Ordan-burdan

[Эда F]

Hər uçanı quş bilmə, gəl

Quş başqadır, böcək başqa.

 

 

 

 

 

 

Когда-нибудь я всё пойму.....остепенюсь...

[Эда F]

Serxoş köpükler ….

               

     və onların acı məzhəkəsi

 

 

 

 

 

Köpüklər, köpücüklər…..İnsanın ümıdləri də belədir. Üzə gəlir, şişir, böyüyür, qabarır, qabarır, sonra birdən  BUM!....partlayıb yox olur. Qalırsan baxa-baxa.

 

Bir dəfə yaranmışın bir dəfə də sonu yetişir. Köpüklərin ömrü çox qısadır. Bəzi insanların həyatı onlardan da qısa. Doğulan kimi gözünü yuman körpənin nə günahı varmış?

 

Köpük nədi ki, insanın həyatına təlatümlər salsın, fırtınalar qoparsın və arabir (ya tez-tez) hərlənib-fırlanıb da beyninə soxulmaq cəsarətinə yiyələnsin?......!!........?

 

Köpük  -  şişib də partlayan bir nazik sabun qabarcığı nədi ki, həyatımızın sonrakı gedişatını dəyişmək imkanında bulunsun?

 

Həyatda köpük qədər  (ondan da artıq)  mənasız  çox şeylər var. Bir dəfə yol verdiyimiz səhvin niyə ömür boyu cəzasını çəkməliyik?... O səhvi sabun köpüyü kimi barmağımla sıyırıb divara yaxa biləcək qədər güclüyəm mən. Niyə bəs etmirəm? Maraqlıdı….

 

Asanmış təvazökarlıq, amma lüzum yox, onsuz da keçinirəm.

 

…………………………

 

Özünə ilğımlardan Büsutun qurmuş ilahi mələk!

 

Məhəbbətin cəhənnəmlər diyarının tam civarında. Darvaza bağlanıb, hisslərin qalıb eşikdə.

 

Nəyin təlaşındasan?? Hansı daha lal, sükuta bələnmiş, ölümlə öpüşən uçurulmamış talelərin?

 

Lütfən boşla …..və başla. 

 

 

 

12-nin köpüklərdən zəhləsi gedirdi. O balaca olanda anası onu kirli paltarları yuduğu böyük bir tasda boğmaq istəmişdi. Tas paltarlar, çirkli su və suyun üzündə qabarıb dayanmış yüzlərlə sabun köpüyü ilə dolu idi. Bu köpüklər çöldə, günəş şüaları altında rəngdən-rəngə boyanıb, bərq vurur, şişib partlayırdılar. Anası isə paltarları evdə yuyurdu. Onlar çox  kasıb idilər və qadın qonşular üçün paltar yumaqla balalarına çörək pulu qazanırdı. Bu komanın miskin mənzərəsindən sabun köpüyü riqqətə gəlmirdi ki, bir bərq də vura. Elə sadəcə öləziyib qalırdı. O vaxt 12 balaca, dəcəl, burnu fırtıqlı qızcığaz idi. Özü üçün bir adam idi, anası üçün isə sadəcə 14 dənədən 12-cisi. Uşaqlara ad qoyulmamışdı, onların hərəsinin öz sıra nömrəsi vardı. Bizim qəhrəmanı da 12 deyə çağırırdılar. Onun ən çox xoşladığı məşğuliyyət  anasının  ayaqlarına dolaşıb, şapalaq yemək idi. Və belə dolaşmaların birində 14 əcinnəyə (özü belə deyərdi) sahib olan qaqın dözmür və bizim 12-nin saçlarından yapışıb, başını tasa, köpüklü suyun içinə salır.  Anası suya müxtəlif ağardıcı məhlullar tökürdü. Onlar ucuz  və keyfiyyətsiz  idilər. Qadının əlləri bu məhlullardan dağım-dağım olurdu. Və bu zir-zibilin beyinə xüsusi opiat təsiri olurdu, çox güman ki. Çünki bu sudan udmuş qızcığazda sonra qəribə qallyusinogen əlamətlər başlamışdı. Bu hadisə 12-nin yaddaşında silinməz iz buraxmışdı. Odu-budu bədbəxt qız köpük görəndə elə bil öz ölümünü görürdü. Bir tərəfdən ölümdən qorxur, digər tərəfdən o qəribə vəziyyəti bir də yaşamaq istəyirdi.

 

Sabun qabarcıqları onun üçün qadağa bir mövzu idi. Bu  “heç nə”  səviyyəsində gördüyümüz köpücüklər 12-nin həyatında əlahiddə rol oynayırdı. Məhz köpüklər, bu şişkin, mənasız, içi boş heçnələr ona həyatının bütövlükdə onlar kimi bir  heç nə olduğunu sübut etmişdi. Məhz başı ilə onların talesiz dünyasına baş vuranda anlamışdı ki, bir  HEÇ NƏdir  və bu dünyanın üstü ilə irəliləməsə heç kəsin vecinə də olmayacaq. Onda özü üçün ölmüşdü. Ona avara əyyaşa, kobud, söyüngən arvadbaza ərə getməyi təklif edəndə də heç fikirləşmədən razılıq vermişdi. Bu əyyaşın özü kimi axmaq, əxlaqsız və daim sərxoş, üst-başlarının kiri-çirki adama gələn dostlarından aldığı istənilən intim təkliflərə də heç fikirləşmədən razı olurdu. Niyə də axı razı olmamalıydı ki? Niyə və nəyi fikirləşməliydi?  Onun həyatı köpükcük idi….köpükcük üçün isə fikirləşməyə dəyməzdi.

 

12 çox gözəgəlimli qadın idi. Ağappaq əndamı, gözəl biçimli ayaqları, dik döşləri və yumru ombaları qoymurdu bir kişi onun yanından laqeyd ötüşə. Upuzun xurmayı saçları kürəyində qıvrılıb açılır, büzdümübə qədər enirdi. Gözlərinin isə çox qəribə rəngi vardı.

 

İndi, bu şıltaq payız gecəsində o, pabdadır. Çirkli, divarına mənhus iylər hopmuş şüşəsiz-pəncərəsiz əyyaşlar ocağında. Burada tək-tük qadınlara da rast gəlmək olur, amma əsasən kişilər yığışır bura. Ya ətraf tikintilərdə işləyən qara fəhlələr, ya da işsiz-gücsüz avara tüfeylilər. Ərinin vaxtını keçirdiyi əsas məkan. Oturub 12. Taxra sınıq masa arxasında oturub, ərinin dostları ilə kart oynayır. Kartı pula oynayır. Ona pul lazımdır. Ağlı bu sərxoş axmaqlardan daha iti işləyir və bəzi firildaqlar üzrə mahir ustadır. Həyat özü ona hər şeyi öyrədib. ……Az qoyub çox götürməyi….. O, udmalıdır. Mütləq udmalıdır və evə pul aparmalıdır.  Yenə masanın altında hansısa axmaq ayaqlarına sürtüşməkdə…..Bəzən 2-3 tərəfdən  toxunurdular ona, onda 12 ayaqlarını çəkib, onların stolun altında qovuşmalarına, bu gic sarsaqlara ürəkdən o ki var, gülürdü.

 

 

 

 

[Эда F]

                                                          ( ardı )

 

 

Onunla çox qaba hərəkət edirdilər və öz sərt davranışlarından cuşa gəlib hırıldaşırdılar. 12 bu axmaqların lal olmasını istərdi. İstərdi ki, onların boş, mənasız, şit sözlərini, zarafat və lətifələrini eşitməsin…..ya da özünün kar olmasını……

 

O udmalıydı. Mütləq….Uduzmağa ixtiyarı yox idi.

 

O oynayırdı. Artıq gecə yarıdan keçmişdi. Eşikdə isə yağış yağırdı.

 

Uşağı can üstədir. Həkim lazımdır.  Əri evi dolaşır. Arvadını gözləyir əbləh. O evə gələn kimi  qazandıqlarını tutub alacaq əlindən. Həkimin pulunu üstünə atıb (dərmanlara pul çatmayacaq onsuz da), yerdə qalanını götürüb üz tutacaq həmən o paba, bayaq qadınının ayaqlarına sürtüşən dostları ilə qumar oynamağa və sərxoşluq etməyə. Yox, hərgah qadın evə az pulla dönsəydi, ərinin sözü ilə  “əliboş” (uduzmasından heç söhbət belə getmirdi. 12 o cür zəngin təcrübə ilə heç vaxt uduzmurdu).....onda  vaveyla!.......əzişdirilib, qolu-qabırğası sıvrılmış halda yenə göndəriləcəkdi, bu dəfə başqa ünvana. 12 isə istəmirdi başqa ünvana.

 

Bu şəhərdə çox iyrənc bir yer vardı – kirli, ucuz, yöndəmsiz bir priton, əxlaqsızlıq yuvası. Dəhşətli bir yer idi və həmən bu məkanın sahibəsi – bığlı, bayağı, pozğun, üzü ət xalları ilə dolu şişman eybəcər qadın onun sarsaq ərinin yaxın rəfiqəsi idi. Onun 12-dən çox xoşu gəlirdi  və dönə-dönə kişiyə demişdi: “sən onu bura göndərsən, dirəyin qızıldan olar, o qazanıb səni yaşadar, heç nədən korluq çəkməzsən”.  12 bütün bunları bilirdi. Ən birinci elə həmən sahibənin özünün  12-yə gözü düşmüşdü. İstəmirdi, iyrənirdi.....ona görə də var qüvvəsi ilə çalışırdı ki, udsun, müəyyən məbləği götürsün.....heç olmasa həkim pulu. Həkim dedikləri adam əslində veterinar idi.  Bu yoxsul fəhlə rayonunun həm pediatrı, həm terapevti, həm də qinekoloq və stomatoloqu idi. Savadsızın biri idi, amma hər sahədən azacıq başı çıxırdı. Bu ac, yoxsul qara camaat ücün isə böyük bilici idi.  Və o çox pul almazdı xəstələrindən. Hamının vəziyyətini başa düşürdü, cünki özü də onlar kimi kasıb idi.

