SUMGAYIT

Göyçə gölü ətrafında aparılan arxeoloji tədqiqatlar tarixi həqiqətləri üzə çıxarıb

Gorusda Azərbaycan kəndləri niyə boşaldılıb? | QƏRBİ AZƏRBAYCAN XRONİKASI

Дневник девушки из Ходжалы. Мой армянский сын - Albert Isakov

Paşinyanın son müsahibəsində səsləndirdiyi bir çox fikir demoqogiyadan başqa bir şey deyil. Bu sözləri Axar.az-a Paşinyanın Böyük Britaniyanın “Teleqraf” qəzetinə müsahibəsi zamanı Almatı Bəyannaməsi haqqında səsləndirdiyi fikirlər barədə danışan Türkiyənin Sütçü İmam Universitetinin Siyasi elmlər və beynəlxalq münasibətlər kafedrasının müdiri, professor Toğrul İsmayıl deyib. Professor Ermənistanın işğalla əvvəl mövcud olan bütün müqavilə və sənədləri pozduğunu vurğulayıb: “Birincisi, Ermənistan Azərbaycanın torpaqlarını işğal etməklə əvvəl imzalanan bütün müqavilələrin üzərindən xətt çəkib. Beynəlxalq hüquq da bunu deyir. İrəvanın məğlubiyyəti ilə bölgədə yeni geosiyasi şərait yaranıb. Ona görə də məğlub tərəf kimi Azərbaycanın haqlı şərtlərini qəbul etməklə sülh müqaviləsini imzalamalıdır. Əgər prosesi nəsə qazanmaq, yaxud qaytarmaq ümidi ilə uzadırlarsa, onda Azərbaycan da tam şəkildə AXC dövrünün sərhədlərindən çıxış edə bilər. Qeyd-şərtsiz sülh müqaviləsinin imzalanması bölgədə təhlükəsizliyi təmin etmək üçün önəmlidir. Lakin Ermənistanın bizə nəyisə diktə etməyə nə gücü, nə də haqqı var. Digər tərəfdən bir sıra dövlətlər Cənubi Qafqazda öz təsirlərini gücləndirmək və buranı Rusiyaya qarşı cəbhəyə çevirmək üçün Ermənistanı ortaya salırlar. Ancaq bütün hallarda Azərbaycan güclü tərəfdir və sülh müqaviləsi bu baxımdan ən çox Ermənistanın özünə lazımdır”. Alim qeyd edib ki, müzakirələr zamanı yalnız 10 noyabr 2020-ci il üçtərəfli bəyanatı əsas götürülə bilər: “Çünki bu sənədin imzalanması ilə hərbi əməliyyatlar dayandırılıb və öhdəliklər təsbit olunub. Qeyd etdiklərimiz Paşinyanın tez-tez vurğuladığı Almatı Bəyannaməsinə də aiddir. Bu sənədə əsasən Ermənistan ölkəmizin ərazisini işğal etməməli idi, lakin əksi oldu”. Professor Ermənistanın Konstitusiyasında Azərbaycana və Türkiyəyə qarşı mövcud olan ərazi iddialarının ölkəmizə də eyni haqqı verdiyini bildirib: “Rəsmi İrəvanın sülh müqaviləsinin imzalanmasını yubatması əslində yeni bir müharibəyə açıq qapı qoyur, eyni zamanda Azərbaycana Ermənistan ərazisinə iddia etmək haqqı verir. Çünki ortada tarixi həqiqət var. Hətta belə davam edəcəyi təqdirdə Azərbaycan İrəvan və ətrafının Ermənistana verilməsi qərarını ləğv edə bilər. Paşinyan Almatı Bəyannaməsi üzərindən söz oyunu oynamaq və “yazıq” roluna bürünmək yerinə, ölkəsinin Konstitusiyasında Azərbaycan ilə Türkiyəyə qarşı olan ərazi iddialarını çıxarmalı, öhdəliklərini yerinə yetirməli, sülh müqaviləsini imzalamalıdır. Yoxsa Azərbaycan da tarixi və hüquqi məsələləri əsas götürürək ərazi iddiaları ilə çıxış edə, addımlar ata bilər. Bu da Ermənistan üçün fəlakət olar”.

09:00 Əgər biz Sovet İttifaqına daxil olan zaman ərazilərdən danışırıqsa, bilirsinizmi, bu kontekstdə Sovet İttifaqına qoşulma dövründən danışmaq heç də düzgün deyil. Axar.az xəbər verir ki, bu sözləri Ermənistan Baş naziri Nikol Paşinyan Britaniyanın “Teleqraf” nəşrinə müsahibəsində deyib. “Niyə? Çünki üçtərəfli və dördtərəfli formatda Ermənistan və Azərbaycan arasında əldə olunan razılaşmada Almatı Bəyannaməsi əsasında iki ölkənin bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyacağı yazılı şəkildə qeyd olunub”, - o bildirib. Paşinyan bildirib ki, Azərbaycan tərəfinin verdiyi açıqlamalara görə təhlillər aparılır və Azərbaycanın əldə olunmuş razılaşmalardan geri addım atdığına dair analizlər var: “Lakin Azərbaycan, xüsusən, Soçi və Praqada qəbul edilmiş bəyanatlardan öz imzasını geri götürdüyünü bəyan edənə qədər tamamilə aydındır ki, Ermənistan və Azərbaycan 1991-ci il Almatı Bəyannaməsi əsasında bir-birinin ərazi bütövlüyünü tanıyır. Bu məntiqin əksi qanunsuzdur”.

