Ordan-burdan

[Эда F]

чью бы поэзию мне в голову посадить чтоб мои расходы на машину тоже оплачивали ? Помидор ,кто вам еще нравится ? как к Самеду Вургуну относитесь ? я его "Зянджинин арзулары " на азербайджанском наизусть знаю ,мне что то полагается ?? ))))

 

тебе срочно надо негра найти, кот.знает азерб, разбирается  в поэзии, и является вургуном нашего Вургуна. вот он тебе всё оплатит )).  а помидора моего не трожь. это мой помидор. и деньги его мои!  ))

[Эда F]

Помидор, ты на эту меркантильную особу особо внимания не обращай. ты на меня смотри. тут я, тут. 

[A...]

ладно ,будем искать негра вургуна Вургуна ! )

[Эда F]

ладно ,будем искать негра вургуна Вургуна ! )

и чтоб со знанием языка.. и щедрого, как помидор. ))

[Angel Benocriste]

Он не слишком депрессивный, он самый депрессивный))

Как он может тяжело идти? Кафка признанный и величайший гений, пессимист... )

Нелегко обычному человеку соприкасаться с гениальным;))

[Angel Benocriste]

депрессивность или меланхоличность автора для меня не является причиной не читать книгу. "Процесс" его мне оч.понравился. "Превращение" выше всяких похвал. "Замок".... Ангел, я убеждена, что и там своя прелесть. (просто нудный очень). Не знаю, может я не в соответствующем расположении духа...может когда то, лет через 5 возьму и прочту заново, на одном дыхании. щас не пошло.

и тебе советую когда-нить вернуться к нему )

Так я вот и вернулась! Раньше я его читала прекрасно, без простоев;) и Замок, и Превращение и Процесс и сборник коротких рассказов его. А вот решила перечитать - не идет. Раньше я справлялась с его депрессивностью, даже как-то сонастраивались с его произведениями, а сейчас вот не хочу;) наверное сейчас такой период что кафку только гречневую признаю;)

Зато то, что раньше прошло мимо меня, я сейчас с удовольствием перечитываю... На прошлой неделе 800 страниц Американской трагедии прочитала за два дня, напоминала себе Шурика с Ниной, когда они готовились к экзамену и ходили с книжкой и ничего кроме нее не видели ) я так же ходила по дому и на работе с книжкой, оторваться от нее не могла;)

А щас пьесы Ибсена читаю. Что-то тоже не пошлО;)

Изменено 30 декабря, 2014 пользователем Angel Benocriste

[Angel Benocriste]

2-я картинка нечто. ты кликни увеличь ее. у меня слов не хватает описать восторг.

Обалденная!

[pomidor]

чью бы поэзию мне в голову посадить чтоб мои расходы на машину тоже оплачивали ? Помидор ,кто вам еще нравится ? как к Самеду Вургуну относитесь ? я его "Зянджинин арзулары " на азербайджанском наизусть знаю ,мне что то полагается ?? ))))

Давно согласен!..

[A...]

Давно согласен!..

 

 да ,но Эда сказала чтоб я искала негра ,а вы не негр.И потом вы уже заняты.Ею.А я такие вещи как женская солидарность соблюдаю ))

 

Иду искать подходящего мне негра !

хардан тапасан Вургуна вургун олан неграны ...Эда специально дала такие параметры ,чтоб евдя галым,я знаю    

[pomidor]

Помидор, ты на эту меркантильную особу особо внимания не обращай. ты на меня смотри. тут я, тут. 

И я тут, уважаемая А...меня опять "отшила".

[A...]

И я тут, уважаемая А...меня опять "отшила".

какие плохие слова вы знаете..

что значит отшила ?

 

отдала вас в хорошие руки ..вот как это называется ! )

 

а сама пошла искать более подходящий мне (по словам Эды! ) вариант - негра )))

[Ahmedaga]

Приговор не читала еще. Рассказы его:

Певица Жозефина и мышиный народ,  Как строилась китайская стена,  Исследования одной собаки  -  повеситься можно..

