbbinin əmrini saymazyana pozub (istehza ilə): “Ey Saleh! Əgər sən (həqiqi) peyğəmbərlərdənsənsə, bizi qorxutduğunu (bizi təhdid etdiyin əzabı) gətir görək!” – dedilər.(Əraf, 77). - “(Saleh) onlardan üz döndərib belə dedi: “Ey camaatım! Mən sizə Rəbbimin əmrini (mənə lütf etdiyi peyğəmbərliyi) təbliğ etdim və sizə öyüd-nəsihət verdim. Lakin siz öyüd-nəsihət verənləri sevmirsiniz!” (Əraf, 79). - “Buna görə də onları dəhşətli bir sarsıntı (yerdən zəlzələ, göydən tükürpədici bir səs) bürüdü, onlar öz evlərində diz üstə düşüb qaldılar (bir göz qırpımında həlak oldular). (Əraf, 78).

Şüeyb (ə) öz qövmünün ruhları ilə danışır.

Əraf surəsi

91. “Onları dəhşətli bir səs bürüdü, onlar öz evlərində həlak oldular”.

92. “Şüeybi təkzib edənlər cahki o diyarda deyildilər. Şüeybi təkzib edənlər ziyankarlardılar.”

93. “(Şüeyb) onlardan üz döndərib dedi: Ey mənim qövmüm, mən Rəbbimin əmrlərini təbliğ və sizə nəsihət etdim. Kafir qövmə görə necə qəmgin olum?!”

Əziz “al-Fath” qardaşım sənin yox təfsirçilərə istinadən bunu qeyd edim: “Elə bu zaman onları dəhşətli bir sarsıntı (yerdən zəlzələ, göydən tükürpədici bir səs) bürüdü və onlar öz evlərində diz üstə düşüb qaldılar (bir göz qırpımında həlak oldular).” (Əraf, 91). Quran-kərimin digər ayələri bunu çox gözəl açıqlayır. “Onlar dedilər: “Həqiqətən, sən (əməlli-başlı) ovsunlanmışlardansan! (Divanənin birisən! Sən hara, peyğəmbərlik hara?) (Şuəra,185). “Sən də bizim kimi adi bir insansan! Bizə elə gəlir ki, sən yalançının birisən! (Şuəra, 186). “Əgər, doğru danışanlardansansa (həqiqi peyğəmbərsənsə), göyün bir parçasını üstümüzə endir!” (Şuəra, 187). “(Şüeyb) dedi: “Sizin nələr etdiyinizi Rəbbim daha yaxşı bilir!” (Şuəra, 188). “Nəhayət, onu (Şüeybi) təkzib etdilər və buna görə də buludlu günün (qızmar günəşdən sonra peyda olan qara buludun) əzabı onları yaxaladı. Həqiqətən, o, böyük (müdhiş) bir günün əzabı idi.” (Şuəra, 189). “Şüeybi yalançı adlandıranlar, sanki orada (evlərində) heç bir şənlik (nemət) içində yaşamamışdılar. Şüeybi təkzib edənlərin özləri ziyana uğrayanlar oldular”. (Əraf, 92). (Şüeyb) onlardan üz döndərib dedi: “Ey camaatım! Mən sizə Rəbbimin əmrlərini təbliğ etdim və öyüd-nəsihət verdim. İndi kafir bir tayfadan ötrü necə yas tutum?” (Əraf, 93). İbn Cərir ət-Təbəri Əraf surəsinin 93-cü ayəsini belə izah edir: “Şueyb ümmətindən ayrılaraq üzərilərinə əzabın kəskin olaraq gələcəyini başa düşərək onlara belə buyurmuşdu: Şübhəsiz ki, Rəbbimin əmirlərini dəvət etdim və ona itaət etməsi üçün sizə nəsihət verdim. İndi mən Rəbbinin birliyini inkar edən və peyğəmbərlərini yalançı hesab edən kafir tayfanı baş verəcək fəlakətə necə yas tutum?” (Ət-Təbəri, Təbəri təfsiri, 4-cü cild, 86 səhifə).

Mühəmməd peyğəmbər peyğəmbərlərin ruhları ilə danışır.

“Səndən öncə göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən soruş: Rəhman olan Allahdan başqa ibadət olunan ilahlar qərar vermişikmi?!” (Zuxruf surəsi 93 ayə).

Əziz “al-Fath” qardaşım əcəb öz xeyrinizə Quran-kərimə şərh verisiz. Lakin mən Əllamə Məhəmməd Hüseyn Təbatəbainin “Əl-Mizan” təfsirində sizin qeyd etdiklərinizə rast gəlməmişəm. “Səndən əvvəl göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən (onların ümmətlərinin alimlərindən və müxlis möminlərindən) soruş: “Biz Rəhmandan başqa ibadət olunası tanrılarmı müəyyən etmişik?!” (Zuxruf, 45). Quran-kərimin digər ayəsi bunu çox gözəl açıqlayır. “(Ya Peyğəmbərim!) Əgər sənə nazil etdiyimizə şübhə edirsənsə, (bu haqda) səndən əvvəl kitab (Tövrat) oxuyanlardan (Abdullah ibn Salam kimi kitab əhlindən) soruş. Haqq sənə, sözsüz ki, Rəbbindən gəlmişdir. Şübhə edənlərdən olma!” (Yunus, 94). Zuxruf surəsinin 45-ci ayəsi ilə əlaqələr İmam Qurtubi belə izah edir: “İbn Məsudun qiraətinə görə belə açıqlanır ki: “Səndən qabaq göndərdiyimiz rəsullara nə göndərdiyimizi soruş.” Mücahid, əs-Səddi, əd-Dahhaq, Katadə, Ata, əl-Həsən, və ibn Abbasın fikir rəyləri də budur ki: “Ya Peyğəmbərim! Sən Tövrat və İncil kitablarına iman gətirənlərdən (inananlardan) soruş.” İzahı budur ki: Səndən əvvəl göndərdiyimiz peyğəmbərlərə tabı olanlardan soruş. Peyğəmbərlər dedikdə məqsəd onların ümmətidir. (İmam Qurtubi, Cəmiuli-Əhkamil-Quran, 15-ci cild, səhifə 511-513).

Digər rəy fikri: “İbn Abbas və ibn Zeyd qeyd edirlər ki: Uca Allah Merac gecəsi Adəmin nəslindən gələn bütün peyğəmbərlə diriltdi. Həmin günü Cəbrail Peyğəmbər (s.ə.s) ilə bərabər idi. Cəbrail (ə) azan və sonradan isə iqamə verib “Ey Məhəmməd qabağa keçib namaz qıldır” dedi. Allah rəsulu (s.ə.s) peyğəmbərlərə namaz qıldırıb bitirdikdən sonra Cəbrail ona müraciət edərək belə buyurdu: “Səndən əvvəl göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən soruş: “Biz Rəhmandan başqa ibadət olunası tanrılarmı müəyyən etmişik?” Allah rəsulu, (s.ə.s) Cəbrailə (ə) cavab verərək belə buyurdu: “Ehtiyac yoxdur çünki mən bu məsələ ilə bağlı çox gözəl bilirəm.” (Suyiti, əd-Durrul-Mənsur, 7-ci cild, səhifə 382).

Əgər şiələr iddia etsələr ki, dəlil var ki, Allah rəsulu, (s.ə.s) Merac gecəsi Peyğəmbərlərin (ə) ruhları ilə danışıb. Mən onlara cavab olaraq deyirəm:

1) Allah rəsulu (s.ə.s) Merac gecəsi Peyğəmbərlər ilə üzbəüz görüşüb. Lakin şiələr İmamlar ilə üzbəüz görüşmürlər. Və İmamları çağırmaq artıq qeybdən xəbər verir.

2) Merac gecəsi Allah rəsulu (s.ə.s) göyün neçənci qatında olub. Lakin şiələr İmamları çağırıb vasitə tutanda göyün neçənci qatında olmurlar.

3) Merac gecəsi Allah rəsuluna (s.ə.s) xasdır necə ki, qeybdən xəbər vermək və yaxud çoxlu həyat yoldaşı sahibi olmaq və sair.

4) Merac gecəsi Allah rəsulu (s.ə.s) göyün neçənci qatında idi. Lakin biz yer kürəsindəyik. Məkan isə ayrı-ayrı yerlərdi.

5) Merac gecəsi Allah rəsulunun (s.ə.s) möcüzələrindəndir. Lakin bunu da qeyd edim ki, Merac gecəsi İmamların möcüzələrindən sayılmır.

Sahih Bukhari Vol 2, Book 23. Funerals (Al-Janaa'iz), Hadith 452.

http://hadith.worldofislam.info/index.php?...bukhari/book_23

Narrated By Ibn 'Umar: The Prophet looked at the people of the well (the well in which the bodies of the pagans killed in the Battle of BADR were thrown) and said, "Have you found true what your Lord promised you?" Somebody said to him, "You are addressing dead people." He replied, "You do not hear better than they but they cannot reply."

Bədr döyüşü Qureyş kafirlərindən yetmiş nəfərin ölməsi ilə sona çatdı. Peyğəmbər əmr etdi ki, müşriklərin ölülərini bir quyuya töksünlər. Onların cəsədləri quyuya töküldüyü zaman peyğəmbər onlara dedi: “Pərvərdigarımızın sizə vədə verdiyinin haqq olduğunu bildinizmi?! Mən bunu bildim”. Bu zaman səhabələrdən bir neçəsi təəccüblə dedilər: “Ölmüş şəxsləri səsləyirsinizmi?” Peyğəmbər buyurdu: “Siz onlardan (heç də) yaxşı eşitmirsiniz! Lakin onların cavab verməyə qüdrətləri yoxdur”.

Bədr müharibəsində öldürülən müşriklər bir quyuda basdırıldıqdan sonra Allah Rəsulu (s.ə.v.) onların yanına gəlib bеlə dеdiyi bildirilmişdir: «Еy filankəs oğlu filankəs! Еy filankəs oğlu filankəs! Allah Rəsulunun sizə vеrdiyi sözün haqq olduğunu gördünüzmü? Çünki mən Allahın mənə vеrdiyi sözün haqq olduğunu gördüm». Ömər ibn Хəttab dеdi: “Еy Allahın Rəsulu, ruhsuz cəsədlərləmi danışırsınız? O, bеlə cavab vеrdi: «Söylədiklərimi onlar sizin еşitməyinizdən pis еşitmirlər. Amma onlar (sizdən fərqli olaraq) mənə hеç bir şəkildə cavab vеrə bilməzlər.

(Müslim, Səhih-i Müslim, əl-Cənnə və sıfаti nаimihə, Bаb 17, Hədis № 76(2873). Bir ölü, qəbrinin yanında durub onu çağıranı eşitsə belə qiyamətə qədər cavab verə bilməyəcəyi üçün bu ayənin ehtiyacına gəlir: «Allahın yaхınından qiyamət gününə qədər ona cavab vеrə bilməyəcək kimsələri çağırandan daha zəlil kimdir? Halbuki bunlar onların çağırışının fərqində dеyillər» (Əhqaf surəsi - 5)

Əgər belədirsə onda İsa (ə) necə insanı diriltdi, torpaqdan quş yaratdı?

Deyirsiz ki, insan yalnız qadir olduğu şeyə qadirdir. Bəs əşya nəyə qadirdir?

Qardaşım buna dəlil var konkret Quran ayəsi.

Baxın:

(Yusif 12-93) - Bu köynəyimi götürüb .rın, atamın üzünə sürtün (atın), o (yenidən) görməyə başlayar. Bütün ailənizi də yığıb yanıma gəlin!”

Bu ayıdın belə çıxır ki, köynək də şəfaət verə bilər![/size]

Ümumiyyətcə hər bir şəfayət Allahdandır. Həmçinin «Yusuf» surəsinin 93-cü, ayəsini Qurani – Kərimdə digər ayələr bunu çox gözəl açıqlayır. «Xəstələndiyim zaman mənə yalnız O, (Allah) şəfa verir.» (Şuəra 80). Digər ayədə uca Allah belə buyurur: «Dе ki: «O şəfaət bütünlüylə Allahındır.» (Zumər, 44).«Yusuf» surəsinin 93-cü, ayəsi isə təfsirlərdə belə şərh olunur: “Mücahid bu məsələ bağlı ilə belə qeyd edir: “ Hz Yusifin köynəyi ata babalarından miras kimi qalma idi. Bu köynək həmən köynəkdir ki, Nəmrud Hz. İbrahimi atəşə atıldığı zaman Cəbrail (ə) onu cənnətdən gətirib Hz. İbrahimə geyindirmişdi. Hz. İbrahim bu köynəyi Hz. İshaqa və Hz. İshaq da sonradan Hz. Yaquba O, da Hz. Yusifə vermişdir. Hz. Cəbrail vəhy ilə Hz. Yusifə o köynəyinin onun atasının gözünün üstünə sürtməsi üçün göndərilməsinə bildirmişdir. Çünki o köynəyin cənnətdən gələn hiss edici iyi var idi. Və o köynəkdən cənnətin hiss edici iyi gəlməsi isə xəstə olana hökmən şəfa verərdi. (İmam Qurtubi, Əl-Camiu li-Ahkami’l-Qur’an, «Yusuf 93»: 9/385-391).

“Alimlər bu məsələ bağlı ilə belə qeyd edirlər ki: “Allahdan açıq bir vəhy ilə Yusifin (ə) köynəyi atasının gözünə sürtməklə onun sağalacağını Cəbrail, Yusifə (ə) bildirmişdir. Əgər belə bir vəhy olmasa idi, o bunu bilməzdi. (Fəhrəddin ər-Razi, Təfsir-i Kəbir Məfâtihu’l-Gayb, «Yusuf 93»: 13/ 337-338).

Təbəri bu məsələ ilə bağlı qısaca belə izah edir: “Bu köynək. Hz.Yusifə verilmiş olan bir möcüzədir. Cəbrail (ə) vəhy ilə Hz.Yusifə öz köynəyini atasının gözünə sürtmək üçün ona bildirmiş O, da Hz. Yaquba o koynəyi göndərmişdir. (İbn. Cərir ət-Təbəri, Təbəri Təfsiri «Yusuf 93»: 5/51). Göründüyü kimi Yusif (ə) öz başına yox məhz Cəbarail (ə) vəhy ilə köynəyin Yaqubun (ə) közlərinə şəfa verəcəyinə bildirmişdir. Bunu da qeyd edim ki, hər bir peyğəmbərlərin möcüzələri olub. Xüsusi ilə Yusifin (ə) köynəyi möcüzələrindən biri idi. Yaddan çıxartmaq lazım deyil ki, İmamlar, peyğəmbərlər deyil.

Sonda bunu qeyd edim ki, əziz “al-Fath” qardaşım əgər ölülər ilə vasitə tutmaq olsa idi Allah rəsulu (s.ə.s) əmr edərdi ki: “dualarınızda peyğəmbərləri vasitə tutun” və yaxud Allah rəsulu (s.ə.s) dualarında İbrahimi (ə) vasitə tutardı. Həmçinin Allah rəsulu (s.ə.s) əmr edərdi ki: “Məni və mənim Əhli beytimi vəfatımızdan sonra Allaha dua edən zaman vasitə tutarsız”. Amma bu heç bir hədisdə qeyd olunmur. Hətta şiə fiqhinə görə İmamlarda buna əməl etməyiblər. Lakin Allah rəsulu (s.ə.s) Əhli beyt bizə nümunədir əgər onlar bunu etməyiblərsə bu artıq şirk və bidətə .ran yoldur. Mə əs salam [/font]

Изменено 18 декабря, 2007 пользователем al-Fath

[al-Fath]

Əgər birinci qeyd etdiyiniz ibadət duasıdırsa və o duada Allahdan heç nə istənilmirsə, onda niyə Siz namazda Fatihəni istək duası kimi deyib, axırında amin deyirsiz?

“Biz yalnız Sənə ibadət edirik və yalnız Səndən kömək diləyirik! (Fatihə, 5) ”Bizi doğru (düz) yola yönəlt!” (Fatihə, 6) “Nemət verdiyin kəslərin yoluna! Qəzəbə düçar olmuşların və (haqdan) azmışların (yoluna) yox!” (Fatihə, 7) [/b]Amin Allahım duamı qəbul et. Məgər bu dua deyilmi? Məgər Allah sənə hidayət versin dua deyilmi?

Siz ozünüz dediz ki, ibadət duası istək duası ilə seçilir. Namaz ibadət duasıdır, istək yox. Namazı Allah-təala vacib bilib bizim üçün. Siz Fatihə surəsini ayrıca oxuyub amin deyə bilərsiz, amma namazda (ibadət duası olmasına görə) haramdır. Yoxsa bu cür surələr çoxdur və onların hamısında amin demək lazım olardı.

Siz təvəssülü rədd edirsiz?

Əvvəla biz təvəssülü rədd etmirik çünki təvəssül diri insan ilə olur ölü ilə yox necə ki, səhih Buxaridə bu qeyd olunur ki: “Ənəs ibn Malik (Allah ondan razı olsun!) bu rəvayəti verir: «Ömər ibn Xəttab (Allah ondan razı olsun!) quraqlıq baş verəndə Abbas ibn Əbdülmüttəlibə üz tutub yağış yağması üçün dua etməsini istəyib demişdir: «Ilahi, biz Sənə Peyğəmbərimiz (s.s) vasitəsilə təvəssül edirdik, bizə yağış göndərirdin. Indi isə Sənə Peyğəmbərimizin əmisi vasitəsilə təvəssül edirik. Bununla biz Peyğəmbərimizin (s.s) özünü nəzərdə tutmuş oluruq. Biz ondan dua etməyi tələb edir və onun duası ilə Allaha yaxınlaşırıq. Indi isə Peyğəmbər (s.s) rəhmətə getmişdir və bizim üçün dua edə bilməz. Biz Peyğəmbərimizin əmisi Abbasa üz tutub bizim üçün dua etməsini istədik» (Buxarı, 2/397; Ibn Sədi, «Təbəqat», 4/28-29; Buxarı, «Müxtəsərim», 536).

Birincisi qeyd etmək istəyirəm ki, insane əbədi yaşayır, ölən yalnız cismdir. İnsan bu dünyadan o birisinə, haqq olan dünyaya köçür və ölü demək səhvdir. Allah-təala onlara diri deyir və deyir ki, onlar bizdəndə yaxşı eşirid. Qeyd etdiyiniz hədisə gəldikcən isə sizə başqa bir hədis gətirmək istərdim:

عن مالك الدار قال : أصاب الناس قحط في زمن عمر فجاء رجل إلى قبر النبي صلى الله عليه وسلم فقال : يا

رسول الله استسق لأمتك فإنهم قد هلكوا، فأتي الرجل في المنام فقيل له : ائت عمر ... الخ.

İbn Əbi Şeybə, Malik əd-Dar'dan, Ömərin xəzinədarından, rəvayət edir: "(Ömərin dövründə) bir nəfər peyğəmbərin, səllallahu aleyhi va səlləm, qəbrinə gəldi və dedi: "Ya Rasulullah, ümmətin üçün yağış istə, çünki onlar az qala həlak olsunlar!" Bundan sonra nəbiyyullah ona yuxusunda görünür və deyir: "Ömərin yanına get və salamlarımı ona çatdır, de ki, onlara su veriləcək və de: "Ağıllı ol! Ağıllı ol!" Və həmin şəxs Ömərin yanına getdi və olanları danışdı. Ömər dedi: "Ya Rabbi, səylərimi saxlamıram, yalnız gücüm daxilində olmayanlardan başqa" (Fəthul-Bari, 2/495)

İbn Kəsir bu hədisi əl-Beyhəqidən gətirir və deyir: "Həzə İsnad Sahih." (əl-Bidayə van-Nihayə, 7/90)

Bu cür hədislər sizin kitablarda çoxdur və mən onları gətirə bilərəm, buna görə də sizə mənimlə oyun oynamağa məsləhət görmürəm.

Peyğəmbər öz ömrünün axırlarında Bəqi qəbirstanlığına gedir, qəbir əhlinə belə söyləyirdi: “Salam olsun sizə, ey mömin qövmün evində olanlar! Siz bizi ötübsünüz, biz də sizə qoşulacağıq. Orada çatdığınız nemətlər sizə nuş olsun” (“Təbəqat” ibni Sə’d cild 2 səh 204)

“Əgər siz onları çağırsanız, onlar sizin duanızı eşitməzlər, eşitsələr də cavab verə bilməzlər. Özləri də Qiyamət günü sizin onlara ibadət etdiyinizi danacaqlar. Heç kəs hər şeydən Xəbərdar olan Allah kimi sənə xəbər verə bilməz.” (Fatir, 14).

Əzizim bu surə Məkkədə nazil olub və ayə bütlər haqdadır. Allah-təala deyir ki, o bütlər sizi eşitmir. Bunun bu dünyadan köçmüş insanlara nə aidiyyatı var? Siz kimi aldatmaq istəyirsiz?

Saleh peyğəmbər öz qövmünün ruhları ilə danışır.

Əraf sürəsi:

77. Dəvəni öldürdülər və öz Rəbblərinin əmrindən çıxdılar. Dedilər: “Ey Saleh, əgər (doğrudanda) peyğəmbərsənsə, bizə vədə verdiyin əzabı göndər”.

78. “Buna görə də onları dəhşətli sarsıntı bürüdü və öz evlərinə (Cansız halda) diz üstə çöküb qaldılar”.

79. “(Saleh) Onlardan üz döndərib dedi: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”.”

Bu üç ayənin mənasında diqqət edin. Birinci ayədə buyurulur ki, Saleh peyğəmbərin qövmü ondan əzab istədilər. İkinci ayədə deyilir ki, İlahi əzab yetişdi və onların hamısı məhv oldu. Sonra üçüncü ayədə bildirilir ki, onlar məhv olandan sonra həzrət Saleh onlara dedi: Mən İlahi xəbərləri çatdırdım. Lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiz.

“Lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiz” cümləsi bildirir ki, onlar o qədər inadkar idilər ki, öləndən sonra belə, həmin ruhiyyədə olub nəsihət edənləri xoşlamırdılar.

Əvvəla əziz “al-Fath” qardaşım sən hansı təfsirə əsasən bunu qeyd edirsən. Hamıya bəllidir ki, kim özündən Qurana təfsir verərsə onun axırı harada olacaqır məlumdur. “(Saleh) Onlardan üz döndərib dedi: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”. (Əraf, 79). Bu ayəni Təbəri belə təfsir edir: Salehin ümməti Səmud dəvəsi kəsib özlərinə əzabın dərhal gəlməsini istəyərkən Saleh onların arasından çıxıb getmişdir. Çünki Allah ona üç gün içərisində ümmətini həlak edəcəyinin bildirmişdir. Saleh onların yanından ayrılaraq onlara belə demişdir: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”. (Ət-Təbəri, Təbəri təfsiri, 4-cü cild, 77 səhifə). Gedib “Mizan” təfsirinə də baxa bilərsən.

Əziz “al-Fath” qardaşım sənə cavab olaraq mən Təbəri təfsirinə istinadən qeyd edim ki, Qurani – Kərimi ən gözəl təfsiri budur ki, ayələri ayələr ilə təfsir etməkdir. “Sonra o dəvəni tutub kəsdilər və (bununla da) Rəbbinin əmrini saymazyana pozub (istehza ilə): “Ey Saleh! Əgər sən (həqiqi) peyğəmbərlərdənsənsə, bizi qorxutduğunu (bizi təhdid etdiyin əzabı) gətir görək!” – dedilər.(Əraf, 77). - “(Saleh) onlardan üz döndərib belə dedi: “Ey camaatım! Mən sizə Rəbbimin əmrini (mənə lütf etdiyi peyğəmbərliyi) təbliğ etdim və sizə öyüd-nəsihət verdim. Lakin siz öyüd-nəsihət verənləri sevmirsiniz!” (Əraf, 79). - “Buna görə də onları dəhşətli bir sarsıntı (yerdən zəlzələ, göydən tükürpədici bir səs) bürüdü, onlar öz evlərində diz üstə düşüb qaldılar (bir göz qırpımında həlak oldular). (Əraf, 78).

Sizin bütlərə aid olan ayəni ölülərə aid etməniz bəs deyil, indi də ayələrin yerlərini dəyişirsiz? Niyə siz birinci 77-ci ayəni gətirirsiz, sonra 79-cu və ardıyca 78-cini?

Bu təzə təfsir üsuludur?

Allah-təala deyir ki, onlar əvvəlcə dəvəni kəsdilər (77-ci ayə).

(Məs) Buna görə də O onları öldürdü (78-ci ayə)!

(və 79-cu ayədə) Saleh (ə) o ölülərdən üz döndərib dedi: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”.

Siz isə deyirsiz ki, əvvəlcə o üz döndərdi, sonra Allah onları öldürdü!

Siz Təbərinin təfsirini gətirmisiz və ardıyca ona zidd olan öz təfsirinizi vermisiz.

Təbərinin dediyi də səhvdir (əgər o bunu yazıbsa). O da deyir ki, Saleh (ə) onlara “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz” sözlərini deyib onlardan ayrıldı və sonra Allah-təala onları öldürdü. Amma ayədə belə getmir.

Xahiş edirəm mənə bu təfsiri götürdüyünüz yeri göstərin, görüm o həqiqətən helə yazıb!

ARDI VAR...

[al-Fath]

Şüeyb (ə) öz qövmünün ruhları ilə danışır.

Əraf surəsi

91. “Onları dəhşətli bir səs bürüdü, onlar öz evlərində həlak oldular”.

92. “Şüeybi təkzib edənlər cahki o diyarda deyildilər. Şüeybi təkzib edənlər ziyankarlardılar.”

93. “(Şüeyb) onlardan üz döndərib dedi: Ey mənim qövmüm, mən Rəbbimin əmrlərini təbliğ və sizə nəsihət etdim. Kafir qövmə görə necə qəmgin olum?!”

Əziz “al-Fath” qardaşım sənin yox təfsirçilərə istinadən bunu qeyd edim: “Elə bu zaman onları dəhşətli bir sarsıntı (yerdən zəlzələ, göydən tükürpədici bir səs) bürüdü və onlar öz evlərində diz üstə düşüb qaldılar (bir göz qırpımında həlak oldular).” (Əraf, 91). Quran-kərimin digər ayələri bunu çox gözəl açıqlayır. “Onlar dedilər: “Həqiqətən, sən (əməlli-başlı) ovsunlanmışlardansan! (Divanənin birisən! Sən hara, peyğəmbərlik hara?) (Şuəra,185). “Sən də bizim kimi adi bir insansan! Bizə elə gəlir ki, sən yalançının birisən! (Şuəra, 186). “Əgər, doğru danışanlardansansa (həqiqi peyğəmbərsənsə), göyün bir parçasını üstümüzə endir!” (Şuəra, 187). “(Şüeyb) dedi: “Sizin nələr etdiyinizi Rəbbim daha yaxşı bilir!” (Şuəra, 188). “Nəhayət, onu (Şüeybi) təkzib etdilər və buna görə də buludlu günün (qızmar günəşdən sonra peyda olan qara buludun) əzabı onları yaxaladı. Həqiqətən, o, böyük (müdhiş) bir günün əzabı idi.” (Şuəra, 189). “Şüeybi yalançı adlandıranlar, sanki orada (evlərində) heç bir şənlik (nemət) içində yaşamamışdılar. Şüeybi təkzib edənlərin özləri ziyana uğrayanlar oldular”. (Əraf, 92). (Şüeyb) onlardan üz döndərib dedi: “Ey camaatım! Mən sizə Rəbbimin əmrlərini təbliğ etdim və öyüd-nəsihət verdim. İndi kafir bir tayfadan ötrü necə yas tutum?” (Əraf, 93). İbn Cərir ət-Təbəri Əraf surəsinin 93-cü ayəsini belə izah edir: “Şueyb ümmətindən ayrılaraq üzərilərinə əzabın kəskin olaraq gələcəyini başa düşərək onlara belə buyurmuşdu: Şübhəsiz ki, Rəbbimin əmirlərini dəvət etdim və ona itaət etməsi üçün sizə nəsihət verdim. İndi mən Rəbbinin birliyini inkar edən və peyğəmbərlərini yalançı hesab edən kafir tayfanı baş verəcək fəlakətə necə yas tutum?” (Ət-Təbəri, Təbəri təfsiri, 4-cü cild, 86 səhifə).

Bu da həmin şey. Siz əvvəlcə Əraf 91 ayəsini gətirirsiz, harda ki, Allah-təala deyir ki, onlar evlərində həlak oldular! Sonra “Quran-kərimin digər ayələri bunu çox gözəl açıqlayır” deyə bir neçə bizə aid olmayan ayələr gətirirsiz ki, fikrimiz yayınsın. Və bunların ardıyca Əraf 92 və 93-cü ayələri gətirirsiz, harda ki, Şüeyb (ə) onlarla (yani artıq ölü insanlarla) danışır.

Sizin məqsədiniz açıq-aydındır, bu yahudilərin üsulu ilə ayələrin yerlərini deyişib sizə lamım olanı əldə etməkdir.

Mühəmməd peyğəmbər peyğəmbərlərin ruhları ilə danışır.

“Səndən öncə göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən soruş: Rəhman olan Allahdan başqa ibadət olunan ilahlar qərar vermişikmi?!” (Zuxruf surəsi 93 ayə).

“Səndən əvvəl göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən (onların ümmətlərinin alimlərindən və müxlis möminlərindən) soruş: “Biz Rəhmandan başqa ibadət olunası tanrılarmı müəyyən etmişik?!” (Zuxruf, 45).

O çərçivədə olan sizin (E.Quliyevin) təfsirinizdir.

Poroxova:

45. Спроси посланников,

Которых до тебя Мы посылали:

«Мы им других богов для поклоненья назначали,

Помимо Милосердного (Аллаха)?»

Kraçkovskiy:

45. Cпpocи тex, когo Mы пocылaли дo тeбя из Haшиx пocлaнникoв: "Уcтaнaвливaли ли Mы пoмимo Mилocepднoгo бoгoв, кoтopым cлeдyeт пoклoнятьcя?"

Osmanov:

45. Спроси тех посланников, которых Мы отправили до тебя, велели ли Мы поклоняться другим богам кроме Милосердного.

Hanı burda alimlər və möminlər? Nə vaxta qədər siz qurana sözlər artırıb camaatı aldadacaqsız? Bu ayələrdə söhbət məhz peyğəmbərlərdən gedir!

Quran-kərimin digər ayəsi bunu çox gözəl açıqlayır. “(Ya Peyğəmbərim!) Əgər sənə nazil etdiyimizə şübhə edirsənsə, (bu haqda) səndən əvvəl kitab (Tövrat) oxuyanlardan (Abdullah ibn Salam kimi kitab əhlindən) soruş. Haqq sənə, sözsüz ki, Rəbbindən gəlmişdir. Şübhə edənlərdən olma!” (Yunus, 94).