Regional sabitliyin pozulmasına və bu istiqamətdə atılan addımlara gəlincə, bu, təbii ki, hər bir sağlam düşüncəli insanda narahatlıq yaradır. Axar.az xəbər verir ki, bu sözləri Ermənistan Baş naziri Nikol Paşinyan Britaniyanın “Teleqraf” nəşrinə müsahibəsində Ermənistanla Azərbaycan arasında üçüncü müharibənin başlaya biləcəyindən qorxub-qorxmadığı ilə bağlı sualı cavablandırarkən deyib. “Qorxu - yanlış sözdür, çünki Ermənistan demokratik, inkişaf edən dövlətdir və Ermənistan, artıq qeyd etdiyim kimi, davamlılığını artırmaq üçün genişmiqyaslı islahatlar həyata keçirir və yeri gəlmişkən, son illərdə düşünürəm ki, beynəlxalq ictimaiyyət də, bizim cəmiyyət də gördü ki, ölkəmizin dayanıqlılığı xeyli artıb. Biz Ermənistanın inkişafına və davamlılığının artırılmasına yönəlmiş islahatlar yolunu davam etdiririk. Regional sabitliyin pozulmasına və bu istiqamətdə atılan addımlara gəlincə, bu, təbii ki, hər bir sağlam düşüncəli insanda narahatlıq yaradır”. Paşinyan qeyd edib ki, Ermənistanla Azərbaycan arasında münasibətlərin dövlətlərarası xarakter daşıması çox vacibdir: “Diplomatik münasibətlərimiz olmasa da, imzaladığımız sənədlərə istinad etmək məcburiyyətindəyəm. Mən artıq dedim ki, biz Azərbaycanla gücdən istifadə etməmək və güc tətbiq etməklə hədələməmək haqda sənəd imzalamışıq. Əgər Azərbaycan imzaladığı sənədlərə hörmət etmirsə və ya hörmət etməməlidirsə, o zaman Azərbaycan istənilən ölkəyə hücum edə bilər, niyə təkcə Ermənistan? Azərbaycanın ətrafına baxın: əgər o, beynəlxalq öhdəliklərini yerinə yetirməsə, o zaman hər hansı qonşu dövlətə hücum edə bilər, əgər belədirsə”.

Fevralın 12-də saat 13:37 radələrində Azərbaycan-Ermənistan şərti dövlət sərhədinin Zəngilan rayonu ərazisindən keçən hissəsində Ermənistan Silahlı Qüvvələrinin Qafan rayonunun Nerkin-And yaşayış məntəqəsi istiqamətində yerləşən mövqeyindən Dövlət Sərhəd Xidmətinin Sərhəd Qoşunlarının Zəngilan rayonunun Kolluqışlaq kəndi ərazisində yerləşən mövqeyinə atəş açılıb. Axar.az xəbər verir ki, təxribat nəticəsində Dövlət Sərhəd Xidmətinin hərbi qulluqçusu əsgər Pərviz Ağakişi oğlu Xəlilzadə yaralanıb. Hərbi qulluqçu helikopterlə ixtisaslaşmış tibb müəssisəsinə təxliyə edilib. Baş vermiş hadisə, o cümlədən qarşı tərəfdən atəşin açılması anı videomüşahidə kameraları vasitəsilə qeydiyyata alınıb. Hazırda əməliyyat şəraiti sabitdir və bölmələrimizin nəzarəti altındadır. Ermənistan tərəfinin bu növbəti təxribatına görə məsuliyyət tam şəkildə Ermənistanın hərbi-siyasi rəhbərliyinin üzərinə düşür.