Не приговор, процесс, я неправильно написал))

[Эда F]

Так я вот и вернулась! Раньше я его читала прекрасно, без простоев;) и Замок, и Превращение и Процесс и сборник коротких рассказов его. А вот решила перечитать - не идет. Раньше я справлялась с его депрессивностью, даже как-то сонастраивались с его произведениями, а сейчас вот не хочу;) наверное сейчас такой период что кафку только гречневую признаю;)

Зато то, что раньше прошло мимо меня, я сейчас с удовольствием перечитываю... На прошлой неделе 800 страниц Американской трагедии прочитала за два дня, напоминала себе Шурика с Ниной, когда они готовились к экзамену и ходили с книжкой и ничего кроме нее не видели ) я так же ходила по дому и на работе с книжкой, оторваться от нее не могла;)

А щас пьесы Ибсена читаю. Что-то тоже не пошлО;)

 

это говорит о том,  что ты выросла уже. ..)  и пора  с этим что-то делать..)

"весна, птичка моя, весна...." 

[Эда F]

Давно согласен!..

ой блин. на что? ))

и как давно? )

[Эда F]

девоньки родные.., мы хорошего спонсора нашли. навались, у кого какие проблемы!  ))

[Эда F]

 да ,но Эда сказала чтоб я искала негра ,а вы не негр.И потом вы уже заняты.Ею.А я такие вещи как женская солидарность соблюдаю ))

 

Иду искать подходящего мне негра !

хардан тапасан Вургуна вургун олан неграны ...Эда специально дала такие параметры ,чтоб евдя галым,я знаю    

 

я тут на свежую голову подумала. и вправду, нереальные требования. ты вот что делай. Ты найди обычного, белого. , но чтоб Вургуна вургун олсун. Биз ону сонра гаралдарыг. гара гюне саларыг, гаралар )

[Эда F]

С НОВЫМ ГОДОМ,  Б А К Ы Л Ы Л А Р !!

 

 

[Эда F]

За вас, за всех!

 

[Angel Benocriste]

это говорит о том,  что ты выросла уже. ..)  и пора  с этим что-то делать..)

"весна, птичка моя, весна...."

Да уж, за окном минус 15, а у меня весна;)) вечно у меня все не вовремя...;)

[Устаман]

С новым годом, уважаемые форумчане! Желаю всем Вам успехов, счастье, и здоровье! Пусть все преграды на нашем пути разрушатся в мгновении!    

[Эда F]

Не приговор, процесс, я неправильно написал))

у него Приговор тоже есть ).

[Эда F]

Да уж, за окном минус 15, а у меня весна;)) вечно у меня все не вовремя...;)

 

а ты  в окно не смотри. главное -  душевное состояние человека и вечная весна внутри. (чего тебе желаю). поверь, без шуток., это здорово выручает. там ведь деревья вечнозеленые стоят..

[Эда F]

С новым годом, уважаемые форумчане! Желаю всем Вам успехов, счастье, и здоровье! Пусть все преграды на нашем пути разрушатся в мгновении!    

 

Да!

 

и вас с НГ.

[Эда F]

Мой последний тост на празднике:

 

Да сбудется то, к чему стремлюсь. Сбросить груз, на плечи камнем давящим. Пролить свет, став маяком для многих. , вытереть слезы, а кому-то дать проплакать.

Прямо и без страха смотреть хочу в свои глаза, не шепча при этом вполголоса: не осилила..

и не повторять себе без конца: вопрос "почему?" не имеет ответа..

Хочу чтоб сбылось… и я напишу этот роман, черт возьми., и камень свалится. и я ни разу уже не оглянусь назад. и отвяжутся от меня призраки прошлого., липкой болотной жижой прилипающие..

И я перестану себя винить винить винить.. зная наверняка, что моей вины ровно столько, сколько ракушечки на морском берегу, что  волна вытолкнула.  Меня ведь тоже волной занесло., морская стихия во всех ее проявлениях… и я не за себя отвечаю., не только за себя..

 

Həyat, səninçün darıxmışam..

[Эда F]

o qatar həyatımdı gedir

 

 

[Эда F]

[Ahmedaga]

Эдик.. 3 дяфя гулаг асмышам буна... Палавра...

[Эда F]

Эдик.. 3 дяфя гулаг асмышам буна... Палавра...

 

яхшы алыныб. какие-то струны затрагивает, самое потаенное в душе. Хочется, то что было сокрыто, еще глубже затолкать.