 

Budur,oyun bitir. 12 istədiyi məbləği götürüb kətili kənara itələyir və ayağa qalxır. Yanındakı da qalxıb sərt hərəkətlə onun qolundan yapışır, ağzını qulağına dayayıb nəsə pıçıldayır ona, sonra sual dolu nəzərlərini qadının üzünə dikir. Qadın nifrətlə onun üzünə baxıb başı ilə razılıq işarəsi verir, dönüb bu iylənmiş pisliklər ocağından çıxır. Tərk edir buranı......başqa bir kirli-paslı ocağa, öz yurduna dönmək üçün. Eşikdə isə......eşikdə yağış havanı tam təmizləmiş, insanların pislik və əclaflıqlarını qabağına qatıb yuyub aparmış küçələrdən. Sərin havanı ciyərlərinə çəkir.....Yüngülcə başı gicəllənir, yüngülcə ürəyi bulanır. Elə yağışın altındaca bir ağac kötüyü tapıb oturur. Saçlarını yana darayıb sinəsini açır. Yağış sillələyir üzünü, sinəsini....ona xoşdur......sanki təmizlənmək, göylərin göz yaşında, bu saf kosmik suda çimmək istəyir......Qalxır, evinə doğru tələsir. Pulu çatdırmalıdır.

 

12  həmişə özünü ovundurmaq üçün nəsə tapırdı. O heç vaxt məyus olmurdu, heç vaxt. O bilirdi, bilirdi ki, evdə, ərindən gizli, mətbəxin bir küncündəki köhnə, sınıq-sökük divar şkafında yixarıdan ikinci ləmədə, arxada, köhnə, cəng atmış samovarın arxasında qara əskiyə bükülmüş çox qiymətli bir şey onu gözləyir. Ax,....bunu düşünəndə gözləri qıyılıb, axıb-gedir  - bir şüşə rom.

 

O bütün dərdini bu şüşədə boğurdu. Onu çox əzizləyirdi və  qənaətlə içirdi. Amma o qədər içirdi ki, unuda bilsin hər şeyi. İçkini ona bağışlamışdılar  və 12 üçün bu bir dünya sevincin özü idi. Əvvəllər özündən ayrılmaq istəyəndə bir tas götürüb içinə sabun atardı və anasının işlətdiyi məişət kimyəvi vasitələrindən tökərdi ora. Sonra əli ilə suyu qarışdırıb, köpük əmələ gələnə qədər gözlərdi və başını suya salıb azacıq udardı bu sudan. Keçmişinə qayıdardı, anasını xatırlardı....uşaqlığını. Tam o vaxtlar olduğu kimi qallyusinasiyalar başlardı, beyni dumanlanardı, yüngülcə başgicəllənmə, səntirlərdi..... əlləri əsməyə başlardı, tənəffüs tezləşərdi .....amma sonra....sonra özünü unudardı. İllyuzor, qallyusinator pozğunluqlar, eyforiya başlardı. Qəribə mənzərələr durardı gözünün qabağında. Ən çox gördüyü qəribə yun yorğan olardı. Bu yorğanın ölçüləri durmadan artardı. 12 ona əli ilə toxunardı və heç vaxt heç yerdə duymadığı bir yumşaqlıq hiss edərdi. Bulud yumşaqlığı. Sanki yorğan sadəcə bir qaz topası idi. Sonra bu yorğanı nəm-nazik bir iynənin bapbalaca gözündən keçırərdi, ipək parça kimi. Həqiqətən keçirərdi və keçirib qurtaranda ayaqları yerdən üzülərdi......uçar.......hey uçardı.......

 

Amma bu zir-zibil ona sonra çox pis təsir göstərərdi, müxtəlif anlaşılmaz ağrılar sarardı bədənini, uzun müddət özünə gələ bilməzdi. O vaxtlar hələ çağası da körpə idi. Başa düşürdü ki, belə halda uşağa süd vermək olmaz, amma uşaq kasıbçılıq nə olduğunu bilmirdi axı, elə hey qışqırırdı. Əri evdə olduğu zaman isə körpənin səsi çıxmamalıydı, ona görə bir dəfə ac saxlayanda, bir dəfə əmizdirərdi.

 

Sonra qonşuluqdakı yeniyetmələr  “uçmağın”  başqa yolunu öyrətdilər ona, daha asan və yüngül, və nəticə etibarilə onun üçün o qədər də ağrılı olmayan. Lazım olan şey  yapışqan idi, onu tapardı, başına  polietilen paket keçirib iynərdi ...toksikoman olduğundan tam bixəbər....

 

İndi artıq nə sərxoş sabun köpüklərinə, nə də yapışqana ehtiyac vardı. Dostu ona rom bağışlamışdı. Şüşə boşalanda əlindən gələni edəcək ki, yenə bağışlasınlar...Düzdür, içki ona uçucu və digər narkotiklərdən aldığını yaşatmasa da, hər halda aparırdı onu.....bu bəs idi ona.

 

                          ______________________________________

 

 

 

Həyat.......Həyatmı? Ya qaranlıq?....zirzəmi.....üfürüb keçirilmiş şamın tüstü dəmi?..

 

Yüksəliş ya geriyə hərəkət...ya üzü aşağı diyirlənmə?

 

Bir qismi üçün  HƏYAT, bir qismi üçün  həyat  ya  həyət...

 

Ümıdlərin dara, arzuların şişə çəkildiyi məqamlar həyat ifrazat istehsal edən  “yanaqcıqlara”  dönür.

 

Həyat....boş, mənasız........”heçnələr” burulğanı həyat.

Həyat – üç nöqtə

 

Ölüm səltənətinin qatil ilahələrinin qanadları çırpılmaqda və bu çırpılmadan törəyən şar ildırım....ani.....işarıb da öləziyən...... - həyat və son.

 

Bayağılığın ana xətti.

 

Kökslərdə çağlayan dağ çayı....bəndə salınmış su vəlvələsi.....daha kükrəmir. SUSdurulmuŞ !!

 

Xəbislik,  paxıllıq, cəhalət hökmranlığı.

Alışan, yanıb da qurtara bilməyən.

 

Təzəklə zərin fərqini qanmayan, yetimin əlindəkini çalıb aparan, siqaretinin külünü insan gözünə basıb söndürən zəlil nakəslərə at çapdıran  MEYDAN  -  Həyat! Busanmı sən?

 

 

Ehkamların kəllə-kəlləyə toqquşduğu, Qıl körpü qədər inamsız və əmanətəbənd dar keçidlərdə ümidlər öləziməkdə,....yeni qovğa əjdahaları və pərakəndəlik doğulmaqda....səni qaranlıq mağaralarda bələdçisiz-işıqsız buraxmaqda...

 

Həyat  --  ..............

 

 

 

[Эда F]

Старые письма

 

Когда-то люди писали друг другу бумажные письма. Писали порой по несколько дней, обдумывая и выверяя слова. Чувства и мысли были вполне осязаемыми на разлинованных тетрадных листках или серой писчей бумаге. Адресаты обычно бережно хранили письма. Тайный ящик стола, перебирание и чтение старых писем, особенно от возлюбленных, было ритуалом. Но угасали чувства, и неровные строчки корежились в пламени (это только рукописи не горят...). Но часто люди, привыкшие трепетно относиться к написанному слову, сохраняли архивы писем до конца жизни. Их потомки решали, как поступить дальше с историей на пожелтевшей бумаге: предать огню или бережно хранить. Хранить, пока письма сами не истлеют и не рассыплются...

 

 

Ön söz mənimki deyil. 

Эти слова не мои. Нагло стырила. Моё – нижеследующее.

[Эда F]

Heç vaxt göndərilməyəcək məktublar...

 

 

 

İnanırsan ki, sənə heç nə demək  istəmirəm artıq?!.... Sözlərim gedib, yerində nöqtələr qalıb. Özü də 3 yox, daha artıq sayda.   Gedəndə nidalarımla suallarımı da özü  ilə aparıb. İndi vergüllərin əlində əsir-yesirəm.

 

 

 

Sən!! Mənim acı gülüşümün şirin hədəfi!  Qulaq as......nöqtələrimə.

 

O gün sənə yazdığım məktubları qətlə yetirmək qərarına gəldim. Axşam idi. Heç kəs yox idi yanımda. Tək-tənha idim. Məktubları götürüb, sobaya yaxınlaşdım. Onu qaladım, gözlədim. Çırtıltı ilə yananda məktublari bir-bir atdım sobaya. Əcəb də elədim. Alova bürünmüş sənə ünvanlanmış sətirlər, məzmun....ləzzət elədi mənə. Kef aldım bu mənzərədən,...alov dilimlərinin rəqsindən. Alov bilirsən necə yalayır hecaları?....lap......özün bilirsən necə. Hələ çırtıltını demirəm. Dünyanın ən mistik və ürəyəyatan səsiymiş.

 

Belə...