Ermənistan və Azərbaycan dövlət sərhədində erməni sərhədçiləri tərəfindən atəş açılması ilə bağlı Azərbaycan mətbuatında yayılan məlumat araşdırılır. Axar.az xəbər verir ki, bu barədə Ermənistan Müdafiə Nazirliyinin hərbi polisinin bəyanatında bildirilib. "Yuxarı komandanlığın yazılı əmrlərində hərbi qulluqçunun vəziyyəti qiymətləndirərək atəş açmaq barədə qərar qəbul edə biləcəyi və ya qərar qəbul etməyə borclu olduğu hallar aydın şəkildə müəyyən edilir. İlkin məlumata görə, fevralın 12-də bu ərazidə belə bir vəziyyət (atəş açmaq zərurəti - red.) olmayıb. Bu hal təsdiq olunarsa, əmri pozan şəxslər məsuliyyətə cəlb olunacaqlar”, - məlumatda vurğulanıb. Qeyd edək ki, fevralın 12-də saat 13:37 radələrində Azərbaycan-Ermənistan şərti dövlət sərhədinin Zəngilan rayonu ərazisindən keçən hissəsində Ermənistan Silahlı Qüvvələrinin Qafan rayonunun Nerkin-And yaşayış məntəqəsi istiqamətində yerləşən mövqeyindən Dövlət Sərhəd Xidmətinin Sərhəd Qoşunlarının Zəngilan rayonunun Kolluqışlaq kəndi ərazisində yerləşən mövqeyinə atəş açılıb. Təxribat nəticəsində Dövlət Sərhəd Xidmətinin hərbi qulluqçusu əsgər Pərviz Ağakişi oğlu Xəlilzadə yaralanıb. Hərbi qulluqçu helikopterlə ixtisaslaşmış tibb müəssisəsinə təxliyə edilib. Baş vermiş hadisə, o cümlədən qarşı tərəfdən atəşin açılması anı videomüşahidə kameraları vasitəsilə qeydiyyata alınıb.

Beynəlxalq hüququn bizə verdiyi imkanlardan istifadə etməliyik | QƏRBİ AZƏRBAYCAN XRONİKASI

«Конгресс США принял решение одобрить сделку с Турцией о продаже 40 новых истребителей F-16 и модернизации существующих истребителей F-16». Как передает Caliber.Az, об этом пишет политолог Сурен Суренянц. «Наши псевдозападники несколько дней назад заявили, что Турция ратифицировала членство Швеции в НАТО под давлением США, прогнозируя аналогичное давление на Баку. В те дни я писал, что давления на Анкару нет, а произошедшее — американо-турецкая сделка. Факт подтвердился, но я уверен, что никто из распространяющих ложь псевдозападников не будет извиняться».

Турецкая оборонная компания CANiK представила идеальное решение для вооружения воздушных, морских и наземных транспортных средств, в основном вертолетов и легких штурмовых самолетов. Как передает Caliber.Az, об этом Defence Turk сообщило на своей странице в соцсети Х. Благодаря своей уникальной конструкции с соединением двух стволов со специальным креплением, CANiK Dual M2F может похвастаться необычайной скорострельностью до 1900 (950 об/мин x2) выстрелов в минуту.