еще что нравится - хере оз алеминдеди, каждый о своем говорит, мешают друг-другу., не слушают, но в то же время удивительно дополняют.

это как диалог = 2 монолога.  как  при браке.., в некоторых случаях.. )

 

у Агиля великолепный голос.

[Эда F]

Ağ atlar və oğlanlar

 

 

 

1.

 

Əvvəl bir obraz yaradacaqsan. Fikrində, xəyalında. O tək sənin olacaq. Başqalarının sənin obrazının təkrarını yaratdığını görüncə qısqanacaqsan onu. Dəli kimi. Özünü yedirdəcəksən ona. Tək bircə özünü. Ruhunla qidalandıracaqsan onu. Böyüyəcək. O qədər böyüyəcək ki, sənə yol yoldaşı olacaq. Yanına düşüb gedib-gələcək. Özünü maşının altına atmaq istəyəndə ətəyindən tutub dartacaq. Başqaları çönüb arxanca baxanda qısqanacaq səni. Başın yeməyə qarışanda göz ağardacaq sənə: yemə, kökəlirsən... Heç kəs görməyəcək onu, tək bir səndən savayı. O yekəlib impozant birinə çevriləndə fikirləşəcəksən ki, belə birisinin piyada gəzməyi nə dərəcədə düzgündür? Bir at bağışlayacaqsan ona, əlbəttə ki, ağ. Yenə yolları bir gedib-gələcəksiz. Sən piyada, o at belində. Obrazla bitirdin. Onu beyninin uzaq bir küncünə itələyib, prototipini gəzəcəksən. Dağda-daşda, meşədə, orda-burda, yaxında-uzaqda, küçədə-bayırda, qonumda-qonşuda. Tapmayacaqsan. Analoqlar olacaq, prototip olmayacaq. Biri elə gülməyəcək, biri elə dinməyəcək, baxmayacaq, susmayacaq. Birinin gözü bir az qıyıq, saçı bir az buruq, boyu gödək, addımları iri, sözləri mənasız.... nə isə.... onu tapmayacaqsan. Nisgilini gündəliklə paylaşacaqsan, gündəliyi də sonda odla... Od o qədər rəvayətlər udub ki,... əlinə qələm versən, yaxıb-yandırar kağızı. Səni üzəni bölüşə-bölüşə, hissə-hissə, damla-damla qurudacaqsan.

 

Yaratdığın tulpa və onunla aranda olan mücərrəd münasibət tükənəndən sonra, onda ki, sənə heç nə artıq lazım deyil və dünyada ağ olan hər şeyə nifrət edirsən, əsasən də ağ maşınlara... eyvah, nəsə də tapılacaq. At!

 

At gəlib çıxacaq. Üstü boş. Karıxacaqsan, hər şeyi yenidən yaşayacaqsan, sonra toparlanacaqsan, düşünəcəksən: heç at da pis deyil... belə baxanda..

[Эда F]

2.

 

Əvvəl bir obraz yaratdı. Fikrində, xəyalında. Tək onun idi yaratdığı. Başqalarının onun obrazının təkrarını yaratdığını görüncə qısqanırdı onu. Dəli kimi. Özünü yedirtdi ona. Tək bircə özünü. Ruhuyla qidalandırdı. Böyütdü. O qədər böyütdü ki,...... Bir at bağışladı ona. Əlbəttə ki, ağ. Çox gözəl idi ağ atlı oğlan. Yenilməz, misilsiz, cüssəli. Qaşı-gözü, yarağı-yasağı və s.və il... At belində şahanə görünüşlə oturmuşdu.

 

Onsuz qala bilmirdi. Hər zaman yanında idi. Addiktinə çevrilmişdi. “Əslini tapmasam, ölərəm” düşünürdü. Hər yerdə gəzirdi onu, gözü 4 idi,  “birdən yanımdan ötər, bilmərəm” deyə.

 

Zaman-zaman aradı onu. İllər isə ötüb keçirdi, onlar ümumiyyətlə, insanların planları ilə o qədər maraqlanmır. Artıq onun 15 yaşı yox idi, məktəbi çoxdan bitirmişdi, institut illəri də arxada idi, işə düzəlmişdi. Böyük kollektiv içində idi. Hər gün onlarla adamla üzləşir, danışır, görüşür, eyni layihə üzərində işləyir, xarici səfərlərə gedirdi. İşi pis deyildi, kolleqalarından razı idi, amma O yox idi. Birinin gözü bir az  qıyıq, saçı bir az buruq, boyu gödək, addımları iri, sözləri mənasız... O yox idi.