 

Amma sonra bir axmaqlıq elədim. Ürəyim dözmədi. Mənim ürəyim çox yuxadı axı. Əlimi atıb salamat qalmış kağızları dartıb odun ağzından aldım. Üfləyə-üfləyə yerə atıb tapdalamağa başladım. Bir-ikisi qucağıma düşdü, idman kostyumumu yandırdı. Gicliyimi görürsən də... Barmaqlarımın da ucu yandı.  (Səndən adama xeyir gələr?). İndi əllərim pis gündədir. Heç manikür də edə bilmirəm. Öpmək istəsən, daha verməyəcəyəm sənə barmaqlarımı. Qal yana-yana.

 

Nə isə, sən onsuz da mənim yazdıqlarımı oxumursan. Ona görə çox yazmayım. Budur, xilas edə bildiyim şerlərim,  nəzm formasında məktublarım.....sənə ünvanlanmış,........çox qədim,........amma heç vaxt göndərilməmiş,......... oxunulmamış,.........yandırılmış, xilas edilmiş,........ikinci dəfə həyata qaytarılmış........və yenə də  göndərilməyəcək, açilmayacaq, oxunulmayacaq  bədbəxt məktublarım....

 

{ Nöqtəli yerlər yanmış demək. Ordakı sözlərin yerində közlər durur. Nöqtəli yerlərə çatanda  deyərsən: BİİİİİİİİİP.  Elə belə də deyərsən. Qorxma, incimərəm. Mən indi çox tolerantam. Heç kimdən incimirəm. Nə səndən, nə özümdən....ki, axmaqlıq edib, sənə məktub yazmışam. Nə öz əllərimdən....ki, ürəyimin sözünü aləmə bəyan edib, vərəqdə əbədiləşdirib, nə o əbədiyyəti yandıran sobadan, nə də barmaqlarımı tutan alovdan......heç nədən və heç kimdən incimirəm artıq. Mən ağıllı qızam }

 

 

Səməndər quşuydun, .................................

Gəlmə, gecəmi sənsiz başa vurmaq istərəm.

Lal sükutdan, şam-qəribandan ürəyim yaxılmaqda,

Gəldin, getmə, sənsizliyi divara çırpmaq istərəm.

 

Sahil idim, məni ümmanlarımdan ayırdın,

O dibsiz dəryalarımı geri istərəm.

..........................................

O sükut təlatümlərimin dövrün istərəm.

 

//////////////////////////////////////////

 

Yenə könül mülkümü viran eləməkdəsən,

Cəvahirat dünyamı tarmar eləməkdəsən.

Yat atın yalmanına, ............

Məni uzaqlara apar, igidim,

 

Qaldır oxu, nizəni, ..................

Düz ürəyimi nişan al, vur, ..........

De, ürəyin soyudumu?

De, ürəyin soyudumu?

De.........soyudumu?????

 

/////////////////////////////////////////////

 

Qayalarda mamırın solubdu mənsiz,

Taleyinə bir daş qoyulub mənsiz,

Niyə yaşayırsan, de niyə, mənsiz?

Al tüfəngi, çək çaxmağı, gicgahına vurar, vurar.

 

Hicranlı günlərim bir zillət sənsiz.

......................................

Biri gələr, görər məni, ağuşuna alar, qaçar.

 

Ağ örpəkli buludunam, gözlərimi silməmisən,

Müqəddəs qibləgahınam, ziyarətə gəlməmisən.

Axı mən dayağam sana, heç qədrimi bilməmisən,

Daim ağlar didələrim, hər günü qan saçar, saçar.

 

//////////////////////////////////////////////

 

Niyə lalələri bağrı qan qoydun?

Niyə sevgimizi beşikdə boğdun?

Yaşanmayan günlərdən nə tezcə doydun?

Məni zindanlarda məhbus edənim,

Məni məndən alan qısqanc sevgilim.

 

Ayağım altına yaraq atmısan

Mənəsə sursat yox, sevgin lazımdır.

Ürəyimi od közünə qatmısan

Haqqın var idimi? Cəlladım mənim,

.........................................................

 

 

Belə. Restavrasiyadan çıxmış məktublarım burda bitdi. Oxumadığına görə çox sağ ol. Onsuz da oxudun-oxumadın, nə fərq edəcək ki?!........ Sən elə həmənki  sənsən, mən də həmənki mən. Əlimə düşsəydin, sobaya lap yəqin sənin özünü atardım. Xilas eləməmək şərtilə. Barmaqlarıma heyfim gələrdi, yandırmaq istəməzdim onları.

Salamat qal.

 

 

[Эмир Эмиров]

                                                          ( ardı )

 

 

 

Həyat  --  ..............

 

 

 

 

Можно вопрос, Эда? Почему у этого сердца красный оттенок? Его били?.) 

Изменено 16 октября, 2013 пользователем Maestro

[Эда F]

Можно вопрос, Эда? Почему у этого сердца красный оттенок? Его били?.) 

 

Шлепали легонько...Причину не спрашивай, не знаю ). 

 

Есть еще одна версия:  Термо-условия окружающей среды довели сердце до "красноты". Понимай в широком смысле. Пузыри виноваты......аж нестерпимо горячие...

 

ПС. Читай текст. Там простым языком написано. Это не эссе. Поймешь всё.

[Эда F]

Мой апостериори догмат  --  НЕ ТОРОПИСЬ!  (А то успеешь). Жизнь один раз дается. Нечего проводить его в суматошной гонке на выживание. Когда  я уйду, земная кора мой сумасшедший бег со всех ног помнить не будет. А в моей кармической памяти останется ненужная суета сует.

 

Торопиться не надо...Всё равно, чему быть, тому не миновать. А что не предусмотрено для тебя небесной администрацией, того и не будет никогда, хоть в лепешку расшибись.

 

Изменено 21 сентября, 2013 пользователем Эда F

[Maestro]

 

 

Торопиться не надо...Всё равно, чему быть, тому не миновать. А что не предусмотрено для тебя небесной администрацией, того и не будет никогда, хоть в лепешку расшибись.

 

 

 

под цвет подошло....

Изменено 21 сентября, 2013 пользователем Maestro

[Эда F]

Ты меня потерял

Не надо слов, итак все ясно.

Не надо слов, все так напрасно.

Не надо слов, молчи...

Смотри в мои глаза и уходи.

 

Уходи с осенними дождями,

забери их грусть.

Уходи с последними лучами солнца,

не держи любовь.

Уходи вслед за закатом,

забери с собой печаль.

И не возвращайся...

Мне ничего не жаль.

 

Осень постучала в дверь,

я открыла...

И теперь я с ней.

[Maestro]

Как хорошо, когда люди –
Люди.
Не покемоны, не гоблины и не 
смешарики.
Как хорошо, когда люди
Любят
Ближних и дальних (без разницы) на нашем
Шарике.
Утром замесит для всех свое тесто
Пекарь,
Вылечит сердце больное любому
Лекарь,
Самые  модные  платья  швея  нам 
сострочит,
Сделают жизнь нашу лучше  профессии
прочие 
И  на трамвае прокатит и ближних и дальних 
Водитель
Без пререканий и даже без ссор, в тесноте не
в обиде.
Как хорошо, когда люди в метро и на
улице
Все улыбаются, шутят и даже
целуются.
И ни к чему меж людей утверждать церемонии.
Нужен один лишь закон на Земле –
«О любви и гармонии».

[Эда F]

 Kimem  men?

 

 

 

 

 

Kiməm, kiməm, kiməm?

 

Kimliyimi çoxmu bilmək istədin?

 

Qulaqları həsrət qoyan səs. Gözləri yollarda qoyan surət.

Dərdli qadınların tamarzı qaldığı bir ağız hönkürtü.

Kişi məclislərində bir qüllab qəlyan, bir sümürtü siqaret.

Körpələrçün ana döşü.

Qocaların boğazını yaşlayacaq  2 damla ürək cövhəri.

Səhra sərgəştəsinin hər şeyini keçməyə hazır olduğu bir içim su.

 

 

Kiməm mən?

 

Məclisdə, toyda-mağarda, səsin-küyün içində, əhvalın yaxşı olanda, keyfin 150 - nən gedəndə axtarma məni. Günahdır.

 

Təkliyində axtar məni. Orda taparsan. Siqaretini yandır. Külünü masanın üstünə səpələ. Qonşudan gələn çarpayı cırıltısına qulaq kəsilmə. Sənlik deyil o. Ordakı tənha cütləşib artıq və sən onun heç yadına da düşmürsən. Sənsə təksən, tənha. Sən və qənşərindəki bahalı siqaretin külü. Məni o küllükdə də axtara bilərsən.

 

İçkin hanı bəs? Süz! İç! Axıra qədər yox. Saxla bir az. Bax o badənin dibindəki bir qurtum romdayam mən. Gözlərini yum və xatirələrə dal. Xatirələr nə tüstüyə qoşulub gedəndi, nə badə dibində batan.

 

                                          ______________________________                       

 

 

Ulduzam deyim, yalnız sənin üçün yanıram. Başını qaldır, sayrışan ulduzlara nəzər sal. Məni yüzlərin, minlərin içindən sezə bilməsən, sənin qiymətin bir heçdir mənimçün.

 

Busəyəm, dodaqlarına qonaram. Sənin dodaqlarına. Klişeyə çevrilib kilidləyərəm dodaqlarını.....ki, heç kimlə dodaq-dodağa öpüşə bilməyəsən.

 

Hə, elədir. Qısqancın biriyəm. Mənim olan yalnız mənimdir. Bir kimsəylə paylaşmam. Mənim olmayan bir kisədir, ağzını açıb, bölüşürəm hər yoldan ötənlə.