Əhsən! Bu da sizin təfsiriniz! Deməli Peyğəmbərimiz (s) öz peyğəmbərliyinə şübhə edib bunu hansısa Abdullah ibn Salamdan öyrənməlidir? Ya Buhari və Müslümün yazdığı kimi Cəbrayıl (ə) Mühəmmədə peyğəmbərliyi verəndə o qorxub evinə qaçdı. Sonra Xədicə (ə) onu Musa (ə) dinində olan əmisi Varaka ibn Nufaylın yanına .rdı və o Mühəmmədə onun peyğəmbər olduğunu bildirdi?

Peyğəmbəri uşaq yerinə qoymusuz, hətta bəzi insanları ondan üstün, ağıllı və s. adlandırırsız! Ya deyirsiz ki, bəzi peyğəmbərlər ondan alicənab (благородный) olub.

Keçək ayənin təfsirinə:

“Əgər sənə nazil etdiyimizə şübhə edirsənsə, səndən əvvəl kitab oxuyanlardan soruş”. Bu ayənin cavabı hələ bu surənin 104-cü ayəsindədir: De: “Ey insanlar! Əgər mənim dinim bardəsində şübhəyə düşmüsünüzsə, (bilin ki) mən Allahı qoyub tapındığınız başqa bütlərə ibadət etmirəm. Ancaq sizin canınızı alacaq Allaha ibadət edirəm. Mənə möminlərdən olmaq əmr edilmişdir”.

Bu ayə ilə Allah-təala göstərir ki, peyğəmbər heç vaxt Ona şübhə etməyib və 94-cü ayədə peyğəmbərə olan müraciət formal xarakter daşıyır və əslində başqa insanlara aiddir!

Bildiyimiz kimi peyğəmbər heç vaxt Allahın sözlərinə şübhə ilə yanaşmayıb və heç vaxt kitab əhlindən heç nə soruşub öyrənməyib!

Digər rəy fikri: “İbn Abbas və ibn Zeyd qeyd edirlər ki: Uca Allah Merac gecəsi Adəmin nəslindən gələn bütün peyğəmbərlə diriltdi.

Bu da həmin hədis Səhih Buxaridə:

1513. (3887). Передают со слов Малика бин Са‘са‘а, да будет доволен Аллах ими обоими, что пророк Аллаха, да благословит его Аллах и приветствует, рассказал им о ночном путешествии (следующее): «Когда я лежал (на земле) в (пределах) аль-Хатима (или, возможно, он сказал: в Хиджре), кто-то44 неожиданно явился ко мне, разрезал45 (мне тело) от сих (пределов) до сих46 и извлёк моё сердце. После этого мне принесли золотой таз, наполненный верой, потом моё сердце омыли47, потом наполнили его (верой), потом вернули его (на прежнее) место, а потом ко мне подвели животное белого цвета меньше мула, но больше осла,48 способное одним шагом покрыть самое большое расстояние, которое оно только могло охватить взором. Потом меня посадили на (это животное), и Джибрил двинулся со мной в путь, а когда он достиг низшего неба и попросил открыть (врата, его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен (его) приход!” Потом (ворота) были открыты, а когда я достиг (низшего неба), то увидел там Адама. (Джибрил) сказал: “Это — твой отец Адам, поприветствуй же его!” Я поприветствовал его, и он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному сыну и праведному пророку!” Затем он вознёсся (со мной) ко второму небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” Потом (эти врата) были открыты, а когда я достиг (второго неба), то увидел там Йахйу и ‘Ису, являющихся двоюродными братьями49. (Джибрил) сказал: “Это — Йахйа и ‘Иса, поприветствуй же их!” Я поприветствовал (их), и они ответили на приветствие, после чего сказали: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” Затем он вознёсся со мной к третьему небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он ответил: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” Потом (эти врата) были открыты, а когда я достиг (третьего неба), то увидел там Йусуфа. (Джибрил) сказал: “Это — Йусуф, поприветствуй же его!” Я поприветствовал его, и он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” Затем он вознёсся со мной к четвёртому небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” Потом (эти врата) были открыты, а когда я достиг (четвёртого неба), то (увидел там) Идриса. (Джибрил) сказал: “Это — Идрис, поприветствуй же его!” Я поприветствовал его, и он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” Затем он вознёсся со мной к пятому небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад, да благословит его Аллах и приветствует ”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” — и когда я достиг (пятого неба), то (увидел там) Харуна. (Джибрил) сказал: “Это — Харун, поприветствуй же его!” Я поприветствовал его, и он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” Затем он вознёсся со мной к шестому небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” — и когда я достиг (шестого неба), то (увидел там) Мусу. (Джибрил) сказал: “Это — Муса, поприветствуй же его!” — и я поприветствовал его, а он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” – когда же я покидал (его), он заплакал. Его спросили: “Что заставляет тебя плакать?” – и он сказал: “Я плачу по той причине, что после меня был послан (к людям) молодой человек, а в рай войдёт больше (людей) из его общины, чем из моей!” А затем Джибрил вознёсся со мной к седьмому небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он ответил: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” — и когда я достиг (седьмого неба), то (увидел там) Ибрахима. (Джибрил) сказал: “Это — твой отец, поприветствуй же его!” — и я поприветствовал его, а он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному сыну и праведному пророку!” А затем я был вознесён к лотосу крайнего предела /сидрат aль-мунтаха/50, и оказалось, что плоды его (по размерам) подобны кувшинам из Хаджара51, а его листья — слоновьим ушам. (Джибрил) сказал: “Это — лотос крайнего предела”. И оказалось, что там текут четыре реки, две из которых являются скрытыми, а две — видимыми. Я спросил: “Что это за два (вида рек), о Джибрил?” Он ответил: “Что касается скрытых рек, то это две реки, текущие в раю, что же касается двух видимых, то это — Нил и Евфрат”. А потом мне был показан Священный Дом /аль-байт aль-ма‘мур/52, в который ежедневно входит по семьдесят тысяч ангелов. Затем мне принесли сосуд с вином, сосуд с молоком и сосуд с мёдом. Я взял молоко, а (Джибрил) сказал: “Это — (ислам)53, которого будешь придерживаться ты и твоя община”. После этого мне было вменено в обязанность совершение молитв (, а именно) — пятидесяти молитв ежедневно. Возвращаясь, я прошёл мимо Мусы, и он спросил: “Что было велено тебе?” Я ответил: “Мне было велено совершать по пятьдесят молитв ежедневно”. (Муса) сказал: “(Члены) твоей общины не смогут (совершать) по пятьдесят молитв каждый день! Клянусь Аллахом, поистине, я уже испытывал людей до тебя и старался сделать с израильтянами всё, что мог, (но напрасно,)54 возвращайся же к твоему Господу и проси его об облегчении для твоей общины!” Я вернулся, и (Аллах) уменьшил (это количество) на десять (молитв), после чего я вернулся к Мусе, и он сказал мне то же самое. Тогда я вернулся, и (Аллах) уменьшил (оставшееся количество) на десять (молитв), после чего я вернулся к Мусе, и он сказал мне то же самое. Тогда я вернулся, и (Аллах) уменьшил (оставшееся количество) на десять (молитв), после чего я вернулся к Мусе, и он сказал мне то же самое. Тогда я вернулся, и мне было велено (совершать) по десять молитв ежедневно, после чего я вернулся к Мусе, и он сказал мне то же самое. Тогда я вернулся, и мне было велено (совершать) по пять молитв ежедневно, после чего я вернулся к Мусе, и он спросил: “Что было велено тебе?” Я ответил: “Мне было велено совершать по пять молитв ежедневно”. (Муса) сказал: “Поистине, (члены) твоей общины не смогут (совершать и) по пять молитв каждый день! Поистине, я уже испытывал людей до тебя и старался сделать с израильтянами всё, что мог, (но напрасно,) возвращайся же к твоему Господу и проси его об облегчении для твоей общины!” Я сказал: “Я просил Господа моего (так много), что мне уже стыдно (просить о чём-то ещё)! Я доволен, и я повинуюсь (Ему)!” И, уходя (оттуда), я услышал голос: “Я передал55 то, чего Я требую, и облегчил (ношу) Своих рабов”56».

Harda yazılıb ki, Allah-təala o peyğəmbərləri Mühəmmədlə görüşmələri üçün diriltdi? Və əgər diriltdi isə onları bir yerə yığardı ki, birgə förüşə bilsinlər, daha Cəhhətin ayrı-aryı mərtəbələrinə niyə yerləşdirirdi?!

ARDI VAR...

[al-Fath]

Əgər şiələr iddia etsələr ki, dəlil var ki, Allah rəsulu, (s.ə.s) Merac gecəsi Peyğəmbərlərin (ə) ruhları ilə danışıb. Mən onlara cavab olaraq deyirəm:

1) Allah rəsulu (s.ə.s) Merac gecəsi Peyğəmbərlər ilə üzbəüz görüşüb. Lakin şiələr İmamlar ilə üzbəüz görüşmürlər. Və İmamları çağırmaq artıq qeybdən xəbər verir.

Şiələr iddia etmir! Şiələr sübut edir! Mühəmməd peyğəmbərlərin ğzləri ilə danışıb, çünki bəzi hədislərdə onların saçlarının, saqqallarının və s. forması qeyd olunur. Həmçinin yuxarıda qeyd etdiyim hədisdə Musa (ə) ağlayır, ruh isə ağlamaz!

Ali-İmran: 169 - Allah yolunda öldürülənləri heç də ölü zənn etmə! Əsl həqiqətdə onlar diridirlər. Onlara Rəbbi yanında ruzi əta olunur.

İmamları çağırmaq qeybətdən xəbər vermir.

2) Merac gecəsi Allah rəsulu (s.ə.s) göyün neçənci qatında olub. Lakin şiələr İmamları çağırıb vasitə tutanda göyün neçənci qatında olmurlar.

Siz indi Avstraliyada ola bilərsiz və mən sizinlə söhbət edirəm (internetlə ya telefonla), amma sizin yanınızda deyiləm ki!

3) Merac gecəsi Allah rəsuluna (s.ə.s) xasdır necə ki, qeybdən xəbər vermək və yaxud çoxlu həyat yoldaşı sahibi olmaq və sair.

Meracı heç kim mənimsımir, amma çoxlu həyat yoldaşları Əməvi və Abbasi xəlifələrində də olub, onlar ki peyğəmbər deyillər.

4) Merac gecəsi Allah rəsulu (s.ə.s) göyün neçənci qatında idi. Lakin biz yer kürəsindəyik. Məkan isə ayrı-ayrı yerlərdi.

Demək istəyirsiz ki, cənnət göyün 7 qatı arasındadır, havada? Ya peyğəmbərimiz başqa planetə uçub? Bəs cinlər yerdə, bizimlə bərabər yaşamır? Siz onları görürsüz? Amma onlar sizi gğrür və hətta insane xətər də yetirə bilir!

5) Merac gecəsi Allah rəsulunun (s.ə.s) möcüzələrindəndir. Lakin bunu da qeyd edim ki, Merac gecəsi İmamların möcüzələrindən sayılmır.

Bunu heç kim iddia etmir.

Bədr müharibəsində öldürülən müşriklər bir quyuda basdırıldıqdan sonra Allah Rəsulu (s.ə.v.) onların yanına gəlib bеlə dеdiyi bildirilmişdir: «Еy filankəs oğlu filankəs! Еy filankəs oğlu filankəs! Allah Rəsulunun sizə vеrdiyi sözün haqq olduğunu gördünüzmü? Çünki mən Allahın mənə vеrdiyi sözün haqq olduğunu gördüm». Ömər ibn Хəttab dеdi: “Еy Allahın Rəsulu, ruhsuz cəsədlərləmi danışırsınız? O, bеlə cavab vеrdi: «Söylədiklərimi onlar sizin еşitməyinizdən pis еşitmirlər. Amma onlar (sizdən fərqli olaraq) mənə hеç bir şəkildə cavab vеrə bilməzlər.

(Müslim, Səhih-i Müslim, əl-Cənnə və sıfаti nаimihə, Bаb 17, Hədis № 76(2873). Bir ölü, qəbrinin yanında durub onu çağıranı eşitsə belə qiyamətə qədər cavab verə bilməyəcəyi üçün bu ayənin ehtiyacına gəlir: «Allahın yaхınından qiyamət gününə qədər ona cavab vеrə bilməyəcək kimsələri çağırandan daha zəlil kimdir? Halbuki bunlar onların çağırışının fərqində dеyillər» (Əhqaf surəsi - 5)

İbn əl-Cəvzi "Sifət əs-Səfva" da (2/410) İmam Əhmədin səhabələrindən olan İbrahim əl-Hərbinin bu sözünün nəql edir: "Mərufun qəbri isbat olunmuş dərmandır."

Əl-Mavardi deyir: "Hənbəli fiqhindəki doğru rəyə görə saleh şəxslər vasitəsi ilə təvəssül caizdir və bunun müstəhəb olduğu da söylənmişdir. İmam Əhməd, Əbu Bəkr əl-Mərvaziyə dedi:"Allaha dua edərkən peyğəmbəri vəsilə etsin!" (əl-İnsaf, 2/456)

İbn Hacər də "ət-Təhzib"də (7/339) İmam əl-Əhlul-Hədis İbn Xuzeymənin, Əli ibn Musa ər-Ridanın qəbri ilə təvəssül etdiyini nəql edir. İbn Hibban isə öz kitabında ər-Ridanin qəbri yanında Allaha dua etdiyini söyləyir.

Əgər belədirsə onda İsa (ə) necə insanı diriltdi, torpaqdan quş yaratdı?

Deyirsiz ki, insan yalnız qadir olduğu şeyə qadirdir. Bəs əşya nəyə qadirdir?

Qardaşım buna dəlil var konkret Quran ayəsi.

Qurandan dəlil gətirməsəm bunu inkar edəcəksiz?

Baxın:

(Yusif 12-93) - Bu köynəyimi götürüb .rın, atamın üzünə sürtün (atın), o (yenidən) görməyə başlayar. Bütün ailənizi də yığıb yanıma gəlin!”

Bu ayıdın belə çıxır ki, köynək də şəfaət verə bilər!

Ümumiyyətcə hər bir şəfayət Allahdandır.

Təkcə şəfaət yox, hər bir şey Allahın izni ilə olur, şəfaətdə, təvəssülbə, təbərrükdə, qeybdə olan insanları çağırmaqda. Əgər Yusif peyğəmbərin köynəyi (Allahın izni ilə) şəfaət verə bilirsə, əgər (çoxdan ölmüş) Mühəməd peyğəmbərin saçı şəfaət verə bilirsə niyə onlar özləri şəfaət və ya başqa bir şey verə bilməz, niyə onları cağırmaq olmaz?

Hakim müstədrəkində yazır ki, Adəm (ə) saplamalara məruz qalanda ərz etdi: Pərvərdigara! Səndən istəyir və Səni Mühəmməd və ali Mühəmməd haqqına and verirəm ki, məni bağışlayasan!

[ABDULAZİZ222]

Siz ozünüz dediz ki, ibadət duası istək duası ilə seçilir. Namaz ibadət duasıdır, istək yox. Namazı Allah-təala vacib bilib bizim üçün. Siz Fatihə surəsini ayrıca oxuyub amin deyə bilərsiz, amma namazda (ibadət duası olmasına görə) haramdır. Yoxsa bu cür surələr çoxdur və onların hamısında amin demək lazım olardı.

Əs salamu aləykə. Əvvələ əziz “al-Fath” qardaş “Valəddallin”dən sonra Amin deməyə dəlil var çünki Allah rəsulu (s.ə.s) bunu deyərdi. “Əbu Hüreyrə (r.a) rəvayət edir ki, Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurdu: “İmam Amin dediyi zaman sizdə Amin deyir çünki bir kimsənin Amin deməsi mələklərin amin deməsinə təsadüf edərsə o, kimsənin keçmiş günahları bağışlanar ” İbnu Şihab deyir ki: “Allah rəsulu (s.ə.s) Amin deyərdi.” (Səhih Buxari Azan: 112; Səhih Müslim, Saləh: 72, (410); Muvatta, Saləh: 44, (1, 87); Əbu Davud, Saləh: 172, (936); Tirmizi, Saləh: 185 (250); Nesai, İftitah: 34, 35, (2, 144); İbnu Mace, İqamət: 14, (851).

Birincisi qeyd etmək istəyirəm ki, insane əbədi yaşayır, ölən yalnız cismdir. İnsan bu dünyadan o birisinə, haqq olan dünyaya köçür və ölü demək səhvdir. Allah-təala onlara diri deyir və deyir ki, onlar bizdəndə yaxşı eşirid. Qeyd etdiyiniz hədisə gəldikcən isə sizə başqa bir hədis gətirmək istərdim:

Cavab: Allah yolunda öldürülənlərə (şəhid olanlara) “ölü” deməyin. (Bəqərə, 154). Və ayənin ardıca bu sözlər qeyd edilir “lakin siz bunu dərk etmirsiniz.” yəni siz bunu hiss edə bilməzsiniz həmçinin də başa düşə bilməzsiniz. Allah – subhənəhu və təalə digər ayədə belə buyurur: “Allaha və peyğəmbərinə iman gətirənlər – məhz onlar öz Rəbbi dərgahında olan siddiqlər və şəhidlərdir.” (Hədid 19). Uca Allah şəhidləri öz qatında adlandırır. Buna bərzəx aləmi deyilir yəni şəhidlər o məqamı gözləyirlər ki, qiyamət gününü tam şəkildə cənnətə daxil olsunlar. Məhz “Ölü” deməyin. Məqsəd nədir bunuda izah edirəm.

1-ci. Mənası belə açıqlanır: Möminlər qəbirlərində cənnətə daxil olmağını arzuluyırlar amma ora daxil ola bilməzlər. Lakin mominlərdən fərqli olaraq şəhidlərin ruhları quş formasında olaraq cənnətə daxil olarlar. Cənnətin ruzıləridən istifadə edib qidalanırlar. (İbn Cərir ət-Təbəri, Təbəri Tefsir Bəqərə, 154: 1/373-375). Bu məsələ ilə bağlı digər ayənin ehtiyacına gəlir. “Allah yolunda öldürülənləri (şəhid olanları) heç də ölü zənn etmə! Əsl həqiqətdə onlar diridirlər. Onlara Rəbbi yanında ruzi (cənnət ruzisi) əta olunur.” (İmran 169).

2-ci. Mənası belə açıqlanır: “Raşıd ibn Sad (r.a) Allah rəsulunun (s.ə.s) əshabələrin birindən belə rəvayət edir: “Bir insan Allah rəsuluna (s.ə.s) deyir: “Ey Allahın rəsulu! Möminlər qəbirdə sorğu sual edilir. Lakin şəhidlər isə sorğu sual edilmir səbəbi nədir?” Allah rəsulu (s.ə.s) cavab olaraq belə buyurdu: “Şəhidin başındakı qılınc yarası onun üçün imtahan olaraq kifayət edər.” (Bu rəvayəti Nəsai nəql edir. “Cənazələr” Fəsli. Hədis, № 2026). Hədisin mətnindən aydın olur ki, möminlər qəbir əzabı çəkirlər. Lakin şəhidlər isə qəbir əzabı çəkməzlər. Digər ayənin ehtiyacına gəlir. “Firdovs cənnətinə varis olanlar, orada əbədi qalanlar” (Muminun 11). “Onlar Allahın Öz mərhəmətindən onlara bəxş etdiyi nemətə (şəhidlik rütbəsinə) sevinir, arxalarınca gəlib hələ özlərinə çatmamış (şəhidlik səadətinə hələ nail olmamış) kəslərin (axirətdə) heç bir qorxusu olmayacağına və onların qəm-qüssə görməyəcəklərinə görə şadlıq edirlər.” (İmran 170).

3-cü. Mənası belə açıqlanır: Allah yolunda can verib ölənlərə boş mənasız kimsələr kimi ölmüş deməyin. Onlar doğru yolda ölmüşlər. Çün ki, şəhidlərin ruhları Allah qatında böyük mükafat olaraq istədiyi vaxta cənnətə daxil olub çıxarlar. (Səhih Müslim, “Şəhidlər Allah dərgahında Babı” No: 1887 .TiriTiizi, K. Tefsir el-Kur'an sure 3 hah: 19. Hadis No: 3011).

4-cü. Mənası belə açıqlanır: Ölü dünyasını tətk etdikdə heş bir şəkildə heç bir şeydən ləzzət almaz. Lakin şəhidlər isə cənnətə olan ruzilərdən istifadə edərək ləzzət alarlar.

5-ci. Mənası belə açıqlanır: Allah yolunda öldürülənlərə “ölü” deməyin. Cümlədə məqsəd budur ki, şəhid olan ölüləri ilə digər ölülərli bərabər tutmayın. Çünki şəhidlərin ruhları yaşıl quşların daxilinə yerləşdirlir. Onların ruhları Cənnət çaylarının yanına gəlir, Cənnət meyvələrindən yeyir və Ərşin kölgəsində yerləşdirilmiş çıraqların yanına qayıdırlar. Yemək-içməklərinin və qayıtdıqları yerin nə qədər gözəl olduğunu gördüklərinin ləzzətini alarlar. (Celal Yıldırım, İlmin Işığında Asrın Kur’an Tefsiri, Anadolu çapı: 1/402.Əl-Buxari, 3/1389).

Ölülər ilə vasitə tutmaq mümkün deyir çünki dua bir əməlldir dəlil olaraq Allah Rəsulu belə buyurdu: “İnsan öldükdə əməllər kəsilir.”(Səhihi-Buxari, Kitrabur-Riqaq, c. VII, səh.193; Səhihi-Müslim, Kitabuz-Zühd, Hədis №5. Əbu Davud, № 4903). Hamıya məlumdur ki, insanın bədənindən ruhu tərk etdisə o, artıq ölü sayılır və ərəb dilində “meyyid” deyilir və ölülərində dua etməyi mümkün deyil dua əməl kimi vasitədir ölülərin kimlər üçün dua etmələri ağlasığışmaz çünki onların artıq əməlləri kəsilmişdir. Allah qatında şəhidlər diridirlər lakin bizim yanımızda isə ölüdürlər. Bunu da qeyd edim ki, peyğəmbər (s.ə.s) də şəhidlərdən idi. Allah – subhənəhu və təalə onun da öləcəyini xəbər vermişdir. “(Ey Məhəmməd!) Şübhəsiz ki, sən də öləcəksən, onlar da öləcəklər.” (Zumər 30). “Muhəmməd ancaq bir peyğəmbərdir. Ondan əvvəl də peyğəmbərlər gəlib-getmişlər. Əgər o, ölsə və ya öldürülsə, siz gerimi dönəcəksiniz? (Dininizdən dönəcək və ya döyüşdən qaçacaqsınız?) Halbuki geri dönən şəxs Allaha heç bir zərər yetirməz. Lakin Allah şükür edənlərə mükafat verər.” (İmran 144). “(Ya Rəsulum!) Səndən əvvəl də (dünyada) heç bir bəşərə əbədiyyət (ölməzlik) vermədik. Belə olduğu təqdirdə, sən ölsən, onlar dirimi qalacaqlar.” (Ənbiya 34). “Hər bir kəs (hər bir canlı) ölümü dadacaqdır. Sonra da (qiyamət günü) hüzurumuza qaytarılacaqsınız. (Ənkəbut 57). “Hər bir kəs (canlı) ölümü dadacaqdır. Şübhəsiz ki, mükafatlarınız qiyamət günü tamamilə veriləcəkdir.” (İmran 185). Bunu qeyd edim ki, dua zamanı ölüləri vasitə tutmaq heç bir fayda verməz. Qurani – Kərimin digər ayələri bunu çox gözəl açıqlayır. “Şübhəsiz ki, sən nə ölülərə başa sala bilər, nə də dönüb gedən karlara çağırışı eşitdirə bilərsən!” (Ən-Nəml, 80). “Şübhəsiz ki, sən çağırışı nə ölülərə bildirə bilərsən, nə də dönüb gedən karlara eşitdirəbilərsən!” (Ər-Rum, 52). “Dirilərlə ölülər də eyni deyillər! Şübhəsiz ki, Allah dilədiyinə eşitdirər. Sən isə qəbirlərdə olanlara eşitdirən deyilsən!” (Fatir, 22). Ayənin zahirində qeyd olunur ki, “Sən isə qəbirlərdə olanlara eşitdirən deyilsən”

İbn Əbi Şeybə, Malik əd-Dar'dan, Ömərin xəzinədarından, rəvayət edir: "(Ömərin dövründə) bir nəfər [u]bədəvi ərəb [/u]peyğəmbərin, səllallahu aleyhi va səlləm, qəbrinə gəldi və dedi: "Ya Rasulullah, ümmətin üçün yağış istə, çünki onlar az qala həlak olsunlar!" Bundan sonra nəbiyyullah ona yuxusunda görünür və deyir: "Ömərin yanına get və salamlarımı ona çatdır, de ki, onlara su veriləcək və de: "Ağıllı ol! Ağıllı ol!" Və həmin şəxs Ömərin yanına getdi və olanları danışdı. Ömər dedi: "Ya Rabbi, səylərimi saxlamıram, yalnız gücüm daxilində olmayanlardan başqa" (Fəthul-Bari, 2/495, İbn Kəsir bu hədisi əl-Beyhəqidən gətirir və deyir: "Həzə İsnad Sahih." (əl-Bidayə van-Nihayə, 7/90)

Əvvəla: Malik əd-Darın kimliyinin və etibarlılığının dəqiq bilinməməsi səbəbi ilə bu hədisi səhih saymırıq, çünki hədis elmində bilindiyi kimi bu iki şərt bir rəvayətin səhihliyi üçün vacib olan şərtlərdir. Çünki hədisin özündə qeyd olunan bədəvi ərəbin şəxsi adı bilinmir və bəlli deyil buna görə də bədəvi ərəb naməlum olaraq qalır. Kimliyinin və etibarlılığının dəqiq bilinməməsi səbəbi ilə bu cür hədislər səhih sayılmaz, çünki hədis elmində bilindiyi kimi bu iki şərt bir rəvayətin səhihliyi üçün (bədəvi ərəbin) adı məlum olmalıdır. Bu vacib olan şərtlərdəndir. Bunu mötəbər hədis alimləri də qeyd etmişdilər. Həmçinin Şeyx Albani (rahiməhullah təala) öz təvəssul kitabında da bu məsələ ilə bağlı qeyd edir. Bununlada naməlum bədəvi ərəb bizə numunə ola bilməz. Həmçinin bu cür hədislər qanunda qüvvədə də ola bilməzlər. Səbəbi budur ki, bu cür hekayətlərin istinadı saxta uydurma və yalandır. Yuxarıda rəvayətlərin batil olmasını sübut etməklə, peyğəmbərimizin, səllallahu aleyhi va səlləm, mübarək qəbri ilə təvəssül (vasitə) etməyin şirk olduğunu söyləyirəm. Buna heçbir şübhə yoxdur. Bu növ rəvayətlərin xəbərlərini şeyx İslam İbn Teymiyyə (Allah ona rəhmət etsin) " Sirat əl-Mustaqim" kitabında batil adlandırır. ("İqtida əs-Sırat al-Mustaqim", s: 373).

Sizin bütlərə aid olan ayəni ölülərə aid etməniz bəs deyil.

Bir ölü, qəbrinin yanında durub onu çağıranı eşitsə belə qiyamətə qədər cavab verə bilməyəcəyi üçün bu ayənin ehtiyacına gəlir: «Allahın yaхınından qiyamət gününə qədər ona cavab vеrə bilməyəcək kimsələri çağırandan daha zəlil kimdir? Halbuki bunlar onların çağırışının fərqində dеyillər» (Əhqaf surəsi - 5) Ərəb dilində «mən» kəlməsi (من) kimsə və ya kimsələr, mənasını ifadə еdilir. Əhqaf surəsinin 5-ci ayəsində üç yеrdə «mən» kəlməsi istifadə də olunur. Bu kəlmə ərərbcədə şüurlu canlılar üçün istifadə olunur. Bunu sübut etmək üçün «mən» kəlməsi Quranda şüurlu insanlara da istifadə olunur. Dəlir olaraq bu ayəni qeyd edirəm. Uca Allah belə buyurur: «Allah hər heyvanı (canlını) bir sudan (nütfədən) yaratmışdır. Onların bəzisi qarnı üstə sürünür, bəzisi iki, bəzisi isə dörd ayaq üstündə gəzir. Allah istədiyini yaradır. Həqiqətən, Allah hər şeyə qadirdir!» (Nur surəsi-45) Bu ayədə «bəzisi» dеyə tərcümə еdilən «mən» kəlməsidir. İki ayağı üzərində gəzən insanların, şüurlu canlılar olduğu qəti olaraq bilindiyi üçün digər canlılara da «mən» kəlməsi uyğun görülmüşdür. Əhqaf surəsinin 5-ci ayəsində «mən» deyə tərcümə edilən “kimsələri” kəlməsi dedikdə iki ayağı üzərində gəzən insanların, şüurlu canlılar insan olduğunu mənasını verir. Beləliklə də Əhqaf surəsinin 5-ci ayəsində “kimsələri” kəlməsi əməl-saleh insanlar yəni (övliyalar) İmamların ruhları qeyd olunur. «Allahın yaхınından qiyamət gününə qədər ona cavab vеrə bilməyəcək kimsələri çağırandan daha zəlil kimdir? Halbuki bunlar onların çağırışının fərqində dеyillər» (Əhqaf surəsi - 5).

Niyə siz birinci 77-ci ayəni gətirirsiz, sonra 79-cu və ardıyca 78-cini?

Bu təzə təfsir üsuludur?

Allah-təala deyir ki, onlar əvvəlcə dəvəni kəsdilər (77-ci ayə).

(Məs) Buna görə də O onları öldürdü (78-ci ayə)!

(və 79-cu ayədə) Saleh (ə) o ölülərdən üz döndərib dedi: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”.

Siz isə deyirsiz ki, əvvəlcə o üz döndərdi, sonra Allah onları öldürdü!

Siz Təbərinin təfsirini gətirmisiz və ardıyca ona zidd olan öz təfsirinizi vermisiz.

Təbərinin dediyi də səhvdir (əgər o bunu yazıbsa). O da deyir ki, Saleh (ə) onlara “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz” sözlərini deyib onlardan ayrıldı və sonra Allah-təala onları öldürdü. Amma ayədə belə getmir.

Xahiş edirəm mənə bu təfsiri götürdüyünüz yeri göstərin, görüm o həqiqətən helə yazıb!

Əziz “al-Fath” qardaşım siz hansı təfsirə əsasən bunları iddia edirsiz rica edirəm mənbəni qeyd edin çünki hərkəs Qurana özündən təfsir verərsə hamıya məlumdur halı necə olacaq?

Təbəri təfsirinin mənbəyini qeyd edirəm buyur bax (Ət-Təbəri, Təbəri təfsiri, 4-cü cild, 77 səhifə). Müqayisə üçün şiə alimlərinin Quran təfsir kitablarına gedib baxa bilərsən. Təbərsinin “Məcməül-bəyan” və yaxud Təbatəbainin “Əl-Mizan” təfsirlərində.