США-Турция: «Соколы» для восстановления доверия На сайте турецкого агентства Anadolu опубликована статья журналистки Рабии Иджлал Туран, посвящённая недавнему решению Конгресса США одобрить продажу Турции модернизированных самолётов F-16. Предлагаем вниманию читателей Caliber.Az перевод данного материала. «Одобрение США продажи истребителей F-16 Турции вскоре после того, как турецкий парламент ратифицировал членство Швеции в НАТО, многие расценили как некоторый толчок к укреплению отношений между двумя союзниками по альянсу. Однако некоторые предупреждают, что, возможно, ещё слишком рано делать выводы о том, что все споры будут разрешены, в то время как другие отмечают, что союзники по-прежнему поддерживают «позитивные стратегические отношения». Госдепартамент США одобрил продажу Турции самолетов F-16 и комплектов для модернизации на сумму 23 миллиарда долларов, направив официальное уведомление в Конгресс 27 января. В течение 15-дневного периода рассмотрения не было высказано никаких возражений, что свидетельствует о том, что продажа была одобрена. Уведомление было отправлено через несколько часов после того, как Турция представила в Вашингтон документы, связанные с одобрением протокола о вступлении Швеции в НАТО. Этот важный шаг был предпринят на фоне напряженных отношений между Анкарой и Вашингтоном в последние годы из-за ряда проблем, включая поддержку США террористической группировки YPG (Отряды народной самообороны) в Сирии, разногласия по поводу покупки Турцией российской системы ПВО С-400, что привело к её исключению из программы F-35 и санкциям Вашингтона в отношении Анкары. Крупных военных продаж между двумя союзниками по НАТО не было почти десять лет, с тех пор как США одобрили продажу ракет AIM-120C-7 AMRAAM и сопутствующего оборудования на сумму 320 миллионов долларов в августе 2014 года и продажу боевых вертолетов Super Cobra на сумму 111 миллионов долларов в октябре 2011 года. Продажа F-16 была воспринята как важный шаг на пути к восстановлению доверия между двумя странами. По словам политолога из Университета имени Хасана Кальёнджу и научного сотрудника SETA (Фонд политических, экономических и социальных исследований) Мурата Аслана, «еще рано говорить о том, что все споры между двумя сторонами разрешены», но продажа F-16 - «первый шаг» спустя десятилетие. Учитывая глобальные события, включая российско-украинскую войну и столкновение на Ближнем Востоке, Аслан отметил важность роли Турции и ее посреднических усилий, которые, по его мнению, соответствуют интересам США. По поводу продажи истребителей F-16 Аслан сказал Anadolu, что две страны договорились об «условиях развития будущих связей», потому что «закупки позволяют строить долгосрочные отношения между странами». По словам председателя ближневосточной программы Международного научного центра имени Вильсона Джеймса Джеффри, Турция и США являются союзниками уже более 70 лет. По его словам, в настоящее время две страны очень тесно сотрудничают в ряде областей. «Продажа F-16 и независимое решение Турции о вступлении Швеции в НАТО говорят о том, что стороны способны работать вместе ради общего блага», - сказал он Anadolu. Джеффри отметил, что Турция и США являются очень близкими партнерами, хотя есть некоторые «точки трения», такие как присутствие YPG и американских сил на северо-востоке Сирии. «Между крупными и даже мелкими государствами всегда есть трения», - сказал он, добавив, что американо-турецкие отношения– очень позитивные и стратегические. На вопрос Anadolu о значении одобрения Турцией заявки Швеции на вступление в НАТО с точки зрения отношений между Анкарой и Вашингтоном, первый заместитель пресс-секретаря Госдепартамента Ведант Патель сказал, что США рассматривают Турцию как «ключевого союзника НАТО» и рассчитывают на «продолжение тесного сотрудничества с этой страной в ряде ключевых областей». Основные причины разногласий Основной причиной разногласий между Анкарой и Вашингтоном является поддержка США террористической группировки YPG, которая позже была переименована в «Сирийские демократические силы» (SDF) и рассматривается США как партнер в борьбе с ИГИЛ (Исламское государство). Однако Турция отвергает поддержку YPG со стороны США из-за ее связей с PKK (Рабочая партия Курдистана), которая была внесена в список террористических организаций Турцией, США и ЕС. PKK несет ответственность за гибель 40 000 человек в ходе более чем 30-летней кампании террора против Турции. Отвечая на вопрос об ожиданиях относительно разрешения этих разногласий, Аслан сказал, что он не настроен ни оптимистично, ни пессимистично. «Мы должны понять глубинные причины разногласий с точки зрения обеих стран, - сказал Аслан, отметив обеспокоенность Турции по поводу поддержки YPG со стороны США и назвав эти опасения «экзистенциальными». - США должны оправдать ожидания Турции и прекратить оказывать PKK поддержку». Джеффри, занимавший пост специального представителя США в Сирии в 2018-2020 годах, пояснил, что Америка объявила PKK террористической и поддерживала Турцию «больше, чем любую другую страну». «Также очень важно остановить продвижение Ирана в регионе», - сказал он, отметив недавние нападения на американские войска со стороны поддерживаемых ИРИ группировок в Ираке и Сирии. По его словам, если США откажутся от отношений с YPG, это приведет к образованию вакуума на северо-востоке Сирии. Отвечая на вопрос, могут ли США сотрудничать с Турцией на севере Сирии, Джеффри сказал, что этот вариант обсуждался в начале 2019 года во время переговоров в Пентагоне, добавив, что «очень трудно представить себе дальнейшее продвижение». Отвечая на вопрос о возможности того, что американские войска останутся в Сирии, прекратив при этом сотрудничество с YPG, Джеффри сказал, что они рассматривали и этот вариант в 2019 году и пришли к выводу, что они будут либо работать с YPG, либо покинут северо-восток Сирии. Согласно договору, подписанному в 2019 году между Анкарой и Вашингтоном, США согласились обязать террористов YPG/PKK отдалиться от турецкой границы на 30 км, что, по словам турецких чиновников, так и не было выполнено. В соответствии с соглашением, достигнутым 17 октября 2019 года, Турция согласилась приостановить операцию «Мирная весна», которую она начала для охраны своих границ, чтобы дать возможность террористам YPG/PKK уйти. Джеффри заявил, что силы YPG ушли из этого блока в районе проведения операции «Мирная весна» на северо-востоке Сирии, добавив, что «базовое соглашение о прекращении огня в силе», - написала Рабиа Иджлал Туран.

Ləmbəlidə əhali Gürcüstana qaçdı, qatara doldurub, sürgün etdilər | QƏRBİ AZƏRBAYCAN XRONİKASI

Erməni deputat: Azərbaycanlıların İrəvana, Göyçəyə, Zəngəzura qayıdışını da qəbul edəcəklər

Həbib Həsənovun İrəvandan çıxma səbəbi qardaşının qətli idi | QƏRBİ AZƏRBAYCAN XRONİKASI