 

Psixoloq ona demişdi:  “O, sənin təxəyyülünün məhsulu olan O, həyatda ola bilməz. Sən Onun bənzərini seçib, özün yaratmalısan ondan Onu, yapmalısan, onu istədiyin qəlibə salıb sıxmalısan, uzadıb dartışdırmalısan O olana qədər. Günbəgün, saatbasaat, həyatın boyu Onu yaratmalısan. O, hazır, məcməyidə heç kəsə verilmir.”

 

İnandı deyilənlərə. Axtardı, oxşarını axtardı, lap azacıq oxşara da razı idi...., tapmadı. Sınıxdı..

 

 

Bu illər ərzində təkcə özü yox, O da sınıxmışdı. Daha at belində əvvəlki oturuşu yox idi. Arıqlayıb süstləşmişdi. Saçına dən, alnına təkəm-seyrək qırış düşmüşdü, barmaqları arasında da siqaret. Əvvəllər  çəkməzdi. At da sanki əvvəlki əzəmətini itirmişdi.

 

İllər bir-birini qovurdu, qadın qocalırdı. İşi maraqlı idi. Artıq böyük bir müəssisənin rəhbərliyi ona tapşırılmışdı, saysız kompaniyalarla danışıqlar, kontraktlar, xarici səfərlər, qonaqlar... Ona ehtiram bəsləyir, sözünü dinləyirdilər. Külli miqdarda dostu, tanışı... Osa yox idi, heç oxşarı da.

 

Psixoloq ona məsləhət görmüşdü uşaq götürsün. İstəmirdi. Körpəni özü hədiyyə etmək istəyirdi. Ona.

 

İllər ötürdü. Artıq ata-anası yox idi yanında. Psixoloqu da dünyasını dəyişmişdi. Şəhərin ən gözəl yerində aldığı yeni mənzilində hər şey gen-bol idi. Bir tək güzgülərin sayı kəskin azalmışdı. Plastik əməliyyatla qırışlardan canını qurtarmışdı. Ağarmış saçlarını boya gizlədirdi. Səhhəti ilə bağlı bir sıra problemlərlə üzləşmişdi. Yuxusuzluq onu əldən salmışdı.

 

O da tanınmaz hala düşmüşdü. Ovurdları batıq, saçı qar kimi, üzü saqqallı. Ayağını üzəngiyə qoyurdu, ayaq sürüşüb düşürdü. Şux oturuş filan yox idi, sərilib qucaqlamışdı atın başını. At deyəndə ki,.. at da deyildi, diqqətli baxışda boz eşşəyə daha çox oxşayırdı, özü də deyəsən, axsaq idi..

 

Qadına əsəblərini sakitləşdirmək üçün bir neçə həftəlik gərgin iş rejimindən uzaqlaşmaq, şəhərin səs-küyündən qaçıb, özüylə təkbətək qalmaq məsləhət gördülər. Səyahətə çıxdı. Xiltonun “İtirilmiş üfüq”ünü qoltuğuna vurdu, Şanqri-Laya mental trip arzusu ilə. Çemodanına 2-3 dəst paltar atdı, əski-üsküyə marağı çoxdan ölmüşdü, ağ qızılgüllərə xəstə həssaslığı ilə..,  orta yaş sərhədlərini aşanda. Evdəki bütün telefonları avto cavabdehə qoyub çətirini götürdü.., yox, çətir götürmədi, Kurşevelə gedirdi.