[ABDULAZİZ222]

Bu da həmin şey. Siz əvvəlcə Əraf 91 ayəsini gətirirsiz, harda ki, Allah-təala deyir ki, onlar evlərində həlak oldular! Sonra “Quran-kərimin digər ayələri bunu çox gözəl açıqlayır” deyə bir neçə bizə aid olmayan ayələr gətirirsiz ki, fikrimiz yayınsın. Və bunların ardıyca Əraf 92 və 93-cü ayələri gətirirsiz, harda ki, Şüeyb (ə) onlarla (yani artıq ölü insanlarla) danışır.

Sizin məqsədiniz açıq-aydındır, bu yahudilərin üsulu ilə ayələrin yerlərini deyişib sizə lamım olanı əldə etməkdir.

Əvvələ əziz “al-Fath” qardaş mən səndən fərqli olaraq Quranı özümdən yox təfsir alimlərinə istinadən qeyd edirəm. Bunu da qeyd edim ki, mən sizin məzhəbinizi təhqir etməyib demədim ki, sizin dəstəmaz fiqhi yəhudilərin dəstəmaz fiqhi ilə eyni bərabərdir.

“Səndən əvvəl göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən (onların ümmətlərinin alimlərindən və müxlis möminlərindən) soruş: “Biz Rəhmandan başqa ibadət olunası tanrılarmı müəyyən etmişik?!” (Zuxruf, 45). Əhsən! Bu da sizin təfsiriniz! Deməli Peyğəmbərimiz (s) öz peyğəmbərliyinə şübhə edib bunu hansısa Abdullah ibn Salamdan öyrənməlidir? Ya Buhari və Müslümün yazdığı kimi

[/font]

“Səndən əvvəl göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən soruş: “Biz Rəhmandan başqa ibadət olunası tanrılarmı müəyyən etmişik?” Nəbi (s.ə.s) nəyi soruşurdu onların ümmətlərindən “Biz Rəhmandan başqa ibadət olunası tanrılarmı müəyyən etmişik?”

1513. (3887). Передают со слов Малика бин Са‘са‘а, да будет доволен Аллах ими обоими, что пророк Аллаха, да благословит его Аллах и приветствует, рассказал им о ночном путешествии (следующее): «Когда я лежал (на земле) в (пределах) аль-Хатима (или, возможно, он сказал: в Хиджре), кто-то44 неожиданно явился ко мне, разрезал45 (мне тело) от сих (пределов) до сих46 и извлёк моё сердце. После этого мне принесли золотой таз, наполненный верой, потом моё сердце омыли47, потом наполнили его (верой), потом вернули его (на прежнее) место, а потом ко мне подвели животное белого цвета меньше мула, но больше осла,48 способное одним шагом покрыть самое большое расстояние, которое оно только могло охватить взором. Потом меня посадили на (это животное), и Джибрил двинулся со мной в путь, а когда он достиг низшего неба и попросил открыть (врата, его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен (его) приход!” Потом (ворота) были открыты, а когда я достиг (низшего неба), то увидел там Адама. (Джибрил) сказал: “Это — твой отец Адам, поприветствуй же его!” Я поприветствовал его, и он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному сыну и праведному пророку!” Затем он вознёсся (со мной) ко второму небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” Потом (эти врата) были открыты, а когда я достиг (второго неба), то увидел там Йахйу и ‘Ису, являющихся двоюродными братьями49. (Джибрил) сказал: “Это — Йахйа и ‘Иса, поприветствуй же их!” Я поприветствовал (их), и они ответили на приветствие, после чего сказали: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” Затем он вознёсся со мной к третьему небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он ответил: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” Потом (эти врата) были открыты, а когда я достиг (третьего неба), то увидел там Йусуфа. (Джибрил) сказал: “Это — Йусуф, поприветствуй же его!” Я поприветствовал его, и он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” Затем он вознёсся со мной к четвёртому небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” Потом (эти врата) были открыты, а когда я достиг (четвёртого неба), то (увидел там) Идриса. (Джибрил) сказал: “Это — Идрис, поприветствуй же его!” Я поприветствовал его, и он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” Затем он вознёсся со мной к пятому небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад, да благословит его Аллах и приветствует ”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” — и когда я достиг (пятого неба), то (увидел там) Харуна. (Джибрил) сказал: “Это — Харун, поприветствуй же его!” Я поприветствовал его, и он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” Затем он вознёсся со мной к шестому небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он сказал: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” — и когда я достиг (шестого неба), то (увидел там) Мусу. (Джибрил) сказал: “Это — Муса, поприветствуй же его!” — и я поприветствовал его, а он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному брату и праведному пророку!” – когда же я покидал (его), он заплакал. Его спросили: “Что заставляет тебя плакать?” – и он сказал: “Я плачу по той причине, что после меня был послан (к людям) молодой человек, а в рай войдёт больше (людей) из его общины, чем из моей!” А затем Джибрил вознёсся со мной к седьмому небу и попросил открыть (врата. Его) спросили: “Кто это?” Он ответил: “Джибрил”. (Его) спросили: “А кто с тобой?” Он ответил: “Мухаммад”. (Его) спросили: “А за ним посылали?” (Джибрил) сказал: “Да”, и тогда было сказано: “Добро пожаловать ему, сколь прекрасен его приход!” — и когда я достиг (седьмого неба), то (увидел там) Ибрахима. (Джибрил) сказал: “Это — твой отец, поприветствуй же его!” — и я поприветствовал его, а он ответил на приветствие, после чего сказал: “Добро пожаловать праведному сыну и праведному пророку!” А затем я был вознесён к лотосу крайнего предела /сидрат aль-мунтаха/50, и оказалось, что плоды его (по размерам) подобны кувшинам из Хаджара51, а его листья — слоновьим ушам. (Джибрил) сказал: “Это — лотос крайнего предела”. И оказалось, что там текут четыре реки, две из которых являются скрытыми, а две — видимыми. Я спросил: “Что это за два (вида рек), о Джибрил?” Он ответил: “Что касается скрытых рек, то это две реки, текущие в раю, что же касается двух видимых, то это — Нил и Евфрат”. А потом мне был показан Священный Дом /аль-байт aль-ма‘мур/52, в который ежедневно входит по семьдесят тысяч ангелов. Затем мне принесли сосуд с вином, сосуд с молоком и сосуд с мёдом. Я взял молоко, а (Джибрил) сказал: “Это — (ислам)53, которого будешь придерживаться ты и твоя община”. После этого мне было вменено в обязанность совершение молитв (, а именно) — пятидесяти молитв ежедневно. Возвращаясь, я прошёл мимо Мусы, и он спросил: “Что было велено тебе?” Я ответил: “Мне было велено совершать по пятьдесят молитв ежедневно”. (Муса) сказал: “(Члены) твоей общины не смогут (совершать) по пятьдесят молитв каждый день! Клянусь Аллахом, поистине, я уже испытывал людей до тебя и старался сделать с израильтянами всё, что мог, (но напрасно,)54 возвращайся же к твоему Господу и проси его об облегчении для твоей общины!” Я вернулся, и (Аллах) уменьшил (это количество) на десять (молитв), после чего я вернулся к Мусе, и он сказал мне то же самое. Тогда я вернулся, и (Аллах) уменьшил (оставшееся количество) на десять (молитв), после чего я вернулся к Мусе, и он сказал мне то же самое. Тогда я вернулся, и (Аллах) уменьшил (оставшееся количество) на десять (молитв), после чего я вернулся к Мусе, и он сказал мне то же самое. Тогда я вернулся, и мне было велено (совершать) по десять молитв ежедневно, после чего я вернулся к Мусе, и он сказал мне то же самое. Тогда я вернулся, и мне было велено (совершать) по пять молитв ежедневно, после чего я вернулся к Мусе, и он спросил: “Что было велено тебе?” Я ответил: “Мне было велено совершать по пять молитв ежедневно”. (Муса) сказал: “Поистине, (члены) твоей общины не смогут (совершать и) по пять молитв каждый день! Поистине, я уже испытывал людей до тебя и старался сделать с израильтянами всё, что мог, (но напрасно,) возвращайся же к твоему Господу и проси его об облегчении для твоей общины!” Я сказал: “Я просил Господа моего (так много), что мне уже стыдно (просить о чём-то ещё)! Я доволен, и я повинуюсь (Ему)!” И, уходя (оттуда), я услышал голос: “Я передал55 то, чего Я требую, и облегчил (ношу) Своих рабов”56».

Harda yazılıb ki, Allah-təala o peyğəmbərləri Mühəmmədlə görüşmələri üçün diriltdi? Və əgər diriltdi isə onları bir yerə yığardı ki, birgə förüşə bilsinlər, daha Cəhhətin ayrı-aryı mərtəbələrinə niyə yerləşdirirdi?!

Əziz “al-Fath” qardaş biz Azərbaycanda yaşayırıq Rusiyada yox rica edirəm əgər öz xalqına hörmət ilə yanaşırsansa Azərbaycan dilində yaz. Mə əs salam.

[ABDULAZİZ222]

Siz indi Avstraliyada ola bilərsiz və mən sizinlə söhbət edirəm (internetlə ya telefonla), amma sizin yanınızda deyiləm ki!

Əvvələ mən ölülərdən fərqli olaraq klaviaturada yaza bilirəm dəlil gətir ki, imamlar mənim kimi klaviaturada yaza bilirlər.

Meracı heç kim mənimsımir, amma çoxlu həyat yoldaşları Əməvi və Abbasi xəlifələrində də olub, onlar ki peyğəmbər deyillər.

Lakin merac gecəsi Peyğəmbərə (s.ə.s) xasdır yoxsa yox?

Demək istəyirsiz ki, cənnət göyün 7 qatı arasındadır, havada? Ya peyğəmbərimiz başqa planetə uçub? Bəs cinlər yerdə, bizimlə bərabər yaşamır? Siz onları görürsüz? Amma onlar sizi gğrür və hətta insane xətər də yetirə bilir!

Bunu da qeyd edim ki, cinlər Peyğəmbərlər deyirlər.

İbn əl-Cəvzi "Sifət əs-Səfva" da (2/410) İmam Əhmədin səhabələrindən olan İbrahim əl-Hərbinin bu sözünün nəql edir: "Mərufun qəbri isbat olunmuş dərmandır."

Əl-Mavardi deyir: "Hənbəli fiqhindəki doğru rəyə görə saleh şəxslər vasitəsi ilə təvəssül caizdir və bunun müstəhəb olduğu da söylənmişdir. İmam Əhməd, Əbu Bəkr əl-Mərvaziyə dedi:"Allaha dua edərkən peyğəmbəri vəsilə etsin!" (əl-İnsaf, 2/456)

İmam Əhməd Mənim üçün Huccət deyil mənə yalnız Allah və rəsulu hüccətdir.

İbn Hacər də "ət-Təhzib"də (7/339) İmam əl-Əhlul-Hədis İbn Xuzeymənin, Əli ibn Musa ər-Ridanın qəbri ilə təvəssül etdiyini nəql edir. İbn Hibban isə öz kitabında ər-Ridanin qəbri yanında Allaha dua etdiyini söyləyir.

Əziz “al-Fath” qardaş bunu da qeyd edim ki, Alimlər məsul deyirlər xəta edə bilərlər çünki Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurmuşdu: “Alimlər ictihadlarında xəta edərsə 1 savab əgər düz olarlarsa 2 savab qazanarlar”

Təkcə şəfaət yox, hər bir şey Allahın izni ilə olur, şəfaətdə, təvəssülbə, təbərrükdə, qeybdə olan insanları çağırmaqda. Əgər Yusif peyğəmbərin köynəyi (Allahın izni ilə) şəfaət verə bilirsə, əgər (çoxdan ölmüş) Mühəməd peyğəmbərin saçı şəfaət verə bilirsə niyə onlar özləri şəfaət və ya başqa bir şey verə bilməz, niyə onları cağırmaq olmaz?

«Yusuf» surəsinin 93-cü, ayəsini Qurani – Kərimdə digər ayələr bunu çox gözəl açıqlayır. «Xəstələndiyim zaman mənə yalnız O, (Allah) şəfa verir.» (Şuəra 80). Yusif (ə) öz başına yox məhz Cəbarail (ə) vəhy ilə köynəyin Yaqubun (ə) közlərinə şəfa verəcəyinə bildirmişdir.

Hakim müstədrəkində yazır ki, Adəm (ə) saplamalara məruz qalanda ərz etdi: Pərvərdigara! Səndən istəyir və Səni Mühəmməd və ali Mühəmməd haqqına and verirəm ki, məni bağışlayasan!

Bunuda qeyd edim ki, insanları çaşdıran məsələlərdən də birədə əqidə məsələsidir. Çünki hədisin mətnində belə qeyd olunur ki, Uca Allah belə buyurur: “Ey Adəm, əgər Məhəmməd olmasaydı səni yaratmazdım.” Sösüz ki, buda Qurana müxalifdir. Çünki Uca Allah belə buyurmuşdur:“Mən cinləri və insanları yalnız Mənə ibadət etmək üçün yaratdım!” (Zariyat, 56). Maraqlısı budur ki, yalançı peyğəmbər hesab olunan Mirzə Qulam iddia edirdi ki, guya Uca Allah ona belə demişdir: “Əgər sən olmasaydın mən göyləri vasitəçi yaratmazdım.” (Həqiqət-əl Vahiy, səh 99). Mə əs salam.

[al-Fath]

Siz ozünüz dediz ki, ibadət duası istək duası ilə seçilir. Namaz ibadət duasıdır, istək yox. Namazı Allah-təala vacib bilib bizim üçün. Siz Fatihə surəsini ayrıca oxuyub amin deyə bilərsiz, amma namazda (ibadət duası olmasına görə) haramdır. Yoxsa bu cür surələr çoxdur və onların hamısında amin demək lazım olardı.

Əs salamu aləykə. Əvvələ əziz “al-Fath” qardaş “Valəddallin”dən sonra Amin deməyə dəlil var çünki Allah rəsulu (s.ə.s) bunu deyərdi. “Əbu Hüreyrə (r.a) rəvayət edir ki, Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurdu: “İmam Amin dediyi zaman sizdə Amin deyir çünki bir kimsənin Amin deməsi mələklərin amin deməsinə təsadüf edərsə o, kimsənin keçmiş günahları bağışlanar ” İbnu Şihab deyir ki: “Allah rəsulu (s.ə.s) Amin deyərdi.” (Səhih Buxari Azan: 112; Səhih Müslim, Saləh: 72, (410); Muvatta, Saləh: 44, (1, 87); Əbu Davud, Saləh: 172, (936); Tirmizi, Saləh: 185 (250); Nesai, İftitah: 34, 35, (2, 144); İbnu Mace, İqamət: 14, (851).

Əleykə Salam qardaş.

İmam amin deyən zaman biz də amin deyirik, amma namazdan sonrakı dualarda. Gətirdiyiniz hədisdə deyilmir ki, imam Fatihənin ardıyca amin deyəndə siz də deyin. Bu hədisdə ümumiyyətlə söhbət namazda amin deməkdən getmir, hədisin məzmununda amin sözünün fəzilətindən bəhs edilir. Bu açıq-aydın babın adından görsənir “Amin sözünün deyilməsinin fəziləti”. Onu da qeyd etmək istərdim ki, bu hədis yalnız yahudi Əbu Hüreyrədən nəql olunur, buna görə də bu dəlil kimi qəbul edilə bilməz. Şiə əqidəsində Peyğəmbərin (s) və imamların (ə) “Amin” deməsi barədə sübut olunmuş xəbər yoxdur. Amma mötəbər bir hədisdə imam Sadiq (ə) buyurur: “İmamın arxasinda namaz qıldığınız vaxt o, həmdi oxuduqdan sonra “amin” yox, “əlhəmdulillahi rəbbil-aləmin” deyin” (“Vəsailüş-şiə” fəsil 17, hədis 1).

Həmçinin yenə də Sizə deyirəm, gəlin bir-birimizə hörmət edək və dediyimiz sözün üstündə duraq. Siz ozünüz dediz ki, ibadət duası istək duası ilə seçilir. Bəli, dua - kimisə çağırmaq deməkdir, ibadət – isə kiməsə səcdə, ibadət etməkdir. Biz namazda Allaha ibadət (dua) edirik! Namazdan sonra isə Onu çağırırıq (dua edirik)!

Birincisi qeyd etmək istəyirəm ki, insan əbədi yaşayır, ölən yalnız cismdir. İnsan bu dünyadan o birisinə, haqq olan dünyaya köçür və ona ölü demək səhvdir. Allah-təala onlara diri deyir və deyir ki, onlar bizdən də yaxşı eşiridir. Qeyd etdiyiniz hədisə gəldikcə isə sizə başqa bir hədis gətirmək istərdim:

Cavab: Allah yolunda öldürülənlərə (şəhid olanlara) “ölü” deməyin. (Bəqərə, 154). Və ayənin ardıca bu sözlər qeyd edilir “lakin siz bunu dərk etmirsiniz.” yəni siz bunu hiss edə bilməzsiniz həmçinin də başa düşə bilməzsiniz. Allah – subhənəhu və təalə digər ayədə belə buyurur: “Allaha və peyğəmbərinə iman gətirənlər – məhz onlar öz Rəbbi dərgahında olan siddiqlər və şəhidlərdir.” (Hədid 19). Uca Allah şəhidləri öz qatında adlandırır. Buna bərzəx aləmi deyilir yəni şəhidlər o məqamı gözləyirlər ki, qiyamət gününü tam şəkildə cənnətə daxil olsunlar. Məhz “Ölü” deməyin. Məqsəd nədir bunuda izah edirəm.

1-ci. Mənası belə açıqlanır: Möminlər qəbirlərində cənnətə daxil olmağını arzuluyırlar amma ora daxil ola bilməzlər. Lakin mominlərdən fərqli olaraq şəhidlərin ruhları quş formasında olaraq cənnətə daxil olarlar. Cənnətin ruzıləridən istifadə edib qidalanırlar. (İbn Cərir ət-Təbəri, Təbəri Tefsir Bəqərə, 154: 1/373-375). Bu məsələ ilə bağlı digər ayənin ehtiyacına gəlir. “Allah yolunda öldürülənləri (şəhid olanları) heç də ölü zənn etmə! Əsl həqiqətdə onlar diridirlər. Onlara Rəbbi yanında ruzi (cənnət ruzisi) əta olunur.” (İmran 169).

Yaxşı ki, onların sağ olduğlarını qəbul edirsiz. Qeyd etdiyim kimi insan ölmür, o sadəcə bu dünyadan o biri dünyaya köçür. Buna görə də o bizim dediyimizi eşidir! Buna sübutlar şoxdur, misal üçün Peyğəmbərimiz qəbir ziyarətində ölülərə xitabən buyururdu: Salam olsun sizə, ey qəbir əhli (“Səlatul-mumin”, əl-Qəhtani, səh 139, hədis 153). Hələ biz özümüz də hər namazda peyğəmbərlərə və əməli salehlərə salam göndəririk.

Digər bir rəvayətdə nəql olunur ki, Əbdullah ibn Ömər Peyğəmbəri (s) ziyarət edərkən dedi: “Əssəlamu ələykə ya rəsulallah, əssəlamu ələykə ya Əbu Bakr, əssələmu Ələykə ya əbəta” (“Səlatul-mumin”, əl-Qəhtani, səh 1395 və “Məcmuu fətavi” Ben Baz, cild 9 səh 289).

Hətta İbn Təymiyə və Ben Baz deyirlər ki, ölülər ziyarətçinin səsini eşidir və ruhları qaytarıldığından cavab da verirlər (“Məcmuu fətavi” Ben Baz, cild 13 səh 235).

Həmçinin imamlardan gələn rəvayətlərdə deyilir: İmam Cəfər (ə) deyir: Ey Yunis! Allah insanın ruhunu (canını) alanda, onu bu dünyada olan bədəninə oxşar bir bədənə qoyur. O, bu cür yeyir və içir, və təzə biri o dünyaya köçəndə o insanları tanıyır, çünki onları bu dünyadakı kimi görür.

Yenə də İmam Cəfər (ə) deyir: “Onlar cənnətdə bu dünyada olan cilddə olacaqlar və əgər sən onları görsən, dərhal tanıyacaqsan” (Məcmə əl-bəyan, cild 1 səh 236).

2-ci. Mənası belə açıqlanır: “Raşıd ibn Sad (r.a) Allah rəsulunun (s.ə.s) əshabələrin birindən belə rəvayət edir: “Bir insan Allah rəsuluna (s.ə.s) deyir: “Ey Allahın rəsulu! Möminlər qəbirdə sorğu sual edilir. Lakin şəhidlər isə sorğu sual edilmir səbəbi nədir?” Allah rəsulu (s.ə.s) cavab olaraq belə buyurdu: “Şəhidin başındakı qılınc yarası onun üçün imtahan olaraq kifayət edər.” (Bu rəvayəti Nəsai nəql edir. “Cənazələr” Fəsli. Hədis, № 2026). Hədisin mətnindən aydın olur ki, möminlər qəbir əzabı çəkirlər. Lakin şəhidlər isə qəbir əzabı çəkməzlər.

Şərhi səhv verirsiz! Sorgu-sual əzab deyil. Möminlərə qəbirdə əzab verilməyəcək. Onlardan bəzi şeyləri soruşub azad edəcəklər. Amma kafir və münafiqlər əzaba düçar olacaqlar.

Ölülər ilə vasitə tutmaq mümkün deyir çünki dua bir əməlldir dəlil olaraq Allah Rəsulu belə buyurdu: “İnsan öldükdə əməllər kəsilir.”(Səhihi-Buxari, Kitrabur-Riqaq, c. VII, səh.193; Səhihi-Müslim, Kitabuz-Zühd, Hədis №5. Əbu Davud, № 4903). Hamıya məlumdur ki, insanın bədənindən ruhu tərk etdisə o, artıq ölü sayılır və ərəb dilində “meyyid” deyilir və ölülərində dua etməyi mümkün deyil dua əməl kimi vasitədir ölülərin kimlər üçün dua etmələri ağlasığışmaz çünki onların artıq əməlləri kəsilmişdir. Allah qatında şəhidlər diridirlər lakin bizim yanımızda isə ölüdürlər.

İnsan öldükdə əməllər kəsilər o deməkdir ki, əməllərin bu dünyada faydası var, öləndən sonra insanın kitabı bağlanır nə artıq ona heç nə yazılmır. Ruh bədəni tərk edəndə, o bədən ölü olur, ruh (insan) isə əbədi yaşayır və ölmür. İnsan həmişə Allaha dua edə bilər, necə ki, şəhidlər Allahdan ruzı alırlar.

İranın müsəlmanlar tərəfindən fəth olunmasına qədər Xuzistan vilayətinin Şuş şəhərində yerləşən Daniyal peyğəmbərin meyiti öz məğbərəsində açıq vəziyyətdə saxlanılırdı. Quru aylarda insanlar yağışın yağması üçün onu məğbərədən çixarırdılar və o gun yağış yağırdı. Əbu Musa Əşəri müsəlman ordusunun böyüyü İranı fəth edəndən sonra Danoyal peyğəmbəri ziyarət etdi. Sonra xəlifə Ömərə bu haqda mətub yazdı. Ömər peyğəmbərin quslunu verib, onu kəfənə büküb bastırılmasını ərm etdi. Müsəlmanlar onu 1200 il ərzində saf qalmış meyyidini həmin yerdə dəfn etdiər və onun qəbri indiyənədək orda qalmaqdadır (“əl-Bidayə van-Nihayə” ibn Kasir, cild 2 səh 40-41).

İbn Əbi Şeybə, Malik əd-Dar'dan, Ömərin xəzinədarından, rəvayət edir: "(Ömərin dövründə) bir nəfər bədəvi ərəb peyğəmbərin, səllallahu aleyhi va səlləm, qəbrinə gəldi və dedi: "Ya Rasulullah, ümmətin üçün yağış istə, çünki onlar az qala həlak olsunlar!" Bundan sonra nəbiyyullah ona yuxusunda görünür və deyir: "Ömərin yanına get və salamlarımı ona çatdır, de ki, onlara su veriləcək və de: "Ağıllı ol! Ağıllı ol!" Və həmin şəxs Ömərin yanına getdi və olanları danışdı. Ömər dedi: "Ya Rabbi, səylərimi saxlamıram, yalnız gücüm daxilində olmayanlardan başqa" (Fəthul-Bari, 2/495, İbn Kəsir bu hədisi əl-Beyhəqidən gətirir və deyir: "Həzə İsnad Sahih." (əl-Bidayə van-Nihayə, 7/90)

Əvvəla: Malik əd-Darın kimliyinin və etibarlılığının dəqiq bilinməməsi səbəbi ilə bu hədisi səhih saymırıq, çünki hədis elmində bilindiyi kimi bu iki şərt bir rəvayətin səhihliyi üçün vacib olan şərtlərdir. Çünki hədisin özündə qeyd olunan bədəvi ərəbin şəxsi adı bilinmir və bəlli deyil buna görə də bədəvi ərəb naməlum olaraq qalır. Kimliyinin və etibarlılığının dəqiq bilinməməsi səbəbi ilə bu cür hədislər səhih sayılmaz, çünki hədis elmində bilindiyi kimi bu iki şərt bir rəvayətin səhihliyi üçün (bədəvi ərəbin) adı məlum olmalıdır. Bu vacib olan şərtlərdəndir. Bunu mötəbər hədis alimləri də qeyd etmişdilər. Həmçinin Şeyx Albani (rahiməhullah təala) öz təvəssul kitabında da bu məsələ ilə bağlı qeyd edir. Bununlada naməlum bədəvi ərəb bizə numunə ola bilməz. Həmçinin bu cür hədislər qanunda qüvvədə də ola bilməzlər. Səbəbi budur ki, bu cür hekayətlərin istinadı saxta uydurma və yalandır. Yuxarıda rəvayətlərin batil olmasını sübut etməklə, peyğəmbərimizin, səllallahu aleyhi va səlləm, mübarək qəbri ilə təvəssül (vasitə) etməyin şirk olduğunu söyləyirəm. Buna heçbir şübhə yoxdur. Bu növ rəvayətlərin xəbərlərini şeyx İslam İbn Teymiyyə (Allah ona rəhmət etsin) " Sirat əl-Mustaqim" kitabında batil adlandırır. ("İqtida əs-Sırat al-Mustaqim", s: 373).

Əvvəla sizin bu hədisi qəbul etməməyiniz məni heç maraqlandırmır. Siz bu sözü o vaxt deyə bilərsiz ki, o alimlərdən üstün alim olasız və onların dediklərini rədd etməyə ixtiyarınız çatsın. Əsas odur ki, bu hədisi bütün əhli-sunna səhih sayır, çünki bu hədis Səhih Buxaridə nəql olunub. Nəzərinizə çatdırım ki, Fəthul-Bari kitabı Səhih Buxarinin şərhidir. Həmçinin İbn Kasir (İbn Təymiyyənin şagirdi və sizin məzhəbin boyüklərindəndir) bu hədisi səhih sayıb.

Hədisin özünə gəldikdə isə bizə hədisin səhihliyini sübut etmək üçün o bədəvi ərəbinı adını bilmək lazım deyil. Hədisdə deyilir ki, Ömərin vaxtında onun xəzinədarı Malik əd-Da’r bədəvi ərəbin Peyğəmbərin qəbrinin yanına gəlib ondan yağış istəməsini görür. Və bu ərəb sonra öz əməlini Ömərə danışır, amma Ömər onu nə cəzalandırır, nə də ki danlayır. O ərəbin sözünə qulaq asır. Deməli bu ərəbin etdikləri düzgün imiş, yoxsa bu məsələlərə ciddi fikir verən Ömər onu cəzalandırardı.

Albaniyə gəlincə qeyd etmək istəyirəm ki, o bir hədis haqda bir kitabında səhih olduğunu qeyd edir, o biri kitabında isə batil olduğunu. Ümumiyyətlə Albaninin bəzi hədisləri nəyə əsasən qəbul etdiyini mən başa düşmürəm. Məsələn Albaninin deyir ki, Peyğəmbərimiz deyib: “Mən sizə iki varis qoyuram, quran və sünnəmi”. Bütün sizin əqidə bu hədis üstə qurulub. Siz bu hədisə əsasən quran və sünnənin ardıyca gedirsiz! Amma...., bu hədisin sizin mötəbər saydığınız 6 kitabdan heç biri qeyd etməyib. Bunu yalnız Malik öz Məvəttəsində, raviləri qeyd etmədən nəql edib. İndi mən soruşuram, nəyə əsasən Albani və siz bu hədisi qəbul edir və ona əməl edirsiz? Bu hədis hər cəhətdən batil və səhih olan “Mən sizə iki varis qoyuram, quran və əhlibeytimi”, Müslimin qeyd etdiyi bu hədisə ziddir.

Bir də sizdən soruşmaq istəyirəm, nə vaxt ibn Təymiyə şeyxul-islam oldu?

Sizin bütlərə aid olan ayəni ölülərə aid etməniz bəs deyil.

Bir ölü, qəbrinin yanında durub onu çağıranı eşitsə belə qiyamətə qədər cavab verə bilməyəcəyi üçün bu ayənin ehtiyacına gəlir: «Allahın yaхınından qiyamət gününə qədər ona cavab vеrə bilməyəcək kimsələri çağırandan daha zəlil kimdir? Halbuki bunlar onların çağırışının fərqində dеyillər» (Əhqaf surəsi - 5)

Mənimlə bu mövziya davam etmək istəyirsizsə E.Quliyevin tərcüməsindən əl çəkin!

(Əhqaf surəsini 5-ci ayəsi, Ziya Bunyadov və Vasim Məmmədəliyevin tərcüməsi)

Allahı qoyub qiyamətədək özünə cavab verə bilməyən bütlərə ibadət edən kimsədən daha çox (haqq yoldan) azmış kim ola bilər?! Halbuki bunlar (bu bütlər) onların (bütpərəstlərin) ibadətindən xəbərsizdilər!

Ben Baz deyirlər ki, ölülər ziyarətçinin səsini eşidir və ruhları qaytarıldığından cavab da verirlər (“Məcmuu fətavi” Ben Baz, cild 13 səh 235).

ARDI VAR

[al-Fath]

Niyə siz birinci 77-ci ayəni gətirirsiz, sonra 79-cu və ardıyca 78-cini?

Bu təzə təfsir üsuludur?

Allah-təala deyir ki, onlar əvvəlcə dəvəni kəsdilər (77-ci ayə).

(Məs) Buna görə də O onları öldürdü (78-ci ayə)!

(və 79-cu ayədə) Saleh (ə) o ölülərdən üz döndərib dedi: “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”.

Siz isə deyirsiz ki, əvvəlcə o üz döndərdi, sonra Allah onları öldürdü!

Siz Təbərinin təfsirini gətirmisiz və ardıyca ona zidd olan öz təfsirinizi vermisiz.

Təbərinin dediyi də səhvdir (əgər o bunu yazıbsa). O da deyir ki, Saleh (ə) onlara “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz” sözlərini deyib onlardan ayrıldı və sonra Allah-təala onları öldürdü. Amma ayədə belə getmir.