«Армения действительно готовится к новой войне, исход – очевиден» Вадим Мансуров Журналист Caliber.Az Неприятный, но очевидный факт - несмотря на все разговоры о мире Армения продолжает активно вооружаться. В частности, по словам министра обороны Армении Папикяна, Индия и Франция становятся постоянными поставщиками военной техники Еревану. При этом Армения активно развивает отношения с НАТО. О чем говорят эти факты? Армения готовится к новой войне, а все разговоры о мире с Азербайджаном нужны лишь для затягивания процесса и отвода глаз? Ответить на эти вопросы редакция Caliber.Az попросила зарубежных политологов. По мнению российского военного эксперта Алексея Хлопотова, армянская политика разумной логике не поддается. Армению уже проучили, но ей все неймется. «У меня сложилось впечатление, что Армения действительно готовится к новой войне. Понятно, что исход тут предсказуем – полное поражение Армении. Я не раз говорил, что Пашинян идет по одной дороге - к полной потери государственности Армении. По-другому армяне никак не успокоятся и сами идут к реализации этой цели, вопреки здравому смыслу», - подчеркнул эксперт. По его словам, кто-то здравомыслящий в Армении все же должен отдавать себе отчет в том, что им не хватит ни экономики, ни военных сил, ни населения, чтобы воевать с Азербайджаном, это абсолютно разные весовые категории. «Но тогда зачем осуществляется закупка вооружений Арменией у Франции и Индии? На мой взгляд, скорее всего для того, чтобы позлить Москву и сделать некий реверанс в сторону Франции. Ну и, понятное дело, чтобы хоть как-то удовлетворить реваншистский пыл внутренней аудитории. Но любая военная кампания Армении обречена на провал, на поражение. Даже если Армения в десять раз увеличит объемы закупаемого вооружения, это не поможет изменить военный баланс», - отметил А. Хлопотов. В последнее время, замечает он, пошли разговоры о том, что некие внешние силы могут принять участие в региональной войне между Арменией и Азербайджаном. Например, Франция, которая придет на помощь Армении. Но это из области фантастики. «Как может Франция принять прямое участие в конфликте на Южном Кавказе, если у нее нет общих границ с Арменией и Азербайджаном? Может послать бойцов Иностранного легиона на самолетах? Но это полностью исключено вследствие бесперспективности такой задумки», - резюмировал А. Хлопотов. Узбекский политолог-международник Рафаэль Саттаров полагает, что если смотреть на ситуацию с точки зрения политико-экономических преимуществ, то открытие дорог, коммуникаций, границ между Арменией, Азербайджаном и Турцией чрезвычайно выгодно Еревану. «Географию никто не отменял. Нет ни одной страны в мире, которая могла бы процветать, не имея отношений с более крупными соседями, которые к тому же проводят активную политическую и экономическую линию в регионе. Понятно, что деятельность Пашиняна в Армении сталкивается с различными политическими группами, кланами, которые подвергают и будут подвергать острому ревизионизму все его шаги. Вообще же, как мне кажется, Пашинян не человек войны, однако в сфере внутренней политики у него есть проблемы. Для того, чтобы начать жить нормально, процветать Армении необходимо разблокировать коммуникации, стать частью каких-то транзитных проектов, однако эти идеи Пашиняна встречают противодействие у других армянских политиков, реваншистов, оппозиции», - отметил политолог. При этом, как считает он, мир вступил в такую фазу своего развития, что многие государства должны будут вкладывать свои основные средства в покупку вооружений. «Многие эксперты считают, что 2024 год будет более богат на нестабильность и конфликты, чем предыдущий. Я уже говорил ранее в СМИ, что мирный договор между Баку и Ереваном обретет жизнь, когда решится вопрос Зангезурского коридора. При этом нельзя отрицать тот факт, что действующие власти в Ереване ждут момента, когда обстоятельства в мире изменятся в пользу Армении. С другой стороны, нельзя не учитывать тот факт, что в Армении существует убеждение о необходимости вооружаться. И то, что Армения закупает новые ПВО и системы подавления БПЛА говорит о том, что она готовится к каким-то военным действиям. На мой взгляд, военные действия между Арменией и Азербайджаном могут вспыхнуть во второй половине 2024 года, в интервале июнь-декабрь. Думаю, Ереван сейчас ведет себя в русле политики «как карта ляжет» и, если переговоры вокруг мирного договора закончатся для Армении негативно, вероятен и новый локальный военный конфликт», - сказал Р. Саттаров.

"Atam, anam və biz uşaqlar 4-5 aydan sonra görüşdük" | QƏRBİ AZƏRBAYCAN XRONİKASI

Azərbaycan və Türkiyə vətəndaşları İrəvanda mənzil alır | QƏRBİ AZƏRBAYCAN XRONİKASI

Между красной и желтой: у футбольных арбитров появится новая карточка У футбольных арбитров появятся синие карточки. Как передает Vesti.az со ссылкой на ТАСС, синяя карточка будет показываться за чрезмерные споры с судьями и тактические нарушения. Получив подобную карточку, игрок будет удален с поля на 10 минут. Новое правило испытают в женских и молодежных матчах.