 

Qadın qısqanc olmasın gərək. Çox alçaldır bizləri....

 

Nahaq rast gəldim sənə, çox nahaq.

Nahaq münasibətini bildirdin mənə.

Nahaq mənimçün mahnılar qoydun, nahaq məktublarımı cavabsız buraxdın.

Xoşbəxt olmadığını da gərək deməyəydin mənə...

Və nahaq qisqanmağa başladın....

 

Lazım idimi mənə bu?

Ax, qayıdaq, qayıdaq......

 

Mən kiməm?

Xəncər. Arxası da kəsir, qabağı da.

Yatağındakı pərqu qumaş.

Mən hafizəyəm. Məni silmək istərlər beyinlərdən, amma nəticəsiz. Mən arzuya çevrilib,  ürəklərə köçərəm. Silinməm. Yenə də varam!

 

 

Mən bir gizli aləməm ki, sevgilərdir açarım,

Bir oynaq bülbüləm, bir sönməz ulduz....

Bir susmaz duyğuyam. Ürəkləri gəzərəm,

Bir solmaz yarpağam, çiçəkləri bəzərəm....

Axar sular bulansın, dayansın......*

 

 

Mən bir qovğalı afətəm ki, cilvəsindən can bezar.

Niyə belə etdin?

Çox bəsitsən.....

 

Yanıqlı kamanın, qəmli neyinəm

Piyalənə axan şəffaf meyinəm.**

 

Niyə belə etdin?  Mən sənə qarşı etməzdim. Əsirgəməzdim səndən heç nə.

 

Şahların altun dolu kaşanəsini sənə istərəm. Qoy sənin olsun.

Şərqin sirli-sovlu aypara dünyası da sənin, butaların sirri də.

Səma qübbəsi də.....göylərin tağı, buludların göz yaşı da.

 

Əslində məhəbbətinə bələdəm. Dünyalara sığmayan  AC məhəbbətinə. Və o boyda  hissləri düyüyüb, sıxıb, ürəyinin ən uzaq küncünə necə dürtüşdürdüyünə heyranam. Sən öz hisslərini basdırmaqdaykən, mənim həyat mülkümün pəncərələri sənin buz hənirtindən dondu.....sırsıra bağladı,......indi isti nəfəs gərəkdir ki, əridə o buzu.

 

Əlqərəz.

 

Səni pozub, təzədən yazmaq istərdim, kiab kimi, roman kimi. Yazanda bəzi səhifələri cırıb atardım. O səhifələrdə ki, sənin qəddar sifətlərin cəmləşib. Təzədən yazdığım – mənim görmək istədiyim  SƏN  olardın. Məni başa düşən  Sən.

 

Əlvida demirəm sənə. Xudahafiz. O biri dünyada görüşənədək. Əgər gəlib məni tapmasan, özüm axtarıb səni tapacam. Tapıb, bir də öldürəcəm və ikinci ölümündən sonra daha mənə lazım olmayacaqsan.

 

                                           __________________________

 

 

Xoş xatirələrimi yadıma salanda ayağım yerdən üzülür, qalıram çəkisizlikdə. Bəzən düşünürəm: qocalıram yəni??.....Niyə belə tez-tez başladım keçmişlərə qayıtmağa? Niyə xatirələrim məni rahat buraxmır, qoymur onları bir zirzəmiyə atım, ağzını da qıfıllayım?

 

 

                                                        (1-ci hissənin sonu)

 

 

[Эда F]

                                                                               (2-ci hissə)

 

 

Həyatın qara qəpik məzənnəsini, cənabi-Əzrayılın gözlə qaş arasında bardaş qurub oturduğunu ən cod vəziyyətlərə düşəndə anlayırsan. Belə axmaq, bəzən gülünc və mənasız, bəzən qorxulu və təhlükəli vəziyyətlər az olmayıb.

 

• Çayda huşumu itirib  boğulanda. Balta kimi kəsən lilli, çirkab suyun (aramsız yağışlar yağırdı)  soyuğu yadımdadır hələ də.

 

• Bağda od tutub alışan mətbəxdə bağlı qapı arxasında qalanda.

 

• Dağ boyu qıvrılan cığırla aşağı, meşəyə enəndə. Başımızın üstündən şəlalə axıb tökülürdü, biz suyun altından keçirdik. Bumbuz damlalar isladırdı bizi tamam, cığr da yaş və sürüşkən idi. Şəlaləni və dağın  “bazburutunu”  görəndə birinci mən ayaqlarımı yerə dirədim ki, öldürsəz də məni, aşağı düşən deyiləm. Siz düşün, mən burda, kötüyün üstündə oturub sızə baxacam. Razı olmadılar, çünki bizə dağətəyi lazım idi, ordan başqa yerə getməliydik.

Biz çox idik və aramızda At Balaxanım dediyimiz bir Zara vardı. Başa düşmək olmurdu, oğlandı, qızdı, aralıq cinsdi nədi. Birinci o düşdü. Və yolda ayaq saxlayıb, ən təhlükəli yerləri bizə göstərdi. Cığırı vəhşi qəbilələrin adamları kimi kişnəyə-kişnəyə düşürdü və sürətlə. Bircə başının lələkləri çatmırdı, bir də boynundan asılacaq sümük. Mərkamudun heç nədən qorxusu yox idi. O aşağı çatanda beysbolkasını çıxarıb yellədi və qışqırmağa başladı:  Elik, kişisən gəl!

 

Elikçün Zaranın ürəyi gedirdi. Oğlanınsa onu görən gözü yox idi. Zaranın vecinə də deyildi bu. Yazıq Elik rəng alıb-rəng verdi. Çağırışı cavabsız qoya bilməzdı. Biz də həyasız baxışlarımızı onun üzünə dikmişdik. Kimi pıçıldaşır, kimi pıqqıldaşırdı. Mənimsə ona yazığım gəlirdi. (Mənim, ümumiyyətlə, hamıya yazığım gəlir). Elik  bütün cəsarətini toplayıb, enməyə başladı. O aşağı çatanda hamı dərindən nəfəs aldı. Çox həyəcanlı idik, qorxurduq onunçun.

 

Sonra oğlanları çığır boyu düzdük, ən təhlükəli sürüşkən yerlərə. Qızlar bir-bir yamacı enməyə başladı. Həmən o təhlükəli yerlərdən birinə çatmağa 2-3 m. qalmış mənim ayaşım sürüşdü və artıq  eniş boyunca bütün oyuqları-çıxıqları, daş-qənbərləri başımla saymağa hazırlaşırdım ki, (sərbəst uçuşda)  özümü güclü qollar arasında gördüm. Zənci qolları. Mənə ən yaxın sürüşkən punktda zənci tələbə dayanmışdı. Mənim yıxıldığımı görüncə, mənə qarşı qaçdımı, uçdumu, bilmirəm. Bir də onu bilirəm ki, onun ani, işıq sürətli reaksiyası və şişman əzələli qolları olmasaydı, mən, yəqin ki, indi həyatda deyildim. Bir də məni qucağına alanda onun öz müvazinətini itirdiyi yadımdadır. Bir müddət səntirlədik onunla, sonra amma bacardı. Həm özünü, həm də məni saxlamağı bacardı. Hələ o basabasda imkan tapıb qulağıma oxudu da:  Pretty girl.

 

• 3 litr qan itirəndə. Və yenə də o axmaq sakitlik çulğamışdı məni. Nədənsə mən həyatla ölüm arasında asılanda son dərəcə sakit oluram. Sanki nəyinsə bitəcəyinə sevinirəm.

 

• Yaxın bir dostum gözümün qabağında tonqala düşüb yananda. Biz tonqalın  üstündən atılıb əylənirdik. Közün üstündən sayılmırdı. Gərək alçaq, amma yanar alovu keçəydin. .... Dəri necə yanarmış, ilahi.....Biz onunla nə edəcəyimizi bilmirdik. Caya saldıq onu, yanğısını söndürmək üçün. Sonra böyük çətinliklə maşın tapıb (gecə idi), şəhərə göndərdik. Əlbəttə ki, mən getdim onunla və yol boyu hər dəfə halı xarab olanda, mən ölüb-dirildim.

“Ölümün qiymətini ölülərdən sor”. Ona bir addım yaxın olunca anlayırsan, nəymış bu.

 

Nifrət elədim, bilirsənmi nəyə?

“Düşünən bir beynin bir torpaq olmasına”.  2 saniyə qabaq nəfəs alan, yaşayan, atılıb-düşən, həyata meydan oxuyan, planlar çızan bir can indi cəsəd olur.....soyuq və cansız.....yox, son dərəcə soyuq və son dərəcə cansız......planlarını başsız, işlərini yarımçıq, onu istəyənlərin gözünü kor qoyub gedir.

 

Həyat vəfasız və etibarsızdır.....elə lap bizlər kimi. Ölüm gözlə qaş arasındadırsa,.....həyat, heyyyyyy!....sənin qiymətin mənim üçün sıfırdan da aşağıdır.  Dördəlli yapışmayın ondan. Doğrudan da, illyuzor bir anlayış.

 

 

Amma məqamlar da olub ki, Tanrıya ürəkdən bir  “Sağ ol” demişəm. Az da olsa, olub hər halda.