 

İstirahəti düşündüyündən də yaxşı keçdi..., yəni düşünə bilməyəcəyi qədər yaxşı. Fikri dağıldı, dincəldi, yaxasından sallanıb qalan hər nəydisə, bilmirdi nə olduğunu, tərk etdi onu. Zəhləsini tökmüş miqrendən demək olar qurtuldu. Bir sərgüzəst də yaşadı orda. Bakıdan birisi ilə tanış oldu. Uzaq yerdə öz həmvətəni ilə tanışlığı çox müsbət qarşıladı. Yaşlı professor idi, məşhur bir iş adamının atası. Xizəklik halı da yox idi, amma seçim oğlunun idi, onun tərəfindən göndərilmişdi istirahətə. Görünüşü necəydi? Oh, əsl professor kimi, eynəkli, dərin baxışlı, elm, kitab adamı, real dünyadan uzaq. Ovurdları batıq, saçı qar ağlığında, üzü saqqallı, qəddi əyilmiş. İnsan kimi çox pozitiv biri idi, mədəni və son dərəcə həlim. Ensiklopedik bilikləri onu maraqlı həmsöhbət edirdi. Həyat yoldaşı çoxdan dünyasını dəyişib, tək buraxmışdı onu. Qoca təklikdən çox əziyyət çəkirdi. Nə övladları, nə də nəvələri ovundura bilirdi onu. İşindən ayrılmışdı, təqaüddə idi və tək məşğuliyyəti dost-tanışı ilə elektron poçt vasitəsilə şahmat oynamaq idi.

 

Professor özü haqda hər şey danışdı qadına, həyatından, ailəsindən, keçmiş işindən, hətta köhnə boz avtomobilindən də.

 

Qadınsa qulaq asırdı. Çox diqqətlə dinləyirdi onu. Yoooox, ola bilməz! Yəni mümkündümü... nağıla bənzəmirmi... aman allah, bilən nə deyər, ayıb deyilmi, bu yaşda??

 

Belə. İstirahət bitdi. Yaxşı olan çox şürmür. Qayıtdılar. Hərə öz gündəlik həyat rejiminə. Fikirləşdilər.... bir də fikirləşdilər....bir də..

 

Vaxt keçdi, heç bilmədilər nə qədər. Artıq vaxt onlar üçün əvvəlki qorxuducu statusunu itirmışdi. Vaxtla hesablaşmırdılar artıq. Tapmışdılar. Bir-birini. Artıq birlikdə idilər. Uzun illər hər ikisindən çox şey qoparıb aparmışdı, amma özəyi laxlada bilməmışdi, soldurub sındırmamışdı. Elə özəkdən də tanımışdı qadın onu. O idi..., köhnə boz avtosunun problemli təkərinə qədər O..

[Эда F]

[Эда F]

Saat 6. (UTC)

 

 

 

Nə vaxtsa günahlarını etiraf etmək istəsən, keşiş cübbəsi geyib, qarşında zühur etməyə hazıram. Danışanda gözlərimə baxmazsan. Aramızda günahlarımızdan divar hörərəm. Hörərəm ki, görməyəsən gözlərimi. Görsən anlarsan. Anlarsan ki, mənəm etiraflıq.

i – nan – ma – lı

 

Bağlı qapıların arxasından süzülən bayağı qəhqəhələri cavabsız buraxmalı. Qapıları açmamalı. Görəcəyin şeytan yığnağı olacaq. Özünə bir bəqa yaradıb, munis xilaskarını ora yerləşdirməli. Marionet varlığının iplərini ona sunmalı.

oy – na – ma – lı

 

Deyilməmiş həqiqətlər yaxşı ki, deyilməmiş.

Açılmamış mətləblər yaxşı ki, açılmamış.

Unudulmamış sərgüzəştlər yaxşı ki, unudulmamış.

Deməli, deyiləcəklər, açılacaqlar, unudulacaqlar var hələ... Demək, hələ həyatdayıq.

u – nut – ma – lı

 

İnanıram, sındırılmış ağacların dikəlib səmanı saxlaya biləcəyinə...,

ovçunun bir gün şikara, şikarın ovçuya çevriləcəyinə...,

hər şeyin hərlənib-fırlanıb, öz məxəzinə dönəcəyinə.

Demək, hələ ayaqdayıq.

o – vun – ma – lı

 

Günlərimizi yarpaq kimi qoparıb aparan ruzigar sərir onları keçmiş adlı ağacın ayaqlarına.

Yuxarıdan aşağılara baxar oluruqsa,

demək hələ budaqdayıq.

Sarılıb orda

o – tur – ma – lı

 

Başımızın altına balınc qoyanlar  “Sınaqdır, döz! Ölüm - əsl həyatın astanası”  çığırırlar.