Qərbi azərbaycanlıların qaçqın düşməsində SSRİ-nin rolu | QƏRBİ AZƏRBAYCAN XRONİKASI

Azərbaycan və Türkiyə vətəndaşları İrəvanda mənzil alır | QƏRBİ AZƏRBAYCAN XRONİKASI

Biz tarixi ədalət arzusunu dövlətimizin əsasına qoymuşuq, amma tarixi ədalətin nə olduğunu formalaşdırmamışıq. Halbuki Ermənistanda müxtəlif siyasi qüvvələr və qruplar “tarixi ədalət” dedikdə tamam başqa şeylər başa düşürlər. Axar.az xəbər verir ki, bu sözləri Ermənistan Baş naziri Nikol Paşinyan parlamentdə Konstitusiya dəyişikliyi zərurəti ilə bağlı danışarkən deyib. “İndi bizdə faciəvi vəziyyət saydığımız, müstəqilliyimizin ilk illərindən başlayan və hadisələrin sonrakı inkişafı ilə bitən nəhəng məlumatları emal etməli və dərk etməliyik. Mən bu barədə 2020, 2021, 2022-ci illərdə danışmışam. Məqsəd odur ki, dövlətimizin məzmununda mövcud olan daxili ziddiyyətləri, fikir ayrılıqlarını müəyyən edək, biz onlarla üzləşməli, bunun nə demək olduğunu başa düşməliyik. Qeyd edək ki, siyasi mətnlərdə aşağıdakılar var – realizasiya, nəticə və bəhrəsi. Həmin bəyannamənin preambulasında üç əsas istiqamət öz əksini tapıb ki, bunlardan biri erməni xalqının arzuları, tarixi ədalət, üçüncüsü isə Dağlıq Qarabağ məsələsidir. Bəs tarixi ədalət nədir? Üstəlik, tarixi ədalətin şərhləri fərqli ola bilər və bütün problem budur. Biz tarixi ədalət arzusunu dövlətimizin əsasına qoymuşuq, amma tarixi ədalətin nə olduğunu formalaşdırmamışıq. Halbuki Ermənistanda müxtəlif siyasi qüvvələr və qruplar “tarixi ədalət” dedikdə tamam başqa şeylər başa düşürlər. Erməni xalqı nə istəyir? Erməni xalqı Argentinada, ABŞ-da, Rusiyada, İranda, İsraildə yaşayır, orada yaşayan erməni xalqının arzularının eyni olduğuna əminikmi? Əgər buna əminiksə, o zaman bu harada formalaşıb? Dağlıq Qarabağ və Ermənistan Respublikasının birləşdirilməsi qərarı nə deməkdir? Gələcəkdə siyasətimizi buna əsaslandıracağıq? Əgər belədirsə, biz hansı sülhdən danışırıq? Bu o deməkdir ki, sülh mümkün deyil. Bu müzakirənin başqa bir şeylə əlaqəsi yoxdur, bu, bizim müzakirəmizdir. Biz bu günümüzdən, sabahımızdan, gələcəyimizdən danışırıq”, - Paşinyan bildirib.