Xahiş edirəm mənə bu təfsiri götürdüyünüz yeri göstərin, görüm o həqiqətən helə yazıb!

Əziz “al-Fath” qardaşım siz hansı təfsirə əsasən bunları iddia edirsiz rica edirəm mənbəni qeyd edin çünki hərkəs Qurana özündən təfsir verərsə hamıya məlumdur halı necə olacaq?

Təbəri təfsirinin mənbəyini qeyd edirəm buyur bax (Ət-Təbəri, Təbəri təfsiri, 4-cü cild, 77 səhifə). Müqayisə üçün şiə alimlərinin Quran təfsir kitablarına gedib baxa bilərsən. Təbərsinin “Məcməül-bəyan” və yaxud Təbatəbainin “Əl-Mizan” təfsirlərində.

Mən cürbəcür təfsirlərə müraciət edirəm, həm sünni, həm də şiə. Amma əsasən İranın Qum şəhərində yerləşən imam Əli (ə) adına dini araşdırmalar mərkəzinin alimlərinin birgə hazırladığı təfsirə müraciət edirəm.

Qeyd etdiyiniz mənbəni mən görürəm, təzədən yazmaq lazım deyil, mən sizdən bunu hardan oxuduğunuzu soruşurdum. Əgər kitabın özündən, onda zəhmət deyilsə kitabın sürətini skan edib göstərərdiz, əgər internetdən kitabı yükləmisizsə onda adresi yazardız. Amma mən fikirləşirəm ki, siz nə kitabı oxumusuz, nə də ki, onu internetdən yükləmisiz, məncə siz sadəcə hansısa kitabdan bu mənbələri köçürürsüz.

Sizə birdə deyirəm, 77-dən sonra 78 gəlir, sonra isə 79!

Bu da həmin şey. Siz əvvəlcə Əraf 91 ayəsini gətirirsiz, harda ki, Allah-təala deyir ki, onlar evlərində həlak oldular! Sonra “Quran-kərimin digər ayələri bunu çox gözəl açıqlayır” deyə bir neçə bizə aid olmayan ayələr gətirirsiz ki, fikrimiz yayınsın. Və bunların ardıyca Əraf 92 və 93-cü ayələri gətirirsiz, harda ki, Şüeyb (ə) onlarla (yani artıq ölü insanlarla) danışır.

Sizin məqsədiniz açıq-aydındır, bu yahudilərin üsulu ilə ayələrin yerlərini deyişib sizə lamım olanı əldə etməkdir.

Əvvələ əziz “al-Fath” qardaş mən səndən fərqli olaraq Quranı özümdən yox təfsir alimlərinə istinadən qeyd edirəm. Bunu da qeyd edim ki, mən sizin məzhəbinizi təhqir etməyib demədim ki, sizin dəstəmaz fiqhi yəhudilərin dəstəmaz fiqhi ilə eyni bərabərdir.

Mən sizin məzhəbi təhqir etmədim, mən ümumiyyətlə çalışıram düşmənim də olsa onu təhqir etməyim. Məgər yahudilər dəstəmaz alır? Bizim dəstəmaz qurana və peyğəmbərin sünnətinə əsasən edilir. Əksinə sizin məzhəbin yahudilərlə oxşarlığı var və əqidənizi əsasən yahudilərdən öyrənirsiz, məsələn Əbu Hüreyrədən.

“Səndən əvvəl göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən (onların ümmətlərinin alimlərindən və müxlis möminlərindən) soruş: “Biz Rəhmandan başqa ibadət olunası tanrılarmı müəyyən etmişik?!” (Zuxruf, 45). Əhsən! Bu da sizin təfsiriniz! Deməli Peyğəmbərimiz (s) öz peyğəmbərliyinə şübhə edib bunu hansısa Abdullah ibn Salamdan öyrənməlidir? Ya Buhari və Müslümün yazdığı kimi

“Səndən əvvəl göndərdiyimiz peyğəmbərlərdən soruş: “Biz Rəhmandan başqa ibadət olunası tanrılarmı müəyyən etmişik?” Nəbi (s.ə.s) nəyi soruşurdu onların ümmətlərindən “Biz Rəhmandan başqa ibadət olunası tanrılarmı müəyyən etmişik?”

==============================

Nəbi onların ümmətlərindən heç nə soruşmadı. Ümmətlər peyğəmbərdən nəsə soruşub, öyrənirdilər.

Bu (Zuxruf, 45) şeyx Əbdürrəhman Saadinin təfsiri (tərcümə E.Quliyev):

(аз-Зухруф 45) [Спроси тех посланников, которых Мы отправили до тебя, велели ли Мы поклоняться помимо Милосердного другим богам?]. Если бы это было так, то многобожники следовали бы путем одного из предыдущих посланников, что могло бы послужить оправданием для них.

Если ты спросишь их или узнаешь истину о том, что совершали пророки и посланники до тебя, то убедишься в том, что ни один из них не призывал людей поклоняться кому-либо, кроме Аллаха. Все пророки, от первого до последнего, проповедовали только поклонение Одному Аллаху, у Которого нет сотоварищей.

Всевышний сказал: «Мы отправили к каждому народу посланника [чтобы они сказали им]: “Поклоняйтесь Аллаху и избегайте ложных богов”» (Пчелы, 36). Каждый пророк, которого Аллах посы¬лал к людям, обращался к своему народу со словами: “Поклоняйтесь Одному только Аллаху, ибо нет у вас другого божества, помимо Него”. Все это еще раз подтверждает тот факт, что многобожники не имели никаких оснований для поклонения выдуманным ими богам и не опирались ни на здравый рассудок, ни на правдивые сообщения посланников Аллаха.

После того как Всевышний сказал: [Спроси тех посланников, которых Мы отправили до тебя, велели ли Мы поклоняться помимо Милосердного другим богам], Он поведал Своему пророку Мухам¬маду, да благословит его Аллах и приветствует, о миссии пророка Мусы и его проповедях. Пророчество Мусы, мир над ним, было одним из самых славных небесных пророчеств, и очень часто, повествуя о нем в Ко¬ране, Всевышний упоминает о противостоянии Фараона Мусе, мир над ним.

Bağışlayln tərcümə etməyə vaxtım yoxdur, qısa olaraq deyim ki, bu sizin dediyinizə zidd, mənim dediyimlə isə üst-üstə gəlir. Təfsirdə heç bir alimlər, ümmətlər və müxlis möminlərindən heç nə yazılmayıb. Orda deyilir ki, əgər sən onlardan (peyğəmbərlərdən) soruşsan.....və s.

Əziz “al-Fath” qardaş biz Azərbaycanda yaşayırıq Rusiyada yox rica edirəm əgər öz xalqına hörmət ilə yanaşırsansa Azərbaycan dilində yaz. Mə əs salam.

Bu məndən asılı deyil, mən də sizin kimi məlumatları əsasən internetdən alıram. İnternetdədə ki, bu məlumatlar əsasən rus, ingilis və ərəb dillərindədir. Azərbaycan dilində demək olar ki, heç nə yoxdur. Mənim də bunları azərbaycan dilinə tərcümə etməyə vaxtım yoxdur, mən iş adamıyam və işimi vaxtında təhvil verməliyəm. Mən sizin kimi BP-də mühafizədə işsiz-gücsüz oturub vaxtımı forumlarda öldürmürəm.

Hədis haqda qısa olaraq deyə bilərəm ki, bu hədis peyğəmbərin merac etməsi haqdadır (Səhih Buxari), və orada heç bir peyğəmbərlərin Mühəmmədlə görüşmələri üçün Allah tərəfindən diriltmələri haqda yazılmayıb. Siz bu məlumatı hardan götürmüsüz?

ARDI VAR...

[al-Fath]

Siz indi Avstraliyada ola bilərsiz və mən sizinlə söhbət edirəm (internetlə ya telefonla), amma sizin yanınızda deyiləm ki!

Əvvələ mən ölülərdən fərqli olaraq klaviaturada yaza bilirəm dəlil gətir ki, imamlar mənim kimi klaviaturada yaza bilirlər.

Bəs cinlər cadugar, fala baxan insanlarla klaviatura vasitəsi ilə əlaqə qururlar?

Bəs Ömərin qeydən xəbəri olması haqda Buxaridə qeyd olunan hədisi necə başa düşək?

Demək istəyirsiz ki, cənnət göyün 7 qatı arasındadır, havada? Ya peyğəmbərimiz başqa planetə uçub? Bəs cinlər yerdə, bizimlə bərabər yaşamır? Siz onları görürsüz? Amma onlar sizi görür və hətta insane xətər də yetirə bilir!

Bunu da qeyd edim ki, cinlər Peyğəmbərlər deyirlər.

Söhbət bir məkandan ayrı məkana keçməkdən gedir, cinlərin peyğəmbər olmasından yox.

İbn əl-Cəvzi "Sifət əs-Səfva" da (2/410) İmam Əhmədin səhabələrindən olan İbrahim əl-Hərbinin bu sözünün nəql edir: "Mərufun qəbri isbat olunmuş dərmandır."

Əl-Mavardi deyir: "Hənbəli fiqhindəki doğru rəyə görə saleh şəxslər vasitəsi ilə təvəssül caizdir və bunun müstəhəb olduğu da söylənmişdir. İmam Əhməd, Əbu Bəkr əl-Mərvaziyə dedi:"Allaha dua edərkən peyğəmbəri vəsilə etsin!" (əl-İnsaf, 2/456)

İmam Əhməd Mənim üçün Huccət deyil mənə yalnız Allah və rəsulu hüccətdir.

Bunun da mənə dəxli yoxdur. Bu sizin şəxsi fikrinizdir və əqidənizə aidiyyatı yoxdur, çünki alimləriniz (bir-ikisindən başqa) bunu qəbul edir.

İbn Hacər də "ət-Təhzib"də (7/339) İmam əl-Əhlul-Hədis İbn Xuzeymənin, Əli ibn Musa ər-Ridanın qəbri ilə təvəssül etdiyini nəql edir. İbn Hibban isə öz kitabında ər-Ridanin qəbri yanında Allaha dua etdiyini söyləyir.

Əziz “al-Fath” qardaş bunu da qeyd edim ki, Alimlər məsul deyirlər xəta edə bilərlər çünki Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurmuşdu: “Alimlər ictihadlarında xəta edərsə 1 savab əgər düz olarlarsa 2 savab qazanarlar”

Onda sizin ibn Təymiyyə və Əbdul Vəhhab da xəta edə bilərlər və onların bu işi qadağan edib şirk və bidət adlandırmaları səhv və xəta ola bilər.

Sizin alimlər ictihad edə bilməz, siz hədis əhlisiz və yalnız hədislərə istinad edirsiz.

Təkcə şəfaət yox, hər bir şey Allahın izni ilə olur, şəfaətdə, təvəssülbə, təbərrükdə, qeybdə olan insanları çağırmaqda. Əgər Yusif peyğəmbərin köynəyi (Allahın izni ilə) şəfaət verə bilirsə, əgər (çoxdan ölmüş) Mühəməd peyğəmbərin saçı şəfaət verə bilirsə niyə onlar özləri şəfaət və ya başqa bir şey verə bilməz, niyə onları cağırmaq olmaz?

«Yusuf» surəsinin 93-cü, ayəsini Qurani – Kərimdə digər ayələr bunu çox gözəl açıqlayır. «Xəstələndiyim zaman mənə yalnız O, (Allah) şəfa verir.» (Şuəra 80). Yusif (ə) öz başına yox məhz Cəbarail (ə) vəhy ilə köynəyin Yaqubun (ə) közlərinə şəfa verəcəyinə bildirmişdir.

Mən məgər bunu inkar edirəm? Niyə təkrar edirsiz? Siz dediz ki, yalnız diri adam şəfaət verə bilər, ölü isə yox. Mən də sizə dedim ki, Allahın izni ilə lap köynəkdə şəfaətçi ola bilər.

ARDI VAR...

[al-Fath]

Hakim müstədrəkində yazır ki, Adəm (ə) saplamalara məruz qalanda ərz etdi: Pərvərdigara! Səndən istəyir və Səni Mühəmməd və ali Mühəmməd haqqına and verirəm ki, məni bağışlayasan!

Bunuda qeyd edim ki, insanları çaşdıran məsələlərdən də birədə əqidə məsələsidir. Çünki hədisin mətnində belə qeyd olunur ki, Uca Allah belə buyurur: “Ey Adəm, əgər Məhəmməd olmasaydı səni yaratmazdım.” Sösüz ki, buda Qurana müxalifdir. Çünki Uca Allah belə buyurmuşdur:“Mən cinləri və insanları yalnız Mənə ibadət etmək üçün yaratdım!” (Zariyat, 56).

Burda da yanılırsız, bunlar ayrı-ayrı şeylərdim. Amma bizim mübahisə bu haqda deyil, buna görə də bu məsələyə toxunmuram.

Mən sizin “Peyğəmbər yaldız diri olanda vasitəçi olub, öləndən sonra yox” sözlərinizə əks olan bir məsələni, yani Adəmin hələ anadan olmayan insanları vasitə tutmasını sizə göstərmək istədim. Əgər hələ anadan olmayan insan vasitə ola bilərsə, yani Allah-təala ona xatir kiməsə kömək edərsə, onda onun ölmündən sonra da ona xatir kiməsə həmin köməkdən edə bilər.

[ABDULAZİZ222]

Mən cürbəcür təfsirlərə müraciət edirəm, həm sünni, həm də şiə. Amma əsasən İranın Qum şəhərində yerləşən imam Əli (ə) adına dini araşdırmalar mərkəzinin alimlərinin birgə hazırladığı təfsirə müraciət edirəm.

Qeyd etdiyiniz mənbəni mən görürəm, təzədən yazmaq lazım deyil, mən sizdən bunu hardan oxuduğunuzu soruşurdum. Əgər kitabın özündən, onda zəhmət deyilsə kitabın sürətini skan edib göstərərdiz, əgər internetdən kitabı yükləmisizsə onda adresi yazardız. Amma mən fikirləşirəm ki, siz nə kitabı oxumusuz, nə də ki, onu internetdən yükləmisiz, məncə siz sadəcə hansısa kitabdan bu mənbələri köçürürsüz. Sizə birdə deyirəm, 77-dən sonra 78 gəlir, sonra isə 79.

Əs salamu aləykə. Əziz “al-Fath” qardaş buyur bax Təbəri Əraf, 79-cü ayəsi ilə əlaqədər Salehin ümməti hələ sağ ikən Saleh onlara belə demişdir. “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”. (Əraf 79) Təbəri təfsirinə baxın.

http://www.haznevi.net/icerikoku.aspx?KID=5336&BID=62

1) Bəs cinlər cadugar, fala baxan insanlarla klaviatura vasitəsi ilə əlaqə qururlar?

2) Bəs Ömərin qeybdən xəbəri olması haqda Buxaridə qeyd olunan hədisi necə başa düşək?

1) Cavab: Əvvələ söhbət cinlər cadugarlardan yox ölülərdən söhbət gedir.

2) Cavab: Gətir hədisiki Ömər İbn Xattab qeydən xəbər verirb. Özüdə Buxaridə və rica edirəm hədisin nömrəsi və babını qeyd et.

Onda sizin ibn Təymiyyə və Əbdul Vəhhab da xəta edə bilərlər və onların bu işi qadağan edib şirk və bidət adlandırmaları səhv və xəta ola bilər. Sizin alimlər ictihad edə bilməz, siz hədis əhlisiz və yalnız hədislərə istinad edirsiz.

Ay Əziz “al-Fath” qardaşım ibn Təymiyyə və Əbdul Vəhhab peyğəmbərə (s.ə.s) əsasən iddia edir ki, ölülər ilə vasitə tutmaq şikdir. Bunu da qeyd edim ki, şiələrin əhli-beyt məktəbi adlandırdığı kitablarında mötəbər alimlərinin hədislərində qeyd edilir ki, Allaha dua etdiyi zaman qəbirlərin sahibləri ilə vasitə tutmaq qadağandır. Məsələn: “Allah rəsulu (s) buyurdu: “Mənim qəbrimi büt kimi ibadətgaha çevirməyin və qibləgah etməyin. Uca Allah yəhudiləri lənətləyib ki, peyğəmbərlərin qəbirlərini ibadətgaha çevirmişlər.” (Babəveyh əl-Qummi, “Mən lə yəhduruhu əl-fəqih”i. 1 cild, səhifə 178 hədis № 532, Biharul-ənvar. 79 cild, səhifə 20, həmçinin 80 cild, səhifə 313). “Əmirəl möminin Əli (ə) rəvayət edir ki, Allah rəsulu (s) belə buyurdu: “Mənim qəbrimi bayram yerinə çevirməyin. Məscidləri və yaxud evlərinizi qəbirlərə döndərməyin.” (Əllamə Təbərsi “Mustədrəkul-Vəsail”. 2 çild, səifə 379, hədis № 2240). “Allah rəsulu (s) belə buyurdu: “Öz evlərinizi Quran oxumaqla nurlandırın, (məscidləli) xristiyan və yəhudilər kimi qəbirlərə çevirməyin”. (Usuli-Kafi, cild 2, səh. 610). Həmçinin Əhli- sunnə alimləri də belə rəvayət etmişdilər. “Əbu Hureyrə (r.a) rəvayət edir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – belə buyurdu: “Allahım mənim qəbrimi ibadətgah olan bütə çevirmə”. (Əhməd, №. 7352; İbn S'ad, II, 241-242; Mufaddal Çenedi, Fedailu't-Medine, 66/a; Ebu Ya'ia, Müsned 312/a; Humeydı, 1025; Ebu Nuaym, Hiıye, VI, 283 ve VII, 317. Səhih sənəd ilə). Digər hədis: “İbn Yəsir (r.a) rəvayət edir ki, Allah rəsulunun (s.ə.s) belə dua etdiyini eşitdim: “Allahım mənim qəbrimi ibadətgaha çevirmə! Peyğəmbərlərin qəbirlərini məscid halına gətirəm ümmətə Allahın qəzəbi şiddətli olar”. (Muvatta, səfərdə namaz kitabı: 85). Bu cür hədislər ona dəlalət edir ki, Allah rəsulunun (s.ə.s) və yaxud bir əməl-saleh bəndənin qəbri ilə vasitə tutmaq şirk olduğunu göstərir.

Məgər yahudilər dəstəmaz alır?

Bəli yəhudilər dəstəmaz alır. Yəhudilər dəstəmaz alarkən üzlərini 3 dəfə yox 2 dəfədən artıq yumurlar. Yəhudilər dəstəmaz alarkən dirsəklərinin yuxarısından aşağı yuyurlar. Yəhudilər dəri ayaqlarına məs çəkirlər və sair. (Yəhudi kitabı, “Əhdi-Ətiq” Vəhy 16:4, 23:40, 40:38). Bunu da qeyd edim ki, Yəhudilərdə namaz qılırlar

misal üçün Peyğəmbərimiz qəbir ziyarətində ölülərə xitabən buyururdu: Salam olsun sizə, ey qəbir əhli (“Səlatul-mumin”, əl-Qəhtani, səh 139, hədis 153). Hələ biz özümüz də hər namazda peyğəmbərlərə və əməli salehlərə salam göndəririk.

Digər bir rəvayətdə nəql olunur ki, Əbdullah ibn Ömər Peyğəmbəri (s) ziyarət edərkən dedi: “Əssəlamu ələykə ya rəsulallah, əssəlamu ələykə ya Əbu Bakr, əssələmu Ələykə ya əbəta” (“Səlatul-mumin”, əl-Qəhtani, səh 1395 və “Məcmuu fətavi” Ben Baz, cild 9 səh 289).

Hətta İbn Təymiyə və Ben Baz deyirlər ki, ölülər ziyarətçinin səsini eşidir və ruhları qaytarıldığından cavab da verirlər (“Məcmuu fətavi” Ben Baz, cild 13 səh 235).

Sən İmamlara salam verəndə onların salamını eşidirsən?

Əsas odur ki, bu hədisi bütün əhli-sunna səhih sayır, çünki bu hədis Səhih Buxaridə nəql olunub.

Əziz “al-Fath” qardaşım Səhih Buxaridə iddia edirsən ki,"Malik əd-Dar'dan!" gələn hədis var, Mən də səndən tələb edirəm ki, hədisin nömrəsini və babını qeyd elə və bu forumda tamaşaçılarda sənin haqlı olduğunu görsünlər. Mə əs salam

Изменено 17 декабря, 2007 пользователем ABDULAZİZ222

[ABDULAZİZ222]

Əs salamu aləykə. Əziz “al-Fath” qardaş «Şübhəsiz ki, məscidlər Allahındır. Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin!». (Cinn 18).

« وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً ». Yəni Allah ilə bərabər heç kəsi çağırmayın. Ayənin orijinal formasınında «تَدْعُو» “təd u” kəlməsi dua çağırmaq adlanır və “əhədən” « أَحَداً » inkar şəklində gəlir və qeyri-müəyyənlikdə gəldiyi üçün “yuhitul-umum” ümumi əhatə üçün qeyd olunur. Yəni Allaha dua etdiyin zaman nə mələyi nə peyğəmbəri nə də imamları Allah ilə bərabər çağıra bilməzsən.

«Rəbbiniz dedi: "Mənə dua edin, Mən də sizə cavab verim. Həqiqətən, Mənə ibadət etməyə təkəbbür göstərənlər Cəhənnəmə zəlil olaraq girəcəklər".» (Mumin, və yaxud Ğafir, 60). Uca Allah bu ayədə duanı ibadət adlandırır çünki Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurmuşdur: «Dua ibadətdir.» (Tirmizi, Duа, 1, 3372 sаylı hədis). “Ənəs ibn Məlik (r.a) rəvayət edir ki, Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurdu: “Dua ibadətlərin beyni və özüdür.” (Tirmizi, Dua fəsli, hədis № 3371). Şövkani (rahiməhullah) Mumin və yaxud Ğafir surəsinin 60-cı ayəsini təfsir edərkən belə qeyd edir: “Ayə duanın ibadətdən olduğuna sübutdur. Çünki Uca Allah qullarına Ona dua etmələrini əmr etmiş və sonra isə belə buyurmuşdur: “...Mənə ibadət etməyi təkəbbürlərinə sağışdırmayanlar...” Bu ayədən məlum olur ki, dua ibadətdir.” (Tuhfətuz-zəkirin, səh 29). Bunu da qeyd edim ki, əgər ibadətdə Allahın şəriki yoxdursa bu ona dəlalət edir ki, dua edilən zaman Allah ilə bərabər heç kəsi çağırmaq olmaz çünki dua da ibadətdən sayılır. “Allah Ona şərik qoşmağı əsla bağışlamaz. Bundan başqa olan günahları isə dilədiyi kimsə üçün bağışlar. Allaha şərik qoşan şəxs, şübhəsiz ki, (haqq yoldan) çox azmışdır.” (Nisa, 116). Əziz “al-Fath” qardaşım əgər ölü insanlar ilə vasitə tutmaq olsa idi Allah rəsulu (s.ə.s) dualarında İbrahimi (ə) vasitə tutardı. Və səhabələrinə və əhli-beytinə əmr edərdi ki, dualarınızda peyğəmbərləri vasitə tutun. Bunu da qeyd edim ki, nə Allah rəsulu (s.ə.s) nə onun səhabələri nə əhli-beyti dualarında ölü insanları vasitə tutmayıblar. Yenə qeyd edim ki, əgər ibadətdə Allahın şəriki yoxdursa bu ona dəlalət edir ki, dua edilən zaman Allahın heç bir şəriki olmaz. Çünki Uca Allah Mumin və yaxud Ğafir surəsinin 60-cı ayəsində duanı ibadət adlandırır. “Onlara: "Allahın nazil etdiyinə tabe olun!"– deyildikdə, onlar: "Xeyr, biz atalarımızın tutduğu yolu tutacağıq!"– deyirlər. Bəs ataları bir şey anlamayıb doğru yola yönəlməyiblərsə necə?” (Bəqərə, 170). “Allah onların ürəyinə və qulağına möhür vurmuşdur. Gözlərində də pərdə vardır. Onları böyük bir əzab gözləyir! (Bəqərə, 7).

[al-Fath]

Mən cürbəcür təfsirlərə müraciət edirəm, həm sünni, həm də şiə. Amma əsasən İranın Qum şəhərində yerləşən imam Əli (ə) adına dini araşdırmalar mərkəzinin alimlərinin birgə hazırladığı təfsirə müraciət edirəm.

Qeyd etdiyiniz mənbəni mən görürəm, təzədən yazmaq lazım deyil, mən sizdən bunu hardan oxuduğunuzu soruşurdum. Əgər kitabın özündən, onda zəhmət deyilsə kitabın sürətini skan edib göstərərdiz, əgər internetdən kitabı yükləmisizsə onda adresi yazardız. Amma mən fikirləşirəm ki, siz nə kitabı oxumusuz, nə də ki, onu internetdən yükləmisiz, məncə siz sadəcə hansısa kitabdan bu mənbələri köçürürsüz. Sizə birdə deyirəm, 77-dən sonra 78 gəlir, sonra isə 79.

Əs salamu aləykə. Əziz “al-Fath” qardaş buyur bax Təbəri Əraf, 79-cü ayəsi ilə əlaqədər Salehin ümməti hələ sağ ikən Saleh onlara belə demişdir. “Ey gövmüm, mən sizə Rəbbimin əmrini çatdırdım və sizin üçün nəsihət etdim, lakin siz nəsihət edənləri sevmirsiniz”. (Əraf 79) Təbəri təfsirinə baxın.

http://www.haznevi.net/icerikoku.aspx?KID=5336&BID=62

Siz heç utanırsız?! Mən axı Sizdən xahiş etdim ki, öz sələf adətlərinizi qırağa qoyub mənimlə səmimi olasız! Niyə hələ də yalan danışırsız? Hələ utanmıya-utanmıya mənə o yalanın dəqiq yerini də sübut kimi göstərirsiz?

Əvvəla niyə Siz yalnız 79-cu ayəni göstərirsiz, məgər mən bu ayəyə şübhə ilə yanaşırdım? Mən Sizin bu üç (77, 78, 79) ayənin təfsirinizi (yani Siz əvvəlcə 77, sonra 79, sonra isə 78-ci ayəni təfsir edirdiz) qəbul etmirdim. Göstərdiyiniz təfsirdə Təbəri əvvlcə 77-ci, sonra 78-ci, sonra isə 79-cu ayəni təfsir edir. Gəlin buna baxaq:

77- Deveyi kestiler ve böylece rablerinin emrine isyan ettiler. Ve dediler ki: "Ey Salih, eğer gerçekten Peygamberlerdenscn bizi tehdit etmekte olduğun azabı bizlere getir."

Kavmi, Salih´in tenbih ve ikazlarına rağmen deveyi kestiler ve gayet şı¬marık ve münkir bir eda ile ona-meydan okuyarak: "Eğer sen, gerçekten Pey-gambersen, tehdit ettiğin, geleceğini haber verdiğin azabı bize getir de görelim. "Artık lâyık oldukları acıklı azabın başlarına gelmesi pek yakındı. [113]

78- Bunun üzerine onları şiddetli bir sarsınıt yakalayıverdi de, evle¬rinde dizüstü k.nıp kaldılar.

Semud kavmi Salih Peygamberin davetine uymadı ve onun ikazını dinle¬meyerek, bir mucize olarak Allah tarafından gönderilen deveyi kestiler, İşte bu¬nun üzerine onları şiddetli bir sarsıntı yakaladı. Gökten de pük müthiş bir çığlık kopup geldi. Bu sarsıntı ve çığlığın dehşetinden kalbleri parçalanarak helak olup gittiler. Gelen facianın şiddetinden hiçbir tarafa kıpırdayamadan oldukları yerde dizüstü yığılıp kaldılar.

Rivayete göre onlar deveyi çarşamba günü kesmişler bu azapta ta k en-dilerine Cumartesi günü gelmişti. Hz. Salih, gelecek olan bu felaketi bildiği için yüz yirmi kadar müminle beraber o memleleti terketmişti. Oradan uzaklaştıktan sonra uzaktan bir dumanın, kavminin üzerine çöktüğünü görmüş ve onlann he¬lak olduklarını anlamıştı. [114]

79- Salih onlardan yüzçcvirdi ve şöyle dedi: "Ey kavmim, ben, rabbi-jnin vahyini size tebliğ ettim. Ve size nasihat ettim. Fakat siz, nasihat eden¬leri sevmezsiniz."

Salihin kavmi Semud, deveyi kesip azabın kendilerine derhal gelmesini isteyince Salih, onlann arasından çıkıp gitmiştir. Çünkü Allah ona, üç gün içeri¬sinde kavmini helak edeceğini bildirmiştir. Salih aralarından ayrılmadan önce onlara "Rabbimin size ulaştırmamı emrettiği emir ve yasaklarını size ilettim. İnkarcılığınıza ve putlara tapmaya devam etmeniz halinde, azabına uğratacağına dair sizlere nasihat ettim. Fakat sizler, Allah hakkında size nasihat edenleri ve şehvani arzulanmza uymamanızı söyleyenleri sevmezsiniz[115]

Düzdür burda Təbəri deyir ki, Saleh (ə) getməzdən əvvəl bu sözləri onlara dedi, amma bu, nə ayə ilə nə də ki, məntiq ilə düz gəlmir, çünki əvvəla Təbəri özü birinci 77 ayəni (dəvənin kəsiləsi), sonra 78-ci ayəni (qövmün həlak olması) və sonra 79-cu ayəni (Salehin onlara bunu deməsi) qeyd edir. Məntiqlə fikirləşsək Saleh (ə) qövmünə bu sözləri onun məhvindən sonra deməsi aydınlaşır (yani Siz mənə inanmırdız, amma mən deyən oldu). Məs bunu da Təbəri qeyd edib:

[115] Bİr kısım müfessirlere göre; Salih aleyhistelam bu sözlerini onlara, helak olmalarından sonra söylemiştir. Onlar ölü olmalarına rağmen Salih aleyh isse lam´in sözlerini işitiyor lardı. Nitekim Peygamberimiz Uz. Muhammed (s.a.v.) Bedir savaşında, öldürülerek kuyulara atılan ileri gelen müşriklerin cesetlerine seslenerek şöyle demiştir. "Ey Hİşam oğlu Ebtı Cehl, ey Rabia oğlu Ütme, ey Rabia oğlu Şeybe, rabbinizin size vaadettİği şeyi gerçek olarak bul¬madınız mı? Zira ben, rabbimin bana vaaddetiğİ şeyi gerçek olarak buldum." Resulullah (s.a.v.)´in bu sözünü duyan Ömer (r.a.) "Ey Allah´ın Resulü, onlar nasıl işitir ve cevap verirler? Onlar, leş haline gelmiş, durumdalar." diye sorunca Resulullah (s.a.v.) şu ce¬vabı verdi: "Canım, kudret elinde olan Allah´a yemin olsun ki sizler benim söylediklerimi on¬lardan daha iyi işitmiyorsunuz. Ne var ki onlar cevap veremiyorlar." (Müsîim, k. el-Cennet, bab: 77 Hadis No: 2874 / Buhari, K. el-Cenaiz, bab: 87).