 

Gecənin bir aləmi. Meşə. Yayın son akkordları. Ümumi qrupdan ayrılırıq və əlbəttə ki, azırıq meşədə. Nə fənər, nə kompas, heç nə. Mənim üstümdə köhnə bir cins klatç, içində xırda-para şeylər, onlar da gecə meşədə karıma gələ biləcək biri deyildi. Mən azacağımı nəzərdə tutmamışdım axı. Gecə bizə piknik üçün lazım ola biləcək bütün sursaq və ləvazimat uşaqlarda idi. Mənsə yalnız öz şəxsi gigiyenamı düşünmüşdüm. Amma bir kiçik qayçı ilə alışqan yanımda idi. Mən həmişə meşəyə alışqan və kibrit götürürdüm. Yanımda 14-15 yaşlarında qız uşağı. Əsas onunçun qorxurdum. Ona bir şey olsaydı, nə cavab verərdim? Tək olsaydım, öz canımın hayına qalardım.

 

İt səsləri. Yurdsuz-yuvasız quduz itlər. Amma o qədər də yaxınlaşmırlar bizə. Meşədə səs yayılır, anlaya bilmirsən məhz hardan gəldiyini. Səsimizi içimizə salıb dururuq. Səslər uzaqlaşır. Dərindən bir nəfəs.

 

Yenə də səslər. Yenə də quduz səsləri. Bu dəfə it yox, bir dəstə sərxoş. Hırıltı, söyüş, nərilti....Yenə səsimizı  qısıb dururuq. Mən o vaxt itlərə yem olmağa üstünlük verərdim, nəinki sərxoş, ac kütlənin əlinə keçməyi. Səslər uzaqlaşır, meşə sakitliyini bərpa edir.

 

Yanımdakını öldürmək dərəcəsinə gəlirəm. Onun ucbatından azmışdıq çünki. O ayırmışdı məni dəstədən. Sonra isə  “gedə bilmirəm, ayaqlarım tutulub qorxudan” deyib, çöməlib yerdə oturub, məni də nəm meşə torpağının üstünə sərilib, diri gözlü səhəri açmağa məcbur edən axmaq qızcığaz.

 

Yadıma gəlir, acından ölürdük. Onun yol çantasında bir tuşyonka  qalmışdı (Biz əslində uşaqlarla bir yerdə şam eləməliydik meşədə, ərzaqların əsas qismi onlarda idi. Bizim itməyimiz bütün planları pozur). Mən öz balaca qayçımla dəmir bankanı ölüm-zülüm açıram və qayçıdan çəngəl kimi istifadə edib, onunla da yeyirik açdığımızı. Sonra  donmuş donuz piyindən ürəyimiz bulanır.

 

Əlbəttə ki, konserv bankasını açanda çox dərin kəsirəm əlimi. Əlbəttə ki, qan fısqırtı ilə axmağa başlayır. Əlbəttə ki, ilk öncə su axtarmağa başlayıram, yaranı yumaq üçün. Çaya tərəf qaçıram, çaysa yoxdur, çoxdan itirmişdik onu.

 

Qızın paltarı dizdən idi. Ətəyindən iri bir zolaq kəsirəm, yaramı bağlamaq üçün. İkinci zolaği da kəsib alışqanla yandırıram, külünü yaraya basıram.

 

Qız səhər artıq minidə idi. O, məndən qabaqda gedirdi və donunun qısa, əyriş-üyrüş ətəklərinə baxanda gülməkdən ölürdüm.

 

Səhər axtarıb o birilərini tapırıq. Dediklərinə görə bütün gücəni bizi axtarıblarmış. (Gecə meşədə kimisə haraylayıb tapmaq real bir şey deyil, ələlxüsus nabələd, xam adamlar üçün. İtən adam üçün isə səsini başına atıb qışqırmaq lap pisdir. Əlbət, eşidərlər səsini, amma kim?  Gecələr meşənin öz səsləri olur). Bilmədim, inanım, inanmayım onlara?...Amma səhər hamımız  şil-küt idik.

 

                                       ______________________________

 

 

Mən kiməm?

Vaxt gələcək, mən həyatda olmayacağam. Məndən sonra nə qalacaq? Böyük, çox böyük (!), uçurum boyda bir  HEÇ  NƏ!!

 

Bir gözü gülənlər, biri ağlayanlar, danışarkən susanlar, qulaq asın, mən də sizlərdənəm!

 

Bir gözü gülən, biri ağlayan, danışan-susan, susması ilə anlaşılmasını istəyən, sükutu mininin min dilinə dəyən,........irəliləyən (daim!), yıxılan-duran, gah nəvazişli-mehriban, gah qəddar-sarkastik, gah intiqam alan, gah bağışlayan,...sevilən-sevən, romantik – sərt/quru, heç kəsə və heç nəyə inanmayan, taleyi alnina döyülmüş  MƏN...

 

sabahların qan rəngli rəmzini doğan günəşdə axtaran....,axtaran da tapmayan......

 

gecə düşüncə rişxəndlə  “daha bir yarpaq qopdu”  deyən mən!

 

 

-----------------------------------------------------------------------

 

*   (parçalar C.Cabbarlıdan)

**  (müəllif naməlum)

 

 

 

 

Изменено 27 сентября, 2013 пользователем Эда F

[過労死]

Hansısa bir ağıldan üzülmüşün barmağının bir hərəkəti ilə yazılarımın yerin altına gömülməsini istəmədim.

Bərpa:

QADIN NALƏSİ

Ərlərin, ərənlərin,

 

Göz yaşlarımı içəri axıtmaqdan yoruldum.

 

 

Можно попросить перевод слов, которые underlined?

 

По предмету.  Никто вам не запрещает плакать, никто не должен обязывать вас быть сильной.  Если обязывают, то прочь от этих.  Тем не менее, почти вековая борьба женщин за то, чтобы выровняться в правах, возможностях, уровнях, дозволенностях с мужчинами завершилась вашей победой: вырасти до уровня мужчин, полагаю, что вам не удалось, но опустить мужчин - запросто.  Недостаток "строительного материала" для фундамента этого общества, а именно прочные, надёжные материалы нынче в дефиците, и посему их везде и повсюду ищут.

Изменено 5 октября, 2013 пользователем 過労死

[A...]

Если мужчину может опустить женщина мужчина ли он ?!

 

вспомнила мой разговор с одним знакомым ,когда он сказал,что настоящая женщина всегда должна быть на шаг позади от мужчины.

Только  не поняла - почему женщина должна быть на шаг позади ,когда правильнее будет если мужчина  будет на шаг впереди ?

 

единственный, пожалуй, случай когда перестановка мест "слагаемых" меняет "сумму".

Изменено 5 октября, 2013 пользователем A...

[Эда F]

По предмету.  Никто вам не запрещает плакать, никто не должен обязывать вас быть сильной.  Если обязывают, то прочь от этих.  Тем не менее, почти вековая борьба женщин за то, чтобы выровняться в правах, возможностях, уровнях, дозволенностях с мужчинами завершилась вашей победой: вырасти до уровня мужчин, полагаю, что вам не удалось, но опустить мужчин - запросто.  Недостаток "строительного материала" для фундамента этого общества, а именно прочные, надёжные материалы нынче в дефиците, и посему их везде и повсюду ищут.

 

Прочь? От чего прочь? От самой жизни? Отойти? Я бы с удовольствием, но у меня нет такого права. Я не властелин своей судьбы. Оно нам только кажется, что всё в наших руках. Страшное заблуждение. Многие из нас топают по проторенной дорожке, утешая себя мыслью о собственной  оригинальности, занимаясь самообманом: «Это Мой выбор!».

 

Когда мне мужчина признается, что я сильнее его, …мне умереть хочется.

 

Я не хотела быть сильной. Это не мой сознательный выбор. Пришлось.. Я должна  или сгинуть или быть сильной, чтоб дальше тянуть свою ношу. Меня гендерная борьба за писсуар особо не интересовала. Никогда никому ничего доказывать не хотела и не собираюсь.

 

Не могу я себе позволить плакать, жаловаться, искать жилетку или другие какие то женские слабости….а хотелось бы…

Уйти без оглядки тоже не могу. Я  себе это в аду не прощу.

 

 

[Эда F]

Эда F, on 03 May 2013 - 17:07, said:

 

 

Hansısa bir ağıldan üzülmüşün barmağının bir hərəkəti ilə yazılarımın yerin altına gömülməsini istəmədim.

Bərpa:

QADIN NALƏSİ

Ərlərin, ərənlərin,

 

Göz yaşlarımı içəri axıtmaqdan yoruldum.

 

 

Можно попросить перевод слов, которые underlined?

 

 

Gömülmək  -  дословного перевода нет. Исчезнуть, перенестись, перекочевать, похоронить.

 

Nalə  - Ah! Крик души, голос, бунт, боль.

 

Ərən – то же самое, что и Ər. Ər не муж, а в смысле Киши, игид.

 

Эти записи были до взлома форума. Потом все пропало. Я их восстановила, потому что:

 

Hansısa bir ağıldan üzülmüşün barmağının bir hərəkəti ilə yazılarımın yerin altına gömülməsini istəmədim

 

Не захотела, чтоб одним движением пальца какого-то придурка мои записи перекочевали в недра земли.

[過労死]

Gömülmək  -  дословного перевода нет. Исчезнуть, перенестись, перекочевать, похоронить.

 

Nalə  - Ah! Крик души, голос, бунт, боль.

 

Ərən – то же самое, что и Ər. Ər не муж, а в смысле Киши, игид.

 

 

Наверно, в русском эквиваленте: Мужчины и мужи.

 

Я этих слов не знал.

[Maestro]

Почитайте Деде-Горгуд....там эти слова часто встречаются

[Эда F]

Наверно, в русском эквиваленте: Мужчины и мужи.