AŞPA-da Azərbaycan nümayəndə heyətinin mandatının təsdiqlənməməsi və bunun açıq şəkildə həm də ölkədə keçirilən prezident seçkiləri ilə bağlı olduğunun bildirilməsi, avropalı parlamentarilərin və Qərb mediasının seçki ərəfəsində apardıqları kampaniya, üstəlik, qeyri-şəffaf mənbələrdən maliyyələşən ölkədaxili bəzi qrupların təxribata hazırlaşması, “seçki saxtakarlıqları” ilə bağlı materiallar hazırlamaq və bəlli təşkilatlara ötürmək üçün təşkilatlanması haqda məlumatlar, Avropada müəyyən qrupların bu materialları həvəslə tirajlamaq üçün acgözlüklə gözləməsi, bəzi mühacir azərbaycanlıların xüsusi aktivləşməsi, təxribata açıq çağırışları, “çevriliş” ritorikaları fonunda dünənki - 7 fevral 2024-cü il – seçkilərlə bağlı müəyyən narahatlıqlar, gərginliklər vardı. Seçki başlayandan qısa müddət sonra isə bəlli oldu ki, bütün təxribat planları suya düşdü: heç bir məntəqədə cüzi qarşıdurma belə olmadı, ciddi pozuntu aşkarlanmadı, güdükdə duran və milyonlar xərcləyən qurumlar “saxtakarlıqla dolu” video-faktlar ala bilmədilər və təbii ki, susdular. Yalnız 3-4 məntəqədə qismən pozuntu sayıla biləcək neqativliklər oldu ki, bu da 6500-ə yaxın məntəqə üçün sözün həqiqi mənasında heç nədir. Dünən günortadan sonra dişini qıcamış “mühacir müxalifəti” də boşluğa düşdü: bütün gün ərzində yalnız 1-2 kadrı fırlatmaqdan başqa əllərindən bir şey gəlmədiyindən, tənqidin dozasını artırmaq üçün məntiqsiz ittihamlar səsləndirməyə başladılar. Qarşıdurma yox, saxtakarlıq yox, əvəzində kütləvi aktivlik, seçki məntəqələri önündə növbələr vardı. Azərbaycan xalqı mümkün təxribatların qarşısını öz aktivliyi, liderinə sədaqəti ilə aldı: hər kəs seçkiyə Qarabağa görə vəfa borcunu yerinə yetirmək üçün getdi və təbii ki, seçici gücü, mövqeyi və münasibəti hər şeyi kökündən dəyişdi: yalançı təbliğat və rəy yaratmaqla qrantlar alıb, “ciddi iş görəcəyini” iddia edən bəzi qruplar yəqin indi ağalarına hesab verə bilməməyin dərin depressiyasını yaşayırlar. Beynəlxalq mediada da Azərbaycandakı seçkilərə qarşı xüsusi anti-təbliğat müşahidə edilmədi - əlbəttə ki, əvvəlcədən hazırlanmış bəzi materiallar istisna olmaqla. Xüsusilə İran mediasının mövqeyi maraqlı idi. Seçki ilə bağlı İranın əsas agentlikləri və digər media qurumları şərləmə kampaniyasının vintciyi olmadı, əksinə, daha obyektiv xəbər yaydılar - Azərbaycanda seçici aktivliyindən tutmuş İlham Əliyevin reytinqinin görünməmiş səviyyədə yüksək olmasına qədər. Yüksək təşkilatçılıq, hüquq-mühafizə orqanlarının təhlükəsizliyi ən üst səviyyədə qoruması və seçici münasibəti 7 fevral seçkisini gözləniləndən də möhtəşəm etdi. Bütün bunlarla yanaşı, İran mediası günün sonuna yaxın İranda çoxsaylı casusların həbs edildiyini, bu casusların təxribat törətmək üçün “Azərbaycanda yerləşən mərkəzdən” idarə olunduğu haqda məlumat yaydı. Qəribə mənzərədir: bir tərəfdən seçkilərlə bağlı normal münasibət, hətta seçici məntəqələri bağlanandan az sonra, ilkin nəticələr açıqlanmazdan öncə İran Prezidenti Rəisinin İlham Əliyevə təbriki gəlir və beləliklə, İlham Əliyevi təbrik edənlər sırasında qabağa düşməklə, münasibətlərin normallaşması arzusu ifadə edilir, digər tərəfdən isə məhz seçki günü “Azərbaycana bağlı casusların” kütləvi həbsi baş verir. İranda milli fəalların həbsi “gündəlik fəaliyyət növüdür”: Güneydəki soydaşlarımız az qala hər gün İran rejiminin təzyiqləri ilə üzləşir, həbslər baş verir və hər dəfə də müxtəlif bəhanələr gətirilir, əsasən isə “dövlət əleyhinə fəaliyyət”, “rəhbər əleyhinə təbliğat” və s. ittihamlarla qarşılaşırlar. Bəs, necə oldu ki, milli fəallara qarşı növbəti həbs dalğasında “Azərbaycan mərkəzli casuslar” ittihamından istifadə edildi? Həm də Azərbaycanda keçirilən seçki günündə... Həbslərin seçki günü aparılması da, həbs olunanların “Azərbaycana bağlı mərkəzdən” idarə olunan casuslar olması iddiası da və bunun məhz seçki günü İran rəsmi mediasında tirajlanması da qətiyyən təsadüf deyil! 7 fevral 2024-cü il Azərbaycan tarixində yeni səhifənin açılması, yeni dövrün başlaması kimi xarakterizə olunur. Görünür, İran yeni dövrdə də Azərbaycana qarşı fəaliyyət göstərəcəyinin “təcili mesajını” verməyi lazım bilir. Bu, həm də İranın təbii qorxusunun təzahürüdür. Qarabağ münaqişəsini tarixə göməndən və sərhədlərinə sahib olandan sonra Azərbaycanın regional ölkəyə çevrilməsi yeni siyasi və coğrafı fakt olaraq ortadadır. Regional maraqlarını ortaya qoyan və sərhədlərini aşan Azərbaycan isə 40 milyon soydaşının taleyi ilə daha yaxından maraqlanmaq və onların hüquqlarını qorumaq imkanı qazanacaq. İran artıq buna qarşı “bütün hazırlıqları” gördüyünü və Azərbaycanın yeni hədəflərinə qarşı “silahlandığını” nümayiş etdirmir ki?

Avropa Birliyi Şurasının Prezidenti Şarl Mişel üçtərəfli formatda Brüsseldə Azərbaycan, Ermənistan və Avropa Birliyi arasında görüşlərin bərpa edilməsi ilə bağlı Prezident İlham Əliyevdən mövqeyini bildirməsini xahiş edib. Axar.az xəbər verir ki, bu barədə Şarl Mişelin Prezident İlham Əliyevə prezident seçkilərində qələbəsi ilə bağlı bugünkü telefon zəngi haqda yayılan məlumatda bildirilib. Prezident İlham Əliyev Azərbaycanın həmişə Şarl Mişelin təşəbbüsü ilə Brüsseldə keçirilən üçtərəfli görüşləri dəstəklədiyini vurğulayıb.