“Bardaş qurub oturmuş Həqiqətləri görməz olsaz, onların arxasında gizlənən dar ağaclarını görəcəksiz”.

Yox, yox, biz həqiqətlərimizdən bezar deyilik.

Demək, hələ buradayıq.

bo – ğul – ma – lı

 

Get-gedə məzhəkələşən ömür dramının tək bircə aktyoru da, rejissoru da özün. Dodaqqaçıran səbəblər bol, tamaşa zalı dolu..., başqasının  “doşabına”  şirnikən seyrçilərlə.

qo – vul – ma – lı

 

Harda ki, talelər kinayəylə yoğrulub,

ümidlər bataqlıqda boğulub,

qatarlar ünvansızlığa yollanıb,

Harda ki, göydən düşən 3 alma yarı yolda qamarlanıb fallanıb,

Mənə nağılların ətəyində əl açıb oturmaq qalıb.

um – sun – ma – lı

 

Yenə gecənin bir aləmində yuxularımı aldılar gözlərimdən. Çiliklənmiş dünyamın qırıntıları üzərindən sürüyüb apardılar onu. Gerçəyin ən uca zirvəsində qılıncdan keçirtdilər. O vaxtdan yuxularımın qatilini gəzirəm,.. qisas almaqçun gəzirəm. Gözlərim açıq qalıb.

yu – mul – ma – lı

 

 

 

ps. (səhər 6.00-da qələmə alınıb)

[Эда F]

[Эда F]

постриглась под боб каре. ах мои длинные белые волосы...

[Эда F]

пишу, пока пишется.

 

странно, что раньше нигде не встречала:

 

"С ужасом читаешь, до чего нелепо и жестоко обходились лекари с жалким, бессильным телом Гоголя, хоть он молил только об одном: чтобы его оставили в покое. С полным непониманием симптомов болезни и явно предвосхищая методы Шарко, доктор Овер погружал больного в теплую ванну, там ему поливали голову холодной водой, после чего укладывали его в постель, прилепив к носу полдюжины жирных пиявок. Больной стонал, плакал, беспомощно сопротивлялся, когда его иссохшее тело (можно было через живот прощупать позвоночник) тащили в глубокую деревянную бадью; он дрожал, лежа голый в кровати, и просил, чтобы сняли пиявок, - они свисали у него с носа и попадали в рот. Снимите, поднимите! - стонал он, судорожно силясь их смахнуть, так что за руки его пришлось держать здоровенному помощнику тучного Овера" (Набоков В.,1993).

 

 

другой источник:

 

"Врачи вошли к больному, стали обсматривать и расспрашивать. Когда давили ему живот, который был так мягок и пуст, что через него легко можно было ощупать позвонки, то Гоголь застонал, закричал. Прикосновение к другим частям тела, вероятно, также было для него болезненно, потому что также возбуждало стон и крик... Наконец, при продолжительном исследовании, он проговорил с напряжением: "Не тревожьте меня ради бога!"*. 
/* Тарасенков. "Последние дни".

 

На этом мучения Гоголя не окончились. Эскулапы решили посадить Гоголя в ванну и поставить к носу пиявки.

"Когда возвратился через три часа после ухода, в шестом часу вечера, - продолжает свое сообщение Тарасенков, - уже ванна была сделана, у ноздрей висели шесть крупных пьявок; к голове приложена примочка. Рассказывают, что когда его раздевали и сажали в ванну, он сильно стонал, кричал, говорил, что это делают напрасно; после того, как его положили опять в постель без белья, он проговорил: "Покройте плечо, закройте спину!", а когда ставили пиявки, он повторял: "Не надо!", когда они были поставлены, он твердил: "Снимите пиявки!" и стремился их достать рукою. При мне они висели еще долго, его руку держали с силою, чтобы он до них не касался. Приехали в седьмом часу Овер и Клименков; они велели поддерживать кровотечение, ставить горчичники на конечности, потом мушку на затылок, лед на голову и внутрь отвар алтайского корня с лавровишневой водой".

 

Невольно вспоминаются "Записки сумасшедшего":

 

"Боже! Что они делают со мной! Они льют на голову холодную воду! Они не внемлют, не видят, не слушают меня! Что я сделал им? За что они мучат меня?"