 

Я этих слов не знал.

 

Да, верно, мужи. 

Это устаревшие слова, они вышли из обихода. И потом, литературный азербайджанский отличается от разговорной речи. Потому не слышали.

 

Можете спросить, если что непонятно.

[Эда F]

Почитайте Деде-Горгуд....там эти слова часто встречаются

   

Ага, в Деде Горгуде часто встречаются, гэдим тюрк сёзлэри. Язык Деде Горгуда сам по себе сложный очень..

[Эда F]

MEN / SEN

 

 

                                    Мой жгучий брюнет! Одари меня своим страстным взором.

                                    Научи меня петь  л е г а т о!!

 

 

 

Bağışla, amma  “biz” kəlməsini eşitməyəcəksən məndən. Dilim gəlmir çünki. Ayrılıqda  Mən və ayılıqda Sən.

 

Xəyallarımda qurduğum altun kaşanələr sənin əlin çatacaq qədər yaxın,...  mənim əsrlər boyu gedəcəyim qədər uzaq.

 

Sənin içində bulunduğun həyat realızmi mənim nifrət edəcəyim qədər boş, mənasız,...  mənim nağıl gerçəkliyim sənin çata bilməyəcəyin və başa düşməyəcəyin qədər inanılmaz.

 

Mənim qaranlıq gecələrim sənin işıqlı gündüzlərindən də parlaq,... sənin nurlu sabahların mənim üçün şıltaq bir  déjà vu.

 

Sən getdin......dünyamın boşaldığının fərqinə varmadan getdin.... İndi bu boş dünyamda bir kətil var, bir öləziyən soba, bir də boş rəflər....., hara ki, sənin məktublarını yığmışdım bir vaxtlar.

 

 

Mən sənin bar verən zəngin torpağın // sən mənim kotanım, xışım.

Mən sənin sazın, tarın, kamanın // sən mənim nəqarətsiz mahnım.

Mən sənin ömrün-günün, gecən-gündüzün, 4 fəslin // sən mənim son baharım.

 

Mən  -  xoş gələcəyin, sən  -  qadalı keçmişim.

Mən  -  danılmaz həqiqətin, sən  -  şirin röyam mənim.

Mən  -  dayanılmaz gözəlliyin, sən  -  eybəcərliyim mənim.

Mən səninçün oxunulmamış bir kitab, sən mənimçün sonu bəlli bir roman.

 

 

Bütün aparan-gətirən yolların tək ünvanı  -  sən.

 

Simasız instinktlər okeanında sulara qarışmaq istərdim. Okeanın göyünü köksümə çəkib gözlərinə üfürmək istərdim ki,  gözlərinə ürəyimin imzasını vurum, şəklini taxım, hara baxdın, kimə baxdın  -  məni görəsən.

 

Bir sual:  Görəsən param-parça olmuş arzularımı bir-birinə tiksəm, yamaqlı şalvara oxşamaz ki?

 

Yalanı mənə həqiqət kimi qələmə vermək lazım deyil. Orasını-burasını bəzəmək də lazım deyil, ürəyimi  bulandırma. Onsuz da qəbul etməyəcəyəm. Həqiqətin harda basdırıldığından xəbərim var çünki. Doğru külçəsini elə doğru kimi ver....yox, yedizdir. Onu istənilən forma və şəkildə qəbul edəcəm, çünki Həqiqətdir. Nə qədər acı olsa da.

 

Qorxma, bükülmərəm, sınmaram. Solmaram. Kifayət qədər güclüyəm. Mənimçün maraqlıdır, o Həqiqəti qəbul edəndən sonra neyləyəcəksən mənə?

 

 

İnsanı sivil qaydada öldürməyin qısa yolu:  Ona ümid verirsiz, aybaay, günbəgün, saatbasaat....və alırsız əlindən. Sonra yenə verirsiz, həmin ardıcıllıqla  və alırsız (birdən alsanız lap yaxşı. Arzunuza tez çatarsız). Verirsiz – alırsız. Verirsiz – alırsız. Beləcə, insan üzülür.

 

Siz azadsız, uçun!

 

Изменено 9 октября, 2013 пользователем Эда F

[Эмир Эмиров]

altun

kaşanələr

şıltaq

bar

kotanim

shihim

nəqarətsiz

köksümə?

 

И это меня злит!.)

[Эда F]

Не надо злиться.))  А ты поспрашивай..

 

altun  kaşanələr   -  золотые дворцы, хоромы.

şıltaq    -   шальной.

bar    -  плод.   bar verən zəngin torpağın  -  плодородная земля.

kotan    -  плуг.

хış    -  соха.

nəqarətsiz    -  припев

köksümə   -  köks, qəlb - душа; сердце.    Okeanın göyünü köksümə çəkib  - синь океана "вдохнуть".

 

Вот котан и хыш, чем землю пашут:

 

[Эмир Эмиров]

Вторая картинка странная, хоть и из истории.) Я не запоминаю слова, хоть и прочел переводы, но прямо сейчас у меня спроси, я не смогу повторить.))) буду спрашивать.) 

[Эда F]

Вторая картинка странная, хоть и из истории.) Я не запоминаю слова, хоть и прочел переводы, но прямо сейчас у меня спроси, я не смогу повторить.))) буду спрашивать.) 

  

Главное – не стесняйся ).

[Эда F]

Мой Зодиакальный знак.

 

 

Женщина – Весы.

  

В каждой женщине есть немного от мужчины и в каждом мужчине есть немного от женщины. Это особенность больше всего относится к Весам. Женщина-Весы может быть нежна как незабудка, говорить тихим и нежным голосом, носить платья с кружевами. Но при всей своей женственности, приятных манерах и изящности, она может носить брюки с удивительной легкостью и они ей при этом очень идут. Ее умственные процессы оперируют с мужской логикой, она может быть вам хорошим партнером в любой дискуссии. Она может даже превзойти мужчину в разговоре, хотя женская сторона Весов обычно очень тактична, чтобы проявлять свою явную победу над мужчиной, по крайней мере, до замужества или пока не кончиться медовый месяц. Во время вашего ухаживания она никогда не обыграет вас в шахматы, но и не спрячет свой острый ум за ямочками на щеках. Рано или поздно вам придется столкнуться с силой ее ума, умственных способностей в любой момент, как только появится малейшая возможность подискутировать. Все, о чем бы она ни говорила, оценивается ею со всех сторон - все положительные моменты и отрицательные. Она может даже вести дискуссию в форме монолога. При этом она будет улыбаться вам через каждое третье слово. Весы могут убедить вас меткой логикой и вы не потеряете много, кроме вашей гордости. Но вы не пожалеете об этом, под влиянием ее очарования. Она обычно бывает права, потому что ее окончательное решение очень тщательно продумано. Кроме типичного для Весов стремления все взвесить дважды, чтобы убедиться, что она ничего не упустила, она может вполне удовлетворить мужчину, которому нужна или романтика или сотрудничество или и то и другое. Ее тенденция дискутировать основана на искреннем желании к справедливому и правильному решению. А с другой стороны, большинство ее мнений преподносится с дипломатическим тактом, что смягчает удар. Желание быть всегда справедливой заставляет ее взвешивать все. Вас может утомить такой серьезный подход, но это очень важно бывает в серьезных и важных вопросах. Женщина-Весы не считает, что то, что она думает, всегда правильно и окончательно, ваше мнение заслуживает такого же уважения, как и ее, пока не пришли к единственно правильному решению, основанному на ее доводах и ваших.

 

   Большинство женщин-Весов работают. Им нужны деньги для приобретения приятных вещей, которые можно на них купить. Весам нужно иметь много красивых перышек, чтобы украсить их гнездышко. Они любят красиво одеваться, иметь дорогие духи, любят классическую музыку и конечно, Вас. И Вас, видимо, удивляет, что в ней есть что-то мужское. Да, в ней есть часть мужского, но вряд ли заметите ее мужской ум под хорошенькой прической. Весы плохо чувствуют себя в уродливом окружении, именно поэтому она должна зарабатывать себе деньги, чтобы выбраться из такого положения. Если и есть что-нибудь на земле, чем она дорожит выше всего - это мужчина, которого она любит, за которым ухаживает и которого уважает. Ей абсолютно вредит одиночество. Ее самой большой потребностью является сотрудничество с мужчиной как в работе, так и в любви. Она буквально не способна жить одна. (Это, пожалуй, не про меня).  

 Вы президент, к вам относятся с почтением, она - председатель комиссии, которая удерживает вас от ошибок, при этом очень женственно. Она создана для сотрудничества. Она будет принимать участие во всех ваших интересах. Ваши развлечения - ее развлечения, при этом она всегда будет подчиняться вам, если Вы захотите сменить карьеру или переехать в другой город, завести новых друзей. Здесь Вы полностью хозяин. Ее роль сглаживать неприятные ситуации и уберечь Вас от импульсивных поступков и непродуманных решений. Нужно отдать должное, у нее нет желания висеть у Вас камнем на сердце, скорее она хочет убрать все камни с вашей дороги. (Весы вообще не любят конфликтные ситуации. Нас это напрягает) .  