Gördüyünüz kimi Təbəri də təsdiq edir ki, Saleh qövmü ilə onların ölümündən sonda danışıb. Hələ sübut üçün mənim gətirdiyim Bədr savaşı haqda hədisi də gətirib.

1) Bəs cinlər cadugar, fala baxan insanlarla klaviatura vasitəsi ilə əlaqə qururlar?

2) Bəs Ömərin qeybdən xəbəri olması haqda Buxaridə qeyd olunan hədisi necə başa düşək?

1) Cavab: Əvvələ söhbət cinlər cadugarlardan yox ölülərdən söhbət gedir.

2) Cavab: Gətir hədisiki Ömər İbn Xattab qeydən xəbər verirb. Özüdə Buxaridə və rica edirəm hədisin nömrəsi və babını qeyd et.

1) Xeyr! Söhbət burdan başladı:

2) Merac gecəsi Allah rəsulu (s.ə.s) göyün neçənci qatında olub. Lakin şiələr İmamları çağırıb vasitə tutanda göyün neçənci qatında olmurlar.

Mən də Sizdə dedim ki, imamlarla vasitə qurmaq üçün onun yanına uçmaq lazım deyil və cinləri misal gətirdim.

2) Ömər haqda Buxaridən hədis:

Сахих Бухари книга 58. О достоинствах сподвижников пророка, да благословит его Аллах и да приветствует и да будет доволен всеми ими Аллах.

Глава 2. Достоинства 'Умара бин аль-Хаттаба, да будет доволен им Аллах.

хадис 1460 (3689)

Передают со слов Абу Хурайры, да будет доволен им Аллах, что пророк, да благословит его Аллах и приветствует, сказал:

«Среди израильтян, живших до вас, были люди, которым (нечто внушалось свыше), несмотря на то что пророками они не являлись, и если есть такой и в моей общине, то им является ‘Умар».

http://crimean.org/islam/db_search_engine....mp;set=hadis_sb

Səhih Buxari 58-ci kitab Səhabələrin fəzilətləri haqda

2-ci fəsil Ömər ibn Xəttabın fəzilətləri

Əbu Hüreyrə deyir ki, Peyğəmbər (s) dedi: “Sizdən qabaq yaşayan yəhudilər arasında helələri var idi ki, onlara vəhy gəlirdi, ona baxmayaraq ki, onlar peyğəmbər deyildilər. Mənim də ümmətimdə eləsi varsa bu Ömərdir.”

Gördüyünüz kimi yenə də Əbu Hüreyrə!

Nəzərinizə bir dənə də hədis təqdim etmək istəyirəm:

صحيح ترمذى ج 2 ص 300- روى بسنده عن جابر قال: دعا رسول الله (ص) علياً (ع) يوم الطائف فانتجاه فقال الناس: لقد طال نجواه مع ابن عمه، فقال رسول الله (ص): ما انتجيتُه و لكن الله انتجاه.

Taif döyüşündə Peyğəmbər (s) Əli (ə) gizli söhbət edirdi. Səhabələr dedilər ki, nəsə Peyğəmbərin əli ilə söhbəti çox uzun çəkdi. Peyğəmbər isə onlara cavab verərək dedi: Əli ilə mən yox Allah-təala danışırdı! (Səhih Tirmizi, cild 2 səh 300)

Onda sizin ibn Təymiyyə və Əbdul Vəhhab da xəta edə bilərlər və onların bu işi qadağan edib şirk və bidət adlandırmaları səhv və xəta ola bilər. Sizin alimlər ictihad edə bilməz, siz hədis əhlisiz və yalnız hədislərə istinad edirsiz.

Ay Əziz “al-Fath” qardaşım ibn Təymiyyə və Əbdul Vəhhab peyğəmbərə (s.ə.s) əsasən iddia edir ki, ölülər ilə vasitə tutmaq şikdir. Bunu da qeyd edim ki, şiələrin əhli-beyt məktəbi adlandırdığı kitablarında mötəbər alimlərinin hədislərində qeyd edilir ki, Allaha dua etdiyi zaman qəbirlərin sahibləri ilə vasitə tutmaq qadağandır. Məsələn: “Allah rəsulu (s) buyurdu: “Mənim qəbrimi büt kimi ibadətgaha çevirməyin və qibləgah etməyin. Uca Allah yəhudiləri lənətləyib ki, peyğəmbərlərin qəbirlərini ibadətgaha çevirmişlər.” (Babəveyh əl-Qummi, “Mən lə yəhduruhu əl-fəqih”i. 1 cild, səhifə 178 hədis № 532, Biharul-ənvar. 79 cild, səhifə 20, həmçinin 80 cild, səhifə 313). “Əmirəl möminin Əli (ə) rəvayət edir ki, Allah rəsulu (s) belə buyurdu: “Mənim qəbrimi bayram yerinə çevirməyin. Məscidləri və yaxud evlərinizi qəbirlərə döndərməyin.” (Əllamə Təbərsi “Mustədrəkul-Vəsail”. 2 çild, səifə 379, hədis № 2240). “Allah rəsulu (s) belə buyurdu: “Öz evlərinizi Quran oxumaqla nurlandırın, (məscidləli) xristiyan və yəhudilər kimi qəbirlərə çevirməyin”. (Usuli-Kafi, cild 2, səh. 610). Həmçinin Əhli- sunnə alimləri də belə rəvayət etmişdilər. “Əbu Hureyrə (r.a) rəvayət edir ki, Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – belə buyurdu: “Allahım mənim qəbrimi ibadətgah olan bütə çevirmə”. (Əhməd, №. 7352; İbn S'ad, II, 241-242; Mufaddal Çenedi, Fedailu't-Medine, 66/a; Ebu Ya'ia, Müsned 312/a; Humeydı, 1025; Ebu Nuaym, Hiıye, VI, 283 ve VII, 317. Səhih sənəd ilə). Digər hədis: “İbn Yəsir (r.a) rəvayət edir ki, Allah rəsulunun (s.ə.s) belə dua etdiyini eşitdim: “Allahım mənim qəbrimi ibadətgaha çevirmə! Peyğəmbərlərin qəbirlərini məscid halına gətirəm ümmətə Allahın qəzəbi şiddətli olar”. (Muvatta, səfərdə namaz kitabı: 85). Bu cür hədislər ona dəlalət edir ki, Allah rəsulunun (s.ə.s) və yaxud bir əməl-saleh bəndənin qəbri ilə vasitə tutmaq şirk olduğunu göstərir.

Siz heç öz dediyinizi başa düşmürsüz, amma mənə nəisə sübut etmək istəyirsiz. Mən Sizə neçənci dəfədir deyirəm ki, kafirlərə aid olanı çüsəlmanlara aid etməyin, amma Siz başa düşmürsüz.

Siz deyirsiz ki, heç kimi vasitə tutmaq olmaz və bunu sübut etmək üçün “Mənim qəbrimi büt kimi ibadətgaha çevirməyin və qibləgah etməyin” hədisini gətirirsiz. Məgər başa düşmürsüz ki, kimisə vasitə tutmaq ona ibadət etmək deyildir? Peyğəmbərimiz onu Allah etməyi qadağan edib, necə ki, xristianlar İsanı (ə) Allah etdilər və ona ibadət, səcdə edirlər. Məgər bu gün sunni və şiələr peyğəmbərləri və övliyaları vasitəçi tutanda onlara ikinci, üçüncü Allah kimi baxıb ibadət edirlər? Yox! İslamda hər şey niyyətə bağlıdır və bizim niyyət də yalnız Allaha ibadət etməkdir. Biz namazda qürbətən iləllah deyirik, qürbətən peyğəmbər ya imam yox!

Bir bu ayəyə fikir verin:

“İbrahimin məqamından özünüz üçün namaz yeri seçin” (Bəqərə 125)

Səhih Buharidə bu ayə ilə əlaqədar yazır: “İsmayıl (ə) və İbrahim (ə) Kəbəni tikdikləri zaman İsmayıl daş gətirir, İbrahim isə hörürdü. Nəhayət onun divarları ucaldı və İsmayıl bu daşı – yani Məqami-İbrahim daşını gətirdi. İbrahim onun üstünə çıxdı və tikintini davam etdi.” (Səhih Buhari ənbiya kitabı cild 2 səh 158-159).

Yuxarıdakı ayədən gördüyümüz kimi Allah-Təala müsəlmanlara əmr edir ki, İbrahimin Beytullahir-həramdakı ayaq yerinə təbərrük etsinlər, orada özləri üçün namaz yeri seçsinlər ki, İbrahimin xatirəsi həmişə canlı qalsın.

Bu bütpərəstlikdir?

Həmçinin Bin Baz demir ki, bu əməl şirkdir, o deyir ki, bu şirkə səbəbdir. Baxın: “Töhfətul-ixvan”, Ben Baz, səh 10-18.

Məgər yahudilər dəstəmaz alır?

Bəli yəhudilər dəstəmaz alır. Yəhudilər dəstəmaz alarkən üzlərini 3 dəfə yox 2 dəfədən artıq yumurlar. Yəhudilər dəstəmaz alarkən dirsəklərinin yuxarısından aşağı yuyurlar. Yəhudilər dəri ayaqlarına məs çəkirlər və sair. (Yəhudi kitabı, “Əhdi-Ətiq” Vəhy 16:4, 23:40, 40:38). Bunu da qeyd edim ki, Yəhudilərdə namaz qılırlar

Siz yəhudilərin kitablarını oxuyursuz? Onlardan bəhrələnirsiz? Heç namaz qılan yəhudi görməmişdim. Bunlar daha çox müsəlmana oxşayır, nəyinki yəhudiyə. Sizə məsləhət görürəm öz kitablarınızı az oxuyasız, orda çox boş şeylər yazılıb, buna onlardan biri. Siz ki bunu yəhudilərin kitabından oxumamsız, öz kitabınızdan yəhudilər haqda oxumusuz.

[al-Fath]

misal üçün Peyğəmbərimiz qəbir ziyarətində ölülərə xitabən buyururdu: Salam olsun sizə, ey qəbir əhli (“Səlatul-mumin”, əl-Qəhtani, səh 139, hədis 153). Hələ biz özümüz də hər namazda peyğəmbərlərə və əməli salehlərə salam göndəririk.

Digər bir rəvayətdə nəql olunur ki, Əbdullah ibn Ömər Peyğəmbəri (s) ziyarət edərkən dedi: “Əssəlamu ələykə ya rəsulallah, əssəlamu ələykə ya Əbu Bakr, əssələmu Ələykə ya əbəta” (“Səlatul-mumin”, əl-Qəhtani, səh 1395 və “Məcmuu fətavi” Ben Baz, cild 9 səh 289).

Hətta İbn Təymiyə və Ben Baz deyirlər ki, ölülər ziyarətçinin səsini eşidir və ruhları qaytarıldığından cavab da verirlər (“Məcmuu fətavi” Ben Baz, cild 13 səh 235).

Sən İmamlara salam verəndə onların salamını eşidirsən?

Əsas odur ki, onlar məni eşidir. Ya Siz demək istəyirsiz ki, peyğəmbərimiz boş şeylərlə məşğul olub, ölülərə Salam verib?!

Mən belə başa düşürəm ki, Siz heç öz hədislərinizi də qəbul etmirsiz!

Əsas odur ki, bu hədisi bütün əhli-sunna səhih sayır, çünki bu hədis Səhih Buxaridə nəql olunub.

Əziz “al-Fath” qardaşım Səhih Buxaridə iddia edirsən ki,"Malik əd-Dar'dan!" gələn hədis var, Mən də səndən tələb edirəm ki, hədisin nömrəsini və babını qeyd elə və bu forumda tamaşaçılarda sənin haqlı olduğunu görsünlər. Mə əs salam

Əziz Abdulaziz, çox təəssüflər olsun ki, Sizin öz əqidənizdən və alimlərinizdən xəbəriniz yoxdur. Buna görə mən Sizinlə söhbət etməyə çətinlik çəkirəm. Siz məni tam başa düşmürsüz. Mən Sizə deyirəm ki, Fəthul-Bari kitabı Səhih Buxarinin şərhidir. Orda artıq heçnə yoxdur, yalnız Səhih Buxaridə nəql olunan hədislərin şərxini verir. Sizin məndən bundan artıq dəlil istəməniz əsassızdır, nə lazımdırsa mən Sizə təqdim etmişəm, amma Siz öz dediyinizdən dönmürsüz.

Bu hekayəni də Sizin saytan götürdüm, oxuyun:

http://www.haznevi.net/Icerikoku.aspx?KID=1856&BID=28

Vasiyyet Etme

Ebû Seyh bin Habban, «Vasiyetler» kitabında, Kays bin Kabise [Radiyallahû anh) dan merfûan şunu rivayet etmiştir: «Kim vasiyet etmeden ölürse diğer ölülerle konuşamaz.»Yâ Resûlullah ölüler konuşur mu?» diye sordular.

«Evet, onlar ziyaretleşirler» diye buyurdu. Ebû Ahimed, Hâkim, «Künyeler» kitabinda Câbir´den merfûan Rivayet ettiklerine göre;

Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:

«Kim vasiyet etmeden ölürse, kiyamete kadar, konuşmak için ona izin verilmez.

-Yâ Resûlullah, onlar kiyametden önce de konuşurlar mı?» diye sordular.

«Evet, onlar birbirini ziyaret ederler» dedi.

îbn-i Ebi Dünya, Said bin.Hâlid tarikiyle ibn-i Zeyd el-Ensari Radiyallahû anh)´ dan, o da Basra´lı bir adamdan rivayet ettiğine göre şöyle demiştir:

«Ben kabir kazıcısı idim. Birgün bir kabir kazarken başımı ona yakın bir yere koydum, yattım. İki hanım rüyama girdiler. Birisi:

«Yâ Abdullah Allah hakkı için bu kadını bize komşu etme» dedi.

Ben korkumdan uyandım. Baktım yanıma bir kadın cenazesi getirilmiş. Ben «arkanızda başka bir kabir vardır, oraya gömün» dedim. Onları o kazdığım kabirden vazgeçirdim.

Geceleyin, yine o iki hanımı rüyamda gördüm. Yine o kadın bana :

«Allah senin sevabını versin, bizden büyük bir şerri defettin» dedi.

Ben:

«Neden arkadaşın senin gibi konuşmuyor» dedim.

O dedi ki

«Arkadaşım, vasiyet etmeden öldü, vasiyet etmeden ölenlerin cezası da kiyamete kadar konuşmamaktır.»

Deylemi, Ebû Hedbe tarikiyle Enes Radiyallahû anh)´dan rivayet ettiğine göre Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur :

«Cennet ehlinden iki kadın gördüm. Biri konuşuyordu. Diğeri konuşamiyordu.

Ben, «neden sen konuşuyorsun da digeri konuşamıyor dedim.

Kadın dedi ki:

«Ben vasiyetimi ettim, bu ise vasiyetini etmeden öldü. İşte kiyamete kadar konuşamayacaktır.» [1]

[1] Imam Celaleddin Es-Suyuti, Kabir Alemi, Kahraman Yayinlari: 436-437

Изменено 18 декабря, 2007 пользователем al-Fath

[ABDULAZİZ222]

Albaniyə gəlincə qeyd etmək istəyirəm ki, o bir hədis haqda bir kitabında səhih olduğunu qeyd edir, o biri kitabında isə batil olduğunu. Ümumiyyətlə Albaninin bəzi hədisləri nəyə əsasən qəbul etdiyini mən başa düşmürəm. Məsələn Albaninin deyir ki, Peyğəmbərimiz deyib: “Mən sizə iki varis qoyuram, quran və sünnəmi”. Bütün sizin əqidə bu hədis üstə qurulub. Siz bu hədisə əsasən quran və sünnənin ardıyca gedirsiz! Amma...., bu hədisin sizin mötəbər saydığınız 6 kitabdan heç biri qeyd etməyib. Bunu yalnız Malik öz Məvəttəsində, raviləri qeyd etmədən nəql edib. İndi mən soruşuram, nəyə əsasən Albani və siz bu hədisi qəbul edir və ona əməl edirsiz? Bu hədis hər cəhətdən batil və səhih olan “Mən sizə iki varis qoyuram, quran və əhlibeytimi”, Müslimin qeyd etdiyi bu hədisə ziddir.

Əs salamu aləykə. Əziz “al-Fath” qardaş əvvələ bunu da qeyd edim ki, məgər əhli-beyt və sizin saydınız məsum imamlar peyğəmbərin (s) yolu ilə sünnəti ilə getməyiblər? Təbii ki, əhli-beyt peyğəmbərin (s) yolu ilə sünnəti ilə gediblər. Və həmçinin Şeyx Allabanida (rahiməhullah təala) bunu qeyd edir. Sünnə peyğəmbərin (s) yolu deməkdir. Və əhli-beytdə peyğəmbərin (s) yolu ilə sünnəti ilə gediblər.

Əziz Abdulaziz, çox təəssüflər olsun ki, Sizin öz əqidənizdən və alimlərinizdən xəbəriniz yoxdur. Buna görə mən Sizinlə söhbət etməyə çətinlik çəkirəm. Siz məni tam başa düşmürsüz. Mən Sizə deyirəm ki, Fəthul-Bari kitabı Səhih Buxarinin şərhidir. Orda artıq heçnə yoxdur, yalnız Səhih Buxaridə nəql olunan hədislərin şərxini verir. Sizin məndən bundan artıq dəlil istəməniz əsassızdır, nə lazımdırsa mən Sizə təqdim etmişəm, amma Siz öz dediyinizdən dönmürsüz.

Əvvələ mən öz əqidəmdən çox yaxşı xəbərim var. Bunu da qeyd edim ki, Fəthul-Bari kitabı Səhih Buxarinin şərhi də olsa da Malik əd-Dar'dan, gələn hədis Səhih Buxaridə yoxdur. Nəzərinə çatdırım ki, İbn Əbi Şeybə, Malik əd-Dar'dan, gələn hədis Təbərani rəvayət edir. Təbəranidə gələn hədislər hamısı səhih sayılmır çünki Təbarani deyir ki, mən eşitdiyimi hədisləri qeyd edəcəyəm. Lakin Təbaranindən fərqli olaraq Səhih Buxari yalnız səhih hədisləri toplayıb.

Ebû Seyh bin Habban, «Vasiyetler» kitabında, Kays bin Kabise [Radiyallahû anh) dan merfûan şunu rivayet etmiştir: «Kim vasiyet etmeden ölürse diğer ölülerle konuşamaz.»Yâ Resûlullah ölüler konuşur mu?» diye sordular.

«Evet, onlar ziyaretleşirler» diye buyurdu. Ebû Ahimed, Hâkim, «Künyeler» kitabinda Câbir´den merfûan Rivayet ettiklerine göre;

Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:

«Kim vasiyet etmeden ölürse, kiyamete kadar, konuşmak için ona izin verilmez.

-Yâ Resûlullah, onlar kiyametden önce de konuşurlar mı?» diye sordular.

«Evet, onlar birbirini ziyaret ederler» dedi.

Qardaşım hədis onun ilə əlaqədar deyir ki, ölülər diri insanlar üçün Allah dərgahına vasitə tutsunlar. Lakin hədis ona dəlalət edir ki, ölülər bir birləri ilə Allah dərgahında danışarlar.

Ya Siz demək istəyirsiz ki, peyğəmbərimiz boş şeylərlə məşğul olub, ölülərə Salam verib?!

Mən belə başa düşürəm ki, Siz heç öz hədislərinizi də qəbul etmirsiz!

Qardaşım Allah rəsulu (s.ə.s) ölülərə salam verib. Lakin səndən fərqli olaraq Allah rəsulu (s.ə.s) dua edən zaman Peyğəmbərləri vasitə tutmayıb.

Siz heç utanırsız?! Mən axı Sizdən xahiş etdim ki, öz sələf adətlərinizi qırağa qoyub mənimlə səmimi olasız! Niyə hələ də yalan danışırsız? Hələ utanmıya-utanmıya mənə o yalanın dəqiq yerini də sübut kimi göstərirsiz?

Əvvəla niyə Siz yalnız 79-cu ayəni göstərirsiz, məgər mən bu ayəyə şübhə ilə yanaşırdım? Mən Sizin bu üç (77, 78, 79) ayənin təfsirinizi (yani Siz əvvəlcə 77, sonra 79, sonra isə 78-ci ayəni təfsir edirdiz) qəbul etmirdim. Göstərdiyiniz təfsirdə Təbəri əvvlcə 77-ci, sonra 78-ci, sonra isə 79-cu ayəni təfsir edir. Gəlin buna baxaq: Düzdür burda Təbəri deyir ki, Saleh (ə) getməzdən əvvəl bu sözləri onlara ded.

Əziz “al-Fath” qardaş Mən yenə Təbəriyə istinadən qeyd edirəm ki, ən gözəl təfsir Quran ayələrini başqa ayələr ilə təfsir etməkdir. Sən özündə etiraf edirsən ki, “Düzdür burda Təbəri deyir ki, Saleh (ə) getməzdən əvvəl bu sözləri onlara dedi” Gedib şiə təfsirçilərinin alimlərinə məsələn: Təbərsinin “Məcməül-bəyan” və yaxud Təbatəbainin “Əl-Mizan” Əraf, 79-cu ayəsinin təfsirlərində baxa bilərsən.

Əbu Hüreyrə deyir ki, Peyğəmbər (s) dedi: “Sizdən qabaq yaşayan yəhudilər arasında helələri var idi ki, onlara vəhy gəlirdi, ona baxmayaraq ki, onlar peyğəmbər deyildilər. Mənim də ümmətimdə eləsi varsa bu Ömərdir.”

Qardaşım bu hədisdə peyğəmbər olmadığı halda özlərinə ilham yəni xəbər gəlir “Muhaddesun” qeyd olunur. Haradadır o hədis ki, Ömər ibn Xattab qeybdən xəbər verirdi. Gətir o hədisi.

Siz deyirsiz ki, heç kimi vasitə tutmaq olmaz və bunu sübut etmək üçün “Mənim qəbrimi büt kimi ibadətgaha çevirməyin və qibləgah etməyin” hədisini gətirirsiz. Məgər başa düşmürsüz ki, kimisə vasitə tutmaq ona ibadət etmək deyildir?

«Rəbbiniz dedi: "Mənə dua edin, Mən də sizə cavab verim. Həqiqətən, Mənə ibadət etməyə təkəbbür göstərənlər Cəhənnəmə zəlil olaraq girəcəklər".» (Mumin, və yaxud Ğafir, 60). Uca Allah bu ayədə duanı ibadət adlandırır çünki Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurmuşdur: «Dua ibadətdir.» (Tirmizi, Duа, 1, 3372 sаylı hədis). Yenə qeyd edim ki, əgər ibadətdə Allahın şəriki yoxdursa bu ona dəlalət edir ki, dua edilən zaman Allahın heç bir şəriki olmaz. Çünki Uca Allah Mumin və yaxud Ğafir surəsinin 60-cı ayəsində duanı ibadət adlandırır.

Peyğəmbərimiz onu Allah etməyi qadağan edib, necə ki, xristianlar İsanı (ə) Allah etdilər və ona ibadət, səcdə edirlər.

Qardaşım sənin nəzərinə çatdırım ki, xaçpərəstlər İsanı Allah yox Allahın oğlu hesab edirlər. Və sizin kimi Allaha dua edən zaman Hz. İsanı və Hz. Meriyamı vasitə tuturlar. Həmçinin də xaçpərəstlər iddia etmirlər ki, Hz. İsa və Hz. Meriyam onlara müstəqil olaraq kömək edəcəkdir. Dəlil çünki İsa incildə özü Allaha dua edib. Xaçpərəstlər sizi kimi iddia edir ki, Allaha yaxınlaşmaq üçün biz İsanı (İmamları) vasitə tutmalıyıq. Katoliklərə görə: «Dua xüsusən Ataya (yəni Allaha) xitab edirlir. Еynən İsaya da yönəlir, xüsusi ilə də onun adı tutulub yalvardığı zaman. (İncil, Romаlılar Vatikan, Katolik Kilsəsi Din və Əхlаq Tеzisləri, pаrаqrаf 2680).

Bir bu ayəyə fikir verin: “İbrahimin məqamından özünüz üçün namaz yeri seçin” (Bəqərə 125) Səhih Buharidə bu ayə ilə əlaqədar yazır: “İsmayıl (ə) və İbrahim (ə) Kəbəni tikdikləri zaman İsmayıl daş gətirir, İbrahim isə hörürdü. Nəhayət onun divarları ucaldı və İsmayıl bu daşı – yani Məqami-İbrahim daşını gətirdi. İbrahim onun üstünə çıxdı və tikintini davam etdi.” (Səhih Buhari ənbiya kitabı cild 2 səh 158-159).

"(Ya Rəsulum!) Yadına sal ki, Biz evi (Kəbəni) insanlar üçün savab (ziyarətgah) və əmin-amanlıq yeri etdik. (Ey möminlər! Sizə də: ) “İbrahimin durduğu yeri (özünüzə) namazgah edin!” - (dedik). İbrahimə və İsmailə də: “Evimi (Kəbəni) təvaf edənlər, orada qalıb həmişə ibadətdə olanlar, rüku və səcdə ilə namaz qılanlar üçün (bütlərdən) təmizləyin! – deyə tövsiyə etdik. (Bəqərə, 125). Siz heç utanırsız?! Mən axı Sizdən xahiş etdim ki, öz şiə adətlərinizi qırağa qoyub mənimlə səmimi olasız! Niyə ayəni tam şəkildə qeyd etmirsiniz? Hələ utanmıya-utanmıya mənə o ayəni sübut kimi göstərirsiz? İbrahim məqamı namazgah adlanır yəni qiblə. Təbəruk isə adlanmır.

Siz yəhudilərin kitablarını oxuyursuz? Onlardan bəhrələnirsiz? Heç namaz qılan yəhudi görməmişdim. Bunlar daha çox müsəlmana oxşayır, nəyinki yəhudiyə. Sizə məsləhət görürəm öz kitablarınızı az oxuyasız, orda çox boş şeylər yazılıb, buna onlardan biri. Siz ki bunu yəhudilərin kitabından oxumamsız, öz kitabınızdan yəhudilər haqda oxumusuz.

“al-Fath” qardaş əvvələ yəhudilər namaz qılırlar. Lakin başlarını tərpədə-tərpədə kimi qılırlar. Dəlil Allah rəsulu (s.ə.s) merac gecəsində Musanı (ə) namaz qılan görüb. Mən sübut edəcəyəm ki, sizin əqidə yəhudilərin əqidəsinə uyğundur. “Ammar əs - Cəbati belə rəvayət etmişdir: ” Əbu Abdullaha (Cəfəri Sadiq əleyhissalam) dedim: “Hökm verdiyiniz zaman, nə ilə hökm verirsiniz?” Buyurdu ki: “Allahın və Davudun hökmü ilə, haqqında heç nə bilmədiyimiz bir şey qarşımıza çıxdığı zaman, bu barədə hökmü Ruhul – Quddusdan (yəni Cəbraildən) alırıq”. (Müqayisə üçün Azərbaycan dilində, “Üsuli kafi” 1 ci cild, səh 695, hədis № 1035). Başqa hədisdə yenə bu haqda qeyd olunur: “Cueyd əl – Həmədani belə rəvayət etmişdir: ” Əli ibn Hüseyn (yəni Zeynal Abidin) əleyhissalama dedim: “Hansı hökmlə hökm verirsiniz?” Dedi ki: “Davudun nəslinin hökmü ilə (hökm veririk). Bir məsələ barədə hökm tapmada çətinlik çəksək, bununla bağlı həlli Ruhul - Quddusdan (yəni Cəbraildən) alırıq”. Müqayisə üçün Azərbaycan dilində, “Üsuli kafi” 1 ci cild, səh 695, hədis № 1036). Əizi "al-Fath” qardaş sənə belə bir sual olaraq: Yaxşı onda harda qaldı Məhəmmədin (s.ə.s) hökmü? Bunu da qeyd edim ki, Davud (ə) və onun nəsli İslam ümməti üçün peyğəmbər göndərilməmişdir və İmamlar (ə) Davudun (ə) hökmü ilə hökm verə bilməzlər. “Sizin üçün din olaraq islamı bəyənib seçdim.” (Maidə, 3). Təbii ki, yəhudilər Davudun (ə) hökmü ilə hökm verirlər.Mə əs salam

[ABDULAZİZ222]

Bismi-təala.

Əs salamu aləykə. Əziz “al-Fath” qardaş sənə sual verirəm: “Əşhədu ən lə iləhə illəllah” - Mən şahidlik edirəm ki, Allahdan başqa ibadətə layiq haqq məbud yoxdur. Yəni mən söz verirəm ki, yalnız Allaha ibadət edəcəyəm. Şübhəsiz kim Allahdan qeyrisinə ibadət edərsə söz verdiyi andı pozar. «Rəbbiniz dedi: "Mənə dua edin, Mən də sizə cavab verim. Həqiqətən, Mənə ibadət etməyə təkəbbür göstərənlər Cəhənnəmə zəlil olaraq girəcəklər".» (Mumin, və yaxud Ğafir, 60). Uca Allah bu ayədə duanı ibadət adlandırır çünki Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurmuşdur: «Dua ibadətdir.» (Tirmizi, Duа, 1, 3372 sаylı hədis). “Ənəs ibn Məlik (r.a) rəvayət edir ki, Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurdu: “Dua ibadətlərin beyni və özüdür.” (Tirmizi, Dua fəsli, hədis № 3371). Şövkani (rahiməhullah) Mumin və yaxud Ğafir surəsinin 60-cı ayəsini təfsir edərkən belə qeyd edir: “Ayə duanın ibadətdən olduğuna sübutdur. Çünki Uca Allah qullarına Ona dua etmələrini əmr etmiş və sonra isə belə buyurmuşdur: “...Mənə ibadət etməyi təkəbbürlərinə sağışdırmayanlar...” Bu ayədən məlum olur ki, dua ibadətdir.” (Tuhfətuz-zəkirin, səh 29). Bunu da qeyd edim ki, əgər ibadətdə Allahın şəriki yoxdursa bu ona dəlalət edir ki, dua edilən zaman Allahın heç bir şəriki olmaz. Çünki Uca Allah Mumin və yaxud Ğafir surəsinin 60-cı ayəsində duanı ibadət adlandırır. Bu cür dəlillərdən sonra məlum oldu ki, Dua ibadətdir. İndi sən əziz “al-Fath” qardaş Allaha dua edən zaman İmamları vasitə tutsan İmamlar Allahdan qeyri sayılır yoxsa yox? İbadət Allahın haqqıdır dua ibadətdəndir. Əgər sən “al-Fath” qardaş Allaha dua etdiyin zaman İmamları çağırırsansa onda İmamlar Allahdan qeyrisi sayılar. Çünki dua Allahın haqqıdır duada ibadətdir. Nəticədə qeyd olunur ki, sənin verdiyin şəhadət kəlməsinin andı pozulur. Çünki sən şəhadət kəlməsini deyəndə deyirsən ki: “Mən söz verirəm ki, yalnız Allaha ibadət edəcəyəm.” Fatihə surəsinin 5-ci ayəsinə ehtiyac gəlir “Biz yalnız Sənə ibadət edirik və yalnız Səndən kömək diləyirik!” (Fatihə, 5). Əziz “al-Fath” qardaşım əgər ölü insanlar ilə vasitə tutmaq olsa idi Allah rəsulu (s.ə.s) dualarında İbrahimi (ə) vasitə tutardı. Və həmçinin səhabələrinə və əhli-beytinə əmr edərdi ki, dualarınızda peyğəmbərləri vasitə tutun. Mə əs salam.