Тепличные условия не помогут развитию профессионального спорта Внеочередные президентские выборы уже остались позади. Признаться, я за дебатами кандидатов в президенты систематически не следил. Но в конце прошлой недели все же не удержался и решил восполнить пробел – внимательно выслушал всех кандидатов в президенты, стараясь вникнуть в суть их программ. А говорили они в основном о проблемах молодежи и спорта, т.к. в тот день был День Молодежи. Мое внимание в этих дебатах в большей степени привлекли обсуждения, касающиеся проблем нашего отечественного спорта, хотя признаться, лично я со спортом никогда связан не был, даже в течении своей длительной, почти тридцатидвухлетней журналистской деятельности на эту тему никогда ничего не писал. Но все мы в той или иной мере являемся спортивными болельщиками и проблемы нашего спорта нам всем более-менее знакомы. Поэтому дебаты кандидатов для меня стали предлогом, чтобы высказаться на эту тему. А что, собственно говоря, предлагали по этому поводу уже бывшие кандидаты в президенты? Почти все они говорили об увеличении государственной поддержки спорту, об открытии в районах, в том числе, почти во всех дворах столицы спортивных центров и сооружений. Читатель может спросить: а разве не согласны вы с этим? Конечно, согласен! Но тут есть и другие моменты, которых бывшие кандидаты в президенты почему-то не затронули. Мы намерены коротко остановиться именно на этих деталях. Во-первых, в стране государственная поддержка спорта развита в достаточной мере – в любом случае, жаловаться на этот счет почти не приходится. Остается только сослаться на известную поговорку: чем богаты… Без особого преувеличения можно сказать, что спорт у нас в основном развивается благодаря именно государственной поддержке: спортсмены и спортивные клубы, различные федерации фактически финансово поддерживаются государством, почти каждый чемпионат, даже многие обычные международные спортивные мероприятия находятся под пристальным вниманием государства. Во-вторых, спортивная инфраструктура также развита в достаточной степени – почти нет такого районного центра, где бы не было современных олимпийских центров, в столице нет даже такого двора, где не были бы установлены различного рода спортивные сооружения. Спрашивается; в чем же тогда проблема? почему же у нас, например, футбол не такой, каким он является, скажем, в братской Турции?.. Проблема заключается в том, что у нас спорт как раз развивается «под пазухой» государства, как говорится, в «тепличных условиях». Сперва отметим такое обстоятельство, что и спорт в свою очередь, подразделяется на две подсистемы: есть любительский спорт и физкультура, есть большой спорт, который во всем мире называется профессиональным спортом. Любительский спорт должен находиться под опекой государства, т.к. он почти является частью его социальной политики. Конечно, сюда надо направить и поддержку частного предпринимательского сектора, т.к. они также должны быть заинтересованы в том, чтобы общество было здоровым, особенно, молодежь росла здоровой. Но есть и большой, как говорится, профессиональный спорт. Вот, как раз, тут у нас есть проблемы – большой спорт у нас еще полностью не превратился в профессиональный, который во всем мире функционирует как бизнес-структура, причем, довольно широкого масштаба. Посмотрите на бюджеты ведущих спортивных клубов мира, особенно, на бюджеты футбольных клубов! Они сравнимы с бюджетом небольших государств, иногда даже превышают их. Посмотрите, какие средства они тратят, чтобы «купить» тех или иных известных спортсменов! Одним словом, это крупный бизнес и, не случайно, спортсмены после предпринимателей-бизнесменов самая много зарабатывающая часть общества! Во-вторых, сами спортсмены должны стать профессионалами своего дела. Большой, профессиональный спорт, также как искусство и наука, требует таланта и одаренности. Тут государство может играть только направляющую роль: как бы не хотелось, как бы оно не старалось, все равно, не может сделать из каждого спортсмена Пеле или Мухаммеда Али! Поэтому тут возникает весьма резонный вопрос: обязано ли наше государство поддерживать, как говорится, неперспективные, нерезультативные (мягко говоря!) сектора отечественного спорта?.. В-третьих, тут есть особая миссия и общества — рядовых болельщиков. Мы также должны поддержать большой спорт и спортсменов, причем не только морально. Во всем мире у людей есть не только свой адвокат, свой врач, свой психолог, своя любимая газета, даже партия, но есть и любимый спортивный, например, футбольный клуб, за который они болеют – посещают их игры и турниры, тем самым, финансово поддерживают их. В этом отношении и интерес к большому, профессиональному спорту должен быть профессиональным. В некоторых странах даже внутренние спортивные соревнования вызывают международный интерес – например, и наши болельщики с интересом следят за игрой турецких или английских футбольных команд. Именно таким должен быть профессиональный спорт – он есть не только источник наслаждения или же развлечения, но и довольно крупный бизнес…