Она не захочет навязывать Вам свои решения, за которые она потом бы несла ответственность и в большинстве случаев она будет подсказывать Вам мягко и ненавязчиво. Самая средняя женщина-В. очень интеллектуальна и обладает способностью анализировать. Это может помочь Вам при решении ваших деловых проблем. Она редко позволяет своим эмоциям помешать ей принять бесстрашное решение, и она может дать Вам лучший совет, чем Ваш банкир. Ее способность в этой области покрывает многие недостатки. Кроме того, она подносит жемчужины своей мудрости с таким очарованием и дружелюбием, что это не будет Вас шокировать. На ее железной руке одета бархатная перчатка и она может Вас отвести от неправильного пути так мягко, что вы подумаете, что это была полностью Ваша мысль. Овны, Скорпионы, Львы, Тельцы обычно возводят такую женщину на пьедестал и боготворят ее. И это вполне справедливо, потому что она тоже боготворит их. Незнакомые люди, приходящие впервые в Ваш дом, могут подумать, что перед ними Адам и Ева в райском саду (но двое Весов уживутся с трудом). Вы получите большие вознаграждения, живя с Весами. Она никогда не вскроет Вашу почту, ей просто не придет это в голову. Она не раскроет Ваши секреты и не поставит в неловкое положение перед начальником. Возможно, что она очарует его своей улыбкой. Даже если В. теряют равновесие, рано или поздно они приходят к гармонии. Будут моменты, когда Вы можете подумать: ангел она или дьявол? Но ангел проявляется в ней чаще, у Вас не будет недостатка физического подтверждения ее любви, потому что она сентиментальна как старые кружева и очень чувственна. И хотя она сознает свои недостатки и искренне говорит о них, ее улыбки, нежные прикосновения и частые поцелуи скроют их, а также ее мужской ум. Ваш дом будет выглядеть как картинка из журнала. Большинство В. пользуются в доме серебром, уделяют много внимания таким атрибутам, как хорошее вино, приятная музыка, разнообразное меню. Принимая во внимание ее ум, чтобы вы еще хотели иметь? Быть женщиной - главное ее призвание. И здесь она стремиться к совершенству. Мужская сторона ее ума будет редко надоедать Вам, если Вы не относитесь к тем мужчинам, которые считают, что женщина должна быть рабыней и ничего не говорить, кроме "да" и "нет". Ваша женщина-В. будет говорить гораздо больше, она любит говорить, но будет также хорошим слушателем, если Вам нужна аудитория.

 

 

Эта женщина и сильная и мягкая одновременно. И далеко не каждая женщина может сохранить такой баланс. Ее мягкие манеры и способность сгладить разгневанные морщинки на вашем лице могут заставить вас думать, что она слаба и беспомощна и что она будет также беззащитна и женственна, когда наступит беда. И тут вы ошибаетесь. В моменты кризисов она будет сделана на 9 частей из стали. Возможно, вы не заметите этого, т.к. не было такого случая. Откройте свои глаза, когда ваша семья в трудном положении. И вы увидите, кто спасет ваш корабль от крушения. Правда не должна оскорблять ваше мужское достоинство, никто кроме вас не знает, как вам нужна ее рука, протянутая для помощи, когда вы нуждаетесь в хорошем совете. Она никогда не принизит вашей роли, будьте благодарны ей за это, на нее всегда можно положиться. И кроме того, как хорошо она выглядит, когда работает в брюках в саду или идет в них по универсаму. Нет ничего плохого в том, что женщина носит брюки, если она при этом с такой же легкостью и изяществом надевает вечернее платье или шелковый пеньюар, когда вы вдвоем. И к Весам это относится. Одно из наиболее ее ценных качеств, - это умение прятать свой острый ум за очаровательной женственностью.

 

   Она будет любить своих детей и ухаживать за ними, но говоря откровенно, они будут на 2 месте после вас. Они младшие партнеры, а вы президент, и она никогда не забывает об этом. Но если вы портите детей, то она будет вмешиваться. Ее дети всегда ухожены. Но одна из причин, почему она завела ребенка это то, что она хочет сделать вас более счастливым, рожает детей она в основном для вас.

 

   Весы-женщина может иногда впадать в крайности: либо слишком много есть, либо больше меры пить вино. Могут быть моменты, когда она подолгу будет молчать, а иногда слишком много говорить. Такие моменты никогда долго не затягиваются. Ее В. обычно сами приходят в равновесие, но и вы можете ей помочь в этом. Когда одна из чаш опустилась слишком низко, добавьте ей своей любви и она поднимется. Если другая опустилась от избытка печали, облегчите ее пониманием и сочувствием.

 

   Какая другая женщина может выглядеть принцессой, когда вы ведете ее на бал, а затем полностью может перевоплотиться, надеть тяжелые ботинки, застегнуть молнию на куртке и помогать вам пилить дрова для камина? (Золушка).  

Если ей не посвящена еще песня, напишите собственную музыку в темпе вальса и посвятите ее вашей женщине-Весам.

 

 

ПС. Более-менее точный гороскоп, что лежит  в сети. Другие особо не подходят.

Изменено 21 октября, 2013 пользователем Эда F

[Эда F]

Астрология   (Дж.Холл)

 

Олицетворением этого знака являются неподвижные Весы справедливости, которые символизируют сущность этой натуры – всё «взвешивать», а потом переходить к делу.

 

Управитель  -  Венера.

Стихия  -  Воздух.

Начало  -  Мужское.

 

Ключевое слово  -  Взаимоотношения, гармония, партнерство, дипломатичность, совершенство, нерешительность,  рассудительность, колебания, фривольность, эстетичность, неопределенность.

 

Внешний вид  -  Весы всегда хорошо выглядят, ведь они смотрятся в каждое зеркало на своем пути. У них привлекательное лицо хорошей лепки и чистый взгляд. (скромность – порок ))  ) .  У Весов обычно длинные и волнистые волосы. Этот знак всегда выбирает роскошные ткани, которые радуют глаз подбором цвета. Но даже в холстине Весы всегда выглядят привлекательно.

 

Личность  -  У Весов много нерешительности, колебаний. Для них большое значение имеют любовные отношения (они необходимы для счастья Весов), в одиночестве они чувствуют себя неполноценными. Эта личность пойдет на всё, чтобы привлечь выбранного партнера.

 

Образ мыслей  -  Весы обладают очень подвижным умом, у них велики способности к абстрактному мышлению и рассудительности. Они хороши в стратегическом планировании. Они хотят всё сделать правильно и быть справедливыми.

 

Сильные стороны  -  Этот знак обладает исключительными способностями к торговле и посредничеству. (ничего подобного за собой не замечала. Торговля – не мой конек).   Тактичные и дипломатичные Весы сглаживают все противоречия и находят устраивающий всех компромисс. Они также обладают врожденным вкусом и способностями создавать гармоничную атмосферу в любой окружающей обстановке.

Теневые качества  -  У этого знака-миротворца на удивление эгоистичная теневая сторона.. (должен же быть хоть один минус )) ).

 

Карма  -  Карма Весов будет накапливаться из-за их страсти к любовным романам. Слишком большая свобода в любовных отношениях являются еще одним предметом для тщательного исследования.

 

Любит  -  Мир, гармонию, приятную обстановку, живопись.

Не любит  -  Несогласие, споры, расхождения во мнениях.

 

Отношение к деньгам  -  Весы могут очень глубоко залезть в свой бюджет ради стремления к красивой жизни. Они всегда хотят приобретать роскошные и дорогие вещи, поэтому не могут устоять перед витринами магазинов, чтобы не зайти и не сделать покупку.

 

Отдых  -  Весам хочется заниматься парным спортом, таким, как теннис или спортивные танцы. (нет, я не люблю ни парные виды спорта, ни парные танцы. Всё в одиночку). Когда они хотят покоя, то читают, слушают музыку, а если им нужен активный отдых, то они посещают выставки, магазины, кино, концерты и ночные клубы.

 

Весами управляет Венера.

Венера. Ключевые слова  -  любовь, желание, общительность, эстетика, привлекательность, женская сексуальность, гармония, обаяние, интимность, сладострастие.

 

Мой асцендент по радиксу попал на Марс. Асцендент, это знак, восходивший над горизонтом в момент рождения человека. Это лицо, которое человек демонстрирует миру в качестве защитной оболочки для его внутреннего солнечного знака.

 

Марс – мужская планета. Ключевые слова – воля, агрессия, страсть, мужество, энергия, гнев, нетерпение, вспыльчивость.

 

Любовный гороскоп.

Весы созданы для любви. Даже после долгих лет в браке он будет беспокоиться о том, чтобы вам нравиться. Больше всего в жизни Весы хотят стать чьей-то половинкой, и если они считают вас дарованным им Богом, то ваши взаимоотношения будут длиться вечно. Это не значит, что Весы не будут флиртовать, но вам не стоит волноваться. Для Весов флиртовать – значит дышать и жить. Проявите холодность, и ваш партнер тут же вернется, наполненный новыми и возбуждающими идеями.

 

Весы делают всё, чтобы во взаимоотношениях не возникало проблем. Они очень рано понимают, как понравиться окружающим. Ненавидят ссоры, споры и дисгармонию в отношениях. Если в отношениях появились проблемы, Весы искренне считают их своим личным упущением. Вас ни  в чем не обвинят. Их часто считают медлительными и нерешительными, они доводят окружающих до бешенства своими колебаниями. Дело  в том, что Весы видят сразу все возможности и всегда хотят сделать точный выбор, который бы удовлетворил всех.

 

ПС.  Про них пишут, что они легко и быстро адаптируются. Не про меня это. У меня с адаптацией проблемы. Не умею и никогда не умела подстраиваться…

 

[Эда F]

    ЭГО

 

 

Мое второе Я….. Между нами радикальные отличия. Знаю, что оно во мне особо не нуждается, ибо оно выше меня, я же  в нем нуждаюсь всегда.