[al-Fath]

Albaniyə gəlincə qeyd etmək istəyirəm ki, o bir hədis haqda bir kitabında səhih olduğunu qeyd edir, o biri kitabında isə batil olduğunu. Ümumiyyətlə Albaninin bəzi hədisləri nəyə əsasən qəbul etdiyini mən başa düşmürəm. Məsələn Albaninin deyir ki, Peyğəmbərimiz deyib: “Mən sizə iki varis qoyuram, quran və sünnəmi”. Bütün sizin əqidə bu hədis üstə qurulub. Siz bu hədisə əsasən quran və sünnənin ardıyca gedirsiz! Amma...., bu hədisin sizin mötəbər saydığınız 6 kitabdan heç biri qeyd etməyib. Bunu yalnız Malik öz Məvəttəsində, raviləri qeyd etmədən nəql edib. İndi mən soruşuram, nəyə əsasən Albani və siz bu hədisi qəbul edir və ona əməl edirsiz? Bu hədis hər cəhətdən batil və səhih olan “Mən sizə iki varis qoyuram, quran və əhlibeytimi”, Müslimin qeyd etdiyi bu hədisə ziddir.

Əs salamu aləykə. Əziz “al-Fath” qardaş əvvələ bunu da qeyd edim ki, məgər əhli-beyt və sizin saydınız məsum imamlar peyğəmbərin (s) yolu ilə sünnəti ilə getməyiblər? Təbii ki, əhli-beyt peyğəmbərin (s) yolu ilə sünnəti ilə gediblər. Və həmçinin Şeyx Allabanida (rahiməhullah təala) bunu qeyd edir. Sünnə peyğəmbərin (s) yolu deməkdir. Və əhli-beytdə peyğəmbərin (s) yolu ilə sünnəti ilə gediblər.

Mən sizə sünnətin nə olduğundan sual vermədim. Mən sizə “Nəyə əsasən Albani bu hədisi gətirir?” dedim. Harda Peyğəmbər deyib ki, mənim sünnətim ardıyca gedin? Peyğəmbər islam ümmətinin rəhbəri idi və gedəndən sonra öz yerinə başqa rəhbər təyin edib və ona tabe olmağı tapşırıb. Siz və sizin Albani isə o rəhbərə yox, ondan başqa hər yoldan keçən səhabəyə təqlid edirsiz.

Söhbət Albaninin saxta, sənədi olmayan hədisi səhih sayıb ona tabe olmağı vacib buyurduğy və bütün əqidənin o hədis üstə qurulması haqda gedir. Ona görə də söhbəti fırladmayın və suala cavab verin!

Əziz Abdulaziz, çox təəssüflər olsun ki, Sizin öz əqidənizdən və alimlərinizdən xəbəriniz yoxdur. Buna görə mən Sizinlə söhbət etməyə çətinlik çəkirəm. Siz məni tam başa düşmürsüz. Mən Sizə deyirəm ki, Fəthul-Bari kitabı Səhih Buxarinin şərhidir. Orda artıq heçnə yoxdur, yalnız Səhih Buxaridə nəql olunan hədislərin şərxini verir. Sizin məndən bundan artıq dəlil istəməniz əsassızdır, nə lazımdırsa mən Sizə təqdim etmişəm, amma Siz öz dediyinizdən dönmürsüz.

Əvvələ mən öz əqidəmdən çox yaxşı xəbərim var. Bunu da qeyd edim ki, Fəthul-Bari kitabı Səhih Buxarinin şərhi də olsa da Malik əd-Dar'dan, gələn hədis Səhih Buxaridə yoxdur. Nəzərinə çatdırım ki, İbn Əbi Şeybə, Malik əd-Dar'dan, gələn hədis Təbərani rəvayət edir. Təbəranidə gələn hədislər hamısı səhih sayılmır çünki Təbarani deyir ki, mən eşitdiyimi hədisləri qeyd edəcəyəm. Lakin Təbaranindən fərqli olaraq Səhih Buxari yalnız səhih hədisləri toplayıb.

Əzizim mən bilirəm ki, bu hədis Buxaridə yoxdur və sizin bunu yazmağınızı gözləyirdim. Deməli siz təsdiqləyirsiz ki, Fəthul-Bari Səhih Buxarinin şərhidir, və həmçinin təsdiqləyirsiz ki, bu hədis Buxaridə yoxdur! Burdan bir sual yaranır: Bəs o hədis Buxaridə yoxdursa onda Fəthul-Bariyə necə və hardan düşüb? Cavab açıq və aydındır, həlbətdə ki, o hədis Buxaridə var idi və buna görə də Fəthul-Baridə o qeyd olunub, amma sonradan başqa hədislər kimi onu da ləğv ediblər (siliblər). İndi aydındır niyə Səhih Buhari və s. kitablarınız gügü-gündən nazikləşir!

Siz heç utanırsız?! Mən axı Sizdən xahiş etdim ki, öz sələf adətlərinizi qırağa qoyub mənimlə səmimi olasız! Niyə hələ də yalan danışırsız? Hələ utanmıya-utanmıya mənə o yalanın dəqiq yerini də sübut kimi göstərirsiz?

Əvvəla niyə Siz yalnız 79-cu ayəni göstərirsiz, məgər mən bu ayəyə şübhə ilə yanaşırdım? Mən Sizin bu üç (77, 78, 79) ayənin təfsirinizi (yani Siz əvvəlcə 77, sonra 79, sonra isə 78-ci ayəni təfsir edirdiz) qəbul etmirdim. Göstərdiyiniz təfsirdə Təbəri əvvlcə 77-ci, sonra 78-ci, sonra isə 79-cu ayəni təfsir edir. Gəlin buna baxaq: Düzdür burda Təbəri deyir ki, Saleh (ə) getməzdən əvvəl bu sözləri onlara ded.

Əziz “al-Fath” qardaş Mən yenə Təbəriyə istinadən qeyd edirəm ki, ən gözəl təfsir Quran ayələrini başqa ayələr ilə təfsir etməkdir. Sən özündə etiraf edirsən ki, “Düzdür burda Təbəri deyir ki, Saleh (ə) getməzdən əvvəl bu sözləri onlara dedi” Gedib şiə təfsirçilərinin alimlərinə məsələn: Təbərsinin “Məcməül-bəyan” və yaxud Təbatəbainin “Əl-Mizan” Əraf, 79-cu ayəsinin təfsirlərində baxa bilərsən.

əvvəla Təbəri Quran ayələrini başqa ayələr ilə təfsiz etməyib (amma bunun bizim bəhsə aidiyyatı yoxdur!).

Təbəri bu ayə üçün iki təfsir verib və ikincisində deyir ki, Bİr kısım müfessirlere göre; Salih aleyhistelam bu sözlerini onlara, helak olmalarından sonra söylemiştir. Onlar ölü olmalarına rağmen Salih aleyh isse lam´in sözlerini işitiyor lardı və bunu sübut etmək üçün Bədr savaşında peyğəmbərlərin ölülər ilə söhbət etdiyi haqda hədisi gətirir. Amma siz yenə də təkəbürlük edib ğz dediyiniz üstə durursuz.

Əbu Hüreyrə deyir ki, Peyğəmbər (s) dedi: “Sizdən qabaq yaşayan yəhudilər arasında helələri var idi ki, onlara vəhy gəlirdi, ona baxmayaraq ki, onlar peyğəmbər deyildilər. Mənim də ümmətimdə eləsi varsa bu Ömərdir.”

Qardaşım bu hədisdə peyğəmbər olmadığı halda özlərinə ilham yəni xəbər gəlir “Muhaddesun” qeyd olunur. Haradadır o hədis ki, Ömər ibn Xattab qeybdən xəbər verirdi. Gətir o hədisi.

O ilham Ömərə hardan və kimdən gəlir?

Siz çox yalan danışırsız, ozü də utanmadan. Əbu Hüreyrə deyir ki, peyğəmbər dedi: Ömər vəhy ya ilham (fərqi yoxdur) alır. Nəyə əsasən siz “Peyğəmbər olmadığı halda” deyirsiz? Peyğəmbər bunu öləndən sonar deyib ya peyğəmbər səfərdə olanda Ömər onun yerinə vəhyləri qəbul edirdi?

Siz deyirsiz ki, heç kimi vasitə tutmaq olmaz və bunu sübut etmək üçün “Mənim qəbrimi büt kimi ibadətgaha çevirməyin və qibləgah etməyin” hədisini gətirirsiz. Məgər başa düşmürsüz ki, kimisə vasitə tutmaq ona ibadət etmək deyildir?

«Rəbbiniz dedi: "Mənə dua edin, Mən də sizə cavab verim. Həqiqətən, Mənə ibadət etməyə təkəbbür göstərənlər Cəhənnəmə zəlil olaraq girəcəklər".» (Mumin, və yaxud Ğafir, 60). Uca Allah bu ayədə duanı ibadət adlandırır çünki Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurmuşdur: «Dua ibadətdir.» (Tirmizi, Duа, 1, 3372 sаylı hədis). Yenə qeyd edim ki, əgər ibadətdə Allahın şəriki yoxdursa bu ona dəlalət edir ki, dua edilən zaman Allahın heç bir şəriki olmaz. Çünki Uca Allah Mumin və yaxud Ğafir surəsinin 60-cı ayəsində duanı ibadət adlandırır.

Onlar özlərinə zülm etdikləri zaman dərhal sənin yanına gəlib Allahdan bağışlanmaq diləsəydilər və Peyğəmbər də onlar üçün əfv istəsəydi, əlbəttə, Allahın tövbələri qəbul edən, mərhəmətli olduğunu bilərdilər.

Niyə Allah-təala bu ayədə peyğəmbəri onlara vasitəçi qərar verir? Niyə demir ki, Mənə dua edin, niyə onları peyğəmbərin yanına göndərir və deyir ki, ona Məndən üzr istədiyinizi deyin, o da Mənə desin?

Alləmə Qurtubi (Allah ona rəhmət etsin) bu ayəni təfsir edərkən yazır:

رَوَى أَبُو صَادِق عَنْ عَلِيّ قَالَ : قَدِمَ عَلَيْنَا أَعْرَابِيّ بَعْدَمَا دَفَنَّا رَسُول اللَّه صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِثَلَاثَةِ أَيَّام , فَرَمَى بِنَفْسِهِ عَلَى قَبْر رَسُول اللَّه صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَحَثَا عَلَى رَأْسه مِنْ تُرَابه ; فَقَالَ : قُلْت يَا رَسُول اللَّه فَسَمِعْنَا قَوْلَك , وَوَعَيْت عَنْ اللَّه فَوَعَيْنَا عَنْك , وَكَانَ فِيمَا أَنْزَلَ اللَّه عَلَيْك " وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسهمْ " الْآيَة , وَقَدْ ظَلَمْت نَفْسِي وَجِئْتُك تَسْتَغْفِر لِي . فَنُودِيَ مِنْ الْقَبْر إِنَّهُ قَدْ غُفِرَ لَك .

“Əbu Sadiq Əlidən belə dediyini rəvayət edir:

“Rəsulullahı sas dəfn etdikdən üç gün sonra bir bədəvi yanımıza gəldi. Özünü Rəsulullahın sas qəbri üzərinə atdı. Torpağından alaraq başına səpdi. Dedi:

“Ey Allahın elçisi, sən söylədin, biz də sənin söylədiklərini dinlədik. Sən Allahdan öyrəndin, biz də səndən öyrəndik.

Allahın sənə endirdikləri arasında: " وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسهمْ " (Əgər onlar nəfslərinə zülm etdikləri zaman) ayəsi vardır. Mən nəfsimə zülm etmişəm. Sənə, mənim üçün bağışlanma diləyəsən deyə gəldim. Qəbirdən səs gəldi: “Şübhəsiz ki, sənə məğfirət olunmuşdur.”

İbni Kəsir (Allah ona rəhmət etsin) Nisa surəsi 64-çü ayənin təfsirində deyir:

ذكر جماعة منهم الشيخ أبو منصور الصباغ في كتابه الشامل الحكاية المشهورة عن العتبي قال : كنت جالسا عند قبر النبي صلى الله عليه وسلم فجاء أعرابي فقال : السلام عليك يا رسول الله سمعت الله يقول " ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما " وقد جئتك مستغفرا لذنبي مستشفعا بك إلى ربي ثم أنشأ يقول : يا خير من دفنت بالقاع أعظمه فطاب من طيبهن القاع والأكم نفسي الفداء لقبر أنت ساكنه فيه العفاف وفيه الجود والكرم ثم انصرف الأعرابي فغلبتني عيني فرأيت النبي صلى الله عليه وآله وسلم في النوم فقال : يا عتبي الحق الأعرابي فبشره أن الله قد غفر له

"İçlərində “Əş Şəmil” kitabının sahibi (Bu kitabında) Əbu Mənsur Əs Sabbəğın da olduğu camaat Utbidən bu məşhur hekayəni nəql etmişlər.

Dedi (Utbi): “Nəbinin (Sallalahu Aleyhi və Səlləm) qəbri yanında oturmuşdum. Bir bədəvi gəldi və dedi: “Əssələmu Aleykə Ya Rasulullah (Sallalahu Aleyhi və Səlləm). Mən Allahın (Subhənəhu və Təala): “… Əgər onlar nəfslərinə zülm etdikləri zaman, sənin yanına gəlib Allahdan bağışlanma diləsəydilər və rəsul da onlar üçün bağışlanma diləsəydi, Allahı tövbələri qəbul edən, mərhəmətli olaraq görərdilər.” buyurduğunu eşitdim. İstiğfar edərək, Rəbbimə haqqımda şəfaət etmən üçün sənə (hüzuruna) gəldim dedi. Davamən (bu şeri) söylədi:

Ey yür üzündəki ağaların ağası,

Onların gözəl qoxularıyla yerüzünün alçaq və yüksək yerləri gözəlləşmişdir.

Nəfsim sənin məskun olduğun qəbrə fəda olsun.

Orada İffət, orada comərdlik və kərəm (şərəf) vardır.

Sonra bədəvi ayrılıb getdi, sonra yuxu mənə qalib gəldi, yuxuda Nəbini (Sallalahu Aleyhi və Səlləm) gördüm və (O) dedi: “Ey Utbi, bədəviyə yetiş və ona Allahın onu başığladığını müjdələ”

İbni Kəsir məşhur “Əl Bidəyə vən Nihəyə” kitabında belə deyir:

وقال الحافظ ابو بكر البيهقي اخبرنا ابو نصر بن قتادة وابو بكر الفارسي قالا حدثنا ابو عمر بن مطر حدثنا ابراهيم بن علي الذهلي حدثنا يحيى بن يحيى حدثنا ابو معاوية عن الأعمش عن ابي صالح عن مالك قال اصاب الناس قحط في زمن عمر بن الخطاب فجاء رجل الى قبر النبي ص

فقال يارسول الله استسق الله لامتك فانهم قد هلكوا فأتاه رسول الله ص في المنام فقال ايت عمر فاقره مني السلام واخبرهم انه مسقون وقل له عليك بالكيس الكيس فاتى الرجل فاخبر عمر فقال يارب ما آلوا الا ما عجزت عنه وهذا اسناد صحيح

Bab: سنة ثماني عشرة

“Hafiz Əbu Bəkr Beyhaqi... (Raviləri zikr edərək!) Malik dedi:

“Ömər bin Xattab zamanında insanlar qıtlığa məruz qaldılar. Bir adam Nəbinin (Sallalahu Aleyhi və Səlləm) qəbrinə gəldi və dedi:

“Ey Allahın Rəsulu (Sallalahu Aleyhi və Səlləm) Allahdan ümmətin üçün yağış istə, çünki onlar həlak oldular.

Daha sonra Allahın Rəsulu (Sallalahu Aleyhi və Səlləm) o adamın yuxusuna girdi və buyurdu: “Ömərin yanına get, ona məndən salam söylə, onlara yağış yağacağını xəbər ver və ona de ki: “Ey Ömər ağlını başına yığ, ağlını başına yığ!”

Adam getdi və (bunu) Ömərə xəbər verdi. Dedi (Ömər): “Ya Rəbbim! Bacardığımı edirəm.” Və bu isnad səhihdir!"

(Əl Bidəyə vən Nihəyə: Cüz 7. Bab: “Hicrətin 18-ci ili”)

[al-Fath]

Ebû Seyh bin Habban, «Vasiyetler» kitabında, Kays bin Kabise [Radiyallahû anh) dan merfûan şunu rivayet etmiştir: «Kim vasiyet etmeden ölürse diğer ölülerle konuşamaz.»Yâ Resûlullah ölüler konuşur mu?» diye sordular.

«Evet, onlar ziyaretleşirler» diye buyurdu. Ebû Ahimed, Hâkim, «Künyeler» kitabinda Câbir´den merfûan Rivayet ettiklerine göre;

Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur:

«Kim vasiyet etmeden ölürse, kiyamete kadar, konuşmak için ona izin verilmez.

-Yâ Resûlullah, onlar kiyametden önce de konuşurlar mı?» diye sordular.

«Evet, onlar birbirini ziyaret ederler» dedi.

Qardaşım hədis onun ilə əlaqədar deyir ki, ölülər diri insanlar üçün Allah dərgahına vasitə tutsunlar. Lakin hədis ona dəlalət edir ki, ölülər bir birləri ilə Allah dərgahında danışarlar.

Mən bu hədisi ona görə gətirdim ki, siz öz qeyd etdiyiniz saytdan görəsiz ki, ölülər diri insanla əlaqə qura və danışa bilir. Burda da siz öz sələfiliyinizi göstərib hədisin lazım olan yerini silib o biri hissəsinə cavab verirsiz.

Ya Siz demək istəyirsiz ki, peyğəmbərimiz boş şeylərlə məşğul olub, ölülərə Salam verib?!

Mən belə başa düşürəm ki, Siz heç öz hədislərinizi də qəbul etmirsiz!

Qardaşım Allah rəsulu (s.ə.s) ölülərə salam verib. Lakin səndən fərqli olaraq Allah rəsulu (s.ə.s) dua edən zaman Peyğəmbərləri vasitə tutmayıb.

Mən sizdən soruşdum ki, niyə peyğəmbər ölülərə salam verib və siz də verirsiz əgər o ölülər sizi eşitmirlərsə?

Allah rəsuluna vasitə lazım deyil, o özü peyğəmbərdir və bizim əqidəyə (sizdən fərqli olaraq) görə, o biri peyğəmbərlərdən hər cəhətdən üstündür.

Peyğəmbərimiz onu Allah etməyi qadağan edib, necə ki, xristianlar İsanı (ə) Allah etdilər və ona ibadət, səcdə edirlər.

Qardaşım sənin nəzərinə çatdırım ki, xaçpərəstlər İsanı Allah yox Allahın oğlu hesab edirlər. Və sizin kimi Allaha dua edən zaman Hz. İsanı və Hz. Meriyamı vasitə tuturlar. Həmçinin də xaçpərəstlər iddia etmirlər ki, Hz. İsa və Hz. Meriyam onlara müstəqil olaraq kömək edəcəkdir. Dəlil çünki İsa incildə özü Allaha dua edib. Xaçpərəstlər sizi kimi iddia edir ki, Allaha yaxınlaşmaq üçün biz İsanı (İmamları) vasitə tutmalıyıq. Katoliklərə görə: «Dua xüsusən Ataya (yəni Allaha) xitab edirlir. Еynən İsaya da yönəlir, xüsusi ilə də onun adı tutulub yalvardığı zaman. (İncil, Romаlılar Vatikan, Katolik Kilsəsi Din və Əхlаq Tеzisləri, pаrаqrаf 2680).

Həə, əvvəla xristianlar deyir ki, ata, oğul və müqəddəs ruh bu üçlük birdir. Yani bir Allahın üç sifətidir (əlbətdə ki, bu absurddur). Buna görə də onlar İsanı tam allah kimi qəbul edib ona sitayiş (ibadət) edirlər. Şiələr tək Allahdan başqa heç kimə (imama, peyğəmbərə) sitayiş etmirlər. Bunu deyən yalan deyir və Allah ona bu yalana görə lənət etsin.

Allahdan başqasından kömək istəməyin caiz olmasını birinci Allah-təala Özü Quranda qeyd edir (bu ayələri mən qeyd etmişəm), və həmçinin bütün sünni məzhəbləri də bunu caiz sayır. Bunun haram olmasını yalnız inadkar və təkəbbürlü İbn Təymiyyə, Əbdul Vəhhab və sizin kimilər iddia edir.

Bir bu ayəyə fikir verin: “İbrahimin məqamından özünüz üçün namaz yeri seçin” (Bəqərə 125) Səhih Buharidə bu ayə ilə əlaqədar yazır: “İsmayıl (ə) və İbrahim (ə) Kəbəni tikdikləri zaman İsmayıl daş gətirir, İbrahim isə hörürdü. Nəhayət onun divarları ucaldı və İsmayıl bu daşı – yani Məqami-İbrahim daşını gətirdi. İbrahim onun üstünə çıxdı və tikintini davam etdi.” (Səhih Buhari ənbiya kitabı cild 2 səh 158-159).

"(Ya Rəsulum!) Yadına sal ki, Biz evi (Kəbəni) insanlar üçün savab (ziyarətgah) və əmin-amanlıq yeri etdik. (Ey möminlər! Sizə də: ) “İbrahimin durduğu yeri (özünüzə) namazgah edin!” - (dedik). İbrahimə və İsmailə də: “Evimi (Kəbəni) təvaf edənlər, orada qalıb həmişə ibadətdə olanlar, rüku və səcdə ilə namaz qılanlar üçün (bütlərdən) təmizləyin! – deyə tövsiyə etdik. (Bəqərə, 125). Siz heç utanırsız?! Mən axı Sizdən xahiş etdim ki, öz şiə adətlərinizi qırağa qoyub mənimlə səmimi olasız! Niyə ayəni tam şəkildə qeyd etmirsiniz? Hələ utanmıya-utanmıya mənə o ayəni sübut kimi göstərirsiz? İbrahim məqamı namazgah adlanır yəni qiblə. Təbəruk isə adlanmır.

Popuqaylıq hələ heç kimə baş ucalığı gətirməyib!

Siz özünür altından xət çəkdiyiniz yeri diqqətlə oxuyun İbrahimin durduğu yeri və sonra Səhih Buxaridə olan hədisi birdə nəzərdən keçirin: və İsmayıl bu daşı – yani Məqami-İbrahim daşını gətirdi. İbrahim onun üstünə çıxdı və tikintini davam etdi. Bu da Buxarinin təfsiri. Siz o daşı indi də görə bilərsiz, hər yer mərmərlə örtülüb və o mərmərlərin arasında aydın görsənir.

Siz dediyinizdən isə helə çıxır ki, məqami-İbrahim Kəbə evirir. Onda biz gərək o evin üstünə çıxıb orda namaz qılaq? Sizin iradınız əsassızdır.

Siz yəhudilərin kitablarını oxuyursuz? Onlardan bəhrələnirsiz? Heç namaz qılan yəhudi görməmişdim. Bunlar daha çox müsəlmana oxşayır, nəyinki yəhudiyə. Sizə məsləhət görürəm öz kitablarınızı az oxuyasız, orda çox boş şeylər yazılıb, buna onlardan biri. Siz ki bunu yəhudilərin kitabından oxumamsız, öz kitabınızdan yəhudilər haqda oxumusuz.

“al-Fath” qardaş əvvələ yəhudilər namaz qılırlar. Lakin başlarını tərpədə-tərpədə kimi qılırlar. Dəlil Allah rəsulu (s.ə.s) merac gecəsində Musanı (ə) namaz qılan görüb. Mən sübut edəcəyəm ki, sizin əqidə yəhudilərin əqidəsinə uyğundur. “Ammar əs - Cəbati belə rəvayət etmişdir: ” Əbu Abdullaha (Cəfəri Sadiq əleyhissalam) dedim: “Hökm verdiyiniz zaman, nə ilə hökm verirsiniz?” Buyurdu ki: “Allahın və Davudun hökmü ilə, haqqında heç nə bilmədiyimiz bir şey qarşımıza çıxdığı zaman, bu barədə hökmü Ruhul – Quddusdan (yəni Cəbraildən) alırıq”. (Müqayisə üçün Azərbaycan dilində, “Üsuli kafi” 1 ci cild, səh 695, hədis № 1035). Başqa hədisdə yenə bu haqda qeyd olunur: “Cueyd əl – Həmədani belə rəvayət etmişdir: ” Əli ibn Hüseyn (yəni Zeynal Abidin) əleyhissalama dedim: “Hansı hökmlə hökm verirsiniz?” Dedi ki: “Davudun nəslinin hökmü ilə (hökm veririk). Bir məsələ barədə hökm tapmada çətinlik çəksək, bununla bağlı həlli Ruhul - Quddusdan (yəni Cəbraildən) alırıq”. Müqayisə üçün Azərbaycan dilində, “Üsuli kafi” 1 ci cild, səh 695, hədis № 1036). Əizi "al-Fath” qardaş sənə belə bir sual olaraq: Yaxşı onda harda qaldı Məhəmmədin (s.ə.s) hökmü? Bunu da qeyd edim ki, Davud (ə) və onun nəsli İslam ümməti üçün peyğəmbər göndərilməmişdir və İmamlar (ə) Davudun (ə) hökmü ilə hökm verə bilməzlər. “Sizin üçün din olaraq islamı bəyənib seçdim.” (Maidə, 3). Təbii ki, yəhudilər Davudun (ə) hökmü ilə hökm verirlər.Mə əs salam

Yuxarıda Siz qeyd etdiz ki, Təbəranidə gələn hədislər hamısı səhih sayılmır. Məgər Kamidəki hədislərin hamısı səhihdir? Niyə Siz bu hədisləri sübut kimi gətirirsiz? Siz əvvəlcə bu hədislərin səhih olduğunu sübut edin!

Demək istəyirsiz ki, peyğəmbərimiz Musanı başını tərpədə-tərpədə namaz qıldığını görüb? Musanın namaz qılması, yəhudilərin namaz qılmasını sübut edir? Cənnətdə namaz var? Özünüz ayə gətirmədiniz ki, öləndən sonra əməllər kəsildi!?

Həmçinin demək istəyirəm ki, Musa (ə) müsəlman olub və biz onu (və bütün peyğəmbərləri) haqq peyğəmbər kimi qəbul edirik.

Siz ki deyirsiz Cəfəri Sadiq (və başqa imamlar) bizim sələf qardaşıımızdır, deməli Sizin sələf qardaşınız yəhudilərin kitabı ilə hökm verir hə?

Изменено 24 декабря, 2007 пользователем al-Fath

[al-Fath]

Əs salamu aləykə. Əziz “al-Fath” qardaş «Şübhəsiz ki, məscidlər Allahındır. Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin!». (Cinn 18).

« وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً ». Yəni Allah ilə bərabər heç kəsi çağırmayın. Ayənin orijinal formasınında «تَدْعُو» “təd u” kəlməsi dua çağırmaq adlanır və “əhədən” « أَحَداً » inkar şəklində gəlir və qeyri-müəyyənlikdə gəldiyi üçün “yuhitul-umum” ümumi əhatə üçün qeyd olunur. Yəni Allaha dua etdiyin zaman nə mələyi nə peyğəmbəri nə də imamları Allah ilə bərabər çağıra bilməzsən.

«Rəbbiniz dedi: "Mənə dua edin, Mən də sizə cavab verim. Həqiqətən, Mənə ibadət etməyə təkəbbür göstərənlər Cəhənnəmə zəlil olaraq girəcəklər".» (Mumin, və yaxud Ğafir, 60). Uca Allah bu ayədə duanı ibadət adlandırır çünki Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurmuşdur: «Dua ibadətdir.» (Tirmizi, Duа, 1, 3372 sаylı hədis). “Ənəs ibn Məlik (r.a) rəvayət edir ki, Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurdu: “Dua ibadətlərin beyni və özüdür.” (Tirmizi, Dua fəsli, hədis № 3371). Şövkani (rahiməhullah) Mumin və yaxud Ğafir surəsinin 60-cı ayəsini təfsir edərkən belə qeyd edir: “Ayə duanın ibadətdən olduğuna sübutdur. Çünki Uca Allah qullarına Ona dua etmələrini əmr etmiş və sonra isə belə buyurmuşdur: “...Mənə ibadət etməyi təkəbbürlərinə sağışdırmayanlar...” Bu ayədən məlum olur ki, dua ibadətdir.” (Tuhfətuz-zəkirin, səh 29). Bunu da qeyd edim ki, əgər ibadətdə Allahın şəriki yoxdursa bu ona dəlalət edir ki, dua edilən zaman Allah ilə bərabər heç kəsi çağırmaq olmaz çünki dua da ibadətdən sayılır. “Allah Ona şərik qoşmağı əsla bağışlamaz. Bundan başqa olan günahları isə dilədiyi kimsə üçün bağışlar. Allaha şərik qoşan şəxs, şübhəsiz ki, (haqq yoldan) çox azmışdır.” (Nisa, 116). Əziz “al-Fath” qardaşım əgər ölü insanlar ilə vasitə tutmaq olsa idi Allah rəsulu (s.ə.s) dualarında İbrahimi (ə) vasitə tutardı. Və səhabələrinə və əhli-beytinə əmr edərdi ki, dualarınızda peyğəmbərləri vasitə tutun. Bunu da qeyd edim ki, nə Allah rəsulu (s.ə.s) nə onun səhabələri nə əhli-beyti dualarında ölü insanları vasitə tutmayıblar. Yenə qeyd edim ki, əgər ibadətdə Allahın şəriki yoxdursa bu ona dəlalət edir ki, dua edilən zaman Allahın heç bir şəriki olmaz. Çünki Uca Allah Mumin və yaxud Ğafir surəsinin 60-cı ayəsində duanı ibadət adlandırır. “Onlara: "Allahın nazil etdiyinə tabe olun!"– deyildikdə, onlar: "Xeyr, biz atalarımızın tutduğu yolu tutacağıq!"– deyirlər. Bəs ataları bir şey anlamayıb doğru yola yönəlməyiblərsə necə?” (Bəqərə, 170). “Allah onların ürəyinə və qulağına möhür vurmuşdur. Gözlərində də pərdə vardır. Onları böyük bir əzab gözləyir! (Bəqərə, 7).

Sizin cavabınızı Волк #2 və #3 postlarda verib. Həmçinin mən də bu haqda yazmışam. Siz təkrarlanırsız və bununla bizim vaxtımızı alırsız. Sizin hər dediyinizə biz cavab vermişik, təkrara ehtiyac yoxdur.

Həmçinin siz özünüz qeyd etmisiz ki:

Suala cavab: Bütün təfsir alimlərinin yekdil fikrinə görə: Dua nə vaxt Quranda qeyd olunursa 2 qismə bölünür.

İstək duası və ibadət duasına

[ABDULAZİZ222]

لَا تَجْعَلُوا دُعَاءَ الرَّسُولِ بَيْنَكُمْ كَدُعَاءِ بَعْضِكُم بَعْضًا

«Peyğəmbəri çağırmağı öz aranızda bir-birinizi çağırmağınızla eyni tutmayın! (Nur, 63)

Bismi-Təala.

Əs salamu əleykum. Əziz qardaş və bacılar sizi Qurban bayramı münasibəti ilə hamınızı təbrik edirəm. Nur surəsinin 63-cü ayəsində açıqlanan «دُعَا» dua kəlməsi ilə əlaqədar ibn Abbas (r.a) belə qeyd edir: “Məqsəd Allah rəsulunun (s.ə.s) duasını öz duanız kimi hesab etməyin. Onun duası, sizinkilərdən fərqli olaraq, Allah dərgahında mütləq qəbul olunar. Yəni Allah rəsulunun (s.ə.s) sizin üçün bəddua etməyinizə səbəb olmayın. Çünki onun duası qəbul olunan bir duadır. (İmam Qurtubi, əl-Cəmiuli-Əhkamil-Quran, 12-ci cild, səh 494-496).

Bütün təfsir alimlərinin yekdil fikrinə görə: Dua nə vaxt Quranda qeyd olunursa 2 qismə bölünür. İbadət duası və istək duası.

Misal üçün:

1). İstək duası yəni öz dilin ilə Allahdan istəyirsən. «Ya Rəbb, məni, valideynlərimi və möminləri haqq-hesab günü bağışla!» (Ibrahim,41).

2). İbadət duası yəni öz əməllərin ilə Allahdan istəyirsən. “Ey iman gətirənlər! (Namaz qıldıqda) rüku edin, səcdəyə q.nın; Rəbbinizə ibadət edin və yaxşı işlər görün ki, nicat t.sınız! (Mətləbinizə yetişəsiniz!).” (Həcc, 77). “Namaz qılın, zəkat verin və rüku edənlərlə birlikdə rüku edin!” (Bəqərə, 43). Bununla da qeyd olunur ki, dua ibadətdir. Çünki Allah rəsulu (s.ə.s) belə buyurmuşdu: «Dua ibadətdir.» (Tirmizi, Duа, 1, 3372 sаylı hədis). Bu cür dəlillərdən sonra məlum oldu ki, Dua ibadətdir. İndi sən əziz “al-Fath” qardaş Allaha dua edən zaman İmamları vasitə tutsan İmamlar Allahdan qeyri sayılır yoxsa yox? İbadət Allahın haqqıdır dua ibadətdəndir. Əgər sən “al-Fath” qardaş Allaha dua etdiyin zaman İmamları çağırırsansa onda İmamlar Allahdan qeyrisi sayılar. Çünki dua Allahın haqqıdır duada ibadətdir. Nəticədə qeyd olunur ki, sənin verdiyin şəhadət kəlməsinin andı pozulur. Çünki sən şəhadət kəlməsini deyəndə deyirsən ki: “Mən söz verirəm ki, yalnız Allaha ibadət edəcəyəm.” Fatihə surəsinin 5-ci ayəsinə ehtiyac gəlir “Biz yalnız Sənə ibadət edirik və yalnız Səndən kömək diləyirik!” (Fatihə, 5). Əziz “al-Fath” qardaşım əgər ölü insanlar ilə vasitə tutmaq olsa idi Allah rəsulu (s.ə.s) dualarında İbrahimi (ə) vasitə tutardı. Və həmçinin səhabələrinə və əhli-beytinə əmr edərdi ki, dualarınızda peyğəmbərləri vasitə tutun. Mə əs salam.

Изменено 19 декабря, 2007 пользователем ABDULAZİZ222

[MeysemTemmar]

Nəbinin – Aleyhissəlatu vəssəlam – qəbrindən şəfaət istəməklə bağlı Hənbəli fəqihlərindən Bəhuti “Şərəfli Qəbri ziyarət edənin nə deyəcəyi haqda” belə söylədi:

اللهم إنك قلت وقولك الحق { ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما } وقد أتيتك مستغفرا من ذنوبي مستشفعا بك إلى ربك فأسألك يا رب أن توجب لي المغفرة كما أوجبتها لمن آتاه في حياته .

“Allahım həqiqətən sən buyurdun, sənin sözün haqdır: “Əgər onlar nəfslərinə zülm etdikləri zaman, sənin yanına gəlib Allahdan bağışlanma diləsəydilər və rəsul da onlar üçün bağışlanma diləsəydi, Allahı tövbələri qəbul edən, mərhəmətli olaraq görərdilər.”Sənin yanına günahlarımdan istiğfar edərək gəlmişəm! Rəbbin yanında mənim üçün şəfaət et.

Ya Rəb! Səndən, sağlığında onun yanına gələn kimsəyə cavab verdiyin kimi, mənə bağışlanma ilə cavab verməni istəyirəm.”

Qaynaq: Bəhuti: Kəşşəfəl Qina anil İqna: 2/516

Qeyd: Mənsur bin Yunus bin İdris Əl Bəhuti. (1000-1051 hicri: 1591-1641 miladi)

Zirikli “Əl Alam” da deyir: O əsrində Misirdə Hənbəli məzhəbinin şeyxi idi.(7/307) Xüsusilə fiqhdə böyük şərh çalışmaları vardır. Sitat gətirdiyimiz əsər də Hicavinin “Əl İqna” kitabının şərhidir.

Изменено 20 декабря, 2007 пользователем Волк

[ABDULAZİZ222]

"Onlar özlərinə zülm etdikləri zaman dərhal sənin yanına gəlib Allahdan bağışlanmaq diləsəydilər və Peyğəmbər də onlar üçün əfv istəsəydi, əlbəttə, Allahın tövbələri qəbul edən, mərhəmətli olduğunu bilərdilər." (Nisa, 64)

Niyə Allah-təala bu ayədə peyğəmbəri onlara vasitəçi qərar verir? Niyə demir ki, Mənə dua edin, niyə onları peyğəmbərin yanına göndərir və deyir ki, ona Məndən üzr istədiyinizi deyin, o da Mənə desin?

Bismi-Təala.

Əs salamu əleykum. Əziz qardaş və bacılar sizi Qurban bayramı münasibəti ilə hamınızı təbrik edirəm. Ilk öncə Nisa surəsinin 64-cü ayəsinə diqqət yetirək. “Biz hər bir peyğəmbəri, ancaq ona Allahın iznilə itaət olunsun deyə, göndərdik. Onlar (münafiqlər) özlərinə zülm etdikləri zaman dərhal sənin yanına gəlib Allahdan bağışlanmaq diləsəydilər və Peyğəmbər də onlar üçün əfv istəsəydi, əlbəttə, Allahın tövbələri qəbul edən, mərhəmətli olduğunu bilərdilər.” (Nisa 64).

وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّاباً رَّحِيماً

1). Gəlin Nisa surəsinin 64-ci ayəsini ərəbcə orijinal formasına diqqət yetirək. Bu ayədə ذإِ "İz" hərfinin işlənməsi, peyğəmbərin (s.ə.s) sağ olduğu zamanına subüt edildiyinə dəlildir. Çünki bu «Madi» yəni keçmiş zamanı müəyyən etmək üçün istifadə olunur! Bəli, əgər ayədə ا إِذَ "İzə"şəklində qeyd olunsaydı bu zaman əziz "al-Fath" qardaşın dəlil tələb etməkdə haqlı olardılar, çünki "İzə" fərqlidir və ümumi mənanı ifadə edir, həm «Madi» yəni keçmiş, həm «Mudari» yəni gələcək, həm də «İstiqbal» yəni gələcəyə məxsus zaman üçün bildirilir. Lakin "İz" isə keçmiş zamana xasdır.

2). “Onlar (münafiqlər) özlərinə zülm etdikləri zaman dərhal sənin yanına gəlib". Yəni Allah rəsulu (s.ə.s) nəzərdə tutulur. Ayədə “sənin yanına gəlib” qeyd olunur və ərəbcə orijinal formasına diqqət yetirək. «جَآؤُوكَ» Azəri dilində tərcüməsi “cə ukə” sənin yanına gəlib nəzərdə tutulur. Yəni keçmiş zamanı bildirilir. Əgər ayədə belə qeyd olunsaydı “cə ukə qabraka” yəni “sənin qəbrinin yanına gəlib” bu zaman "al-Fath" qardaşın tələb etməkdə haqlı olardı.

3). Nisa surəsinin 64 ayəsi Quran ilə təfsir. "Onlar (münafiqlər) özlərinə zülm etdikləri zaman dərhal sənin yanına gəlib Allahdan bağışlanmaq diləsəydilər və Peyğəmbər də onlar üçün əfv istəsəydi.” (Nisa 64). Lakin Qurani – Kərimdə digər ayələr bunu çox gözəl açıqlayır. “Onlara (MUNAFİQLƏRƏ): “Gəlin Allahın Peyğəmbəri (Rəbbinizdən) sizin bağışlanmağınızı diləsin!”–deyildiyi zaman (istehza ilə) başlarını (MUNAFİQLƏR) bulayar və sən (Ya Rəsulum!) onların təkəbbürlə üz çevirdiklərini görərsən.” (Munafiqun 5). “Sən onların (MUNAFİQLƏRİN) bağışlanmasını diləsən də, diləməsən də, fərqi yoxdur. Onsuz da Allah onları bağışlamayacaqdır. Şübhəsiz ki, Allah fasiq qövmü doğru yola yönəltməz.” (Munafiqun 6).Nisa surəsinin 64-ci ayəsini Peyğəmbər, səllallahu aleyhi va səlləm, sağ olduğu zaman hansı səbəbi ilə nazil olunmasının təfsiri: Əbu Bəkr əl Əsammi belə nəql edir: “Bir qism münafiqlər Allah rəsulu üçün hiylə qurmaq məqsədi ilə məsləhətləşdilər. Sonra hiyləni həyata keçirmək üçün Allah rəsulnun yanına gəldilər. Cəbrail (ə) gəlib Allah rəsuna münafiqlərin hiylə qurduqlarını xəbər verdi və Allah rəsulu (s.ə.s) münafiqlərə belə buyurdu: “Bir qisim insanlar həyata keçirə bilməyəcəkləri edə bilməyəcəkləri bir şeyi arzu edərək yanımaza gəldilər. Qalxsınlar Allahdan bağışlanma deləsinlər mən də onlar üçün Allahdan bağışlanma istəyim.” Sonra davamən belə buyurdu: “Qalxmırsız?”. Munafiqlər qalxmayıb Allahdan bağışlanma istəmədilər. Allah rəsulu münafiqlərə (iki üzlülərə) belə buyurdu: “Ey filənkəs qalx ey filənkəs qalx”. Onlardan 12-ni saydı. Münafiqlər Allah rəsuluna müraciət edib belə dedilər: “Ey Allah rəsulu sənin dediklərin düzdür həqiqətən biz sənə bir hiylə qurmuşduq özümüzə zülm etdik Allaha tövbə edirik sən bizim üçün Allahdan bağışlanmaq istə.” Allah rəsulu (s.ə.s) buyurdu: “Mən sizin üçün Allahdan bağışlanmaq istəməkdə daha da yaxın idım Uca Allah da bunu qəbul etməyə daha da yaxın idi. Lakin siz qalxıb Allahdan bağışlama istəmədizniz. İndi isə buranı tərk edin” deyə münafiqlərə dedi.” (Bedreddin Çetiner, Esbab-ı Nüzul, Quran təfsiri, Nisa surəsinin 64-ci ayənin nazil olması fəsli, 1/232-233.) “Münafiqlərin hiyləsi izah edilir ki, özləri tərəfindən tikilmiş bir məscididir. Hansı ki, Təbuk döyüşündən sonra Allah rəsulu (s.ə.s) o məscidi sökməyə əmr etmişdir.” İmam Qurtubi Nisa surəsinin 63-cü ayəsinə təfsir edərkən belə qeyd etmişdir. (Əl-Cəmiu li-Əhkami’l-Kur’an,: 5/303-304).

Alləmə Qurtubi (Allah ona rəhmət etsin) bu ayəni təfsir edərkən yazır:

رَوَى أَبُو صَادِق عَنْ عَلِيّ قَالَ : قَدِمَ عَلَيْنَا أَعْرَابِيّ بَعْدَمَا دَفَنَّا رَسُول اللَّه صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِثَلَاثَةِ أَيَّام , فَرَمَى بِنَفْسِهِ عَلَى قَبْر رَسُول اللَّه صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَحَثَا عَلَى رَأْسه مِنْ تُرَابه ; فَقَالَ : قُلْت يَا رَسُول اللَّه فَسَمِعْنَا قَوْلَك , وَوَعَيْت عَنْ اللَّه فَوَعَيْنَا عَنْك , وَكَانَ فِيمَا أَنْزَلَ اللَّه عَلَيْك " وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسهمْ " الْآيَة , وَقَدْ ظَلَمْت نَفْسِي وَجِئْتُك تَسْتَغْفِر لِي . فَنُودِيَ مِنْ الْقَبْر إِنَّهُ قَدْ غُفِرَ لَك .

“Əbu Sadiq Əlidən belə dediyini rəvayət edir:

“Rəsulullahı sas dəfn etdikdən üç gün sonra bir bədəvi yanımıza gəldi. Özünü Rəsulullahın sas qəbri üzərinə atdı. Torpağından alaraq başına səpdi. Dedi:

“Ey Allahın elçisi, sən söylədin, biz də sənin söylədiklərini dinlədik. Sən Allahdan öyrəndin, biz də səndən öyrəndik.

Allahın sənə endirdikləri arasında: " وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسهمْ " (Əgər onlar nəfslərinə zülm etdikləri zaman) ayəsi vardır. Mən nəfsimə zülm etmişəm. Sənə, mənim üçün bağışlanma diləyəsən deyə gəldim. Qəbirdən səs gəldi: “Şübhəsiz ki, sənə məğfirət olunmuşdur.”

O ki, qaldı Nisa surəsinin 64-cü ayəsində “İbni Kəsirin” və “İmam Qurtubinin” Təfsirlərində qeyd etdikləri. Bunların hamısına mən cavab verəcəyəm. Diqqət yetirin Utbidən, və Malik əd-Dar'dan,və yaxud Əbu Sadiqdən və qeyrilərindən gələn belə hədislər səhih sayılmaz çünki hədisin özündə qeyd olunan bədəvi ərəbin şəxsi adı bilinmir və bəlli deyil buna görə də bədəvi ərəb naməlum olaraq qalır. Kimliyinin və etibarlılığının dəqiq bilinməməsi səbəbi ilə bu cür hədislər səhih sayılmaz, çünki hədis elmində bilindiyi kimi bu iki şərt bir rəvayətin səhihliyi üçün (bədəvi ərəbin) adı məlum olmalıdır. Bu vacib olan şərtlərdəndir. Bunu mötəbər hədis alimləri də qeyd etmişdilər. Həmçinin Şeyx Albani rahiməhullah, öz təvəssul kitabında da bu məsələ ilə bağlı qeyd edir. Bununlada naməlum bədəvi ərəb bizə numunə ola bilməz. Həmçinin bu cür hədislər qanunda qüvvədə də ola bilməzlər. Səbəbi budur ki, bu cür hekayətlərin istinadı saxta uydurma və yalandır. Yuxarıda rəvayətlərin batil olmasını sübut etməklə, peyğəmbərimizin, səllallahu aleyhi va səlləm, mübarək qəbri ilə təvəssül (vasitə) etməyin şirk olduğunu söyləyirəm. Buna heçbir şübhə yoxdur. Bu növ rəvayətlərin xəbərlərini şeyx İslam İbn Teymiyyə (Allah ona rəhmət etsin) " Sirat əl-Mustaqim" kitabında batil adlandırır. ("İqtida əs-Sırat al-Mustaqim", s: 373).

Allahdan başqasından kömək istəməyin caiz olmasını birinci Allah-təala Özü Quranda qeyd edir (bu ayələri mən qeyd etmişəm), və həmçinin bütün sünni məzhəbləri də bunu caiz sayır. Bunun haram olmasını yalnız inadkar və təkəbbürlü İbn Təymiyyə, Əbdul Vəhhab və sizin kimilər iddia edir.

Qardaşım rica edirəm təhqirə keçmə çünki möminə yaraşmaz təhqir etmək. "Peyğəmbər (sallallahu aleyhi va əlihi va səlləm) buyurmuşdur: “Tənəçi və lənətcil insanlar Qiyamət günü şahid və şəfaətçi olmazlar.” (Səhih Müslim, 2598-ci hədis). "Abdullah ibn Məsud (radiyallahu anhu) rəvayət edir ki, Peyğəmbər (sallallahu aleyhi va əlihi va səlləm) buyurdu: “Mömin tənə edən, lənət oxuyan, kobud və əxlaqsız olmaz”. (Tirmizi, 1977-ci hədis, Albani səhihləşdirmişdir, “əs-Sahihə”, 320-ci hədis).

Demək istəyirəm ki, Musa (ə) müsəlman olub və biz onu (və bütün peyğəmbərləri) haqq peyğəmbər kimi qəbul edirik.

Bəli Musa (ə) müsəlman olub və digər peyğəmbərlərdə müsəlman olublar. Əgər sən buna şubhə ilə yanaşırsansa mən tam əminliklə deyə bilərəm ki, sən tam şəkildə İslam dinini tərk etdin çünki İsalam əqidəsinə görə bütün peyğəmbərlərə iman gətirib və onları müsəlman olduğunu saymaq lazımdır. “İbrahim nə yəhudi, nə də xaçpərəst idi. O ancaq hənif (batildən haqqa tapınan, haqqa yönəlmiş olan) müsəlman (Allaha təslim olan) idi və (Allaha) şərik qoşanlardan deyildi.” (İmaran, 67). Əziz “al-Fath” qardaş indi nə deyirsən Musa və yaxud bütün peyğəmbərlər müsəlman yəni Allaha təslim olanlardan deyildimi?

Məgər Kafidəki hədislərin hamısı səhihdir? Niyə Siz bu hədisləri sübut kimi gətirirsiz? Siz əvvəlcə bu hədislərin səhih olduğunu sübut edin!

“al-Fath” qardaş mən sübut edəcəyəm ki, sizin əqidə yəhudilərin əqidəsinə uyğundur. “Ammar əs - Cəbati belə rəvayət etmişdir: ” Əbu Abdullaha (Cəfəri Sadiq əleyhissalam) dedim: “Hökm verdiyiniz zaman, nə ilə hökm verirsiniz?” Buyurdu ki: “Allahın və Davudun hökmü ilə, haqqında heç nə bilmədiyimiz bir şey qarşımıza çıxdığı zaman, bu barədə hökmü Ruhul – Quddusdan (yəni Cəbraildən) alırıq”. (Müqayisə üçün Azərbaycan dilində, “Üsuli kafi” 1 ci cild, səh 695, hədis № 1035). Başqa hədisdə yenə bu haqda qeyd olunur: “Cueyd əl – Həmədani belə rəvayət etmişdir: ” Əli ibn Hüseyn (yəni Zeynal Abidin) əleyhissalama dedim: “Hansı hökmlə hökm verirsiniz?” Dedi ki: “Davudun nəslinin hökmü ilə (hökm veririk). Bir məsələ barədə hökm tapmada çətinlik çəksək, bununla bağlı həlli Ruhul - Quddusdan (yəni Cəbraildən) alırıq”. Müqayisə üçün Azərbaycan dilində, “Üsuli kafi” 1 ci cild, səh 695, hədis № 1036). Əizi "al-Fath” qardaş sənə belə bir sual olaraq: Yaxşı onda harda qaldı Məhəmmədin (s.ə.s) hökmü? Bunu da qeyd edim ki, Davud (ə) və onun nəsli İslam ümməti üçün peyğəmbər göndərilməmişdir və İmamlar (ə) Davudun (ə) hökmü ilə hökm verə bilməzlər. “Sizin üçün din olaraq islamı bəyənib seçdim.” (Maidə, 3). Təbii ki, yəhudilər Davudun (ə) hökmü ilə hökm verirlər. Şiələrin mötəbər sayılan hədis alimi Məhəmməd Yəqub ibn Kuleyni əl-kafi kitablarında 16299 hədis rəvayət etmişdir. Şiələrə görə bunların hamısı etibarlı və düzgün hesab olunur. Çünki, Kuleynin Usuli-Kafi adlı kitabın “ön sözünə” müraciət etdikdə belə qeyd olunmuşdur: “Məhəmməd Kuleyni Mehdi Sahibuz – zamanla bir dövrdə yaşamış, hətta bəzi mənbələrə görə onunla görüşmüşdür. Məhz bu amillər kitabın daha düzgün (səhih) hədislərdən toplandığına bir sübutdur. Kitabın 4 əsrdə yazıldığını nəzərə alsaq, onu deyə bilərik ki, həmin dövrlərdə İslam dünyasında yalan hədis söyləyənlər çoxalmışdır. Onlar bu və ya digər hakimin mənafeyini nəzərə alıb özlərindən hədis uyduraraq bu yollar var – dövlət toplayırdılar. Məhəmməd Kuleyninin belə bir sanballı əsəri həmin yalan hədislərə tutarlı bir cavab idi. Kitabın daha tutarlı xüsusiyyətlərindən biri də odur ki, böyük İslam (şiə) alimlərindən olan Əllamə Məclisi, Seyyid Nemətullah Cəzairidən gələn rəvayətə görə bu kitab on ikinci İmam Mehdi Sahibuz – zaman (ə)ın hüzuruna yetişmiş, İmam kitabı öz mübarək nəzərindən keçirərək tərifləmiş və “Bu kitab biz müsəlman (şiə) ümməti üçün kifayətdir” deyə buyurmuşdur. Bu səbəbdən də kitabın həm çox düzgün hədislərdən toplandığını, həm də kifayət qədər mükəmməl yazıldığı aydınlaşır. (Müqayisə üçün Azərbaycan dilində, “Üsuli kafi” Ön söz, 1 ci cild, səh 7).Əziz “al-Fath” qardaş əgər sən iddia etsəki, Kuleyninin Kafi kitablarında zəif hədislər var məzhəbinə qarşı müxalif çıxırsan. Çünki, Kuleynin ön sözündə qeyd etdiyim kimi: “İslam dünyasında yalan hədis söyləyənlər çoxalmışdır. Məhəmməd Kuleyninin belə bir sanballı əsəri həmin yalan hədislərə tutarlı bir cavab idi” Həmçinin qeyd olunur ki: “bu kitab on ikinci İmam Mehdi Sahibuz – zaman (ə)ın hüzuruna yetişmiş, İmam kitabı öz mübarək nəzərindən keçirərək tərifləmiş və “Bu kitab biz müsəlman (şiə) ümməti üçün kifayətdir” deyə buyurmuşdur.” Bununla da Kuleynin bütün əsərləri şiələrə görə səhih hesab olunur. Çünki O: “Məhəmməd Kuleyni Mehdi Sahibuz – zamanla bir dövrdə yaşamış, hətta bəzi mənbələrə görə onunla görüşmüşdür. Məhz bu amillər kitabın daha düzgün (səhih) hədislərdən toplandığına bir sübutdur.” Mə əs salam.

[nardarani]

1). Gəlin Nisa surəsinin 64-ci ayəsini ərəbcə orijinal formasına diqqət yetirək. Bu ayədə ذإِ "İz" hərfinin işlənməsi, peyğəmbərin (s.ə.s) sağ olduğu zamanına subüt edildiyinə dəlildir. Çünki bu «Madi» yəni keçmiş zamanı müəyyən etmək üçün istifadə olunur! Bəli, əgər ayədə ا إِذَ "İzə"şəklində qeyd olunsaydı bu zaman əziz "al-Fath" qardaşın dəlil tələb etməkdə haqlı olardılar, çünki "İzə" fərqlidir və ümumi mənanı ifadə edir, həm «Madi» yəni keçmiş, həm «Mudari» yəni gələcək, həm də «İstiqbal» yəni gələcəyə məxsus zaman üçün bildirilir. Lakin "İz" isə keçmiş zamana xasdır

Zahiren olmasada mehellen nesbdi.

Bax:الجدول في إعراب القرآن، ج‏5، ص: 79

2). “Onlar (münafiqlər) özlərinə zülm etdikləri zaman dərhal sənin yanına gəlib". Yəni Allah rəsulu (s.ə.s) nəzərdə tutulur. Ayədə “sənin yanına gəlib” qeyd olunur və ərəbcə orijinal formasına diqqət yetirək. «جَآؤُوكَ» Azəri dilində tərcüməsi “cə ukə” sənin yanına gəlib nəzərdə tutulur. Yəni keçmiş zamanı bildirilir. Əgər ayədə belə qeyd olunsaydı “cə ukə qabraka” yəni “sənin qəbrinin yanına gəlib” bu zaman "al-Fath" qardaşın tələb etməkdə haqlı olardı.

Sen deyen kimi ishlene bilmezdi. Cunki, aye nazil olan zaman Islam Peygamberi(s) sag idi.

DÜNYАDА ŞEFАETÇİLER

1. Tövbe:

﴿قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴾

“(Yа Pеyğember! Menim аdımdаn qullаrımа) dе: "Еy Menim (günаh töretmekle) özlerine zülm еtmekde heddi аşmış bendelerim! Аllаhın rehminden ümidsiz оlmаyın. Аllаh, (tövbe еtdikde) bütün günаhlаrı bаğışlаyаr. Heqiqeten, О bаğışlаyаndır, rehm еdendir!”

2. İmаn:

﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ يُؤْتِكُمْ كِفْلَيْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَيَجْعَل لَّكُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴾

“Еy imаn getirenler! Аllаhdаn qоrхun ve Оnun pеyğemberine imаn getirin ki, (Аllаh) size Öz merhemetinden iki pаy vеrsin, size (sirаt körpüsü üstünde) gеtmeyiniz üçün nur beхş еtsin ve sizi bаğışlаsın. Аllаh bаğışlаyаndır, rehm еdendir!”

3. Yахşı emel:

﴾ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ وَعَدَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ ﴿

“Аllаh imаn getirib yахşı işler görenlere оnlаrа bаğışlаnmа ve böyük mükаfаt gözlediyini ve’d еtmişdir!”

4. Qur’аn:

﴿ يَهْدِي بِهِ اللّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلاَمِ وَيُخْرِجُهُم مِّنِ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴾

“Аllаh Öz lütfüne sığınаnlаrı оnunlа (Pеyğember ve Qur’аn vаsitesile) emin-аmаnlıq (sülh) yоllаrınа yönelder, оnlаrı öz iznile zülmetden nurа çıхаrаr ve düz yоlа istiqаmetlendirer!”

5. Pеyğemberler:

﴿ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُواْ أَنفُسَهُمْ جَآؤُوكَ فَاسْتَغْفَرُواْ اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُواْ اللّهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا ﴾

“Оnlаr (münаfiqler) özlerine zülm еtdikleri zаmаn derhаl senin yаnınа gelib Аllаhdаn bаğışlаnmаq dileseydiler ve Pеyğember de оnlаr üçün efv isteseydi, elbette, Аllаhın tövbeleri qebul еden, merhemetli оlduğunu bilerdiler”.

6. Melekler:

﴿ الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا ﴾

“Erşi dаşıyаnlаr ve оnun etrаfındа оlаnlаr (melekler) öz Rebbini hemd-senа ile teqdis еdir, Оnа (qelben) inаnır ve mö’minlerin bаğışlаnmаsını dileyirler.

﴿ وَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴾

“Melekler de Rebbini hemd-senа ile teqdis еder ve yеrdekilerin (günаhlаrının) bаğışlаnmаsını dileyerler. Bilin ki, Аllаh, heqiqeten, bаğışlаyаndır, rehm еdendir!”

7. Mö’minler:

﴿ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا ﴾

“Bizi efv еdib bаğışlа, bize rehm еt! Sen bizim iхtiyаr sаhibimizsen (mövlаmızsаn)”.

ABDULAZİZ222

Her sheyi qoyaq kenara size bir sualim var. Indiki, zamanda Peygamberden (s) shefaet ve qebri kenarinda dua etmeyin hokmu nedir? Bidet? Shirk?

Novbeti sualim bu emel niye gore qadagandir? Sebebi nedir?

[nardarani]

Əs salamu aleykum. Dəlil bizə yalnız Quran və sunnədir. Cinn surəsinin 18-ci ayəsin də qeyd olunur ki, Allaha dua edərkən heç kimi onunla yanaşı çağırmayın. «Şübhəsiz ki, məscidlər Allahındır. Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin!». (Cinn 18).

« وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً ». Yəni Allah ilə bərabər heç kəsi çağırmayın. Ayənin orijinal formasınında «تَدْعُو» “təd u” kəlməsi dua çağırmaq adlanır və “əhədən” « أَحَداً » qeyri-müəyyənlikdə inkar şəklində qeyd olunur. Yəni Allaha dua etdiyin zaman nə mələyi nə peyğəmbəri nə də imamları onunla bərabər çağıra bilməzsən. Cinn surəsinin 18-ci ayəsi ümumi təfsirlərdə belə qeyd olunur ki, Müşriklər Məscudəl Haramda Allaha dua etdiyi zaman öz bütləri ilə Allaha yaxınlaşırdılar. (Zumər 3). Yəhudilər Allaha dua etdiyi zaman peyğəmbərlərin qəbirləri ilə Allaha yaxınlaşırdılar. Xaçpərəstlər Allaha dua etdiyi zaman Hz. İsanı və yaxud Hz. Məryəmi vasitə tuturdular. Bütün təfsir alimlərinin yekdil fikrinə görə Cinn surəsinin 18-ci ayəsi «Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin» məhz bu səbəblərdən nazil olmuşdur. Bu forumda tamaşaçılar üçün Quran ayəsi dəlil gətirin ki, İmamlar ilə vasitə tutmaq olar. Lakin konkret ayə var ki: «Allahdan başqa heç kəsə dua etməyin» Mə əs salam.

Burada elbetde ki, Allaha dua ederken shirk qoshmamaqdan sohbet gedir. Eger ayeni siz deyen kimi, mutleq menada tefsir etsek yerde qalan ayeleri ne edek?

Chunki, diger ayelerde deyilir.

يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَيْهِ الْوَسِيلَة . المائده / 35 .

"Ey iman getirenler! Allahdan qorxun, Ona yaxınlaşmaq üçün vasite axtarın"

يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ

"Ey atamız! Allahdan bizim günahlarımızın bağışlanmasını dile. Doğrudan da, biz günahkar olmuşuq"

قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ . يوسف / 97 و 98 .