 

Оно как тибетская лама. Являет собой пример мудрости, благоразумия, терпимости. У него нет клише навязанного поведения. У меня есть и не одно. Оно  отличается пластичностью, мне же недостает гибкости, я ригидна. Я давно уже не верю в трансерфинг реальности, оно всё еще верит,…..раздражая меня своей глупой верой.

 

Оно сама толерантность,  я же взбалмошна, словно ливень…..озорная…..и другой быть не хочу.

 

Я порою с ходу выношу карательный вердикт, потом задаю себе вопрос: За что?  А у него всё взвешено и четко спланировано.

 

Я до сих пор не научилась спокойно принимать голые факты. Правда первым делом вызывает у меня дикое желание воспротивиться  (потому что Правда часто для меня есть конфронтирующая платформа, что приводит к когнитивному диссонансу), всё принимаю в штыки. Руки судорожно ищут меч, чтоб обезглавить ее, Правду. Уж больно непримирима и воинственна!

 

Оно же реальность всегда принимало смиренно, без разбирания ее на составные части – на выгодное/невыгодное, хорошее/плохое, не гневя судьбу, с улыбкой, не впадая в исступление.  Оно помнит всегда:  «Когда мы смиренны – мы с Богом, когда не принимаем ситуацию – мы без Бога». И никогда оно не бросалось в битву, зная заведомо, что его шансы равны нулю.

 

Я могу бить по камню, даже если и знаю, что в итоге останусь без руки. Оно же неустанно демонстрирует мне высший пилотаж дипломатии.

 

Я люблю риск. Оно – нет.

 

Во мне шумит, бурлит и пенится горная река, название ей Экзальтация. В нем же степь безбрежная да синь небесная…переливаются. …в нем мир и покой.

 

Оно олицетворение чести, благородства и порядочности, воплощение добра. Ему присущи тонкий холодный расчет и неуязвимость, несгибаемая воля, не на дюйм не отклоняющаяся от избранного пути – у меня же 7 пятниц на неделе. Оно 100 раз отмерет, 1 раз отрежет.

 

Я могу позволить себе любую глупость. Предпочитаю учиться на собственных ошибках, не люблю когда учат меня жизни, хочу наступать на собственные грабли.

 

Оно – нет. Безбашенные поступки не его конёк. Оно настолько мудрое, что учится исключительно на чужих ошибках, если вообще нуждается в таком учении.

 

Оно и есть мой единственный Учитель, Гуру, та сильная рука, что ведет меня по жизни, тот луч света, что мне путь освещал и не давал сбиться  с пути, сгинуть, что помогал и помогает выстоять, идти дальше наперекор судьбе, продолжая верить в чудеса….хотя с годами всё меньше и меньше верится…. Оно есть тот сгусток энергии, что облекал меня в одежду, сотканную  из золотых нитей позитива, придавал силы, когда я лежала в холодном сыром коридоре, на больничной койке…,когда меня не покидало чувство ненужности, будто весь мир отвернулся от меня. Такое же чувство было, когда открыла глаза и обнаружила себя в луже крови (до сих пор помню холодные тяжелые капли дождя, бьющие по лицу, губам и запах крови, смешанный с ароматом сырой земли и сочной молодой газонной травы. Далее еще несколько раз в жизни почувствовала этот запах,…в самых  критических ситуациях, когда казалось, что дальше тупик, а назад дорогу закрыли. Мне кажется, это и есть запах смерти. Да, именно так. У Смерти есть свой специфический запах.)  и думала: выживу ли? В подобные минуты четко осознаешь,…что всё фигня…., чувствуешь, как замедляется ход времени….даже полностью останавливается. Понимаешь, что уже неподвластна времени. Такое случается в минуты всеобъемливающего счастья, что бывает в жизни не у каждого человека,  в минуты, когда смотришь смерти прямо  в глаза. В такие моменты Оно – султан моего внутреннего халифата, чье наставление для меня как  изумрудная скрижаль Гермеса Трисмегиста – оно и именно оно заменял мне единственного друга, который ни на миг не оставит, всё время находясь рядом, придавая силы. И чем мне хуже, тем сильнее я чувствовала наплыв.

 

Оно! Мое второе Я! Эго. Оно – мой рудимент, я – его атавизм. Потому и носится со мной, как с малым дитя.

 

                                      (конец первой части)

Изменено 30 октября, 2013 пользователем Maestro

[Эда F]

                                                        (вторая часть)

 

 

Страхи мои……

 

Смерти не боюсь. Смерть избавление, ее не стоит бояться, даже если не знаешь, что стоит за ней, что будет после. Боюсь немощности, быть кому-то обузой. Боюсь оказаться не месте той старой больной женщины, которую во время землетрясения забыли в спальне (она спала),….. просто забыли, как забывают зеркало, помаду, веер или  другой малозначимый предмет…, от потери которых, знают что, мир не перевернется.

 

Грусть….

 

Я могу грустить, доказывая самой себе, что мой эмоциональный коктейль не без этого ингредиента. Оно же – никогда. Серая эктоплазма, его «настроение» не зависит от направления ветра. Моя эссенция. Весь спектр его эмоциональных окрасок создаю я. 

 

 

Я ранима, оно – с непробиваемым слоем хитина. Оно задумчивое всегда, таинственное, как каменные монументы древнего Египта.

 

Я не умею отступать, считая это проявлением слабости и трусости. Доказывая недоказуемое, в привычной манере оставляя за собой последнее слово….набью немало шишек. Оно же это делает так часто, как того требует сложившееся ситуация.

 

Счастье……

 

Счастлива! С таким вот противоречивым характером, неисполненными мечтами, вдребезги разбитыми  о суровые скалы бытия…..счастлива.

 

Рада своим недостаткам. Зато есть вершины,  к которым надо стремиться. Счастлива, что всегда есть и остается еще одна  «невзятая Бастилия». В противном случае жизнь потеряет смысл.

 

Наплевательским отношением к канонам, неспособностью сказать «да» там, где от меня ждут только лишь утвердительный ответ, извлекая пользу и выгоды из уроков прошлого, стремлением сделать  сказку былью….счастлива!

 

Главное оставаться самой собой (всегда, при любых обстоятельствах) и не утрачивать способность смеяться над своими ошибками, порой непростительными и грубыми.

 

Изменчивость…..

 

Я непостоянна в своих увлечениях/пристрастиях. Я могу разрушить всё до самого фундамента, чтоб начинать с нуля, с белого листа. Для меня «нидус» - пустой звук.  Его же приоритеты никогда не меняются. Это великий компромисс между мной внешней и мной внутренней, что нивелирует. Мой персенг! Мой балласт, который придает устойчивость. Мои «воздушные мешки», которые удерживают меня в воздухе. Тот недостающий слиток (унция), что уравновешивает чаши моих весов.

 

Нет, это не раздвоение личности. Я в ладах с собою. Просто оно, внутреннее (стержень) настолько живое и всепроникающее, что я привыкла рассмотреть его как некую самобытную, самодостаточную субстанцию.

 

Когда мои мысли исполняют «пляску Святого Вита», только ему под силу остановить безобразную «хорею», туже натянув вожжи.

 

Никогда из моих уст не услышите слово «Шюкюр». А оно всегда (!) благодарит Бога за то малое, чего я - такая неблагодарная, неблагоразумная, далекая от совершенства – добилась в жизни, просит Бога о спасении моей души. Благодарит за то грандиозное, что стоит передо мной. Боится за мои грехи, рвется предостеречь меня от ошибок и необдуманных шагов, опрометчивых поступков …..иногда тщетно, но бывает  и небезрезультатно. Каждый мой рисковый шаг блокируется именно им.

 

Я так слаба, но нет меня сильней, потому что оно рядом.

 

За каждое грубое слово, ругань, непристойное выражение, обсценную лексику, слетевшее с моих уст оно до сих пор не утратило свойство «краснеть».

 

Это мой оазис, моя подзарядка, мой метакод. Я не знаю чего добивается Оно, но атараксия как самоцель никогда передо мной не стояла.

 

Оно моя полная противоположность.

 

Я черное пятно на его белом фоне.

Я – Пегас, оно мои крылья.

Я – грех, оно – спасение.

Я  - музыка, оно – мой фальцет.

Я – пасодобль, оно – строжайшая аудитория.

Я – восточный ковер, оно – мое арабески.

 

Пропаду без него. Очень надеюсь, что несмотря на все те глупости, что я совершила и всё то, что планирую…ты, мое второе Я, мой Анимус, меня не покинешь. И всегда будешь так же четко понимать и охранять. У меня ведь кроме тебя никого нет…

 

 

Изменено 30 октября, 2013 пользователем Maestro

[Maestro]

Бу Эго не мараглы шейдир...

[Эмир Эмиров]

Когда мои мысли исполняют «пляску Святого Вита», только ему под силу остановить безобразную «хорею», туже натянув вожжи.

 

Эда, хотелось бы это увидеть.)) а вообще, передача замечательная! 

[Эда F]

Бу Эго не мараглы шейдир...

 

Сенде йохду ки, ондан?? )).  Хорошо поискал? ....,везде посмотрел? ))

[Эда F]

Когда мои мысли исполняют «пляску Святого Вита», только ему под силу остановить безобразную «хорею», туже натянув вожжи.

 

Эда, хотелось бы это увидеть.)) а вообще, передача замечательная! 

 

Ну, покажу как-нибудь, раз хочешь увидеть )).  

Спасибо ).

[Maestro]

Сенде йохду ки, ондан?? )).  Хорошо поискал? ....,везде посмотрел? ))

ну, думаю есть. только я с ним одно целое....дружу...разлада почти нет