"O dedi: "Men Rebbimden sizin üçün bağışlanma dileyeceyem. Heqiqeten, O, Bağışlayandır, Rehmlidir".

وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا . النساء / 64

"Eger onlar özlerine zülm etdikleri zaman senin yanına gelib Allahdan bağışlanma dileseydiler ve Peyğember de onlar üçün bağışlanma dileseydi, elbette ki, Allahın tövbeleri qebul eden ve Rehmli olduğunu görerdiler."

Bu ayeler onlarin sagliginda shefaetin iczasine delildir. Eger senin problemin olulerledirse , onda de gorek ne sebebe?

[ABDULAZİZ222]

Her sheyi qoyaq kenara size bir sualim var. Indiki, zamanda Peygamberden (s) shefaet ve qebri kenarinda dua etmeyin hokmu nedir? Bidet? Shirk?

Novbeti sualim bu emel niye gore qadagandir? Sebebi nedir?

Bismi-Təalə.

Əssələmu aleykum va rahmətullahi va bərakətuh. Uca Allah belə buyurur: “Və (tabeçiliyində olanlara) dedilər: “Öz tanrılarınızı tərk etməyin, (xüsusilə) Bəddi, Suvaı, Yəğusu, Yəuqu və Nəsri atmayın!” (Nuh, 23). "İbn Abbas (r.a) rəvayət edir ki: “Bəddi, Suvaı, Yəğusu, Yəuqu və Nəsri, bunlar hamısı Nuh (ə) qövmünün əməlisaleh insanları idilər. Onlar öldükdən sonra şeytan onların yaşadığı qövmün insanlarına vəsvəsə edir ki, onların qəbirləri üstündə onların heykəllərini ucaltsınlar və onların adlarını həmən heykəllərə versinlər. Uzun müddət keçdikdən və elm yaddan çıxdıqdan sonra o, heykəllərə ibadət etməyə başladılar. (Buxari; Təfsir əl-Quran , 71-ci surə, bab 1). “Aişə (r.a) rəvayət edir ki, Allah rəsuluna (s.ə.s) Ümmü Həbibə (r.a) ilə Üm Sələmə (r.a) Həbəşistanda gördükləri «Mariya» adında olan kilsədən xəbər verdilər. Allah rəsulu (s.ə.s) cavab olaraq belə buyurdu: “Həqiqətən onlar o kəsrlərdir ki, özlərinin içərisində əməlisaleh insan vəfat edib ölərsə, onun qəbrinin üstündə bir məscid tikərlər və onun şəkillərini məscidlərdə asarlar. Onlar qiyamət günündə Allah yanında ən pis məxluqatlar olacaqlar .” (Səhih Müslim, 1-ci cild, səh 375, hədis № 528). Əziz “Nardarani” qardaşım müşriklərin bütləri hamısı əməlisaleh insanlar olublar. Müşriklər Allaha yaxınlaşmaq üçün bütlərini vasitə tuturdular. Müşriklər Allahın bütün kainatı yaratmasına və tək vahid olduağuna inanırlar və bu məsələ ilə bağlı misal üçün sitat gətirim: Uca Allah bеlə buyurur: «Onlardan soruşsan ki, «O göyləri və yеri yaradan, Günəşə və Aya baş əydirən kimdir? Qətiyyətlə «Allahdır» dеyəcəkdirlər. Еlə isə nеcə üz çеvirirlər?.» (Ənkəbut surəsi-61). Gördüyünüz kimi müşriklər Allahın tək olduğunu qəbul edirlər. Lakin Allaha yaxınlaşmaq üçün butlərini vasitə tuturdular. Məsəsən: Müşrik vasitəçinin o səlahiyyəti, Allahdan aldığına inanır. Məkkəli müşriklər Kəbəni təvaf еdərkən bеlə dеyirdilər: «Ləbbеyk lə şərikə lək illə şərikin huvə lək təmlikunu və ma mələk» Yəni: «Əmr еlə Allahım, sənin hеç bir şərikin yoхdur. Yalnız bir şərikin vardır ki, onun da, bütün səlahiyyətlərinin də sahibi Sənsən». Bunu nəql еdən Abdullah ibn Abbas dеyir ki, onlar «Ləbbеyk lə şərikə lək» - «Əmr еlə Allahım, sənin hеç bir şərikin yoхdur» dеdikləri vaхt Muhəmməd Pеyğəmbər (s.ə.v.) belə deyərdi: “Yazıq sizə! Bu qətidir, bu qətidir.” (Muslim, Həcc, 3,22-1185). Müşriklər Allaha yaxınlaşmaq üçün bütlərini vasitə tuturdular: “Doğrusu, əsl din ancaq Allaha məxsusdur. Allahı qoyub başqalarını (əməlisalehləri) özlərinə dost tutanlar: "Biz, onlara ancaq bizi Allaha daha çox yaxınlaşdırsınlar deyə ibadət edirik"– deyirlər. Əlbəttə ki, Allah ziddiyyətə düşdükləri şeylər barəsində onların arasında Öz hökmünü verəcəkdir. Şübhəsiz ki, Allah yalançı və kafirləri doğru yola yönəltməz.” (Zumər, 3). Müşriklər deyirdilər ki, Allah yanında bütlərimiz bizə şəfaətçidir. “Onlar Allahı qoyub özlərinə nə bir xeyir, nə də bir zərər verə bilən bütlərə ibadət edir və: Bunlar Allah yanında bizdən ötrü şəfaət edənlərdir!” – deyirlər. De: “Allaha göylərdə və yerdə (Özünə şərik) bilmədiyi bir şeyimi xəbər verirsiniz? Allah Özünə şərik qoşulan bütlərdən uzaqdır və ucadır!” (Yunus, 18).

Muşriklər Allaha dua edən zaman butlərinini vasitə tuturdular.

Uca Allah Quranın bir çox ayəsində müşriklərin xüsusiyyətlərini sadalarkən onların Allahdan başqasına dua etdiklərini qeyd edir: “Onlar Allahı qoyub, yalnız qadın adlarını daşıyan bütlərə yalvarır və yalnız üsyankar şeytana sitayiş edirlər.” (Nisa, 117). “De: "Doğru danışanlarsınızsa, deyin görüm, əgər sizə Allahın əzabı gəlsə və ya həmin Saat sizi haqlayarsa, Allahdan başqasınımı çağıracaqsınız?” (Ənam, 40). “Xeyr! Siz yalnız Onu çağıracaqsınız. Əgər Allah istəsə, Ona uzaqlaşdırması haqqında yalvardığınız bəlanı aradan qaldırar və şərik qoşduğunuz şeyləri unudarsınız.” (Ənam, 41). “De: "Allahdan başqa yalvardıqlarınıza ibadət etmək mənə qadağan edilmişdir". De: "Mən sizin nəfsinizin istəklərinə uymaram. Əks halda mən haqq yoldan azar və doğru yola yönəlmişlərdən olmaram”. (Ənam, 56). “Müşriklərin Allahdan başqalarına tapındıqlarını (Dua etdiklərini) söyməyin. Yoxsa onlar da elmsiz olaraq düşməncəsinə Allahı söyərlər. Biz hər bir ümmətə öz əməllərini beləcə gözəlləşdirdik. Sonra isə onların dönüşü öz Rəbbinə olacaq, O da nə etdikləri barədə onlara xəbər verəcəkdir.” (Ənam, 108). “Allaha qarşı yalan uyduran və ya Onun ayələrini yalan hesab edən kimsədən daha zalım kim ola bilər? Yazıda olan qismətləri onlara nəsib olacaqdır. Nəhayət, elçilərimiz onların canını almaq üçün yanlarına gəldikdə: "Allahdan savayı çağırdıqlarınız haradadır?"– deyəcəklər. Onlar: "Bizi qoyub qaçıblar!"– deyəcək və kafir olduqlarına dair öz əleyhlərinə şahidlik edəcəklər.” (Əraf, 37). “Allahdan savayı çağırdıqlarınız da sizin kimi qullardır. Əgər doğru deyirsinizsə, çağırın onları, sizə cavab versinlər.” (Əraf, 194). “Ondan savayı çağırdıqlarınız nə sizə yardım edə bilər, nə də özlərinə köməkçi ola bilərlər”. (Əraf, 197). “De: "Allahdan başqa məbud saydıqlarınızı çağırın. Onlar bəlanı sizdən nə uzaqlaşdırmağa, nə də onu başqasına yönəltməyə qadir deyillər” . (İsra, 56). “Onların yalvardıqları məbudların özləri də Rəbbinə – hansı daha yaxın olacaq deyə vəsilə axtarırlar, Onun rəhmətini umurlar, əzabından qorxurlar. Həqiqətən, Rəbbinin əzabından qorunmaq gərəkdir.” (İsra, 57). “Mən sizi və Allahdan başqa sitayiş etdiyiniz bütləri tərk edir və öz Rəbbimə dua edirəm. Ola bilsin ki, mən Rəbbimə dua etməklə heç vaxt bədbəxt olmayım.” (Məryəm, 48). “O, Allahı tərk edərək özünə nə zərər, nə də xeyir verə bilməyənə yalvarır. Dərin azğınlıq da elə budur.” (Həcc, 12). “Bu belədir. Çünki Allah Haqdır. Kafirlərin Ondan başqa yalvardıqları isə batildir. Həqiqətən, Allah Ucadır, Böyükdür.” (Həcc, 62). “Müşriklərə: "Şəriklərinizi çağırın!"– deyiləcək. Müşriklər onları çağıracaq, lakin şərikləri onlara cavab verməyəcəklər. Onlar əzabı görəcəklər. Yaxşı olardı ki, onlar doğru yolla getmiş olaydılar.” (Qasas, 64). “Allahla yanaşı başqa bir məbuda yalvarma! Ondan başqa ibadətə layiq olan heç bir məbud yoxdur. Onun Üzündən başqa hər şey məhv olacaqdır. Hökm Onundur və siz Ona qaytarılacaqsınız.” (Qasas, 88). “Əgər siz onları çağırsanız, onlar sizin duanızı eşitməzlər, eşitsələr də cavab verə bilməzlər. Özləri də Qiyamət günü sizin onlara ibadət etdiyinizi danacaqlar. Heç kəs hər şeydən Xəbərdar olan Allah kimi sənə xəbər verə bilməz.” (Fatir, 14). “De: "Allahdan başqa yalvardığınız şəriklər haqda düşündünüzmü? Bir mənə göstərin görüm, onlar yer üzündə nəyi yaradıblar? Yoxsa onların göylərin yaradılmasında şərikliyi var?" Yaxud onlara bir kitab vermişik, onlar da ondakı dəlilə istinad edirlər? Xeyr! Zalımlar bir-birinə ancaq yalan vəd verirlər.” (Fatir, 40). “De: "Rəbbimdən mənə açıq-aydın dəlillər gəldiyi zaman sizin Allahdan başqa yalvardıqlarınıza ibadət etmək mənə qadağan edilmiş və mənə aləmlərin Rəbbinə itaət etmək əmr olunmuşdur”. (Ğafir, 66).

[ABDULAZİZ222]

Burada elbetde ki, Allaha dua ederken shirk qoshmamaqdan sohbet gedir. Eger ayeni siz deyen kimi, mutleq menada tefsir etsek yerde qalan ayeleri ne edek?

Chunki, diger ayelerde deyilir.

يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَيْهِ الْوَسِيلَة . المائده / 35 .

"Ey iman getirenler! Allahdan qorxun, Ona yaxınlaşmaq üçün vasite axtarın

ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ ابْتَغُواْ إِلَيْهِ الْوَسِيلَة

Əs salamu aleykə. Əziz “Nardarani” qardaşım “amənuttəqullahə vəbtəğu ileyhil vəsılətə” Yəni Allaha tərəf vasilə axtarın. (Maidə 35). Bu ayədə “Vəsilə” sözünün işlənməsi əməllər qəsd olunur. Ruhlar və yaxud ölülər ilə vasitə axtarmaqdan söhbət gedə bilməz çünki əgər belə olsa idi ayədə qeyd olunardı ki: “Allaha tərəf ruhlar və yaxud ölülər ilə vasitə axtarın”. Lakin Quranın bütün ayələri bu cür əməllərin əleyhinədir. Ərəbcə “vəsilə” sözünün mənasını müxtəlif növlərə bölünür.

Məsələn.

1). Allaha yaxınlaşmaq deməkdir. Yəni əmr etdiklərinə itaət etmək və qadağan etdiklərindən çəkinməklə Allaha yaxlnlaşmaq mənasını verir.

3). Allaha necə yaxınlaşmaq olar? Allahın özünə dua edərkən o artıq dua vasitəyə çevirilir. Çünki Allah ilə insan arasında dua vasitə olur.

2). Sağ ikən insan ilə vasitə tuturaq şəfaət dua etməsini tələb etməkdir. Səhabələrin Peyğəmbərdən (səlləllahu əleyhi və səlləm) sağ ikən şəfayət tələb etdikləri kimi.

Şəriətə uyğun təvəssülün (yəni vasitənin ) göstərilən növləri bunlardır.

1. Allah-təalaya Onun gözəl adlarından və ya ülvi sifətlərindən biri ilə təvəssülü. Bu növ təvəssülün şəriətə uyğunluğuna Allah-təalanın bu kəlamı dəlalət edir: «Ən gözəl adlar (əsmayi-hüsna) Allahındır. Onu bu adlarla çağırıb dua edin. Onun adları barəsində küfr edənləri (əziz sözündən Uzza, Allah sözündən əl-Lat, mənnan sözündən Mənat kimi adlar düzəldib haqq yoldan azanları) tərk edin. Onlar etdikləri əməllərin cəzasını alacaqlar!» (Əraf, 180). Yəni Allah-təalaya Onun gözəl adları ilə yalvarıb, Ona dua edin. Şübhəsiz ki, Qüdrət və Cəlal sahibinin ülvi sifətləri də bu tələbə cavab verir. Çünki Sübhanəhunun gözəl adları həm də Təbarək və Təalaya xas olan ülvi sifətlərdir.

2. Həyatda sağ ikən saleh bir kimsənin duası ilə Allaha təvəssül etmək. (Buxari, 964). Bunu subüt etmək üçün yəni həyatda sağ ikən saleh bir kimsənin Allaha vasitə tutaraq dua etməsi. Quran Kərimdən qeyd edirəm. Uca Allah belə buyur: “(Yəqubun oğlanları dedilər: ) “Ata! Bizim üçün günahlarımızın bağışlanmasını dilə. Biz, doğrudan da, günahkar olmuşuq!” dedilər. (Yusuf, 97). Digər ayə: “(Yəqub) dedi: “Mən Rəbbimdən sizin bağışlanmağınızı diləyəcəyəm. O, həqiqətən, bağışlayandır, rəhm edəndir!” (Yusuf, 98). “Ya Musa! (Allahın sənin dualarını qəbul etmək və peyğəmbərlik vermək barəsində) səninlə olan əhdi hörmətinə bizim üçün Rəbbinə dua et. Əgər bu əzabı bizdən götürsə, biz, hökmən, sənə iman gətirəcək və İsrail oğullarını səninlə birlikdə (istədikləri yerə) göndərəcəyik. (Əraf 134). Diqqət yetirin bütün bu ayələrdə peyğəmbərlər sağdır. Digər ayələr: “Onlar dedilər: “Bizdən ötrü Rəbbini çağırıb (Rəbbinə dua edib) soruş ki, o (inək) nə cür olmalıdır?” (Musa: ) “Allah o inəyin nə çox qoca, nə də çox cavan deyil, bunların ikisinin arasında (düyə) olduğunu buyurur. Sizə əmr olunan şeyi yerinə yetirin!” –dedi. (Bəqərə 68). “Onlar (yenə) söylədilər: “Bizim üçün Rəbbinə dua et ki, onun əsl sifətini bizə bildirsin, çünki biz (ümumiyyətlə) inəkləri bir-birinə bənzədirik. Əgər Allah istəsə (biz kəsilməsi əmr edilən o inəyi t.r və bu məsələ barəsində), əlbəttə, düz yolda olarıq”. (Bəqərə, 70). Həyatda sağ ikən saleh bir kimsənin Allaha vasitə tutaraq dua etməsi. Buna Sunnədən dəlil: Bunlardan Ənəs ibn Malikin (Allah ondan razı olsun!) rəvayət etdiyi hədisi göstərmək olar: «Peyğəmbər salavatullah dövründə bərk quraqlıq baş verir. Cümə günü Allahın salavatı və salamı olmuş minbərə xütbə oxumağa qalxarkən bir bədəvi (köçəri –tərc.) ərəb minbərlə üzbəüz qapıdan içəri girir və hökm verilən yerə yönəlir. Peyğəmbər (s.s)m qalxıb onu qarşılayır. Köçəri ərəb deyir: «Ya Rəsulullah! Mal-dövlət, ailə-uşaq, mal-qara, qoyun-quzu əldən gedir. Allaha dua et ki, bizə yağış yağdırsın. Salavatullah (Peyğəmbər – tərc.) əllərini qaldırdı, hətta qoltuqlarının altının ağı göründü və dedi: «Ilahi! Bizə yağış yağdır! Bizə yağış yağdır! Bizə yağış yağdır!» Adamlar da əllərini qaldırıb onunla birlikdə dua etdilər. Rəvayətdə Ənəs deyir: «Səma şüşə kimi idi. Onun arxasından buludlar bir-bir çıxıb diş kimi düzüldü. Buludlar səmanın mətkəzinə yığışdıqdan sonra yağış yağdı. Nəfsim əlində olana (Allaha – tərc.) and olsun, o buludları elə düzdü ki, elə bil bunlar dağlar idi. Peyğəmbər salavatullah o qədər minbərdə qalıb dua etdi ki, mən yağış damcılarının onun saqqalından süzülüb düşdüyünü gördüm (Rəvayətdə həmçinin deyilir: «Külək qalxdı, buludlar ətrafa səpələndi. Sonradan bir yerə yığışdı, səmanın ağzı açıldı və ordan gur su axmağa başladı. Peyğəmbər salavatullah minbərdən aşağı düşdü və namaz qıldı. Məsciddən çıxıb evə gedənəcən bərk islandıq. Bu gün, sabah, o biri gün və gələn həftəyədək aramsız yağış yağdı. Şəhərin arxları daşdı. Allaha and olsun, altı gün biz günəşi görə bilmədik»). Bir həftə keçəndən sonra elə həmin qapıdan bir kişi içəri girdi. Peyğəmbər (s.s.) xütbə oxumaq üçün minbərə qalxırdı. O, kişini qarşıladı. Kişi dedi: «Ya Rəsulullah! Evlər dağılır, yollar bağlanır, mal-qaranı su .rır, arxlar aşıb-daşır, mülklərimiz suda batır. Allaha dua et ki, yağışı saxlasın». Peyğəmbər (s.s) gülümsədi, əlini qaldırıb dedi: «Ilahi, ətrafımıza, üstümüzə yox, Ilahi, dağların, təpələrin, torpaqların və qumların üstünə, vadilərin içinə və ağacların yarpaqlarına tök yağışı!» O, əlini buludlara tərəf uzadan kimi onlar dağıldı və səmanın ortasında açıq havadan bir dairə əmələ gəldi. Mən Mədinənin ətrafında həm sağa, həm də sola səpələnən buludlara baxdım. Elə bil Mədinənin üstündən pərdə açıldı. Ətrafımıza yağırdı, şəhərə bir damcı belə düşmürdü. Bayıra çıxıb (günəşli) havada gəzdik. Allah adamlara Allahın ən gözəl salavatı və salamı olmuş Peyğəmbərinin kəramətini və onun duasına cavab verdiyini nümayiş etdirirdi. Bir ay ərzində vadilərə yağış yağdı. O tərəflərdən yalnız atla gəlmək mümkün idi» (əl-Buxarı, «Müxtəsərim»: 224-226. 497. № 933-cü hədis, Səhih Muslim, № 897-cш hədis). Ənəs ibn Malik (Allah ondan razı olsun!) bu rəvayəti verir: «Ömər ibn Xəttab (Allah ondan razı olsun!) quraqlıq baş verəndə Abbas ibn Əbdülmüttəlibə üz tutub yağış yağması üçün dua etməsini istəyib demişdir: «Ilahi, biz Sənə Peyğəmbərimiz (s.s) vasitəsilə təvəssül edirdik, bizə yağış göndərirdin. Indi isə Sənə Peyğəmbərimizin əmisi vasitəsilə təvəssül edirik. Bununla biz Peyğəmbərimizin (s.s) özünü nəzərdə tutmuş oluruq. Biz ondan dua etməyi tələb edir və onun duası ilə Allaha yaxınlaşırıq. Indi isə Peyğəmbər (s.s) rəhmətə getmişdir və bizim üçün dua edə bilməz. Biz Peyğəmbərimizin əmisi Abbasa üz tutub bizim üçün dua etməsini istədik» (Buxarı, 2/397; Ibn Sədi, «Təbəqat», 4/28-29; Buxarı, «Müxtəsərim», 536). Digər rəvayət: “Peyğəmbərin (s.s.) tanınmış ardıcıllarından olan Səlim ibn Amir Xəbairiyə səhih istinadla bu rəvayəti verir: «Quraqlıq düşəndə Müaviyyə ibn Əbu Süfyan və Dəməşq sakinləri yağış duası etmək üçün küçəyə çıxdılar. Müaviyyə minbərə qalxıb dedi: «Yəzid ibn Əsvəd əl-Cürəşi haradadır? Onu çağırdılar. O adamların içindən keçib gəldi. Müaviyyə ona minbərə çıxmağı əmr etdi. O qalxıb Müaviyyənin qabağında oturdu. Müaviyyə dedi: «Ilahi, biz bu gün ən yaxşı və tanınmış adamımız vasitəsilə Səndən mərhəmət diləyirik. Ilahi, biz bu gün Səndən Yəzid ibn Əsvəd əl-Cürəşi vasitəsilə mərhəmət diləyirik. Ey Yəzid, əllərini Allaha sarı qaldır. O, əllərini qaldırdı, adamlar da əllərini qaldırdılar. Bir az keçmişdi ki, buludlar qərb tərəfdə ağızda diş kimi yan-yana düzüldü. Külək onları coşdurdu. Elə bir yağış yağdı ki, adamlar çox çətinliklə evlərinə çata bildilər.» (Hafiz Əsqalani, «Isabə», 3/634; Əbu Zərə Dəməşqi və Yaqub ibn Süfyan, «Tarix». Səlim ibn Amirdən səhih istinadlıdır).

3. Saleh əməllərlə Allaha təvəssül etmək. Mağara dostlarının hekayəsinin mətni, bu növ təvəssüllərdəndir. Onlardan hər biri etmiş olduğu saleh bir əməllə Allaha təvəssül etmişdi və Allah dualarına cavab vermişdi. (Buxari, 3279). Təbarəkə və təalanın bu kəlamı deyiləni sübut edir: “O bəndələr ki: “Ey Rəbbimiz, biz həqiqətən (Sənə) iman gətirmişik, günahlarımızı bağışlayıb bizi cəhənnəm əzabından qoru!” – deyirlər.” (Ali-İmran 16). “Ey Rəbbimiz! Həqiqətən, biz: “Rəbbinizə inanın!” – deyə imana tərəf çağıran bir kimsənin çağırışını eşidib Sənə iman gətirdik. Ey Rəbbimiz! İndi günahlarımızı bizə bağışla, təqsirlərimizdən keç (böyük günahlarımızı bağışla, kiçik günahlarımızın üstünü ört) və canımızı yaxşı əməl sahibləri ilə bir yerdə al !” (Ali-İmran 193). Allah sübhanəhu və taalə bizə əməlin yaxşı, yəni sünnəyə müvafiq olmasını buyurur. O, həmçinin buyurur ki, bu əməl sahibi yalnız Allaha məxsus etməli, başqasını nəzərdə tutmamalıdır. Mə əs salam.

Изменено 21 декабря, 2007 пользователем ABDULAZİZ222

[ABDULAZİZ222]

Nəbinin – Aleyhissəlatu vəssəlam – qəbrindən şəfaət istəməklə bağlı Hənbəli fəqihlərindən Bəhuti “Şərəfli Qəbri ziyarət edənin nə deyəcəyi haqda” belə söylədi:

اللهم إنك قلت وقولك الحق { ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم جاءوك فاستغفروا الله واستغفر لهم الرسول لوجدوا الله توابا رحيما } وقد أتيتك مستغفرا من ذنوبي مستشفعا بك إلى ربك فأسألك يا رب أن توجب لي المغفرة كما أوجبتها لمن آتاه في حياته .

“Allahım həqiqətən sən buyurdun, sənin sözün haqdır: “Əgər onlar nəfslərinə zülm etdikləri zaman, sənin yanına gəlib Allahdan bağışlanma diləsəydilər və rəsul da onlar üçün bağışlanma diləsəydi, Allahı tövbələri qəbul edən, mərhəmətli olaraq görərdilər.”Sənin yanına günahlarımdan istiğfar edərək gəlmişəm! Rəbbin yanında mənim üçün şəfaət et.

Ya Rəb! Səndən, sağlığında onun yanına gələn kimsəyə cavab verdiyin kimi, mənə bağışlanma ilə cavab verməni istəyirəm.”

Qaynaq: Bəhuti: Kəşşəfəl Qina anil İqna: 2/516

Qeyd: Mənsur bin Yunus bin İdris Əl Bəhuti. (1000-1051 hicri: 1591-1641 miladi)

Zirikli “Əl Alam” da deyir: O əsrində Misirdə Hənbəli məzhəbinin şeyxi idi.(7/307) Xüsusilə fiqhdə böyük şərh çalışmaları vardır. Sitat gətirdiyimiz əsər də Hicavinin “Əl İqna” kitabının şərhidir.

Əs salamu aleykum. Əziz “volk” mənim üçün bu cür hekayətlər və İmam Əhmədin fiqhi Hüccət deyil. Çünki əgər ölü insanları ilə vasitə tutmaq olsa idi Allah rəsulu (s.ə.s) dualarında peyğəmbərləri vasitə tutardı və bu məsələ ilə bağlı Quran və sünnədə konkret açıqlanardı. Mənə Quran və sunnədən dəlil gətir ki, Allah rəsulu (s.ə.s) dualarında İbrahimi (ə) vasitə tutardı. Mən də sənin ilə burda razılaşım. Çünki mənim üçün Hüccət Allah və rəsuludur. Mə əs salam.

[ABDULAZİZ222]

Əbu Hüreyrə deyir ki, Peyğəmbər (s) dedi: “Sizdən qabaq yaşayan yəhudilər arasında helələri var idi ki, onlara vəhy gəlirdi, ona baxmayaraq ki, onlar peyğəmbər deyildilər. Mənim də ümmətimdə eləsi varsa bu Ömərdir.” O ilham Ömərə hardan və kimdən gəlir? Siz çox yalan danışırsız, ozü də utanmadan. Əbu Hüreyrə deyir ki, peyğəmbər dedi: Ömər vəhy ya ilham (fərqi yoxdur) alır. Nəyə əsasən siz “Peyğəmbər olmadığı halda” deyirsiz? Peyğəmbər bunu öləndən sonar deyib ya peyğəmbər səfərdə olanda Ömər onun yerinə vəhyləri qəbul edirdi?

Əs salamu aleykum və rahmətullahi təalə. Əziz “al-Fath” qardaş sən vəhy ilə ilham gəlməyi eyni tərzdə fikirləşmə. Mən sənin qeyd etdiyin hədisi açıqlayacağam. Ömər ibn Xəttaba Cəbrail (ə) vasitəsi ilə vəhy gəlməyib. Sən de görüm Şair deyir ki: “Mənə ilham gəlməsə mən şer yaza bilmərəm” indi nə deyirsən əziz “al-Fath” qardaş şairə Allah tərəfdən Cəbrail (ə) vasitəsi ilə vəhy gəlir? Təbii ki, yox. Həmçinində Ömər ibn Xəttaba ilham gəlirdi O, öz fikrini Allah rəsuluna (s.ə.s) bildirirdi. Bu məsələ ilə bağlı sübut etmək üçün bir neçə sitat gətirim. “Ömər ibn Xəttab (r.a.) rəvayət edir ki, «Mən üç ayədə – İbrahimin (ə.) məqamı, hicab və Bədr əsirləri haqqında olan ayələrdə Rəbbinə müvafiq oldum». (Səhih Müslim», 15/162, 6156-cı hədis). “(Ey mö‘minlər!) İbrahimin durduğu yeri özünüzə namazgah edin!.” (Bəqərə, 125).Ömər (r.a.) Allah rəsuluna (s.ə.s) müraciət edərək: «Ey Allahın elçisi! Bəlkə, zövcələrinə hicab geyinməyi əmr edəsən?» – deyə təklif etdikdə, Allah təala bu ayəni nazil etdi: “Onlardan (Peyğəmbərin (s.a.s.) zövcələrindən) bir şey soruşduqda, (evlərinə daxil olmadan) pərdə arxasından soruşun. Bu həm sizin, həm də onların ürəklərinə daha çox təmizlik bəxş edər” (Əhzab, 53). (Buxari; Təfsirəl-Quran 33-cü surəsi).

Ömər ibn Xəttab (r.a.): «Allahım, şərabın hökmünü bizə açıq-aydın bəyan et!» – deyə dua etdikdə, Uca Allah bu ayəni nazil etdi: «(Ey Məhəmməd!) Səndən içki və qumar (meysir) haqqında sual edənlərə söylə: "Onlarda həm böyük günah, həm də insanlar üçün mənfəət vardır. Lakin günahları mənfəətlərindən daha böyükdür"» (Bəqərə, 219). Ömər (r.a.) yenə: «Allahım, şərabın hökmünü bizə açıq-aydın bəyan et!» – deyə dua etdikdə, Uca Allah bu ayəni nazil etdi: «Ey iman gətirənlər! Sərxoş ikən nə dediyinizi anlamayana qədər, cünub olduğunuz halda qüsl edənədək namaza (namaz qılınan yerə) yaxınlaşmayın!» (Nisa, 43). Ömər (r.a.) bir daha: «Allahım, şərabın hökmünü bizə açıq-aydın bəyan et!» – deyə dua etdikdə, Uca Allah bu ayələri nazil etdi: «Ey iman gətirənlər! Şərab (içki) da, qumar da, bütlər də, fal oxlarıda şeytanın əməlindən olan murdar bir şeydir. Bunlardan çəkinin ki, bəlkə nicat t.sınız! Şübhəsiz ki, şeytan içki və qumarla aranıza ədavət və kin salmaq, sizi Allahı yada salmaqdan və namaz qılmaqdan ayırmaq istər. Artıq bu işə son qoyacaqsınızmı?» (Maidə, 90-91). Bunu eşidən Ömər (r.a.): «Son qoyduq, son qoyduq» – deyə təkrar etdi. (Tirmizi, Təfsirəl-Quran. s. 5, Hadis №: 3049). Mə əs salam,